Ἀποστολικαὶ ὑποδείξεις …

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓ. 318 ΠΑΤΕΡΩΝ
28 ΜΑΪΟΥ 2023
Ἀπόστολος: Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36
Εὐαγγέλιον: Ἰωάν. ιζ΄ 1-13
Ἦχος: πλ. β΄.-Ἑωθινόν: Ι΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

 «Διὸ γρηγορεῖτε» (Πράξ. Κ΄ 31).
Ἀποστολικαὶ ὑποδείξεις …

Ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἀδελφοί μου, ἀπευθύνεται πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου καὶ ἐπειδὴ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τὸν ἔχει πληροφορήσει ὅτι ἐπίκειται ἡ κοίμησις καὶ ἀναχώρησίς του ἀπὸ τὰ ἐπίγεια, συμβουλεύει τούτους, διὰ τὴν ὑψίστην διακονίαν τους! Αἱ συμβουλαὶ καὶ παροτρύνσεις του

δὲν εἶναι συνήθεις καὶ ἀντίστοιχοι μὲ ἐκείνας τὰς ὁποίας συχνάκις ἀκούομεν, ἀπευθυνομένας πρὸς τοὺς κληρικοὺς τῶν ἡμερῶν μας! Εἶναι διδαχαὶ τοῦ κορυφαίου τῶν Ἀποστόλων, καὶ τοῦτο μᾶς ὑποχρεώνει νά προσέξωμεν ταύτας ἰδιαιτέρως!

Κατὰ πρῶτον, ἀνησυχεῖ ὁ θεῖος οὗτος Ἀπόστολος διὰ τὸ ποίμνιον τῶν χριστιανῶν! Καθιστᾶ τοὺς πρεσβυτέρους (ποιμένας), ἰδιαιτέρως προσεκτικούς, πρωτίστως πρὸς τοὺς ἑαυτούς τους! Ἡ ἰδία ἡ ζωὴ των θὰ πρέπη νὰ διδάσκη ὅσους κοιτοῦν πρὸς τούτους! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον συνέστησε καὶ ὑπέδειξεν ὁ Διδάσκαλος πρὸς τοὺς μαθητάς Του ἐκεῖ εἰς τὴν ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν Του, «Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. Ε΄ 13-16)! Ἐπειδὴ ὅμως ἐκλήθησαν καὶ ὠνομάσθησαν ποιμένες, καὶ ὡς φέροντες εὐθύνην, διὰ τὰ λογικὰ των πρόβατα, ὀφείλουν, κατὰ κυριολεξίαν, νά ἀγρυπνοῦν ὑπὲρ τῶν προβάτων! Δὲν ἔγιναν ποιμένες μὲ τὴν ἰδικὴν των δύναμιν… ἀλλά ἐπελέγησαν καὶ ἐχειροτονήθησαν ὑπὸ τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τὸ Ὁποῖον καὶ τοὺς ἀνέθεσε τὴν ὑψίστην ἀποστολὴν των! Εἶναι ποιμένες, ὄχι ἑνὸς ποιμνίου, τὸ ὁποῖον δύνανται νὰ καθοδηγοῦν, ἐλευθέρως καὶ ὡς ἐκεῖνοι θέλουν, ἀλλὰ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος ἔδωκεν ἰδιαιτέραν τιμὴν καὶ ἀξίαν, «ποτίζοντας» ταύτην διὰ τοῦ ἰδίου Δεσποτικοῦ αἵματος! Λέγει συγκεκριμένως εἰς τούτους ὁ Παῦλος: «προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος»!

Ἡ προσοχὴ δὲ αὕτη καὶ ἡ ἐπαγρύπνησις, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ τοὺς καλεῖ, ἀφορᾶ εἰς τὸ ὅτι, ὡς πεφωτισμένος ὑπὸ τοῦ Παναγίου Πνεύματος, βλέπει ὅτι θὰ ἐπιτεθοῦν εἰς τοῦτο τὸ εὐλογημένον ποίμνιον τῶν χριστιανῶν, «λύκοι βαρεῖς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου»!

«Λύκοι βαρεῖς»!

Περὶ ποίων «λύκων», ὅμως, ὁμιλεῖ ὁ θεῖος Ἀπόστολος; Ἀσφαλῶς, περὶ ἐκείνων διὰ τοὺς ὁποίους προεῖπεν ὁ Κύριος Ἰησοῦς καὶ μᾶς ὑπέδειξε νά «προσέχωμεν»! «Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δὲ εἰσι λύκοι ἅρπαγες» (Ματθ. Ζ΄ 15)! Λύκοι τοιοῦτοι, εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ὑποκρίνονται τοὺς ποιμένας, ἀλλὰ εἰς τὴν πραγματικότητα ἀπειλοῦν τὸ ποίμνιον! Εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι πλησιάζουσι τοὺς χριστιανοὺς παρηλλα­γμένοι καὶ κρύπτοντες τὰς πονηράς διαθέσεις των! Ὡς ὁ διάβολος ἦλθε πρὸς τοὺς πρωτοπλάστους, ὄχι ὡς ὁ ἄρχων τοῦ σκότους, – ὁ ὁποῖος καὶ εἶναι! – ἀλλ’ ὡς ὁ γλυκὺς καὶ εὔμορφος ὄφις, καὶ ἐξηπάτησε τούτους καὶ τοὺς ἔπεισε νά ἀρνηθοῦν τὸν Δημιουργὸν καὶ Πατέρα των, καὶ παραβιάσουν τὴν ἐντολήν Του! Λύκοι βαρεῖς εἶναι τὰ ὄργανα ἐκεῖνα τοῦ διαβόλου, τὰ ὁποῖα ἐνεργοῦν κατ’ ἐντολὴν τοῦ μυσαροῦ πατρὸς των, καὶ ἀποβλέπουν εἰς τὴν καταστροφὴν καὶ τὴν ἀπώλειαν ψυχῶν!

Ἦλθον δέ, ὄντως, οὗτοι οἱ ὀλετῆρες, ὑπὸ τὴν μορφὴν τῶν αἱρετικῶν καὶ βλασφήμων τῆς πίστεως! Ἦλθον, ὑπὸ τὸ εἶδος τῶν παραποιούντων τὴν Ἀλήθειαν καὶ κρυπτομένων ὄπισθεν τοῦ ψεύδους! Ἦλθον καὶ ἐνεφανίσθησαν, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης τῶν Ἀποστολικῶν χρόνων καὶ συνεχίζουν ὅλον καὶ αὐξανόμενοι, ἕως τῆς σήμερον! Χάριν τῶν τοιούτων αἱρετικῶν, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ ἐν συνεχείᾳ οἱ Πατέρες καὶ Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, συνεκρότησαν τὰς Οἰκουμενικάς Συνόδους, διὰ τῶν ὁποίων «ἐχάραξαν» τὴν ὁδὸν τὴν ἄγουσαν εἰς τὴν σωτηρίαν, καὶ καθώρισαν τοὺς τρόπους καὶ τοὺς κανόνας καὶ τὰ ἐπιτίμια, διὰ τῶν ὁποίων θὰ ἐφυλάσσοντο αἱ θεῖαι παρακαταθῆκαι!

«Γρηγορεῖτε»!

Ἐφ’ ὅσον, φίλοι μου ἀναγνῶσται, κατανοήσωμεν μὲ τὴν δέουσαν σοβαρότητα τὴν ὑπόθεσιν τῆς σωτηρίας μας, θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι ἡ ἀθάνατος ψυχὴ μας ἔχει τὴν ἀπόλυτον προτεραιότητα εἰς τὴν διαβάθμισιν τῶν ποικίλων ἀναγκῶν μας. Ἅπαντα τὰ λοιπά τοῦ ματαίου τούτου κόσμου ἔχουν παροδικὸν χαρακτῆρα καὶ συνεπῶς δὲν εἶναι καθοριστικὰ διὰ τὴν μετὰ θάνατον πορείαν μας! Ἐὰν μελετῶμεν τὰς βιογραφίας ἁπάντων τῶν Ἁγίων, εὐκόλως θὰ ἴδωμεν ὅτι ἅπαντες οὗτοι εὑρίσκονται καὶ ἀπολαμβάνουν τὸν Παράδεισον, ἐπειδὴ τοῦτον εἶχον ὡς ἀπώτερον προσδοκίαν καὶ ἐπιτυχίαν των!

Ἀλλὰ καὶ ἐὰν μελετήσωμεν τὸν Θεῖον Λόγον, καὶ πάλιν θὰ διαπιστώσωμεν, ὅτι ὁ Διδάσκαλος, καθ’ ἅπασαν τὴν διδασκαλίαν Του, προέτασσε καὶ συνιστοῦσε εἰς τοὺς μαθητάς Του ἀλλὰ καὶ τοὺς λοιποὺς ἀκροατάς, ἀλλὰ καὶ εἰς ἡμᾶς τοὺς μετέπειτα μαθητάς Του, τὴν ἀνησυχίαν καὶ τὸ ἐνδιαφέρον μας διὰ τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν! «Ζητεῖτε δέ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ» (Ματθ. ΣΤ΄ 38), συνιστοῦσε εἰς τοὺς πλησιάζοντας Τοῦτον, καὶ παρηγοροῦσε τοὺς θλιβομένους, λέγων: «χαίρετε δὲ μᾶλλον ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Λουκ. Ι΄ 20)! Προλέγων μάλιστα, τὰς δυσκολίας καὶ τοὺς διωγμοὺς καὶ τὰς ἀπειλάς, τὰς ὁποίας θὰ ἀντιμετώπιζον οἱ μαθηταί Του, τοὺς καθησύχαζεν, ὑπογραμμίζων «Καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι» (Ματθ. Ι΄ 28)!

Δυστυχῶς, ὅμως, ἡμεῖς οἱ σύγχρονοι Χριστιανοί, περισσότερον, ἢ μᾶλλον ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον, ἐστρέψαμεν τὴν προσοχήν μας εἰς τὰ πρόσκαιρα καὶ φθαρτά! Εἴδομεν, ὡς ὁ ἄφρων καὶ ἐπιπόλαιος πλούσιος, τὸν κόσμον τοῦτον ὡς μόνιμον κατοικίαν μας καὶ ἐδώκαμεν καὶ δίδομεν τὴν προσοχήν μας εἰς τὰ μάταια καὶ ἐπίγεια! Ποῖος, ἆραγε, ἀνησυχεῖ, διὰ τὴν Ἁγίαν Πίστιν ἡμῶν; Ποῖος θλίβεται διὰ τὴν ἀπομάκρυνσιν τῶν χριστιανῶν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν; Ποῖος αἰσθάνεται τὴν ἀνησυχίαν τοῦ Θείου Παύλου, διὰ τὰς ὅλον καὶ πολλαπλασιαζομένας αἱρέσεις καὶ πλάνας, αἵτινες παραπλανοῦν τούς ἀφελεῖς καὶ ἀμαθεῖς; «Τῶν οἰκιῶν ἡμῶν πιμπραμένων, ἡμεῖς ἄδομεν», ὡς ἔλεγεν ὁ ὀνομαστὸς Αἴσωπος! Ὅμως, ἡ παρότρυνσις τοῦ Παύλου – τὴν ὁποίαν εἶχεν εἴπει πρῶτος ὁ Κύριος, – δὲν παύει νὰ ἰσχύη καὶ σήμερον καὶ μάλιστα ἔτι περισσότερον! «Γρηγορεῖ­τε», δηλαδή, μείνετε ἀνήσυχοι καὶ ἄγρυπνοι! Μὴ ἀφήνομεν τοὺς ἑαυτοὺς μας ἡσύχους καὶ ἀμερίμνους, ἀλλὰ νὰ φυλάσσωμεν τὰ ἱερὰ ἐκεῖνα καὶ τὰ ὅσια, ἅτινα μᾶς ἐνεπιστεύθησαν, καὶ ἂς ζῶμεν, οὐχὶ ὡς μελλοθάνατοι, ἀλλ’ ὡς αἰώνιοι!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου,
Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν 

 

πηγή:  orthodoxostypos.gr