ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
«Ἦλθε γάρ ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καί σῶσαι τό ἀπολωλός». Ὁ Χριστός ἀναζήτησε καί ἡ ἀπολομένη «δραχμή» εὑρέθη. Ὁ Ζακχαῖος ἔσκαψε τό χωράφι σέ βάθος· κατέβηκε στόν ἔσω τῆς καρδίας ἄνθρωπο καί διά τῆς μετανοίας, ἀνεκάλυψε τόν πολύτιμον Μαργαρίτη. Κατενόησε ὅτι τά ἐπίγεια πράγματα, - ἐξουσία, πλούτη, ἡδονές- ἀλλοιώνουν τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί ἐμποδίζουν τόν νοῦ νά ἐργαστεῖ τίς ἀρετές, ὥστε νά φτάσει ἡ ψυχή στό καθ’ ὁμοίωση. Σ’ αὐτήν τήν ἀλλοτριωμένην, ἀπό πλευρᾶς πνευματικῆς, κατάσταση πού εὑρίσκετο ὁ Ζακχαῖος πρίν συναντήσει τόν Ἰησοῦν, ἀφουγκράστηκε μέσα στήν καρδιά του νά ἐμφωλεύουν τά γνωρίσματα τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου.
