Η χριστιανική ένωση είναι ανώτερη από τη συζυγική ένωση των πρωτοπλάστων στον Παράδεισο.

Διότι ο χριστιανός είναι μέλος του μυστικού σώματος του Θεανθρώπου, στον Οποίο ανήκει και η ψυχή και το σώμα. Όταν λοιπόν οι χριστιανοί ενώνονται με τον Γάμο, δεν είναι μόνο δύο ανθρώπινες υπάρξεις ούτε μόνο δύο ψυχές που είναι προικισμένες με τη χάρη του Χριστού, αλλά δύο μέλη καθιερωμένα του μυστικού σώματος, τα οποία ενώνονται για να αφιερωθούν στην επέκταση του σώματος Αυτού. Γεννούν παιδιά, που είναι προορισμένα να ενσωματωθούν στο σώμα του Χριστού.

Οι χριστιανοί που συνάπτουν Γάμο δεν μπορούν να ενεργούν παρά μόνο εν Κυρίω, στο όνομα της θείας Κεφαλής, στην Οποία ανήκουν, για την Οποία εργάζονται ως μέλη Της. Δεν δύνανται να διαθέτουν τα σώματά τους προς πολλαπλασιασμό παρά μόνο με τη συγκατάθεση και το πνεύμα του Χριστού, διότι τα σώματα αυτά δεν είναι πλέον σάρκα δική τους, αλλά η σάρκα του Χριστού. Δεν μπορούν να ενώνονται μεταξύ τους παρά με βάση την ένωσή τους με τον Χριστό (Π.Ν. Τρεμπέλα: Δογματική, τόμος 3^ος, σελ. 323).

Πηγή: «Το Μυστήριο του Στεφανώματος», Αρχιμ. Καλλιστράτου Λυράκη (+), Αθήνα 2005