Πρώτη παιδεία στήν πατρίδα Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Οἱ γονεῖς καὶ τὰ παιδικὰ ἔτη

Μέ πολλά σημεῖα ὁ Θεός ἔδειχνε στούς γονεῖς ὅτι ὁ μικρός Γρηγόριος προοριζόταν γιά μεγάλη ἀποστολή στήν Ἐκκλησία. Οἱ γονεῖς, ὅσο ἔπαιρναν τά μηνύματα, τόσο φρόντιζαν νά καλλιεργοῦν τό πνεῦμα τοῦ γιοῦ τους.  Πάσχιζαν γιά τό ἦθος καί γιά τήν κατάρτισή του.
 Ἀπαραίτητα καί τά δύο. Ὁ μικρός χαριτωμένος βλαστός δεχότανε τήν πνευματική ἀκτινοβολία τῶν γονέων. Ἦταν τό πρώτιστο.
Ὁ πατέρας τοῦ ἔμαθε τά πρῶτα γράμματα, ἡ μήτέρα τίς πρῶτες προσευχές.
Γιά περισσότερα γράμματα, ὁ σχεδόν ἑξηντάρης πατέρας του , δέν ἦταν καί τόσο κατάλληλος. Εἶχε καί τίς ποιμαντικές καί λειτουργικές εὐθύνες τῆς ἐπισκοπῆς Ναζιανζοῦ.
Ὑπῆρχε ὅμως θαυμάσια λύση.
Ὁ Ἀμφιλόχιος. Συνετός καί πολλῆς μόρφωσης δάσκαλος ἀπό τή Διοκαισάρεια, μόλις 38 χιλιόμετρα ἀπό τή Ναζιανζό, πρός τήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ὁ Ἀμφιλόχιος ἦταν ἄνθρωπος τῆς οἰκογένειας, συγγενής, ἀδελφός τῆς Νόννας.
Ἔτσι ὁ Γρηγόριος, μᾶλλον μέ τόν ἀδελφό του Καισάριο, ἐγκαταστάθηκαν στή Διοκαισάρεια καί παρακολουθοῦσαν τά μαθήματα τοῦ θείου τους Ἀμφιλόχιου.  Τά καλοκαίρια καί τίς γιορτές βέβαια, τά παιδιά γύριζαν στούς γονεῖς στήν Ναζιανζό, καί κάποτε στήν Ἀριανζό.
Τή Διοκαισάρεια ὁ Γρηγόριος τήν ἀγάπησε πολύ καί τή θυμᾶται ἀργότερα ὡς τροφό του. Ἐκεῖ γνώρισε πολλύς νέους, πού ἔπειτα θά διαπρέψουν στήν κοινωνία καί τήν Ἐκκησία. Προπαντός γνωρίστηκε καλά μέ τό γιό τοῦ δασκάλου τυο, Ἀμφιλόχιο καί αὐτόν, πού τό 373  θά γίνει ἐπίσκοος Ἰκονίου. Ὁ μικρός Ἀμφιλόχιος ἦταν πρῶτος ἐξάδερφός του καί μαζί ἄκουσαν μαθήματα γραμματικῆς, ἀριθμητικῆς καί στοιχεῖα ρητορικῆς.

Ὁ μικρός μαθητής Γρηγόριος εἶχε μεγάλη ἐπίδοση στά γράμματα. Ὁ πόθος τους γιά μάθηση χωρίς τέλος. Ἀλλά καί ἡ ἐπιθυμία τῶν γονέων ν’ ἀποκτήσει παιδεία ὁ γιός τους ἐπίσης μεγάλη. Ὁ νοῦς τῶν γονέων ἔτρεξε στήν ξακουστή Καισάρεια, τήν πρωτεύουσα τῆς Καππαδοκίας.
 Εἶχε γίνει περιφημότερο πνευματικό, οἰκονομικό καί πολιτικό κέντρο ὁλόκηρης τῆς Μικρασίας. Δημόσια κτίρια, σχολεῖα, κοινωνική ζωή ἀναπτυγμένη... 400 χιλιάδες καί πλέον οἱ κάτοικοι της τόν Γ΄ αἰώνα.  Σπουδαῖοι ρητοροδιδάσκαλοι συγκέντρωναν πολυάριθμους μαθητές καί διέπρεπαν, ἐνῶ ἡ φήμη τῆς πόλης ἔφτανε στά πέρατα τῆ ρωμαϊκῆς αὐτοκρατορίας.
Ἐκεῖ, λοιπόν, καί ὁ Γρηγόριος μέ τόν Καισάριο.  Τούς συνόδευε καί ὁ φύλακας ἄγγελος, ὁ Καρτέριος. Ἦταν ἀπό ἀρχαιοτάτη συνήθεια καί κανόνας, τά παιδιά τῶν πλουσίων οἰκογενειῶν νά τά συνοδεύουν στίς σπουδές τους παιδαγωγοί.
Οἱ γονεῖς τοῦ Γρηγορίου εἶχαν κάνει ἔξοχη ἐπιλογή.
 Ὁ Καρτέριος δέν ἤξερε μόνο καλά κι ἐπαγγελματικά τή δουλεία του.  Γνώριζε τά θεῖα σημεῖα πού συνόδευαν τή γέννηση τοῦ Γρηγορίου. Ὅπως γνώριζε καί τίς ἱερές προοπτικές τῶν γονέων γιά τόν μικρό Γρηγόριο. Ἔτσι μέ τό ἦθος καί τήν κατάρτιση του ὁ Καρτέριος, ὑπηρέτησε τήν πνευματική προετοιμασία τοῦ Γρηγορίου.
Ζώντας ὁ ἴδιος μέ αὐστηρή ἐγκράτεια, ἐνέπνευσε στόν μικρό μαθητή του ἀγάπη γιά ἄγαμο βίο τῶν κληρικῶνν καί μάλιστα γιά τόν ἀγγελικό βίο τῶν μοναχῶν.
Στήν Καισάρεια ὁ Γρηγόριος γνώρισε τό Βασίλειο, πού τό 370 θά γίνει μητροπολίτης Καισάρειας καί θά μείνει στήν ἱστορία ὡς Μέγας Βασίλειος. Οἱ δύο νέοι θά γνωριστοῦν τήν Καισάρεια, ὅπου σπούδασαν, ἀλλά ἡ γνωριμία καί ἡ φιλία τους θά βαθύνει καί θά στερεωθεῖ στήν Ἀθήνα, λίγα χρόνια μετά.

Ὁ πληγωμένος Ἀετός (Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)

(ἀφηγηματικὴ Βιογραφία)

 σελ.19-21

Στυλιανοῦ Γ. Παπαδοπούλου Καθηγητή Πανεπιστημίου

Ἔκδοση Δ΄

Ἀποστολική διακονία

πηγή:  http://anavaseis.blogspot.gr/2013/08/blog-post_1023.html