Ανταρσία για τα Θρησκευτικά

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης

 

Στις 20 Μαρτίου 2018 και στις 25 Απριλίου 2018 με τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας 660/2018 και 926/2018 ακυρώθηκαν οι αποφάσεις του υπουργείου Παιδείας για το νέο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών για το Δημοτικό και Γυμνάσιο (η πρώτη) και το Λύκειο (η δεύτερη) ως αντισυνταγματικά. Φέτος λοιπόν ξεκίνησε η σχολική χρονιά σε πολεμικό κλίμα μεταξύ δακάλων και Θεολόγων από την μία πλευρά και του υπουργείου από την άλλη.

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων με επιστολή της προς τα μέλη της στις 25.9 ουσιαστικά καλεί τα μέλη της να μην διδάσκουν το μάθημα με βάση το νέο αυτό πρόγραμμα σπουδών. Ο υπουργός απήντησε με απειλές για μέτρα εναντίον τους. Οι αντιδράσεις φούντωσαν και ήδη αρκετοί δάσκαλοι δηλώνουν αποφασισμένοι να μην διδάξουν το μάθημα με το νέο υλικό. Το νομικό έρεισμα του υπουργείου είναι ότι η ακύρωση ως αντισυνταγματικής της απόφασης Φίλη δεν στέκεται, διότι υπήρξε νεότερη υπουργική απόφαση του νυν υπουργού κ. Γαβρόγλου. Βέβαια, στο νέα αυτή απόφαση, το πρόγραμμα σπουδών και το διδακτέο υλικό είναι ακριβώς το ίδιο!

Ο γραμματέας της ΠΕΘ κ. Παναγιώτης Τσαγκάρης παρομοίωσε το πρόγραμμα σπουδών με το να διδάσκονται από την Τρίτη Δημοτικού τα παιδιά την ίδια ώρα μαθήματος ταυτόχρονα πολλές γλώσσες, πχ αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά. Η πραγματικότητα βεβαίως είναι ακόμα χειρότερη, διότι, συνεχίζοντας την μεταφορά, όλα αυτά γίνονται την ώρα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, διότι τα Θρησκευτικά στο σχολείο δεν έχουν κατηχητικό χαρακτήρα, αλλά, εντάσσονται στον παλαιότερο όρο «Πατριδογνωσία», μαζί με την Ιστορία, την Γλώσσα, την Γεωγραφία κλπ.

Αξιοσημείωτη μία φράση από την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ για τα Θρησκευτικά:

«Ειδικότερα, σχολική διδασκαλία που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη μεταβολή ή την αλλοίωση της θρησκευτικής αυτής συνειδήσεως των μαθητών, όπως αυτή διαμορφώνεται στο πλαίσιο της οικογενείας, θα συνιστούσε μορφή ομαδικού προσηλυτισμού ιδιαιτέρως σοβαρή, ως επέμβαση στον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των μαθητών που δεν διαθέτουν την κριτική αντίληψη και ωριμότητα των ενηλίκων κατά παράβαση των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 13 του Συντάγματος».

Δηλαδή, το υλικό που εξέτασε το ΣτΕ εκρίθη ότι μπορεί να δρα και ως ομαδικός προσηλυτισμός λόγω μίας αλλοίωσης της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών, όπως διαμορφώνεται στο σπίτι τους. Οι δικαστές είναι εκ φύσεως προσεκτικοί στις διατυπώσεις και γνωρίζουν την βαρύτητα των λέξεων και των όρων, οπότε αφήνεται στον αναγώστη να εκτιμήσει την κατάσταση με αυτό το δεδομένο.

Σύμφωνα με την ΠΕΘ ο δημοσιουπαλληλικός κώδικας είναι σαφής και προβλέπει κυρώσεις εάν ο υπάλληλος εφαρμόσει αντισυνταγματκές εντολές των ανωτέρων του. Έτσι, καθίσταται μάλλον δύσκολο να ενδώσουν οι Θεολόγοι και οι Δάσκαλοι στις απειλές, με αποτέλεσμα να ενταθεί η ανταρσία και η άρνηση διδασκαλίας του υλικού που τους παρέδωσε το υπουργείο.

Πέραν αυτού, ανοίγει ξανά και το μέτωπο της Ιστορίας. Παρουσίασε στις 9.10.2018 ο υπουργός παιδείας κ. Γαβρόγλου το πρόγραμμα σπουδών της Ιστορίας με «ευρύτατες αλλαγές», σύμφωνα με τις προτάσεις του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Έχασαν σχεδόν μία δεκαετία μετά το στραπάτσο με το βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού το 2007, αλλά φαίνεται ότι επανέρχονται δριμύτεροι να εισαγάγουν τον ιστορικό αναθεωρητισμό στα σχολεία.

Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 16 Οκτωβρίου 2018 / Αντίβαρο

 

πηγή:  http://thriskeftika.blogspot.com