Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
Ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος μεταφέρει μέσα του, σάν κληρονομιά, τήν ἁμαρτία καί τή ροπή πρός τό κακό, χωρίς ν᾽ ἀπουσιάζει καί ἡ νοσταλγία τῆς παραδείσιας ἐκείνης χαρᾶς καί ψυχοπνευματικῆς ἡδονῆς. Ἀπ᾽ τή στιγμή τῆς παρακοῆς καί τῆς γέννησης τῆς ἁμαρτίας μέσα του, προβάλλει πιά ὁ ἀγώνας μέ τόν ἑαυτό του. Θά σέρνει γιά πάντα ἐντός του τό μεγάλο παράπονο τῆς ἀνθρώπινης ἀδυναμίας του: "Οὐ γάρ ὅ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾽ ὅ οὐ θέλω κακόν τοῦτο πράσσω" (Ρωμ. Ζ΄19).
Ἡ ἀληθινή ἡδονή εἶναι ἡ πνευματική. Ἡ αἰσθησιακή καί σαρκική ἡδονή -πλήν αὐτῆς τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου - εἶναι ἀπατηλή καί ψεύτικη. Κατά τόν ἅγιο Κάλλιστο, κάθε τέτοια σαρκική ἡδονή φέρνει "πικρόν μετάμελον. Νόθη γάρ". Καρπός, δηλαδή, τῆς σαρκικῆς ἁμαρτίας εἶναι ἡ πικρόγευστη μεταμέλεια, διότι εἶναι νόθος καί ὄχι γνήσια.
Αὐτές τίς ψεύτικες ἡδονές, ὁ ἱερός Χρυσόστομος τίς ὀνομάζει "δήμιους"! "Δεινοί τοῦ σώματος δήμιοι, μᾶλλον δέ, δημίων δεινότεροι". Ὁ δέ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης παρομοιάζει τήν ἡδονή μέ μιά λίμα ἀλειμμένη στό λάδι, πού γλύφοντάς την ἡ γάτα, γλύφει τό αἷμα της. Ἡ μέ μύγα στό μέλι πού εὐχάριστα τό πίνει, ἀλλά παγιδεύεται καί ψοφάει. Γι᾽ αὐτό καί τ᾽ ἁμαρτήματα πού συνδέονται μέ τίς ἀντίθετες πρός τόν ἠθικό νόμο ἡδονές, ὀνομάζονται σαρκικά ἁμαρτήματα. Εἶναι ἁμαρτήματα πού προσβάλλουν τήν τιμή καί τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου, καί τά ὁποῖα ἰδιαίτερα τ' ἀποστρέφεται ὁ Θεός.
Τέτοια εἶναι: ἡ πορνεία, ἡ μοιχεία, ἡ ὁμοφυλοφιλία (ἀρσενοκοιτία καί λεσβιασμός), ἡ αἱμομιξία,ἡ κτηνοβασία καί κάθε εἴδους ἀσέλγεια καί διαστροφή…
Ὁ ἀείμνηστος π. Εὐσέβιος Ματθόπουλος στόν περίφημο "Προορισμό τοῦ ἀνθρώπου", σημειώνει καί τά ἑξῆς: "Τά ἁμαρτήματα αὐτά τῆς σαρκός, πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι, μισεῖ, βδελύσσεται καί καταδικάζει ἀδυσώπητα ὁ Θεός... Ἐάν λοιπόν εἶναι κάποιος ἔνοχος σ' ἕνα ἤ σέ πολλά σαρκικά ἁμαρτήματα, ὀφείλει νά μετανοήσει εἰλικρινά καί ἄς ἔχει ἀδίστακτη τή βεβαιότητα ὅτι ὁ Θεός θά συγχωρέσει ὅποια κι ἄν εἶναι ἡ ἐνοχή του, κι ὅσες ἄν εἶναι οἱ ἐκτροπές του".
Φαίνεται πώς ἡ ἐποχή μας ζήλεψε τήν κατακλυσμική καί Σοδομική διαφθορά! Τρομακτική τῆς ἁμαρτίας ἡ ἔξαρση. Ἀκόρεστο τῆς ἡδονῆς καί τοῦ αἰσθησιασμοῦ τό ἀνθρωποκυνηγητό. Φρικτά καί ἐξωφρενικά τά ὅσα λέγονται καί γίνονται καί ἀκούγονται.
Ὁ κορυφαῖος Πέτρος συνιστᾶ: "Ἀπέχεσθε τῶν σαρκικῶν ἐπιθυμιῶν, αἵτινες στρατεύονται κατά τῆς ψυχῆς" (Α΄Πέτρ. Γ΄5).
Ὁ δέ ἄλλος πρωτοκορυφαῖος, ὁ Παῦλος, γράφει: "Νεκρώσατε οὖν τά μέλη ὑμῶν τά ἐπί τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν καί τήν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστιν εἰδωλολατρία" (Κολ. Γ΄ 5).
Τέλος, ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης διδάσκει: "Τήν ἁγνείαν ἡμῶν περιφρουροῦντες" (Θεόδωρος Στουδίτης). Ἁγνοί καί σώφρονες.
Ορθόδοξος Τύπος 8/5/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας