Περί μεταφοράς Αγίων Λειψάνων από τους παπικούς στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας

Ταπεινές σκέψεις (συγχωρέστε με για τα τυχόν λάθη)

Έχει παρατηρηθεί η συνήθεια οι παπικοί να στέλνουν στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας Άγια Λείψανα (κατά άλλους γνήσια κατά άλλους πλαστά). Αυτή η κίνηση έχει ενταθεί κυρίως από το 1950 μ.Χ. μέχρι σήμερα (τελευταίο περιστατικό τεμάχιο Λειψάνου της Αγίας Ελένης με τεμάχιο Τιμίου Ξύλου από την Λατινική Μητρόπολη της Βενετίας προς τον ορθόδοξο ιερό ναό της Αγίας Βαρβάρας στο Αιγάλεω της Αττικής).

Για την ιστορία του πράγματος ν’ αναφέρουμε λίγα: Όταν στην πρώιμη εκχριστιανισμένη Ορθόδοξη Βυζαντινή Αυτοκρατορία (δηλαδή μετά το 325 μ.Χ.) άρχισαν να κτίζονται σε Δυτική και Ανατολική Ευρώπη ορθόδοξοι Χριστιανικοί ναοί και μοναστήρια (από την Αγγλία έως την Συρία και από τον Δούναβη μέχρι τα Ιεροσόλυμα και Βόρεια Αφρική) άρχισε και η διακίνηση και τιμή και προσκύνηση Αγίων Λειψάνων σε Ανατολή και Δύση σε Μοναστήρια και ναούς της τότε πανορθόδοξης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μετά το σχίσμα της Αιρετικής παπικής ‘’εκκλησίας’’ το 1054 μ.Χ., η παπική ‘’εκκλησία’’ κυρίως από το 1250 μ.Χ. και εντεύθεν ανέπτυξε την Ιησουήτικη ΟΥΝΙΑ και μια άτυπη ‘’βιομηχανία’’ κατασκευής ‘’αγίων λειψάνων’’.

Υπενθυμίζουμε ότι όταν οι Σταυροφόροι το 1204 μ.Χ. κατέλαβαν και λεηλάτησαν την Κωνσταντινούπολη έκλεψαν πολλά Άγια Λείψανα και τα μετέφεραν στην παπική Αυλή από όπου διανεμήθησαν τα Κωνσταντινουπολίτικα ορθόδοξα Άγια Λείψανα στην παπική επικράτεια. Βέβαια, τα περισσότερα φυλάσσονται ακόμη στα υπόγεια του Βατικανού.

Κατά την συνήθειά τους οι παπικοί Λατίνοι σχηματοποιούν σαν γλυπτά σώματα Αγίων και εναποθέτουν σε αυτά ψυχαλάκια Τιμίων Λειψάνων. Κάτι τέτοιο μάλλον έχει γίνει με το ‘’Λείψανο’’ της Αγίας Ελένης. Αν υποθέσουμε –που πολλοί αμφιβάλλουν- ότι ελάχιστα τμηματάκια γνησίων Λειψάνων-οσταρίων, της Αγίας Ελένης (της μητρός του Αγίου Κωνσταντίνου) είναι όντως τοποθετημένα στην αγαλματοποιημένη προσομοίωση του ‘’σώματος’’ της Αγίας Ελένης, τότε πραγματικά έχουμε μέσα στην Λειψανοθήκη της Αγίας Ελένης έστω ελαχιστότατα τεμάχια του Αγίου Λειψάνου της.

Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο αν έστω και τα ελάχιστα οστάρια είναι γνήσια λείψανα της Αγίας Ελένης. Το ακόμη μεγαλύτερο δημιουργούμενο εκκλησιολογικό ζήτημα έγκειται στο ότι η ορθόδοξη αντιπροσωπεία που μετέβηκε στην Βενετία να παραλάβει την Λειψανοθήκη και το τεμάχιο του Τιμίου Σταυρού έκανε κοινή Λατρευτική Τελετή με τους Αιρετικούς Λατίνους, που μάλιστα μετεδώθη  απ’ ευθείας (live) από κοσμικά και Εκκλησιαστικά Μ.Μ.Ε., ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς και internet.

Το εκκλησιολογικό ζήτημα εδώ είναι σοβαρότατο διότι ο ορθόδοξος Ελληνικός λαός μπερδεύεται όταν βλέπει ορθοδόξους Επισκόπους και ιερείς να συμπροσεύχονται, να συν-λιτανεύουν και να αντιφωνούνται μεταξύ τους, δηλαδή με Λατίνους παπικούς Επισκόπους και ιερείς διότι έτσι δίνουν την ψευδή εντύπωση ότι Λατίνοι και Ορθόδοξοι Επίσκοποι και ιερείς αποδέχονται, οι μεν τους δε, σαν ισάξιους και ισόκυρους ιερείς. Αυτό με την σειρά του θα μπορούσε να οδηγήσει αύριο, μεθαύριο στο να συλλειτουργήσουν και να μεταλάβουν, Ορθόδοξοι και Λατίνοι από κοινό δήθεν Ποτήριο κοινό δήθεν Σώμα και Αίμα Χριστού διότι ‘’δήθεν’’ μας χωρίζουν μόνο κάποια διανοητικά Δόγματα. Με τον τρόπο αυτό υπονοείται ότι η ορθόδοξη Εκκλησία αποδέχεται τη παπική ‘’εκκλησία’’ σαν Αδελφή, σαν διασπασμένο τμήμα του Σώματος του Χριστού. Καθαρός –καλοπροαίρετος ή ‘’κακοπροαίρετος’’ Οικουμενισμός δηλαδή!

Στώμεν καλώς και πρόσχωμεν ορθοδόξως και Αγιοπατερικώς.

Πρέπει να προσευχόμαστε δια την σωτηρία ορθοδόξων, ετεροδόξων και αλλοδόξων! Ναι! Αλλά είναι απαράδεκτο να προωθούμε διαχριστιανική και διαθρησκειακή ένωση με κοινές λατρευτικές πράξεις. Μπορούμε να έχουμε, έστω, καλοπροαίρετο διάλογο με αλλοδόξους και ετεροδόξους όχι όμως να συν-λατρεούμε, συ-λειτουργούμε και συμπροσευχόμαστε μαζί τους.

Αυτά χωρίς μίσος και φανατισμό κατά κανενός.

Ότι σωστό του Χριστού, ότι λάθος δικό μου.

μοναχός Ιωάννης  

Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Τέλος και τω Θεώ Δόξα

Συγχωρέστε με και καλή μετάνοια και καλό παράδεισο σε όλους –Ορθοδόξους, ετεροδόξους και αλλοδόξους.

Αμήν! Γένοιτο!