Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Μπορεῖ
ἡ παγκόσμια ψηφιακὴ δικτατορία νὰ βρίσκεται ἀκόμα σὲ στάδιο πρώιμης
διαμόρφωσης, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἐμπόδισε καθόλου τὸν ἐθνομηδενιστὴ Κυριάκο
Μητσοτάκη νὰ δηλώσει ἐνώπιον τῶν Ἐθνῶν ὅτι εἶναι ἤδη ἕνας «παγκόσμιος
πολίτης».
Σταθερὸς στὴν πολιτική του παράδοση νὰ διακρίνεται πάντα ὡς τὸ καλύτερο «μαθητούδι» τῆς Νέας Τάξης, ὁ Μητσοτάκης ἀνέβηκε στὸ βῆμα γιὰ νὰ μιλήσει στὴ Σύνοδο Κορυφῆς τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὸ Μέλλον στὴ Νέα Ὑόρκη, καὶ χωρὶς περιστροφὲς μίλησε γιὰ «ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στὴν Παγκόσμια διακυβέρνηση».
Συμπυκνώνοντας τὰ σημεῖα τοῦ «Συμφώνου γιὰ τὸ Μέλλον», τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ ἕνα διακρατικὸ ἐγχειρίδιο ὁλοκληρωτισμοῦ (ποὺ μπροστά του τὰ ὅσα ζήσαμε στὴν πανδημία δὲν ἦταν τίποτα), ὁ πρωθυπουργὸς στήριξε ὁλόθερμα... τὴν «Ἀτζέντα 2045» (ἕνα ἐναλλακτικὸ ὄνομα τοῦ Συμφώνου), λέγοντας ὅτι ἀποτελεῖ ἐγγύηση:
«Γιὰ τὴ βιώσιμη ἀνάπτυξη, τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἀσφάλεια, τὴν ἀντιμετώπιση τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στὴν παγκόσμια διακυβέρνηση, μία ἐμπιστοσύνη ποὺ ἔχει βρεθεῖ στὸ ἐπίκεντρο. Γιὰ τὸ δικό μας καλὸ καὶ γιὰ τὸ καλὸ τῶν μελλοντικῶν γενεῶν».
Γιὰ νὰ καταλήξει λέγοντας ὅτι οἱ: «παγκόσμιες προκλήσεις, ἀπαιτοῦν παγκόσμιες λύσεις. Μὲ τὸ Σύμφωνο γιὰ τὸ Μέλλον, ἔχουμε ἕναν "ὁδικὸ χάρτη" ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσει ἐκεῖ. Τίποτα δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι πιὸ ζωτικῆς σημασίας».
Πραγματικὰ τίποτε δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι πιὸ ζωτικῆς σημασίας, ἀπὸ τὴν ἀπόρριψη τῶν πολιτικῶν αὐτοῦ τοῦ Συμφώνου. Πίσω ἀπὸ τὰ στολισμένα λόγια περὶ «βιώσιμης ἀνάπτυξης», «ἀσφάλειας», «εἰρήνης», «ἰσότητας» καὶ «εὐημερίας», βρίσκεται ὁ σκληρὸς πυρῆνας τοῦ δόγματος τοῦ WEF καὶ τὸ «Σύμφωνο γιὰ τὸ Μέλλον» ἀποτελεῖ μιὰ διακρατικὴ ἐπιχείρηση περιχαράκωσης ὅσων κρατῶν βρίσκονται ὑπὸ τὴν ἄμεση ἢ ἔμμεση ἐπιρροή του.
Οἱ περισσότερες ἀπὸ τὶς 193 χῶρες μέλη τοῦ ΟΗΕ ὑπέγραψαν τὸ Σύμφωνο. Μεταξὺ τῶν χωρῶν ποὺ ἀρνήθηκαν νὰ τὸ ὑπογράψουν, ἦταν ἡ Ρωσία, ἡ Ἀργεντινή, ἡ Ρωσία, ἡ Βενεζουέλα, ἡ Νικαράγουα, ἡ Βόρεια Κορέα καὶ ἡ Λευκορωσία.
Σταθερὸς στὴν πολιτική του παράδοση νὰ διακρίνεται πάντα ὡς τὸ καλύτερο «μαθητούδι» τῆς Νέας Τάξης, ὁ Μητσοτάκης ἀνέβηκε στὸ βῆμα γιὰ νὰ μιλήσει στὴ Σύνοδο Κορυφῆς τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὸ Μέλλον στὴ Νέα Ὑόρκη, καὶ χωρὶς περιστροφὲς μίλησε γιὰ «ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στὴν Παγκόσμια διακυβέρνηση».
Συμπυκνώνοντας τὰ σημεῖα τοῦ «Συμφώνου γιὰ τὸ Μέλλον», τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ ἕνα διακρατικὸ ἐγχειρίδιο ὁλοκληρωτισμοῦ (ποὺ μπροστά του τὰ ὅσα ζήσαμε στὴν πανδημία δὲν ἦταν τίποτα), ὁ πρωθυπουργὸς στήριξε ὁλόθερμα... τὴν «Ἀτζέντα 2045» (ἕνα ἐναλλακτικὸ ὄνομα τοῦ Συμφώνου), λέγοντας ὅτι ἀποτελεῖ ἐγγύηση:
«Γιὰ τὴ βιώσιμη ἀνάπτυξη, τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἀσφάλεια, τὴν ἀντιμετώπιση τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, τὴν ἀποκατάσταση τῆς ἐμπιστοσύνης στὴν παγκόσμια διακυβέρνηση, μία ἐμπιστοσύνη ποὺ ἔχει βρεθεῖ στὸ ἐπίκεντρο. Γιὰ τὸ δικό μας καλὸ καὶ γιὰ τὸ καλὸ τῶν μελλοντικῶν γενεῶν».
Γιὰ νὰ καταλήξει λέγοντας ὅτι οἱ: «παγκόσμιες προκλήσεις, ἀπαιτοῦν παγκόσμιες λύσεις. Μὲ τὸ Σύμφωνο γιὰ τὸ Μέλλον, ἔχουμε ἕναν "ὁδικὸ χάρτη" ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσει ἐκεῖ. Τίποτα δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι πιὸ ζωτικῆς σημασίας».
Πραγματικὰ τίποτε δὲν θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι πιὸ ζωτικῆς σημασίας, ἀπὸ τὴν ἀπόρριψη τῶν πολιτικῶν αὐτοῦ τοῦ Συμφώνου. Πίσω ἀπὸ τὰ στολισμένα λόγια περὶ «βιώσιμης ἀνάπτυξης», «ἀσφάλειας», «εἰρήνης», «ἰσότητας» καὶ «εὐημερίας», βρίσκεται ὁ σκληρὸς πυρῆνας τοῦ δόγματος τοῦ WEF καὶ τὸ «Σύμφωνο γιὰ τὸ Μέλλον» ἀποτελεῖ μιὰ διακρατικὴ ἐπιχείρηση περιχαράκωσης ὅσων κρατῶν βρίσκονται ὑπὸ τὴν ἄμεση ἢ ἔμμεση ἐπιρροή του.
Οἱ περισσότερες ἀπὸ τὶς 193 χῶρες μέλη τοῦ ΟΗΕ ὑπέγραψαν τὸ Σύμφωνο. Μεταξὺ τῶν χωρῶν ποὺ ἀρνήθηκαν νὰ τὸ ὑπογράψουν, ἦταν ἡ Ρωσία, ἡ Ἀργεντινή, ἡ Ρωσία, ἡ Βενεζουέλα, ἡ Νικαράγουα, ἡ Βόρεια Κορέα καὶ ἡ Λευκορωσία.
Τί ὁρίζει τὸ Σύμφωνο γιὰ τὸ Μέλλον
Ἐπιγραμματικά,
τὸ Σύμφωνο ἀξιώνει τὴν ἀφοσίωση τῶν κρατῶν σὲ πολιτικὲς ποὺ θὰ φέρουν
τὴ σταδιακὴ ἀποσύνθεσή τους. Ἀποτελεῖ δηλαδὴ μιὰ προαναγγελία
«αὐτοκτονίας» τοῦ κάθε Ἔθνους – Κράτους, καὶ τὴν παραχώρηση ὅλων τῶν
ἐξουσιῶν σὲ ὑπερεθνικὰ κέντρα ἐξουσίας. Τὸ Σύμφωνο σὲ ὅλα του τὰ σημεῖα
κηρύττει τὴν ἐπιδιωκόμενη ὑπεροχὴ τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ἔναντι τοῦ
Ἐθνικοῦ.
Ὁ ρόλος τοῦ ΟΗΕ ἀναβαθμίζεται καὶ περνᾶ σταδιακὰ στὸν ἔλεγχό του μιὰ μορφὴ παγκόσμιας διακυβέρνησης ποὺ θὰ στηρίζεται ὅλο καὶ περισσότερο στὴν τεχνητὴ νοημοσύνη. Δηλαδὴ σὲ ἕνα παγκόσμιο «νοῦ» (ἢ σὲ ἕνα ψηφιακὸ «θηρίο», ἂν δανειστοῦμε τὴ γλῶσσα τῆς Ἀποκάλυψης) ποὺ θὰ ἑνώσει τοὺς ἁρμούς τοῦ ὑπερ-κράτους καὶ θὰ μπορεῖ νὰ δημιουργήσει τὴ χειρότερη μορφὴ ἄμεσης δικτατορίας ποὺ θὰ γνωρίσει ποτὲ ἡ ἀνθρωπότητα.
Ἐπιπλέον θὰ περνοῦν στὴν ἁρμοδιότητα τῶν ὀργάνων τοῦ ΟΗΕ ζητήματα ὅπως ἡ «πράσινη» μετάβαση, ἡ κατάργηση τῶν ὀρυκτῶν καυσίμων, ἡ κατάργηση τῶν μετρητῶν, ἡ ἐπιβολὴ ψηφιακοῦ νομίσματος, ὁ ἀφοπλισμὸς χωρῶν, ὁ ἔλεγχος τῆς πληροφορίας καὶ ἡ καταστολὴ τοῦ ἐλεύθερου λόγου, ὁ ἔλεγχος τῆς τροφικῆς ἁλυσίδας γιὰ δῆθεν καταπολέμηση τῆς φτώχειας (προώθηση τῶν ἐργαστηριακῶν κρεάτων καὶ τῆς ἐντομοφαγίας δηλαδή), ἡ διαχείριση πανδημιῶν, τὰ ζητήματα «ἰσότητας» τῶν φύλων καὶ ὁτιδήποτε ἄλλο συμπεριλαμβάνει ἡ διαστροφικὴ πολιτικὴ τῆς «Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης».
Τὸ «Σύμφωνο γιὰ τὸ Μέλλον» δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπὸ ἕνα διακρατικὸ μανιφέστο ὑποταγῆς στὸν παγκόσμιο φασισμό, τὸ ὁποῖο ἐπικοινωνεῖται πρὸς τὰ ἔξω σὰν προσπάθεια βελτίωσης τῆς διεθνοῦς συνεργασίας γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τῆς παγκόσμιας εἰρήνης. Εἶναι ἕνας τεχνοκρατικὸς ὁλοκληρωτισμὸς ποὺ μέχρι νὰ τελειοποιηθεῖ, μᾶς ἐπιφυλάσσει ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα περισσότερες παγκόσμιες συνόδους κορυφῆς, αὐστηρότερη κλιματικὴ ἀτζέντα, περισσότερη ἔμφυλη παράνοια καὶ φυσικὰ περεταίρω παραβίαση τῆς ἰδιωτικότητας καὶ τῆς ἐλευθερίας γνώμης.
Ἡ διακυβέρνηση μέσῳ ΑΙ, προϋποθέτει τὴ λεηλασία τῶν προσωπικῶν δεδομένων ὅλων τῶν λαῶν ποὺ ὑποτάσσονται στὴν πυραμίδα ἐξουσίας τοῦ ΟΗΕ, καὶ φυσικὰ τὸν καθολικὸ ἔλεγχο τοῦ διαδικτύου οὕτως ὥστε ἡ πληροφορία νὰ ὁδηγηθεῖ σὲ κεντρικοποίηση καὶ μονοπώλιο «ἀλήθειας».
Ὁ ρόλος τοῦ ΟΗΕ ἀναβαθμίζεται καὶ περνᾶ σταδιακὰ στὸν ἔλεγχό του μιὰ μορφὴ παγκόσμιας διακυβέρνησης ποὺ θὰ στηρίζεται ὅλο καὶ περισσότερο στὴν τεχνητὴ νοημοσύνη. Δηλαδὴ σὲ ἕνα παγκόσμιο «νοῦ» (ἢ σὲ ἕνα ψηφιακὸ «θηρίο», ἂν δανειστοῦμε τὴ γλῶσσα τῆς Ἀποκάλυψης) ποὺ θὰ ἑνώσει τοὺς ἁρμούς τοῦ ὑπερ-κράτους καὶ θὰ μπορεῖ νὰ δημιουργήσει τὴ χειρότερη μορφὴ ἄμεσης δικτατορίας ποὺ θὰ γνωρίσει ποτὲ ἡ ἀνθρωπότητα.
Ἐπιπλέον θὰ περνοῦν στὴν ἁρμοδιότητα τῶν ὀργάνων τοῦ ΟΗΕ ζητήματα ὅπως ἡ «πράσινη» μετάβαση, ἡ κατάργηση τῶν ὀρυκτῶν καυσίμων, ἡ κατάργηση τῶν μετρητῶν, ἡ ἐπιβολὴ ψηφιακοῦ νομίσματος, ὁ ἀφοπλισμὸς χωρῶν, ὁ ἔλεγχος τῆς πληροφορίας καὶ ἡ καταστολὴ τοῦ ἐλεύθερου λόγου, ὁ ἔλεγχος τῆς τροφικῆς ἁλυσίδας γιὰ δῆθεν καταπολέμηση τῆς φτώχειας (προώθηση τῶν ἐργαστηριακῶν κρεάτων καὶ τῆς ἐντομοφαγίας δηλαδή), ἡ διαχείριση πανδημιῶν, τὰ ζητήματα «ἰσότητας» τῶν φύλων καὶ ὁτιδήποτε ἄλλο συμπεριλαμβάνει ἡ διαστροφικὴ πολιτικὴ τῆς «Μεγάλης Ἐπανεκκίνησης».
Τὸ «Σύμφωνο γιὰ τὸ Μέλλον» δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπὸ ἕνα διακρατικὸ μανιφέστο ὑποταγῆς στὸν παγκόσμιο φασισμό, τὸ ὁποῖο ἐπικοινωνεῖται πρὸς τὰ ἔξω σὰν προσπάθεια βελτίωσης τῆς διεθνοῦς συνεργασίας γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τῆς παγκόσμιας εἰρήνης. Εἶναι ἕνας τεχνοκρατικὸς ὁλοκληρωτισμὸς ποὺ μέχρι νὰ τελειοποιηθεῖ, μᾶς ἐπιφυλάσσει ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα περισσότερες παγκόσμιες συνόδους κορυφῆς, αὐστηρότερη κλιματικὴ ἀτζέντα, περισσότερη ἔμφυλη παράνοια καὶ φυσικὰ περεταίρω παραβίαση τῆς ἰδιωτικότητας καὶ τῆς ἐλευθερίας γνώμης.
Ἡ διακυβέρνηση μέσῳ ΑΙ, προϋποθέτει τὴ λεηλασία τῶν προσωπικῶν δεδομένων ὅλων τῶν λαῶν ποὺ ὑποτάσσονται στὴν πυραμίδα ἐξουσίας τοῦ ΟΗΕ, καὶ φυσικὰ τὸν καθολικὸ ἔλεγχο τοῦ διαδικτύου οὕτως ὥστε ἡ πληροφορία νὰ ὁδηγηθεῖ σὲ κεντρικοποίηση καὶ μονοπώλιο «ἀλήθειας».
Τὰ ἐθνικὰ σύνορα, ἀντικαθίστανται ἀπὸ τὰ ἀτομικά
Τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης διατράνωσε τὴ στήριξή του στὸ μανιφέστο τῆς αὐτοκρατορίας τοῦ
Νταβός, δὲν προξενεῖ καμία ἀπολύτως ἔκπληξη. Αὐτὸ ποὺ προκαλεῖ ἀπορία
εἶναι το πῶς ἀκόμα οἱ ψηφοφόροι τῶν συστημικῶν κομμάτων τῆς χώρας μας,
πιστεύουν ὅτι στηρίζοντας ἀρχηγοὺς σὰν τὸν Κυριάκο Μητσοτάκη, περιμένουν
πῶς θὰ δοῦν κάποιο καλὸ στὸν τόπο τους. Τὴν ὥρα ποὺ ὁ πρωθυπουργὸς
στηρίζει δημόσια τὰ ψηφίσματα τοῦ ΟΗΕ γιὰ νὰ σβηστεῖ κάθε ἐθνικὴ
ὀντότητα, καὶ νὰ ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ ἕνα ὑπερεθνικό, ψηφιακὸ «Ράϊχ».
Καὶ ἂν ἀκόμα σὲ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες ἔχουν ἀπομείνει κάποια «ξεροκόμματα» ἐθνικῆς ἐξουσίας, ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ἔχει φτάσει σὲ σημεῖο νὰ μὴ μπορεῖ νὰ πάρει οὔτε μισὴ αὐτόνομη ἀπόφαση στὰ μεγάλα θέματα (ἐθνικά, οἰκονομικά, διοικητικά).
Ἡ ἐξήγηση εἶναι ὅτι οἱ ἐκκλήσεις γιὰ «Παγκόσμια Διακυβέρνηση» (ποὺ κάποτε εἶχε κάνει καὶ ὁ Γιῶργος Παπανδρέου) δὲν σοκάρουν πλέον τοὺς πολῖτες, γιατί τὸ ἐθνικὸ συμφέρον ἔχει ἀντικατασταθεῖ σὲ μαζικὸ βαθμὸ ἀπὸ τὸ ἔνστικτο τῆς ἀτομικῆς ἐπιβίωσης.
Οἱ ἄνθρωποι εἶναι πρόθυμοι νὰ συζητήσουν (ἢ καὶ νὰ ἀπαιτήσουν) ἀκόμα καὶ τὴν κατάργηση τῶν συνόρων, ἀρκεῖ νὰ συντηροῦν τὴν ψευδαίσθηση ὅτι μένουν ἀπαραβίαστα τὰ ἔσχατα προσωπικά τους σύνορα. Δηλαδὴ ἡ ἱκανοποίηση τῶν βασικῶν ἀναγκῶν τους καὶ ὁ ἀκόρεστος «κορεσμὸς» τῶν κατώτερων ἐπιθυμιῶν τους.
Τὰ πάθη καὶ ὁ φόβος εἶναι οἱ δύο μεγάλες Συμπληγάδες Πέτρες ποὺ συντρίβουν λαοὺς καὶ ἔθνη, καταστρέφοντας τὴν ταυτότητά τους καὶ διαμορφώνοντας ἄμορφες μᾶζες ποὺ ἐνσωματώνονται στὸ «θηρίο». Καὶ φυσικὰ μιὰ παγκόσμια διακυβέρνηση, θὰ στηριχθεῖ ἀργὰ ἢ γρήγορα σὲ ἕναν παγκόσμιο κυβερνήτη, πού ὅσοι ἔχουν ἀκόμα νοῦ, γνωρίζουν ποιός θὰ εἶναι...
Καὶ ἂν ἀκόμα σὲ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες ἔχουν ἀπομείνει κάποια «ξεροκόμματα» ἐθνικῆς ἐξουσίας, ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ἔχει φτάσει σὲ σημεῖο νὰ μὴ μπορεῖ νὰ πάρει οὔτε μισὴ αὐτόνομη ἀπόφαση στὰ μεγάλα θέματα (ἐθνικά, οἰκονομικά, διοικητικά).
Ἡ ἐξήγηση εἶναι ὅτι οἱ ἐκκλήσεις γιὰ «Παγκόσμια Διακυβέρνηση» (ποὺ κάποτε εἶχε κάνει καὶ ὁ Γιῶργος Παπανδρέου) δὲν σοκάρουν πλέον τοὺς πολῖτες, γιατί τὸ ἐθνικὸ συμφέρον ἔχει ἀντικατασταθεῖ σὲ μαζικὸ βαθμὸ ἀπὸ τὸ ἔνστικτο τῆς ἀτομικῆς ἐπιβίωσης.
Οἱ ἄνθρωποι εἶναι πρόθυμοι νὰ συζητήσουν (ἢ καὶ νὰ ἀπαιτήσουν) ἀκόμα καὶ τὴν κατάργηση τῶν συνόρων, ἀρκεῖ νὰ συντηροῦν τὴν ψευδαίσθηση ὅτι μένουν ἀπαραβίαστα τὰ ἔσχατα προσωπικά τους σύνορα. Δηλαδὴ ἡ ἱκανοποίηση τῶν βασικῶν ἀναγκῶν τους καὶ ὁ ἀκόρεστος «κορεσμὸς» τῶν κατώτερων ἐπιθυμιῶν τους.
Τὰ πάθη καὶ ὁ φόβος εἶναι οἱ δύο μεγάλες Συμπληγάδες Πέτρες ποὺ συντρίβουν λαοὺς καὶ ἔθνη, καταστρέφοντας τὴν ταυτότητά τους καὶ διαμορφώνοντας ἄμορφες μᾶζες ποὺ ἐνσωματώνονται στὸ «θηρίο». Καὶ φυσικὰ μιὰ παγκόσμια διακυβέρνηση, θὰ στηριχθεῖ ἀργὰ ἢ γρήγορα σὲ ἕναν παγκόσμιο κυβερνήτη, πού ὅσοι ἔχουν ἀκόμα νοῦ, γνωρίζουν ποιός θὰ εἶναι...
πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας