Ἡ ὑπεροχὴ τῆς Θείας Ἀγάπης

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
25 ΙΟΥΝΙΟΥ 2023
Ἀπόστολος: Ρωμ. ε΄ 1 – 10
Εὐαγγέλιον: Ματθ. στ΄ 22-33
Ἦχος: β΄.-Ἑωθινόν: Γ΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

«Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν
διὰ Πνεύματος Ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν» (Ρωμ. Ε΄ 5)

Ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ

Πολλὰ ἔχουν γραφεῖ, ἀγαπητοί μου, καὶ ἀκόμη περισσότερα ἔχουν λεχθεῖ, διὰ τὴν Θείαν Ἀγάπην! Τὴν Ἀγάπην ἐκείνην τὴν ὁποίαν ἔδειξε καὶ δεικνύει ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν, εἰς ἡμᾶς τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ ἀναξίους ἀνθρώπους! Καὶ ὡς πρὸς τὰς ἀπόψεις τῶν γραφόντων καὶ λεγόντων, αὐταὶ διΐστανται καὶ

διαφέρουν ὅσον ἀπέχει ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τὴν γῆν! Κατὰ τὸ περιεχόμενον τῶν καρδιῶν καὶ κατὰ τὰς ἀσθενεῖς καὶ λανθανούσας καὶ ἁμαρτωλὰς κρίσεις, καὶ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας καὶ ἀπαιτήσεις ἑκάστου, κυμαίνονται καὶ αἱ ἀπόψεις περὶ τῆς Θείας Ἀγάπης! Καὶ ἐνῶ, κάθε τι Θεῖον καὶ Ὕψιστον, παραμένει ἀνέγγιχτον καὶ ἀπλησίαστον ἀπὸ τὴν διάνοιαν καὶ καρδίαν τοῦ ταπεινοῦ καὶ ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου, ἐν τούτοις αὐτὸς ὁ μικρὸς καὶ εὐτελής, ἀποφαίνεται πολλάκις καὶ κρίνει τὰ τοῦ Θεοῦ, μὲ ἀσέβειαν καὶ ὑψηλοφροσύνην! Καὶ ἐνῶ αὐταὶ αἱ Θεῖαι ἰδιότητες δὲν δύνανται νὰ κατανοηθοῦν ὑπὸ τοῦ ἀσθενοῦς καὶ μικροῦ καὶ κοσμικοῦ ἀνθρώπου, αὐτὸς αἰθεροβατεῖ καὶ πλανᾶται κυριολεκτικῶς, θέλων νὰ παριστᾷ τὸν κριτὴν τοῦ Θεοῦ!

Ὁ Κύριος καὶ Θεός μας, Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ὁ πλέον ἁρμόδιος καὶ κατάλληλος νὰ μᾶς εἴπῃ διὰ τὴν ἰδικήν Του Ἀγάπην, πολλάκις εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, Παλαιάν τε καὶ Καινὴν Διαθήκην, ὡμίλησε περὶ ταύτης! Εἶναι ἡ Ἀγάπη ἐκείνη ἡ ὁποία προσωποποιεῖται εἰς τὸ Πανάγιον Πρόσωπόν Του! Τοῦτο ἀκριβῶς διευκρίνησε καὶ ἐδίδαξε ὁ μαθητὴς τῆς Ἀγάπης, ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης! «Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ» (Α΄ Ἰωάν. Δ΄ 16)! Ἡ τοιαύτη Θεία Ἀγάπη δὲν ἐκδηλοῦται, ὡς θὰ ἠθέλομεν, οὔτε καὶ ἐνεργεῖ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας ἡμῶν! Ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἄλλοτε δίδει ὑγείαν καὶ εὐημερίαν καὶ ἄλλοτε ἐπιτρέπει ἀσθενείας καὶ θανάτους! Ἄλλοτε δίδει εὐλογίας καὶ δῶρα, ὑλικὰ καὶ πνευματικά, καὶ ἄλλοτε τὰ στερεῖ καὶ μᾶς τὰ ἀρνεῖται! Ἄλλοτε δίδει βροχὴν πλουσίαν καὶ καιροὺς καρποφόρους, καὶ ἄλλοτε ἐπιτρέπει τὴν ξηρασίαν καὶ τὴν ἀνομβρίαν καὶ τὴν «ἄρνησιν» τῆς γῆς, διὰ νὰ παράξῃ, ἔστω καὶ στοιχειωδῶς, ἐλάχιστον καρπόν! Ἡ Θεία αὕτη Ἀγάπη, ἄλλοτε στερεῖ καὶ ἄλλοτε παρέχει ὅ,τιδήποτε, εἴτε παιδεύουσα καὶ παιδαγωγοῦσα ἡμᾶς, εἴτε διδάσκουσα καὶ εὐλογοῦσα, εἴτε, τέλος, θέλουσα νὰ μᾶς ἐπαναφέρη εἰς τὴν τάξιν, ὅταν ἡμεῖς – ὡς συνήθως – ἐκτρεπώμεθα καὶ ἀποστατοῦμεν!

Ποῖος ἀμφιβάλλει, – μελετῶν τὰ πρῶτα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, – ὅτι ὁ Θεὸς ἠγάπησε μετὰ «ζήλου καὶ πάθους», τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν; Ἀσφαλῶς, οὐδείς! Καὶ ὅμως, πόσον ἠναγκάσθη ὁ Κύριος νὰ πονέσῃ καὶ ταλαιπωρήσῃ τοῦτον τὸν ἀσεβῆ καὶ σκληροτράχηλον λαόν, καὶ θανατώσῃ ἑκατοντάδας χιλιάδας ἐξ αὐτοῦ; Θὰ ἠδύνατο κανεὶς νὰ εἴπῃ ὅτι, ἐκ μίσους καὶ κακίας κινούμενος ὁ Θεός, ἐνήργησε πολλάκις ἐναντίον του, μὲ ἰδιαιτέραν σκληρότητα; Τοὐναντίον, μάλιστα, ὅταν ἐπέρχονταν τὰ φοβερὰ ἐκεῖνα δεινά, οἱ νουνεχεῖς καὶ εὐσεβεῖς ἐκ τῶν Ἑβραίων, παρεδέχοντο ὅτι διὰ τὰς ἁμαρτίας των, καὶ χάριν τῆς παιδαγωγικῆς Ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, δικαίως ἔπασχον καὶ ὑπέφερον!

Ἡ Θεία Ἀγάπη κρίνεται !!!

Πολλάκις ἀκούομεν καὶ ζῶμεν καταστάσεις κατὰ τὰς ὁποίας, οἱ ἄνθρωποι προτρέχουν καὶ σπεύδουν νὰ «κατηγορήσουν» τὸν Θεόν, διά διαφόρους θλιβερὰς συνεπείας τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ἢ διά διαφόρους ἀποφάσεις τῆς Θείας Δικαιοσύνης! Καὶ ἀποφαίνονται οὗτοι οἱ «κριταὶ τοῦ Θεοῦ», ὅτι κακῶς ὁ Κύριος ἀπεφάσισεν ἢ ἐπέτρεψε τοῦτο ἢ ἐκεῖνο, καὶ – ὡς λέγουν οὗτοι, – θὰ ἔπρεπεν ὁ Ὕψιστος νὰ ἐνεργήσῃ κατὰ τὸν τάδε ἢ δεῖνα τρόπον, προκειμένου νὰ εἶναι δίκαιος καὶ σωστὸς Θεός! Ἄλλοις λόγοις, ὁ Κριτὴς τῶν ἁπάντων ἐλέγχεται ὑπὸ τῶν ἀδίκων καὶ κατακρίτων ἡμῶν, ὡς τότε, ὅτε ἐσύρετο ὑπὸ τῶν ἀνόμων Ἑβραίων καὶ κακίστων Γραμματέων καὶ Φαρισαίων, καὶ κατεδικάσθη εἰς τὸν διὰ Σταυροῦ θάνατον! Τότε ὅτε δὲν ἠνείχοντο τὴν ἁγιότητα καὶ τελειότητά Του, καθὼς καὶ τοὺς δικαίους ἐλέγχους Του πρὸς τούτους τοὺς παρανόμους καὶ ὑβριστὰς τοῦ Νόμου!

Κρίνει ὁ ἄνθρωπος τὸν Θεόν, καὶ καταλογίζει εἰς Τοῦτον ἔλλειψιν Ἀγάπης, ἐνῶ, – ὡς μᾶς λέγει ἐν προκειμένῳ ὁ Ἀπόστολος Παῦ­λος, – εἰδικῶς ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἔχομεν γνῶσιν τῆς Θείας ταύτης Ἀγάπης, τὴν ὁποίαν ἐλάβομεν διὰ τοῦ Παναγίου Πνεύματος, κατὰ τὴν ὥραν τοῦ Μυστηρίου τοῦ Ἁγίου Χρίσματος, διὰ τοῦ ὁποίου ἐνεπλήσθημεν Πνεύματος Ἁγίου! «Σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου», λέγει ὁ ἱερεύς, ὅτε σημειοῖ διὰ τοῦ Ἁγίου Μύρου τὸν νεοφώτιστον! Ἡμεῖς, λοιπόν, οἱ πεφωτισμένοι, οἱ ἔχοντες τοὺς καρποὺς τοῦ Παναγίου Πνεύματος, μετὰ τῶν ὁποίων εἶναι καὶ ἡ τελεία τοῦ Θεοῦ Ἀγάπη, κρίνομεν καὶ ἐλέγχομεν τὸν ἴδιον τὸν Θεόν, καὶ καταλογίζομεν εἰς Τοῦτον τὴν ἔλλειψιν ἀγάπης;;; Δόξα τῷ ἀνεχομένῳ Θεῷ !!! Ὅστις, χάριν τοῦ ἀπείρου ἐλέους καὶ τῶν οἰκτιρμῶν Του, ἀνέχεται τοιαύτας βλασφήμους κρίσεις ὑφ’ ἡμῶν τῶν ἐνόχων καὶ ἀνόμων!

Ἡ ὑπεροχὴ τῆς Θείας Ἀγάπης

Εἶναι ἀληθές, ἀγαπητοί μου, ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἀπερροφήθη ἐκ τῆς χοϊκῆς σαρκός του, καὶ ἠγάπησε τὴν ὕλην μᾶλλον ἢ τὴν ψυχήν του! «Ἐσεβάσθη καὶ ἐλάτρευσε τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα» (Ρωμ. Α΄ 25)! Μὲ ἐξαίρεσιν, τοὺς Ἁγίους καὶ ἐναρέτους, οἱ πλεῖστοι ἔζησαν καὶ ζῶσιν ὡς ὁ ἄφρων ἐκεῖνος πλούσιος τῆς γνωστῆς παραβολῆς, μὲ τὸ βλέμμα των ἐστραμμένον, εἰς τὸν μάταιον τοῦτον κόσμον καὶ «τὰ τοῦ κόσμου τερπνά»! Ὡς νὰ μὴ ὑπάρχῃ θάνατος! Δὲν ἠδυνήθη ὁ τοιοῦτος, νὰ ἀντιληφθῇ, ὅτι «ἡμῶν γὰρ τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν» (Φιλιπ. Γ΄ 20)! Δὲν ἠθέλησε, νὰ ἐπιποθήσῃ καὶ ἀγωνισθῇ δι’ ἐκεῖνα «ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α΄ Κορ. Β΄ 9)! Ἔρριψεν ἑαυτόν, ἔξω τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν καὶ «ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς» (Ψαλμ. ΜΗ΄ 13)!

Ὅμως, ἡ Ἀγάπη τοῦ Κυρίου, ἀπὸ τὴν ὥραν τῆς δημιουργίας του, προώρισε τὸν ἄνθρωπον διὰ τὰ ἄφθαρτα καὶ τὰ αἰώνια, τὰ ὑψηλὰ καὶ ἀνεκτίμητα! Ἡ Θεία Ἀγάπη καὶ συμπάθεια, παρεκίνησε τὸν Θεὸν νὰ γένῃ ἄνθρωπος καὶ ἐξαγοράσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος τὴν ἀνεκτίμητον ἀθάνατον ψυχήν! Τὸ σῶμα ἐποιήθη ὑπὸ τοῦ Δημιουργοῦ, μόνον διὰ νὰ συνδράμῃ τὴν ψυχὴν εἰς τὴν πορείαν της πρὸς τὴν ἀθανασίαν, καὶ ἐν συνεχείᾳ «ἀπέλθῃ εἰς τὰ ἐξ ὧν συνετέθη»! Ἂς παύσωμεν νὰ βλέπωμεν πρὸ τὰ κάτω, ὡς τὰ ἄλογα ζῶα, καὶ «ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας»!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

πηγή: orthodoxostypos.gr