Παιδεία ὄχι μόνο γιά πολῖτες, ἀλλά καί γιά ...ὁπλῖτες

 

Γράφει ὁ Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς

"Εἴμαστε ἐκεῖνοι γιά τούς ὁποίους μᾶς ἔλεγαν οἱ γονεῖς μᾶς 

νά μήν τούς κάνουμε παρέα".

(Σέ τοῖχο λυκείου τῶν Ἀθηνῶν)

Στό σχολικό βιβλίο "Νεοελληνική γλῶσσα" της Α' Γυμνασίου, στό "τετράδιο ἐργασιῶν" (σελ. 71), φιλοξενεῖται κείμενο τό ὁποῖο δημοσιεύτηκε στήν ἐφ. "ΤΟ ΒΗΜΑ", τό 2003. Διαβάζω: "Οὐσιαστικά τό σχολεῖο τοῦ μέλλοντος θά εἶναι μιά μορφωτική ὑπηρεσία, ὅπου τό κάθε παιδί θά μαθαίνει μόνο του ἀπό τόν ὑπολογιστή, ὑποβοηθούμενο ἀπό ἕναν ὑποβαθμισμένο βοηθό μάθησης, ἐπιφορτισμένο κυρίως μέ τεχνικῆς φύσεως προβλήματα. Τά παιδιά πού ἔχουν ὑπολογιστῆ στό σπίτι θά μποροῦν νά παρακολουθοῦν ἀποκεί (ἔτσι μιά λέξη...αποκεί), χωρίς νά εἶναι ἀπαραίτητη ἡ καθημερινή παρουσία στό σχολεῖο, ἀφοῦ ἔτσι κι ἀλλιῶς οἱ ἠλεκτρονικές βάσεις δεδομένων θά εἶναι... online σε 24ωρη βάση...".... Τά βιβλία εἰσῆλθαν στήν ἐκπαίδευση τό 2006, ἄρα, μετά ἀπό 16 χρόνια, ἡ τότε ἀπίθανη πρόβλεψη πραγματοποιήθηκε ἐν,ἕν μέσῳ πανδημίας καί θά συνεχιστεῖ, γιατί πάντοτε θά ἐπικρέμεται ἀπό δῶ καί στό ἑξῆς καί μιά ἀπειλή πάνω ἀπό τά κεφάλια μας. Λιμοί, λοιμοί, πόλεμοι καί καταποντισμοί εἶναι τό καθημερινό τηλεοπτικό... ἐδεσματολόγιο.

Πρόσφατα συζητοῦσα μέ νέο γονέα. Τά παιδιά του φοιτοῦν στό νηπιαγωγεῖο καί στό δημοτικό. Στά ὅρια τῆς ἀπελπισίας ὁ ἄνθρωπος. "Δέν ξεκολούν ἀπό τό κινητό ἤ τό διαδίκτυο". "Τά μόνα παιχνίδια πού τά συναρπάζουν εἶναι τά ἠλεκτρονικά". "Καθηλώνονται ὧρες μπροστά στήν ὀθόνη". Τόν ρώτησα πῶς τό ἀντιμετωπίζει. Ἔριξε τό βάρος καί τήν εὐθύνη στήν σύζυγό του, ἡ ἀρχαία, συνομήλικος τῆς ἱστορίας τοῦ ἀνθρώπου, πρόφαση καί πάλι στό προσκήνιο. " Ἡ γυνή ἤν, ἔδωκας μετ' ἐμοῦ, αὕτη μοί ἔδωκεν ἀπό τοῦ ξύλου, καί ἔφαγον...".... Ὁ ἴδιος περιορίζεται στά γνωστά συμβουλευτικά  ἀερολογήματα τοῦ τύπου"δέν εἶναι σωστό", "θά χαλάσεις τά μάτια σου",  καί τά "πρέπει", πού καμμία ἀξία δέν ἔχουν οὔτε νουθετοῦν, διότι δέν διδάσκει τό "πρέπει", ἀπρόσωπο ρῆμα ἐξάλλου, ἀλλά τό "πρέπον", τό ὁποῖο εἶναι μετοχή, δηλαδή τό παράδειγμα. Τί νά κερδίσεις, ὅταν μέ τά λόγια ράβεις, ἐνῶ μέ τίς πράξεις ξηλώνεις....

Εἶναι πιά χαμένη ὑπόθεση καί νομίζω ὅτι μεγαλώνει μιά γενιά πού δέν θά σκέφτεται μέ λέξεις καί ἔννοιες, ἀλλά μέ εἰκόνες καί κινούμενα σχέδια. Ἐλάχιστα παιδιά θά σκύβουν μέ προσοχή νά διαβάσουν ἕνα καλό βιβλίο, ἀκόμη καί ἡ ὑποχρεωτική σχολική ἀνάγνωση γίνεται μέ μεγάλη δυσφορία καί μέ  συνεχές παρακαλητό ἀπό τούς γονεῖς. Τό βλέπω καί στούς μαθητές μου, ὅταν τούς ἀναθέτω νά μελετήσουν στό σπίτι ἕνα κεφάλαιο τῆς ἱστορίας, ἀπό τά παλιά βεβαίως βιβλία, πρό τοῦ 2006, γιατί τά νέα εἶναι κακογραμμένα, δυσνόητα καί "πανδύσκολα"- λέξη πού χρησιμοποιοῦν οἱ μαθητές, γιατί νομίζουν ὅτι εἶναι ἀντίθετη τοῦ πανεύκολου-γιά παιδιά Στ' δημοτικοῦ. Ἡ πρώτη φράση πού ἐκστομίζουν εἶναι "ὅλο, κύριε!!". Δέν τό χρεώνω στά παιδιά, ἀλλά ὅπως στρώνει κανείς ἔτσι κοιμᾶται. Καί μιά καί μιλᾶμε γιά τήν ἱστορία, ὅπως προσφυῶς γράφτηκε, γιά νά ἐξασφαλίσουν τήν συνοχή τους οἱ κοινωνίες μέ μνήμη χρησιμοποιοῦν τήν ἱστορία καί οἱ κοινωνίες χωρίς μνήμη τήν ἐπικοινωνία, καταλήγοντας στήν νεολαία τῶν βαρβάρων τῆς διαδικτυακῆς ἐποχῆς.

Μᾶς ἀπειλοῦν νυχθημερόν οἱ Τοῦρκοι, ἔχουν ἀφηνιάσει, θυμίζει ἡ προκλητικότητα, τά ψεύδη καί οἱ ἀναίσχυντες αἰτιάσεις τους ἐποχή Μουσολίνι, ὅταν ὁ κρανιοκενής φασίστας τῆς Ρώμης, ἐπινοοῦσε τίς ἄθλιες προπαγάνδες του κατά τῆς πατρίδας. Ἐπίσημο δόγμα μας εἶναι ὅτι "ἀνήκομεν εἰς τήν Δύσιν", εἴμαστε στήν σωστή πλευρά τῆς ἱστορίας. Μᾶς διαφεύγει κάτι. Ἡ Δύση δέν ἀπειλεῖται ἀπό ἕνα φιλοπόλεμο, μωαμεθανικό, φυλετικό ὄγκο. Δέν κινδυνεύει ἡ Δανία οὔτε ἡ Ὁλλανδία ἀπό τά ἀσκέρια τοῦ Ἐρντογάν."Ἄγγλος ἤ Γερμανός ἤ Γάλλος δύναται νά εἶναι κοσμοπολίτης ἤ ἀναρχικός ἤ ἄθεος ἤ ὁτιδήποτε", κατά τόν Παπαδιαμάντη. Σέ τοῦτα τά ματωμένα χώματα δέν ἀρκεῖ νά εἴμαστε μόνο πολῖτες, κοσμοπολῖτες καί ὅ,τι ἄλλο ἐπιπολάζει στήν ἀσπαίρουσα οἰκουμένη, νά παρέχουμε χυλώδη ἐκπαίδευση σέ αὐριανούς καταναλωτές, λεπτεπίλεπτους ζητωκραυγαστές τῆς πολυπολιτισμικῆς ἀπάτης. Ἡ πατρίδα θέλει "ἐδῶ καί τώρα" πεπαιδευμένους πολῖτες πού νά εἶναι συγχρόνως καί ὁπλῖτες. Δέν προασπίζουν τήν ἐθνική ἀνεξαρτησία καί τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα μόνο οἱ ἔνοπλες δυνάμεις. Τίς προασπίζει ὁ λαός μέ τήν ὁμηρική καί θουκυδίδεια ἔννοια. Ὄχι ὁ φιλοπόλεμος λαός, ἀλλά ὁ ψυχικά ἀρματωμένος, ἡ νηφάλιος, ὁ φωτισμένος. Καί αὐτό μας τό παρέχει ἡ Παιδεία, ἡ ἔσχατη γραμμή ἄμυνας τῶν Ἑλλήνων. Αὐτή ὅμως εἶναι ἡ τραγωδία μας. "Μᾶλλον πεφόβημαι τάς οἰκείας ἡμῶν ἁμαρτίας ἤ τάς τῶν ἐναντίων διανοίας", περισσότερο φοβοῦμαι τά δικά μας σφάλματα, παρά τά σχέδια τῶν ἐχθρῶν, θά γράψει καί ὁ ἀρχαῖος λόγος. Μέ σχολεῖο "μορφωτική ὑπηρεσία", ἕνα εἴδους ΚΕΠ, μέ δάσκαλο "βοηθό μάθησης", αὐτολογοκρινόμενο καί τετρομαγμένο, τό νά μιλήσεις γιά αὐριανό ὁπλίτη-πολίτη ἀκούγεται τοὐλάχιστον γραφικό.  Νά θυμίσω καί πάλι τί ἀπάντησε ὁ Παλαμᾶς τό 1903, ὅταν ἐρωτήθηκε γιά τό ποιά εἶναι ἡ κατεπείγουσα ἀνάγκη "διά τό ἑλληνικόν κράτος ἐπί τῷ νέῳ ἔτει";  Ἀπάντησε "τό στρατιωτικό δυνάμωμα τοῦ τόπου καί ἀνθρώπων ἀπόχτημα. Καί τούς ἀνθρώπους μας τούς δίνει ἡ Παιδεία". Μέ νέους πού εἶναι συνδεδεμένοι ὁλημερίς καί ὀλονυχτίς "ἀποκεί", ἀπό τό σπίτι μέ τήν μορφωτική ὑπηρεσία τοῦ ὑπουργείου δεξιοτήτων, πῶς θά φτάσουμε στό "ἀπόχτημα ἀνθρώπων", πολιτῶν πού θά ὁπλίζουν τ' ἅρματα  κατά τῆς λυσσασμένης ὕαινας τῆς ἀνατολῆς;

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς

 

πηγή:  orthodoxia-ellhnismos.gr