Η συντριβή του Αντιχρίστου (Μέρος Α΄)

Γεμάτος αλαζονεία και τυραννικό μένος ο Αντίχριστος μετά την επικράτησή του θα νομίσει, ότι του λοιπού αυτός θα είναι βασιλιάς, άρχοντας και κυρίαρχος του κόσμου. Θα νομίσει στην εωσφορική του παραζάλη, ότι θα μπορέσει τάχα ν’ αντισταθεί στον Κύριο κατά την φοβερή ημέρα του ερχομού του, της Δευτέρας του Παρουσίας. Θα ξεχάσει ο ταλαίπωρος και μιαρός, ότι είναι «ο υιός της απωλείας».

Θα νομίζει, λοιπόν, ότι στο εξής «βασιλεύς εστίν επί της γης έως του αιώνος, μη γινώσκων ο ταλαίπωρος, ότι η βασιλεία αυτού εν τάχει καταργείται και απολήψεται το ητοιμασμένον πυρ αυτώ εν τάχει συν πάσι τοις πειθομένοις αυτώ και δουλεύσασιν αυτώ» όπως τονίζει ο Ιππόλυτος (τόμος 6^ος σελ. 285).

Θα ζει δηλαδή με το όνειρο της παντοτινής του κυριαρχίας, χωρίς να ξέρει ο άθλιος, ότι το αισχρό και τυραννικό του βασίλειο θα καταργηθεί και ότι θα τον αρπάξει το πυρ της αιωνίου Κολάσεως και αυτόν και τους οπαδούς του.

Προτού, λοιπόν, γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου ο Αντίχριστος συντρίβεται από τον Κύριο. Καταλύεται το Κράτος του, τσακίζεται η κυριαρχία του. «Αρθήτω ο ασεβής, ίνα μη ίδη την δόξαν του Κυρίου» (Ησ. 26,10) λέγει ο Προφήτης Ησαΐας.

Ας δούμε όμως πως περιγράφει την συντριβή και την τιμωρία του Αντιχρίστου και του ψευδοπροφήτου η Αποκάλυψη:

«Και είδον το θηρίον και τους βασιλείς της γης και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα ποιήσαι τον πόλεμον μετά του καθημένου επί του ίππου και μετά του στρατεύματος αυτού. Και επιάσθη το θηρίον και ο μετ’ αυτού ψευδοπροφήτης ο ποιήσας τα σημεία ενώπιον αυτού, εν οις επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου και τους προσκυνούντας τη εικόνι αυτού∙ ζώντες εβλήθησαν οι δύο εις την λίμνην του πυρός την καιομένην εν θείω.

Και οι λοιποί απεκτάνθησαν εν τη ρομφαία του καθημένου επί του ίππου, τη εξελθούση εκ του στόματος αυτού∙ και πάντα τα όρνεα εχορτάσθησαν εκ των σαρκών αυτών» (Αποκ. ΙΘ΄ 19-21).

Και είδα, γράφει ο Ιωάννης, το θηρίο, τον Αντίχριστο και τους ασεβείς βασιλείς της γης και τα στρατεύματά τους συγκεντρωμένους, έτοιμους να εξαπολύσουν πόλεμο εναντίον του καθημένου πάνω στον λευκό ίππο στρατηλάτου Χριστού και εναντίον της ουρανίας στρατιάς του. Και πιάσθηκε αιχμάλωτο το θηρίο και μαζί μ’ αυτό ο ψευδοπροφήτης, ο οποίος είχε κάνει τα παραπλανητικά σατανικά θαύματα μπροστά σ’ αυτό, με τα οποία εξαπάτησε και παραπλάνησε αυτούς, που δέχθηκαν να πάρουν το χάραγμα του θηρίου και προσκύνησαν σαν Θεό την εικόνα του.

Ζωντανοί ρίχτηκαν και οι δύο – θηρίο και ψευδοπροφήτης – στην λίμνη της φωτιάς, που καίγεται συνεχώς και ακαταπαύστως θειάφι. Και οι υπόλοιποι φονεύθηκαν, σαν με κοφτερό μαχαίρι, από το παντοδύναμο πρόσταγμα, που βγήκε από το στόμα του Χριστού, του καθημένου πάνω στον ίππο. Και όλα τα όρνεα χόρτασαν από τις σάρκες των εξολοθρευθέντων εχθρών του Χριστού.

Μας παρουσιάζει εδώ η Αποκάλυψη την αλαζονική στρατιά του θηρίου. Μας δίνει την πολεμική εικόνα των συγκεντρωμένων στρατευμάτων του Αντιχρίστου. Ετοιμοκίνητες είναι οι ορδές των εχθρών του Χριστού. Ο Αντίχριστος και οι σύμμαχοί του, ασεβείς βασιλείς, όλοι οι οπαδοί του θηρίου, είναι έτοιμοι να κάνουν πόλεμο εναντίον του καθημένου επί του ίππου. Είναι έτοιμοι να ορθώσουν βλάσφημα το ανάστημά τους εναντίον του Παντοδυνάμου Θεού.

Στρατεύματα ονομάζει ο ιερός Συγγραφεύς τις πολεμικές δυνάμεις του θηρίου. Θέλει μ’ αυτό να τονίσει το πλήθος των στρατιωτικών του δυνάμεων, το πλήθος των οπαδών του και κυρίως να υπογραμμίσει την ανομοιογένειά τους, την πανσπερμία τους. Όλες αυτές οι δυνάμεις δεν έχουν κανένα ιδιαίτερο δεσμό και κοινό ιδανικό, παρά μονάχα το μίσος κατά του Χριστού.

Αντιθέτως η πολεμική παράταξη του καθημένου επί του ίππου, που ονομάζεται εδώ στράτευμα, έχει ενότητα, ομοιγένεια και αγάπη.

Πηγή: «Ο Αντίχριστος», Αρχ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» (Σελ. 254-257)