Ἡ τιμητικὴ πρόσκλησις!

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024

Ἀπόστολος: Γαλ. γ΄ 23, δ΄ 5

Εὐαγγέλιον: Ματθ. δ΄ 18 – 23

Ἦχος: α΄.- Ἑωθινόν: Β΄

 ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

 «Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ» (Ματθ. δ΄ 20).

 Ἡ τιμητικὴ πρόσκλησις!

  Ὁ Κύριος, μετὰ τὴν βάπτισίν Του εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, καὶ μετὰ τὴν τεσσαρακονθήμερον νηστείαν Του εἰς τό, σήμερον ἐπωνομαζόμενον, Σαραντάριον ὄρος, ἀρχίζει τὴν ἐπίσημον παρουσίαν

καὶ δραστηριότητά Του ἀναμέσον τῶν ἀνθρώπων! Διὰ τοῦτον τὸν λόγον, ἄλλωστε, ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον! Ἵνα κηρύξῃ καὶ διδάξῃ˙ ἵνα θαυματουργήσῃ˙ ἵνα ἀκούσωσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἴδωσι, καὶ φύγωσι τὴν πλάνην τῆς εἰδωλολατρίας, καὶ γνωρίσωσι καὶ πιστεύσωσιν εἰς τὸν Ἕνα ἀληθινὸν καὶ Μόνον Θεόν!

  Ἔρχεται εἰς τὰς ἀκτὰς τῆς θαλάσσης τῆς Γαλιλαίας καί, ὡς ἀφηγεῖται τὸ ἱερὸν κείμενον, πρῶτον μέν «εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς», καὶ δεύτερον, «εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν» (Ματθ. δ΄ 18, 21). Βεβαίως, αἱ συναντήσεις αὗται δὲν εἶναι συγκυριακαὶ καὶ συμπτωματικαί, – ἐφ’ ὅσον ὁ Κύριος γνωρίζει τὰ παρόντα καὶ τὰ παρελθόντα καὶ τὰ μέλλοντα, – ἀλλὰ εἶναι συναντήσεις, τὰς ὁποίας ἐπιλέγει ὁ Θεάνθρωπος! Ὁ Χριστός μας ἐπιλέγει τοὺς μαθητάς Του, ἀλλὰ καὶ τοὺς προσκαλεῖ! Τονίζομεν τοῦτο διὰ νὰ ἐννοήσωμεν, ὅτι παρ’ ὅλον ὅτι ὁ Κύριος ἐπιλέγει, ὅμως, δὲν ὑποχρεώνει καὶ δὲν ἐκβιάζει! Προσκαλεῖ τοὺς μαθητάς, οἵτινες ἔχουσι τὴν δυνατότητα καὶ τὸ δικαίωμα, ἵνα ἀρνηθῶσιν εἰς τὸν Θεόν! Ἦσαν δὲ ὄντως, πολλοὶ οἱ «λόγοι» οἵτινες θὰ ἠδύναντο ἵνα ἐμποδίσωσι τοὺς ἁλιεῖς ἐκείνους ἵνα ἀκολουθήσωσι τὸν Ναζωραῖον!

  Ὅμως, ἐν προκειμένῳ, δὲν δύνανται οὗτοι οἱ «λόγοι», ἵνα «μειώσωσι» τὴν βαρύτητα τῆς προσκλήσεως! Ἡ πρόσκλησις εἶναι ἰδιαιτέρως τιμητική, ἐφ’ ὅσον γίνεται ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν Θεόν! Οἱ δύο ἐκ τῶν τεσσάρων ἁλιέων, ἤδη ἔχουσι γνωρίσει τὸν Κύριον! Ἐκεῖ εἰς τὸν Ἰορδάνην, καὶ ἐν ὅσῳ ὑπῆρχον μαθηταὶ τοῦ τιμίου Προδρόμου, ἔμαθον παρ’ αὐτοῦ τοῦ διδασκάλου των, τὸν «ἀμνὸν τοῦ Θεοῦ τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. α΄ 36-37)! Ἐκεῖ ἐπλησίασαν τὸ πρῶτον, τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐκεῖ κατὰ πρώτην φοράν, «ἐκάλεσεν αὐτούς»! Οὗτοι δὲ οἱ δύο ἔχουσι προϊδεάσει καὶ τοὺς κατὰ σάρκα ἀδελφούς των! Ἀνταποκρίνονται, συνεπῶς, ὁλοθύμως εἰς τὴν Θείαν ταύτην πρόσκλησιν, καὶ «εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ»!

Πολλοὶ οἱ προσκαλοῦντες!

  Ἅπαντες, – μηδὲ ἐξαιρουμένων ἀκόμη καὶ τούτων τῶν μικρῶν παιδίων, – ἐδέχθημεν, ἀλλὰ καὶ δεχόμεθα συχνάκις, προσκλήσεις! Προσκλήσεις διὰ ἑορτὰς καὶ συνεστιάσεις, προσκλήσεις διὰ «γενέθλια» καὶ πάρτυ, προσκλήσεις διὰ συμπόσια καὶ πανηγύρεις, προσκλήσεις διὰ πιθανοὺς καὶ ἀπιθάνους λόγους, προσκλήσεις οἵτινες μᾶς τιμοῦν ἤ, ἀκόμη, καὶ μᾶς προσβάλλουσι! Μᾶς προσκαλοῦσι πολλοί, καὶ ὅσον περισσότερον «ἐπώνυμοι» καὶ ἐπιφανεῖς εἶναι, τόσον καὶ σκιρτᾷ ἡ καρδία μας καὶ σπεύδομεν ἵνα ἀνταποκριθῶμεν! Ἀσχέτως ἐάν, δι’ εὐνοήτους λόγους, ὀφείλομεν ἵνα προσκομίσωμεν καὶ τὸ ἀπαραίτητον «δῶρον τιμῆς» πρὸς τοὺς προσκαλοῦντας, οἵτινες διὰ τῆς προσκλήσεως ἐτίμησαν ἡμᾶς, ὅμως οὐδὲν δύναται ἵνα ἀναστείλῃ τὴν παρουσίαν μας εἰς τὰς ἐν λόγῳ συνάξεις! Ἀκόμη καὶ ἐὰν πρόκειται ἵνα παραβιάσωμεν συγκεκριμένας ἀρχὰς καὶ συνηθείας, προτιμῶμεν τὴν τιμὴν καὶ παρουσίαν μας, παρὰ τὴν ἀπουσίαν μας!

  Τί συμβαίνει, ὅμως, ὅταν μᾶς προσκαλῆ ὁ Κύριος; Οἱ μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, ὡς εἴδομεν, ἠκολούθησαν τὸν Ἰησοῦν, χωρὶς νὰ ὑπολογίσωσιν, οὔτε τὰς βιοποριστικὰς ἐργασίας των, οὔτε τοὺς γονεῖς των, οὔτε, ἀκόμη, καὶ αὐτὰς τὰς συζύγους καὶ τὰ τέκνα των, ὡς συνέβαινεν εἰς τὸν Ἀπόστολον Πέτρον! Τοῦτο ἦτο ἐκεῖνο τὸ κριτήριον, διὰ τοῦ ὁποίου ἠξιολογήθησαν ὑπὸ τοῦ Κυρίου! Ἂς ἐνθυμηθῶμεν τὴν ἀπάντησιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν Πέτρον, ὅταν ἐκεῖνος τὸν ἠρώτησε «ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ»! Συνεπλήρωσε δὲ καὶ διὰ τὸν οἱονδήποτε, ὅστις προτίθεται ἵνα ἀκολουθήσῃ Αὐτόν «Καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει» (Ματθ. ΙΘ΄ 27-29)!

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν»!

  Πολλάκις, ἐκ τούτου τοῦ «βήματος», ἀνεφέρθημεν καὶ ἡρμηνεύσαμεν τοῦτον τὸν Θεῖον λόγον, φίλοι μου ἀναγνῶσται! Λόγος ὅστις ἀπευθύνεται ἐξ ἴσου πρὸς ἅπαντας! Μικροὺς τε καὶ μεγάλους, ἀνηλίκους τε καὶ ἐνήλικας, «ἐπωνύμους καὶ ἀνωνύμους», βασιλεῖς τε καὶ δούλους! Τοὺς πάντας δέχεται ὡς ἀκολούθους, ἀρκεῖ ἵνα πειθαρχῶσιν εἰς τὰς προϋποθέσεις Του! Δὲν εἶναι ἀσήμαντον καὶ μικρόν, τὸ νὰ ἀκολουθῇ τις τὸν Χριστόν! Ὅταν ἀκολουθῶμεν τὸν Κύριον, καὶ τιμή μας εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἀσφαλὴς καὶ σωτήριος θὰ εἶναι ἡ πορεία μας!

  Ἂς ἴδωμεν τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἂς ἀνατρέξωμεν εἰς τὰς βιογραφίας των, καὶ θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι, εἰς τὸν κόσμον μὲν τοῦτον, ὡς εἶχε προείπει ὁ Διδάσκαλος, ἐβίωσαν θλίψεις καὶ στερήσεις καὶ διωγμοὺς καὶ μαρτύρια καὶ θάνατον, ὅμως, ἡ «ἀνταπόδοσις» μετὰ τὸν θάνατον εἶναι ἀπερίγραπτος! «Ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α΄ Κορ. β΄ 9)! Ὅταν ἐπεσκέφθη ἡ Ἁγία μεγαλομάρτυς Εὐφημία τὸν Ὅσιο Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη, καὶ ὅταν ἐκεῖνος τὴν ἠρώτησε, ποίαν δόξαν καὶ τιμὴν ἀπολαμβάνει εἰς τὸν Παράδεισον, μετὰ μάλιστα, ἀπὸ τὰ φοβερὰ καὶ φρικτὰ μαρτύρια ἅτινα ὑπέστη διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου, ἐκείνη ἀπήντησεν: «Ἅγιε γέροντα, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ὑπέστην διὰ τὸν Κύριον εἶναι πολὺ μικρὰ καὶ ἀσήμαντα, μπροστὰ σὲ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἀπολαμβάνω τώρα ἐν τοῖς οὐρανοῖς! Καὶ ἐὰν ἐγνώριζον ἐκ τῶν προτέρων ἐκεῖνα ποὺ μοῦ ἐπεφύλασσεν ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου, θὰ προετίμων τὰ μαρτύριά μου νὰ ἦσαν ἀπείρως ὀδυνηρότερα»!

  Εἴθε, ἀδελφοί μου, νὰ ἀνταποκριθῶμεν καὶ ἡμεῖς εἰς τὴν Θείαν πρόσκλησιν, καὶ εἴθε νὰ ἀκολουθήσωμεν μὲ συνέπειαν τὴν «στενὴν πύλην καὶ τὴν τεθλιμμένην ὁδὸν τὴν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ζωήν» (Ματθ. Ζ΄ 14), διὰ νὰ ἀξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου δόξης καὶ μακαριότητος. Ἀμήν!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

πηγή: orthodoxostypos.gr