Γράφει ὁ κ. Κωνσταντῖνος Βαθιώτης, πρ. Ἀναπληρωτὴς Καθηγητής τῆς Νομικῆς Δ.Π.Θ.
Στὴν σιχαμένη διάλεκτο τῶν προπαγανδιστικῶν Μέσων Μαζικοῦ Εὐνουχισμοῦ διαβάζουμε πλέον ὅτι «κλείδωσε, σύμφωνα μὲ πληροφορίες, ἡ χορήγηση τρίτης δόσης καὶ στὸν γενικὸ πληθυσμὸ καὶ συγκεκριμένα γιὰ ἀρχὴ στοὺς πολίτες ἄνω τῶν 85 ἐτῶν».
Πρὶν ἀπὸ μία δεκαετία, στὸ πλαίσιο ὑλοποίησης τοῦ δεύτερου
μνημονίου διαβάζαμε περιχαρεῖς ὅτι εἶχε κλειδώσει ἡ ἐκταμίευση τῆς ἕκτης δόσης (Ὀκτώβριος-Δεκέμβριος 2011)!Ἐπὶ μνημονίων οἱ Ἕλληνες εἶχαν γίνει τὰ οἰκονομικὰ πειραματόζωα ἀνεχόμενα μία πανίσκληρη οἰκονομικὴ πολιτική!
Σήμερα εἶναι τὰ ὑγειονομικὰ πειραματόζωα ποὺ ἀνέχονται μία πανίσκληρη ὑγειονομικὴ πολιτική!
Τὸ ΝΑΙ στὰ ἐμβόλια εἶναι ὅ,τι τὸ ΝΑΙ στὰ μνημόνια!
Ἐπὶ μνημονίων εἶχε ὀργανωθεῖ προπαγανδιστικὴ ἐκστρατεία γιὰ τὸ ΝΑΙ, στὴν ὁποία συμμετεῖχαν ὅλα τὰ γνωστὰ μέλη τῆς συμμορίας: πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοὶ κ.λπ.
Ἐπὶ ἐμβολιασμοῦ κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ ἔχει ὀργανωθεῖ ἀναβαθμισμένη προπαγανδιστικὴ ἐκστρατεία γιὰ τὸ ΝΑΙ, στὴν ὁποία συμμετέχουν τὰ ἴδια πρόσωπα καὶ ἀκόμη περισσότερα. Προσθέστε πάνω ἀπ’ ὅλα τὴν ἐκκλησία!
Ὅσοι ὑποστήριζαν τὸ ΟΧΙ στὰ μνημόνια ἀπαξιώνονταν ἀπὸ τὴν ἐλὶτ καὶ τὸ ἐξουσιολάγνο σινάφι της ὡς ἀγανακτισμένοι καὶ ψεκασμένοι!
Τοὺς ἀγανακτισμένους τελικά τούς ἐξολόθρευσαν, διώχνοντάς τους ἀπὸ τὴν πλατεῖα Συντάγματος.
Ὅσοι ὑποστηρίζουν σήμερα τὸ ΟΧΙ στὰ ἐμβόλια ἀπαξιώνονται πάλι ἀπὸ τὴν ἐλὶτ καὶ τὸ ἐξουσιολάγνο σινάφι της ὡς ἀντιεμβολιαστὲς καὶ ψεκασμένοι!
Τὰ συλλαλητήριά τους διαλύονται μὲ τὴν γνωστὴ μέθοδο: πρῶτα προβοκάτσια καὶ μετὰ χρήση χημικῶν!
Ὅσοι ψήφισαν ΟΧΙ στὰ μνημόνια εἶδαν τὸ ΟΧΙ τους νὰ μετατρέπεται βίαια σὲ ΝΑΙ, γιὰ νὰ μὴ πτωχεύσει ἡ χώρα!
Ὅσοι λένε ΟΧΙ στὰ ἐμβόλια, ἐξαναγκάζονται νὰ ποῦν τὸ ΝΑΙ, γιὰ νὰ μὴ πτωχεύσουν οἱ ἴδιοι καὶ οἱ οἰκογένειές τους!
Κι ὅσοι δὲν ἐξαναγκάζονται, ἔρχονται ἀντιμέτωποι μὲ τὸν κοινωνικὸ ἀποκλεισμό τους!
Τέτοια κτηνωδία δὲν ξανάγινε ποτὲ στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας:
Νὰ ὑποχρεώνουν τὸν πολίτη νὰ ρισκάρει τὴν ζωή του σὰν νὰ εἶναι στρατιώτης ποὺ πηγαίνει στὸν πόλεμο καί, ἀντὶ γιὰ χρήση ὅπλου ποὺ σκοτώνει τὸν ἀντίπαλο, νὰ τοῦ ζητοῦν νὰ προτάξει τὸ μπράτσο του, ἀποδεχόμενος νὰ σκοτωθεῖ ὁ ἴδιος ἀπὸ τὸν συμπατριώτη του ποὺ χειρίζεται τὴν σύριγγα!
Ἂν ἀρνηθεῖς νὰ πᾶς στὸν πόλεμο κατὰ τοῦ ἀόρατου ἐχθροῦ, θεωρεῖσαι ἀντιρρησίας συνειδήσεως.
Κι ἂν τοὺς ρωτήσεις, πόσες φορὲς πρέπει νὰ πολεμήσεις δίνοντας τὸ μπράτσο σου, θὰ σοῦ ἀπαντήσουν ἀλαζονικά:
Θὰ πολεμήσεις ὅσες φορὲς γουστάρει τὸ κράτος!
Τόσες δόσεις ὅσες κρίνουν οἱ εἰδικοί!
Δὲν δικαιοῦσαι οὔτε νὰ γνωρίζεις ἐξ ἀρχῆς οὔτε νὰ ἀρνηθεῖς, γιατί ἔχεις καθῆκον νὰ γίνεις σοῦπερ-ἥρωας, παίζοντας τυφλόμυγα καὶ ρώσικη ρουλέτα!
Καὶ ταυτοχρόνως ἔχεις καθῆκον νὰ γίνεις ἐξαρτημένος χρήστης ἐμβολίων, κοντολογίς: ἐμβολιομανής!
Αἶσχος καὶ ὄνειδος γιὰ τοὺς προδότες τῆς νομικῆς καὶ τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης ποὺ κρατοῦν σφραγισμένα τὰ χείλη.
Ὑπάρχουν βεβαίως κι ἐκεῖνοι ποὺ ἀνοίγουν τὰ χείλη τους, γιὰ νὰ ἀπολαμβάνουν τὴν χλιδὴ τοῦ ὁλοκληρωτικοῦ καθεστῶτος:
Ἄλλοι δίνουν τὸ μπράτσο τους, γιὰ νὰ μὴ στερηθοῦν τὸ ψωμί τους κι ἄλλοι γίνονται βραχίονες τοῦ συστήματος ποὺ στερεῖ τὸ ψωμὶ τῶν μπρατσοτρυπημένων!
ΝΑΖΙ κανεὶς ἢ ΝΑ μὴ ΖΕΙ;
ΥΓ1: Ὁ Παναγιώτης Ρουμελιώτης, Καθηγητὴς Διεθνοῦς καὶ Εὐρωπαϊκῆς Οἰκονομίας στὸ Τμῆμα Διεθνῶν καὶ Εὐρωπαϊκῶν Σπουδῶν τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου, δημοσίευσε τὸ 2012 ἕνα βιβλίο μὲ τίτλο “Τὸ ἄγνωστο παρασκήνιο τῆς προσφυγῆς στὸ ΔΝΤ. Πῶς καὶ Γιατί Φτάσαμε στὸ Μνημόνιο” (ἔκδ. Λιβάνη).
Σήμερα εἶναι ἐπιτακτικὴ ἡ ἀνάγκη συγγραφῆς ἑνὸς βιβλίου μὲ τίτλο: “Τὸ ἄγνωστο παρασκήνιο τῆς προσφυγῆς στὸ Ἐμβόλιο. Πῶς καὶ γιατί Φτάσαμε νὰ γίνουμε μὲ τὸ ζόρι πειραματόζωα”.
ΥΓ2: Μὲ τὴν νέα δόση καλοῦνται οἱ πολίτες νὰ ἀπαρνηθοῦν γιὰ τρίτη φορά τὴν ἀνθρώπινη ὑπόστασή τους καὶ τὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ, δηλ. τὸ αὐτεξούσιο.
Τρεῖς ἦταν οἱ φορὲς ποὺ ἀπαρνήθηκε καὶ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος τὸν Χριστό, μετὰ δὲ ἔκλαυσε πικρῶς (πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήση με· καὶ ἐξελθών ἔξω ἔκλαυσε πικρῶς). Ἆραγε ἡ τρίτη δόση θὰ εἶναι καὶ ἡ τελευταία; Θὰ ὑπάρξει ἔστω μετὰ ἀπὸ αὐτὴν μετάνοια; Ἢ οἱ εὐτυχισμένοι σκλάβοι εἶναι ἕτοιμοι μέσῳ τῆς σύριγγας νὰ ἐγκλωβιστοῦν στὴν σήραγγα τοῦ ἐξαρτησιογόνου τρόμου, ἀποδεχόμενοι μὲ κλειστὰ τὰ μάτια κάθε ἑπόμενη δόση ποὺ θὰ ἀποφασίζουν ἀνεξέλεγκτα οἱ εἰδικοί;
Διαθρυλεῖται ὅτι οἱ δόσεις θὰ εἶναι συνολικὰ 7. Κανένας ἀριθμὸς δὲν εἶναι τυχαῖος γιὰ τοὺς ἀποκρυφιστές!
* * *
Προσκλητήριον ἀφυπνίσεως καὶ ἀντιστάσεως κατὰ τῆς ὑγειονομικῆς τυραννίας
Στό κείμενο πού ἀκολουθεῖ στηρίχθηκε ἡ ὁμιλία τοῦ κ. Κ. Βαθιώτη, πού ἐκφωνήθηκε στίς 29.8.2021 στό συλλαλητήριο τῆς Πλατείας Συντάγματος κατά τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ:
«Σκλαβωμένοι πολίτες τῆς ὑγειονομικῆς τυραννίας, τὸν Μάρτιο τοῦ 2020 μᾶς αἰχμαλώτισαν ὅλους ἀνεξαιρέτως μέσα στὰ ἰδιωτικὰ κλουβιά μας καὶ ἀργότερα μᾶς φόρεσαν φίμωτρο παντοῦ, χύνοντας στὶς ψυχὲς μας ἄφθονο τὸ δηλητήριο τοῦ φόβου.
Σήμερα θέλουν νὰ ἐμβολιάσουν μία ὁλόκληρη χώρα καὶ ἐν τέλει ὁλόκληρο τὸν πλανήτη, χύνοντας στὸ σῶμα μας τὸ δηλητήριο τῶν φαρμακευτικῶν ἑταιρειῶν, χωρὶς νὰ τοὺς νοιάζει ποιοὶ καὶ πόσο κινδυνεύουν ἀπὸ τὸν ἰό, ποιοὶ καὶ πόσο ἀπὸ τὸ ἐμβόλιο.
Τὸ μόνο ποὺ ἐνδιαφέρει τοὺς ὑγειονομικοὺς διαχειριστὲς μας εἶναι νά δείξουμε τυφλὴ ὑπακοὴ στὰ σατανικά τους σχέδια.
Ἀντιθέτως, κάθε θάνατος ἢ σοβαρὴ βλάβη ἀπὸ τὶς παρενέργειες τῶν ἐμβολίων ἐκλαμβάνεται ὡς ἀμελητέα ποσότητα. Διότι τὸ ὄφελος ἀπὸ τὸν ἐμβολιασμὸ ὑπερτερεῖ δῆθεν τῶν κινδύνων ποὺ ἐγκυμονεῖ.
Ἄρα, ὅσοι ὑγιέστατοι πολίτες πέφτουν θύματα τῶν παρενεργειῶν τοῦ ἐμβολιασμοῦ, ἐνῷ θὰ ἔμεναν ἀσυμπτωματικοὶ ἢ θὰ ἐμφάνιζαν ἤπια συμπτώματα ἂν μολύνονταν μὲ κορωνοϊό, ἀντιμετωπίζονται σὰν τὰ χλωρὰ ποὺ καίγονται ἐλαφρᾷ τῇ καρδίᾳ μαζὶ μὲ τὰ ξερά.
Αὐτὸ τὸ φαινόμενο ἔχει μόνο ἕνα ὄνομα, λέγεται ἀνθρωποθυσία. Τό νομικὸ περιτύλιγμά της, τὸ ὁποῖο σκαρφίστηκαν οἱ σατανικοὶ διαστρεβλωτὲς τῆς ἀλήθειας, εἶναι τὸ καθῆκον ἀλληλεγγύης σὲ καιρὸ πολέμου μὲ ἕνα ἀόρατο ἐχθρό.
Αὐτοὶ ποὺ μετέτρεψαν τὸ Σύνταγμά μας σὲ ποδοπατημένη κουρελοὺ τολμοῦν νὰ ἀναζητοῦν συνταγματικὸ ἔρεισμα γιὰ τὴν καύση τῶν χλωρῶν μαζὶ μὲ τὰ ξερά.
Γι’ αὐτὸ ὁ κ. Μητσοτάκης ἀνέγνωσε ἀπὸ ἕνα παλιόχαρτο μπροστὰ στὴν ὑποδυόμενη τὴν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας τὸ ἄρθρο 25 παρ. 4 τοῦ Συντάγματος, ὅπου προβλέπεται ὅτι: «Τὸ Κράτος δικαιοῦται νὰ ἀξιώνει ἀπὸ ὅλους τούς πολίτες τὴν ἐκπλήρωση τοῦ χρέους τῆς κοινωνικῆς καὶ ἐθνικῆς ἀλληλεγγύης».
Μὲ αὐτὴν τὴν δικαιολογία προσδίδουν στὸν πολίτη τὴν ἰδιότητα ἑνὸς πολεμιστῆ, ὁ ὁποῖος ἔχει τάχα τὴν ὑποχρέωση νὰ παραδώσει στὸν χειριστὴ τῆς σύριγγας τὸ μπράτσο του, δηλ. τὴν δύναμή του, προκειμένου νὰ συμμετάσχει ἀλτρουιστικὰ στὸ χτίσιμο τοῦ ὑγειονομικοῦ γιοφυριοῦ τῆς Ἄρτας, δηλ. τοῦ περίφημου τείχους τῆς ἀνο(η)σίας.
Μᾶς ἔχουν φλομώσει μὲ φρικτὰ ψέματα. Διότι γιὰ νὰ γίνουμε καλοὶ Σαμαρεῖτες, θὰ πρέπει νὰ μποροῦμε νὰ θυσιάσουμε πρὸς ὄφελος τῶν ἄλλων κάποιες μικρὲς μόνο ἐλευθερίες μας, ἑπομένως ὄχι τὰ σημαντικότερα ἀγαθά μας, δηλ. τὴν ζωή καὶ τὴν ὑγεία μας.
Ὁ ναυαγὸς ποὺ ἔχει γραπώσει ἕνα σωσίβιο ἀποσοβώντας τὸν πνιγμό του δὲν ὀφείλει νὰ παραδώσει τὸ σωσίβιο στὸν συνναυαγό του, γιὰ νὰ τὸν γλυτώσει ἀπὸ τὸν δικό του πνιγμό. Διότι αὐτὸ θὰ ἐσήμαινε ὅτι τὸ καθῆκον ἀλληλεγγύης εἶναι ταυτοχρόνως καὶ καθῆκον αὐτοκτονίας!
Ἂν ὁ ναυαγὸς θέλει νὰ ρισκάρει τὴν ζωή του, γιὰ νὰ γραφτεῖ τὸ ὄνομά του στὴν σελίδα τῶν ἡρῴων, εἶναι ἐλεύθερος νὰ τὸ πράξει. Ἀλλὰ ὁ ἡρωισμὸς δὲν εἶναι ποτὲ καθῆκον. Γιὰ νὰ πιστωθεῖ ἡ ἡρωικὴ στάση στὸν πολίτη, πρέπει νὰ ἀποτελεῖ προϊὸν ἐλεύθερης ἀπόφασης.
Ἥρωας καθ’ ὑπαγόρευσιν δὲν εἶναι ἥρωας, ἀλλὰ θλιβερὸς ὀσφυοκάμπτης.
Ἀντιστοίχως, τὸ κράτος ἐκεῖνο ποὺ ἀξιώνει ἀπὸ ὅλους τούς πολίτες νὰ γίνουν ἥρωες καὶ νὰ δεχθοῦν νὰ ἐμβολιασθοῦν μὲ πειραματικὰ ἐμβόλια καὶ μὲ τίμημα ἀκόμη καὶ τὴν ζωή τους δὲν εἶναι παρὰ ἕνα ὁλοκληρωτικὸ καθεστὼς ποὺ φορᾶ τὴν διπλῆ μάσκα τοῦ ἰατροφασισμοῦ·
Ὁ ναζισμὸς ἀξιοποίησε τὸ καρναβάλι καὶ ἐπέστρεψε μεταμφιεσμένος: φορᾶ ἰατρικὴ ποδιά. Τὸν ἀναγνωρίζουμε, ὅμως, ἀπὸ τὶς χιτλερικὲς μπότες του, μὲ τὶς ὁποῖες συνθλίβει καθημερινὰ τὸ πρόσωπό μας.
Ἂς κλείσουμε, λοιπόν, τ’ αὐτιά μας στὶς Σειρῆνες τοῦ Θαυμαστοῦ Ψεύτικου καὶ Ἀνάποδου Κόσμου μας καὶ ἂς ἀντικρύσουμε κατάματα τὴν ζοφερὴ πραγματικότητα:
Ὁ ἐμβολιασμὸς μὲ πειραματικὰ ἐμβόλια ποὺ ἔχουν ἄδηλες καὶ ἀδήλωτες παρενέργειες εἶναι πλέον ὑποχρεωτικὸς γιὰ ὅλους μας: γιὰ τοὺς ὑγειονομικοὺς εἶναι εὐθέως ὑποχρεωτικὸς καὶ γιὰ ὅλους τούς ἄλλους ἐμμέσως ὑποχρεωτικός, ἀφοῦ ὅποιος δὲν ἐμβολιάζεται μεταπίπτει σὲ ἕνα κατώτερο εἶδος ἀνθρώπου χωρὶς θεμελιώδη δικαιώματα.
Μέχρι σήμερα οἱ ἀρχιτέκτονες τοῦ νομικοῦ μας πολιτισμοῦ πάσχιζαν νὰ διαφυλάξουν ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ τὴν συναίνεση τοῦ πολίτη:
Γιὰ τὴν χρήση τῶν προσωπικῶν δεδομένων ζητοῦσαν πάντοτε τὴν συναίνεσή μας, τὸ ἴδιο καὶ γιὰ τὴν τέλεση κάθε ἰατρικῆς πράξης.
Ἐπίσης, μὲ τὸν νέο Ποινικὸ Κώδικα ἀκόμη καὶ μία ψευδὴς ὑπόσχεση ποὺ θὰ ἀποσποῦσε τὸ “ναὶ” τοῦ ὑποψήφιου ἐρωτικοῦ συντρόφου ἀντιμετωπίζεται ὡς βιασμὸς καὶ τιμωρεῖται μὲ κάθειρξη μέχρι δέκα ἔτη[1].
Ξαφνικά, ὅμως, ἦρθε ἕνας ἰὸς ποὺ ἀναποδογύρισε τὰ πάντα, καὶ ἡ συναίνεση τοῦ ὑγιοῦς πολίτη σὲ μία ἐπικίνδυνη ἰατρικὴ πράξη πετάχθηκε χωρὶς δεύτερη κουβέντα στὸν κάλαθο τῶν νομικῶν ἀχρήστων.
Εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ ὑγειονομικοὶ διαχειριστές, μᾶς μετέτρεψαν σὲ πρὸ-ἀρρώστους[2], ἐπιδιώκοντας τὴν κατάργηση τῆς ἐλεύθερης βούλησης καὶ τὴν ὑποταγή μας σὲ ὅ,τι αὐτοὶ ὁρίζουν αὐταρχικὰ ὡς ἰατρικῶς ἀπαραίτητο.
Δόγμα τους εἶναι ἡ φράση “ἔτσι θέλω, ἔτσι διατάσσω”. Πέφτουν σὲ συνεχεῖς ἀντιφάσεις, χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ ἀποδείξουν οὔτε τὴν ἀποτελεσματικότητα οὔτε τὴν ἀσφάλεια οὔτε τὴν ἀναγκαιότητα τοῦ ἐμβολιασμοῦ καὶ τῶν λοιπῶν ἰατρικῶν πράξεων, ἐπιπλέον χωρὶς νὰ διεξάγουν τὸν παραμικρὸ διάλογο μὲ τὶς ἀντίθετες ἀπόψεις.
Τὸ μόνο ποὺ ξέρουν εἶναι νὰ κραδαίνουν μαστίγιο καὶ νὰ ἀπαξιώνουν ὡς ἀρνητή, ἀντιεμβολιαστή καὶ ἐν γένει ὡς πνεῦμα ἀντιλογίας ἢ ὡς ἀποδιοπομπαῖο τράγο ὅποιον δὲν δέχεται νὰ πάει μὲ τὰ βρώμικα νερά τους.
Μόλις βρεθεῖ κάποιος ποὺ θὰ προβάλει ἐνστάσεις ἐνάντια στὰ δρακόντεια ὑγειονομικὰ μέτρα, ἐνεργοποιοῦνται οἱ δαγκάνες τοῦ ἰατροφασιστικοῦ μηχανισμοῦ, δηλ. τὰ ἀργυρώνητα ΜΜΕ, οἱ εἰδικοί τῆς ἰατρικῆς καὶ τῆς νομικῆς ἐπιστήμης, ἀλλὰ καὶ οἱ κληρικοί.
Κάποιοι καθηγητάδες τῆς Ἰατρικῆς, γυρολόγοι τῶν δωροδοκημένων καναλιῶν τῆς ὑγειονομικῆς προπαγάνδας, συστήνουν στοὺς ἀνεμβολίαστους νὰ ἐπισκεφθοῦν ψυχολόγο, ἐνῷ κάποιοι Μητροπολίτες κουνᾶνε τὸ δάχτυλο στοὺς ἀμφισβητίες, λέγοντάς τους ὅτι ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἐξορκισμοὺς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου[3].
Δὲν πρέπει νὰ ἐκπλησσόμαστε: «Ἡ ἱστορία ὅλων τῶν δογμάτων καὶ τῶν ἐκκλησιῶν καταγράφει, ἀκόμη καὶ μέχρι πρόσφατα, σύμπραξη μὲ καταπιεστικὲς ἐξουσίες, δικτατορίες καὶ πολεμοκάπηλους ἐνάντια στὸ πραγματικὸ συμφέρον τῶν λαῶν, τὸ ὁποῖο ἔχουν ταχθεῖ νὰ ὑπερασπίζονται[4]».
Ἕνα κατάμαυρο πέπλο μυστηρίου καλύπτει ὄχι μόνο τὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρο τὸν πλανήτη: Πῶς μπόρεσε ἡ παγκόσμια ἐλὶτ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων νὰ ἐλέγξει σὲ τόσο μεγάλη ἔκταση τοὺς πάλαι ποτὲ πολύτιμους θεματοφύλακες τοῦ πολιτισμοῦ μας;
Ἐξαγοράστηκαν; Ὑπνωτίσθηκαν; Τρομοκρατήθηκαν; Αὐτομόλησαν;
Ὅποια κι ἂν εἶναι ἡ σωστὴ ἀπάντηση, πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι μπροστὰ μας ἔχει στηθεῖ ἕνα καζάνι ποὺ κοχλάζει: Τὸ ἐμβόλιο κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ εἶναι ἡ πύλη τῆς κολάσεως. Ἂν τὸ σχέδιό τους πετύχει, τότε θὰ μᾶς ἐμβολιάζουν διαρκῶς.
Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι στὶς 12 Σεπτεμβρίου 2019, δηλ. περίπου ἕνα ἑξάμηνο πρὶν ἀπὸ τὴν κήρυξη τῆς ψευτοπανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, πραγματοποιήθηκε στὶς Βρυξέλλες Σύνοδος Κορυφῆς γιὰ τὸν Παγκόσμιο Ἐμβολιασμό.
Μάλιστα, στὰ ἕδρανα τοῦ εὐρωπαϊκοῦ κοινοβουλίου κυκλοφοροῦσαν μπλουζάκια μὲ τὸν λογότυπο VaccinesWork (δηλ. τὰ ἐμβόλια κάνουν δουλειά).
Καὶ ὅλως τυχαίως, ἡ δεκαετία 2011-2020 εἶχε χαρακτηρισθεῖ ὡς ἡ δεκαετία τοῦ ὁράματος τῶν ἐμβολίων (Decade of Vaccines Vision).
Αὐτὴ ἡ πρώτη δεκαετία ἔδωσε τὴν σκυτάλη στὴν δεύτερη δεκαετία 2020-2030 μὲ τὸ ἴδιο ἀκριβῶς ἐμβολιαστικὸ ὅραμα ποὺ σχεδιάζεται νὰ ὑλοποιηθεῖ στὸ πλαίσιο τῆς περίφημης ἀτζέντας 2030 γιὰ τὴν ἀνοσοποίηση τῶν Εὐρωπαίων πολιτῶν.
Ἤδη ἀπὸ τὸ 2018 μᾶς ἔλεγαν ὅτι προτεραιότητα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης εἶναι ἡ ἠλεκτρονικὴ ὑγεία. Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε τὸ Ebook, τὸ Eclass, τὸ Ebanking κ.λπ., τώρα θὰ προστεθεῖ καὶ τὸ Ehealth[5].
Συνεπῶς, θὰ ἀρχίσουμε νὰ μοιάζουμε μὲ ἠλεκτρονικοὺς ὑπολογιστὲς ποὺ τὸ λογισμικό τους θὰ πρέπει νὰ ἀναβαθμίζεται ἀνὰ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα, γιὰ νὰ εἶναι προστατευμένο ἀπὸ νέους ἰούς.
Ἐπιπλέον, θὰ θυμίζουμε ὑγειονομικὰ πρεζόνια ποὺ ἐπιζητοῦν τὴν ἑπόμενη δόση τους, γιὰ νὰ τοὺς ἐπιτραπεῖ νὰ φυτοζωοῦν.
Ἡ σύριγγα θὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν σήραγγα τοῦ τρόμου. Ὅποιος ἐμβολιάζεται θὰ ἐγκλωβίζεται μέσα σὲ ἕνα ὑγειονομικὸ σπιράλ, ἀπὸ τὸ ὁποῖο θὰ εἶναι σχεδὸν ἀδύνατον νὰ ἀπεγκλωβιστεῖ.
Καὶ τώρα προσέξτε καλά:
– Μὲ τὴν μάσκα ἐλέγχουν τὴν ἀνάσα μας!
– Μὲ τὰ self-test καὶ τὰ rapid-test μᾶς σέρνουν ἀπὸ τὴν μύτη!
– Μὲ τὸ ἐμβόλιο ἐλέγχουν τὴν φαρμακευτικὴ ἀγωγή μας!
– Μὲ τὴν ἀναστολὴ ἐργασίας ἐλέγχουν τὴν τροφή μας!
Τέτοιον ἔλεγχο ἀσκεῖ κάθε δράστης τοῦ ἐγκλήματος τῆς ἁρπαγῆς (ἀρ. 322 Π.Κ.), ὁ ὁποῖος κρατᾶ τὸ θῦμα του ὅμηρο, δεμένο χειροπόδαρα, μέχρι νὰ ἀναγκαστεῖ τὸ ἴδιο ἢ ἡ οἰκογένειά του νὰ δώσει λύτρα γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσή του.
Οἱ ὑγειονομικοὶ διαχειριστές, ὅμως, δὲν ζητοῦν ὡς λύτρα κάποιο χρηματικὸ ποσό, ἀλλὰ κάτι ἄλλο, πολὺ πιὸ μεγάλο: ζητοῦν νὰ ἀπεμπολήσουμε τὸ ἀναπαλλοτρίωτο στοιχεῖο τῆς ἀνθρώπινης ἰδιότητάς μας, τὸ αὐτεξούσιο.
Αὐτοὶ ποὺ πούλησαν τὴν ψυχή τους στὸν διάβολο, τώρα θέλουν νὰ ὑφαρπάξουν τὴν δική μας ψυχὴ, γιὰ νὰ τοῦ τὴν παραδώσουν.
Ἂν δὲν ἀντισταθοῦμε, θὰ καταστραφοῦμε:
Ἀπὸ πειραματάνθρωποι θὰ ἐκπέσουμε σὲ εἶδος τοῦ ζωικοῦ βασιλείου ποὺ θὰ φορᾶ μονίμως φίμωτρο καὶ θὰ κυκλοφορεῖ ἐκτὸς κλουβιοῦ μόνο ἂν εἶναι ἐμβολιασμένο καὶ τσιπαρισμένο.
Εἶναι ἡ ὑστάτη ὥρα νὰ γκρεμίσουμε τὸν Ἀνάποδο καὶ Ψεύτικο Κόσμο τῆς ὑγειονομικῆς τυραννίας ὑπερασπιζόμενοι τὴν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου.
Εἶναι ἡ ὑστάτη ὥρα, ὅλοι μαζί, ἀνεμβολίαστοι καὶ ἐμβολιασμένοι, ἑνωμένοι καὶ ὄχι διχασμένοι, νὰ ἀμυνθοῦμε μὲ νύχια καὶ μὲ δόντια, γιὰ νὰ τερματίσουμε τὸν ἰδιότυπο Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ποὺ διεξάγεται καμουφλαρισμένα ἀπὸ τὶς ἐθνικὲς κυβερνήσεις ἐναντίον τῶν ἴδιων τῶν λαῶν τους.
Εἶναι ἡ ὑστάτη ὥρα νὰ ἀντιληφθοῦμε ὅτι δὲν εἴμαστε στρατιῶτες ποὺ ἔχουμε δῆθεν χρέος νὰ συμμετάσχουμε στὸν πόλεμο κατὰ τοῦ ἀόρατου ἐχθροῦ[6]. Αὐτὸς ἄλλωστε κατασκευάστηκε ἀπὸ κάποιους μισάνθρωπους μαριονεττίστες καὶ ἀξιοποιεῖται τώρα ἀπὸ τὶς προδοτικὲς μαριονέττες μίας δράκας Ἀνθελλήνων.
Μοναδικό μας χρέος κοινωνικῆς ἀλληλεγγύης εἶναι νὰ δηλώνουμε τὶς παρενέργειες τῶν ἐμβολίων, ὥστε νὰ μειωθεῖ ὁ ἀριθμὸς τῶν παραπλανημένων συμπολιτῶν μας, ποὺ παίζουν ἕνα ὑβριδικὸ παιχνίδι ρίσκου μὲ στοιχεῖα ἀπὸ τυφλόμυγα καὶ ρώσικη ρουλέτα.
Γιὰ νὰ τὰ πετύχουμε ὅλα αὐτά, ὅμως, πρέπει νὰ ἀδρανοποιήσουμε τὸ σημαντικότερο ὅπλο τους: τὴν τηλεόραση[7].
Ὅταν τὸ κράτος ἤθελε νὰ προστατευθεῖ ἀπὸ τοὺς τρομοκράτες, ἀμυνόταν σὲ ἐπικοινωνιακὸ ἐπίπεδο: ἀπαγόρευε τὴν δημοσίευση τῶν προκηρύξεων.
Κάτι ἀντίστοιχο πρέπει νὰ κάνουμε κι ἐμεῖς σήμερα, ποὺ ἔχουμε ἀπέναντί μας ἕνα τρόμο-κράτος: Νὰ τοῦ κόψουμε τὶς γέφυρες ἐπικοινωνίας, σπάζοντας τὶς ὀθόνες μας.
Ἔτσι θὰ σπάσουμε τὶς τηλεοπτικὲς ἁλυσίδες ποὺ μᾶς κρατοῦν αἰχμαλώτους στὸν Ψεύτικο Κόσμο καὶ θὰ δραπετεύσουμε ἀπὸ τὸ τηλεοπτικό μας σπήλαιο.
Σήμερα τὸ ἡμερολόγιο δείχνει 29 Αὐγούστου 2021. Από τὴν ἡμέρα ποὺ κηρύχθηκε ἡ ψευτοπανδημία πέρασαν ἤδη 18 μῆνες. Κι ἀκόμη μᾶς κοροϊδεύουν ὅτι, ἂν τὰ κάνουμε ὅλα ὅπως μᾶς τὰ ζητοῦν, θὰ ἐπιστρέψουμε στὴν κανονικότητα.
Πάλι μᾶς κατακλύζουν μὲ φρικτὰ ψέματα: Ὅπως μετὰ τὴν 11η Σεπτεμβρίου 2001 ἡ νέα κανονικότητα διήρκεσε μέχρι σήμερα, τὸ ἴδιο θὰ συμβεῖ καὶ μὲ τὴν νέα κανονικότητα ποὺ ἀφετηριάζεται ἀπὸ τὴν 11η Μαρτίου 2020.
Ἐκτὸς κι ἂν κάνουμε μία ἐπαναστατικὴ πράξη: ἂν πετάξουμε τὰ τηλεκοντρόλ, δηλ. τερματίσουμε τὸν ἐξ ἀποστάσεως ἔλεγχο, καὶ στὴν θέση τοῦ self-test ἐπιλέξουμε τὸ self-control.
Εἶναι, λοιπόν, ἡ ὑστάτη ὥρα νὰ ἀνακτήσουμε τὸν ἔλεγχο τοῦ σώματος, τῆς ψυχῆς καὶ τῆς ζωῆς μας!
Νὰ μὴ σταματήσουμε νὰ ζοῦμε φοβούμενοι μήπως πεθάνουμε, γιατί τότε θὰ καταντήσουμε ζωντανοὶ-νεκροί.
Νὰ μὴ ἐνδίδουμε στὶς ἀπάνθρωπες ἀπειλὲς κάθε ἀπατεώνα τούτου τοῦ αἰώνα!
Νὰ μὴ ξεγελιόμαστε ὅτι οἱ ὑγειονομικοὶ διαχειριστὲς θέλουν τὸ καλό μας καὶ τὴν ἀσφάλειά μας, ἀλλὰ νὰ θυμόμαστε ὅτι μέχρι σήμερα ἀποδείκνυαν περίτρανα ὅτι ἤθελαν μόνο νὰ ἱκανοποιοῦν τὸ συμφέρον τους, θυσιάζοντας τὸ δικό μας καλό.
Καὶ ὁ Χίτλερ γιὰ τὸ καλὸ καὶ τὴν ἀσφάλεια τῶν Γερμανῶν ἔλεγε ὅτι ἔκανε τὶς θηριωδίες του.
Ἡ μεταχείριση τῶν ὑγειονομικῶν εἶναι ἀψευδὴς μάρτυρας τῆς ἀσύλληπτης ὑποκρισίας τῆς κυβέρνησης:
Αὐτοὺς ποὺ τίμησε ὡς ἥρωες στὴν ἀρχὴ τῆς πανδημίας, τώρα τοὺς πέταξε στὸν λάκκο τῶν λεόντων, στερώντας τους ξεδιάντροπα τὸ ψωμί τους.
Οἱ λῃστὲς τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ δικαίου ἂν μᾶς πετύχουν στὸν δρόμο θὰ μᾶς ποῦν:
Τὰ λεφτά σου ἢ τὴν ζωή σου;
Οἱ φασιστοειδεῖς λῃστὲς τῆς Νέας Δικτατορίας δὲν εἶχαν κανένα φραγμὸ νὰ μᾶς ποῦν:
Τὸ μπράτσο σου ἢ τὸ ψωμί σου;
Ἂν προτιμήσουμε, ὅμως, τὸ ψωμί μας, τότε θὰ χάσουμε τὴν δύναμή μας.
Καὶ χωρὶς δύναμη, τὸ ψωμὶ δὲν θὰ τρώγεται, ἀλλὰ θὰ μᾶς κατατρώγει τὰ σωθικὰ μέρα μὲ τὴ μέρα.
Τὸ δίλημμα ποὺ μᾶς θέτουν δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ ξεστόμισε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος “ἐδῶ εἶναι τὸ ἐμβόλιο, ἐκεῖ εἶναι ὁ τάφος”.
Στὴν γλώσσα τοῦ Θαυμαστοῦ Ἀνάποδου Κόσμου μας, τὸ δίλημμα μεταφράζεται ὡς ἑξῆς: “ἀπὸ ἐδῶ ἡ ἐλεύθερη βούληση τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ ἐκεῖ τὸ ἐμβόλιο κι ὁ τάφος μας”.
Θὰ κλείσω μὲ μία ἐξαιρετικὰ ἐπίκαιρη προτροπὴ ποὺ ὑπάρχει σὲ ἕνα δοκίμιο τοῦ Ἀλεξάντερ Σολζενίτσιν.
Ὁ μέγας αὐτὸς Ρῶσος ἱστορικὸς καὶ μυθιστοριογράφος ποὺ τιμήθηκε μὲ Νόμπελ Λογοτεχνίας τὸ 1970 καὶ ἀπεχθανόταν τὴν κυρίαρχη κουλτούρα τῆς τηλεόρασης, εἶχε συλληφθεῖ κατὰ τὰ τέλη τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, διότι σὲ ἕνα γράμμα του ἀναφερόταν εἰρωνικὰ στὴν προσωπικότητα καὶ τὶς ἱκανότητες τοῦ Στάλιν.
Κατηγορήθηκε γιὰ ἀντισοβιετικὴ προπαγάνδα, ἡ ὁποία ἀποτελοῦσε ἔγκλημα σύμφωνα μὲ τὸ διαβόητο ἄρθρο 58 τοῦ τότε σοβιετικοῦ Ποινικοῦ Κώδικα.
Στὶς 7 Ἰουλίου 1945 καταδικάσθηκε σὲ ἰσόβια ἐκτόπιση καὶ ὀκταετῆ καταναγκαστικὴ ἐργασία ἀπὸ ἕνα ἔκτακτο δικαστήριο, στὸ ὁποῖο δὲν κλήθηκε κἄν νὰ ὑπερασπισθεῖ τὸν ἑαυτό του.
Στὶς 12 Φεβρουαρίου 1974 δημοσιεύθηκε καὶ στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα μία ἀνοικτὴ ἐπιστολή του πρὸς τοὺς ἡγέτες τῆς Σοβιετικῆς Ἑνώσεως μὲ τίτλο “Νὰ μὴ ζοῦμε μὲ ψέματα”[8].
Σὲ αὐτήν, λοιπόν, τὴν ἐπιστολή, ὁ Σολζενίτσιν μᾶς προτρέπει νὰ ἀκολουθοῦμε καθημερινὰ ἑνωμένοι τὸν δρόμο τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς πνευματικῆς ἀνεξαρτησίας, ὑπερασπιζόμενοι τὴν ψυχή μας.
«Δὲν εἶναι εὔκολη ἡ ἐκλογὴ γιὰ τὸ σῶμα», λέει, «μὰ εἶναι ἡ μοναδικὴ ἐκλογὴ γιὰ τὴν ψυχή μας[9]».
Παραδέχεται ὅτι ὁ δρόμος δὲν εἶναι εὔκολος: «Στὶς ἀρχὲς τὰ πράγματα δὲν θὰ πᾶνε καλά. Κάποιοι θὰ χάσουν προσωρινὰ τὴ δουλειά τους. Γιὰ τοὺς νέους ποὺ θέλουν νὰ ζήσουν ἀκολουθώντας τὴν ἀλήθεια, αὐτὸ θὰ κάνει πολὺ δύσκολη στὴν ἀρχὴ τὴ νέα τους ζωή, ἀφοῦ καὶ τὰ μαθήματα ποὺ διδάσκονται εἶναι γεμάτα ἀπὸ ψέματα. Γιὰ ὅποιον ὅμως θέλει νὰ εἶναι τίμιος, δὲν ὑπάρχει πιὰ ἐδῶ καμιὰ διέξοδος[10]».
Ὁ Σολζενίτσιν καταλήγει προφητικά:
«Ἂν δειλιάσουμε ἂς μὴ παραπονιόμαστε πὼς δὲν μᾶς ἀφήνουν ν’ ἀνασάνουμε – ἐμεῖς οἱ ἴδιοι δὲν θὰ ἀφήνουμε τὸν ἑαυτὸ μας ν’ ἀνασάνη! Ἂν σκύψουμε κι ἄλλο, τὰ ἀδέλφια μας οἱ βιολόγοι θὰ βοηθήσουν ἐκείνους νὰ πετύχουν τὸ διάβασμα τῶν σκέψεών μας καὶ τὴν τροποποίηση τῶν γονιδίων μας. Ἂν δειλιάσουμε καὶ σ’ αὐτό, τότε εἴμαστε τιποτένιοι, δὲν ἔχουμε ἐλπίδα σωτηρίας, καὶ μᾶς ταιριάζουν οἱ γεμάτοι περιφρόνηση στίχοι τοῦ Πούσκιν:
Τί νὰ τὰ κάνουν τὰ κοπάδια τὰ δῶρα τῆς λευτεριᾶς;
Ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιὰ κληρονομιὰ τους εἶναι ὁ ζυγὸς μὲ τὰ κουδουνάκια καὶ τὸ μαστίγιο»[11].
Σκλαβωμένοι πολίτες τῆς ὑγειονομικῆς τυραννίας, δὲν ὑπάρχει ἄλλο χρονικὸ περιθώριο.
Διακυβεύεται τὸ μέλλον τοῦ ἐλεύθερου ἀνθρώπου, δηλ. τοῦ ἀνθρώπου, διότι ἄνθρωπος ἀνελεύθερος δὲν εἶναι ἄνθρωπος.
Τὸ ἱερώτερο δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἄμυνά του. Πόσο μᾶλλον ὅταν ἡ ἐπίθεση γίνεται ἐναντίον τοῦ θεμελίου τῆς ὑπόστασής του: τῆς ἐλευθερίας τῆς βουλήσεώς του. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο ἡ σημερινὴ ἄμυνά μας ἐκτὸς ἀπὸ δικαίωμα εἶναι καὶ καθῆκον.
Καθῆκον χάριν τῶν μελλοντικῶν γενεῶν. Τὰ παιδιά μας ποὺ θὰ πάρουν τὴν σκυτάλη πρέπει νὰ εἶναι ἄνθρωποι καὶ ὄχι σκλαβωμένα ἀνθρωποειδῆ.
Ὑποσημειώσεις:
[1] Βλ. τὴν Σύμβαση τῆς Κωνσταντινουπόλεως γιὰ τὴν Πρόληψη καὶ τὴν Καταπολέμηση τῆς Βίας κατὰ τῶν γυναικῶν καὶ τῆς Ἐνδοοικογενειακῆς Βίας, ἡ ὁποία ὑπεγράφη στὶς 11.5.2011 καὶ κυρώθηκε ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα μὲ τὸν Ν. 4531/2018. Στὸ ἄρ. 36 παρ. 2 αὐτῆς ὁρίζεται ὅτι: «Ἡ συναίνεση πρέπει νὰ παρέχεται ἑκουσίως, ὡς ἀποτέλεσμα τῆς ἐλεύθερης βούλησης τοῦ ἀτόμου, ἡ ὁποία ἀξιολογεῖται στὸ πλαίσιο τῶν περιστάσεων». [2] Γιὰ τὸν ὅρο αὐτὸν βλ. Cayley, Ἐρωτήματα γιὰ τὴν τρέχουσα πανδημία ὑπὸ τὴ θεώρηση τοῦ Ἰβὰν Ἴλλιτς, μτφ.: Τ. Θεοφιλογιαννάκος/Γ. Πινακούλας, ἔκδ. Ἀλήστου Μνήμης, Ἀθήνα 2021, σελ. 50. [3] Πρόκειται γιὰ τὸν Μητροπολίτη Ἀργολίδος Νεκτάριο, ὁ ὁποῖος ἔκανε τὴν σχετική, ἄκρως προσβλητικὴ ἀναφορὰ σὲ κείμενό του μὲ τίτλο “Ἡ ἀγελάδα καὶ τὸ ἐμβόλιο”, διαστρεβλώνοντας τὰ λόγια τοῦ Νικολάε Στάινχαρτ ἀπὸ τὸ βιβλίο του “Τὸ ἡμερολόγιο τῆς εὐτυχίας” (μτφ.: Ν. Κουκοβίνος, ἔκδ. Μαΐστρος, Ἀθήνα 2009, σελ. 238-239), ὅπου τὸ ἑξῆς χωρίο: «ἡ Ἐκκλησία ἀνέκαθεν, ὅταν εἶχε νὰ κάνει μ’ ἕνα ἀληθινὸ Καίσαρα, εἶχε πάντοτε τὴν πολιτική της. Ὅταν ὅμως ἡ πολιτικὴ καὶ ἡ ἐξουσία ἀσκοῦνται ἀπὸ τὸν Ἄλλον, τὸν Ὀξαποδῶ, τότε δὲν πρέπει νὰ ἔχουμε καμιὰ σχέση μαζί του, ἀπολύτως καμία, οὔτε τόση δά, οὔτε καὶ γιὰ ἐκεῖνα, γιὰ τὰ ὁποῖα εἴμαστε ἀπολύτως σίγουροι. Στὸν Μαμωνᾶ μόνο κατάρες καὶ ἐξορκισμοὺς σὰν κι αὐτὲς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου». [4] Βλ. τὸ εἰσαγωγικὸ σχόλιο τοῦ Χ. Μαγουλᾶ στὴν ἑλληνικὴ μετάφραση (ὑπὸ Κ. Παπαπετροπούλου) τοῦ περίφημου ἔργου τοῦ Χένρι Νταίηβιντ Θορὸ “Πολιτικὴ Ἀνυπακοὴ” (ἔκδ. Ἐρατώ, 2008, σελ. 10). Γιὰ τὸν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στὴν περίοδο τῆς χούντας τῶν συνταγματαρχῶν βλ. Fischer/Rondholz/Φαράντο, Ἐπανάσταση καὶ ἀντεπανάσταση στὴν Ἑλλάδα (1963-1974), ἔκδ. Μπουκουμάνη, Ἀθῆναι 1974, σελ. 113 ἑπ., ὅπου σημειώνεται ὅτι ἡ ἐκκλησία διαδραμάτισε ρόλο βαστάζου-στηρίγματος τοῦ φασιστικοῦ συστήματος τῆς καταπίεσης καὶ τῆς τρομοκρατίας, τῆς χουντικῆς στρατιωτικῆς δικτατορίας. […] Ἡ Ἐκκλησία ὑπῆρξε γιὰ τὴ χούντα πρότυπο ὑποταγῆς, ἄριστος φορέας τῆς φασιστικῆς προπαγάνδας, σημαντικώτατο κομμάτι τοῦ μηχανοστασίου τῆς χούντας γιὰ τὴν κατοχὴ τοῦ λαοῦ κάτω ἀπ’ τὰ μεσαιωνικὰ δεσμὰ τῶν λακέδων τοῦ ἀμερικάνικου ἰμπεριαλισμοῦ καὶ τῶν ξένων καπιταλιστικῶν συμφερόντων». [5] Ἐπ’ αὐτοῦ βλ. Βαθιώτη, Ἀπὸ τὴν τρομοκρατία στὴν πανδημία. Ὑποχρεωτικὲς ἰατρικὲς πράξεις στὸν πόλεμο κατὰ τοῦ ἀόρατου ἐχθροῦ, ἔκδ. Ἀλφειός, Ἀθήνα 2021, σελ. 143, ὑποσ. 231. [6] Ἐπ’ αὐτοῦ βλ. Βαθιώτη, Ἡ “στρατολόγηση” τῶν πολιτῶν στὸν “πόλεμο” κατὰ τοῦ “ἀόρατου ἐχθροῦ”, Ἐνοριακὴ Εὐλογία, Ἰούνιος- Ἰούλιος 2021, σελ. 252 ἑπ.· βλ. καὶ τοῦ ἰδίου, Ἀπὸ τὴν τρομοκρατία στὴν πανδημία, ὅ.π., σελ. 239 ἑπ. [7] Στὴν τηλεόραση ὡς ἕνα ἀπὸ τὰ τρία ὄργανα τοῦ Ψευδοπροφήτη γιὰ τὴν ὀργάνωση τῆς Παγκόσμιας Αὐτοκρατορίας» καὶ ὡς «ἐργαλεῖο τῶν σχεδιαστῶν τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων γιὰ τὴν “πνευματικὴ ἐπεξεργασία” τῆς ἀνθρωπότητας, ὥστε νὰ ὑποδεχθεῖ τὸν ἐπερχόμενο Ἀντίχριστο» ἀναφέρεται ὁ Kenneth Klein, Ὁ Ψευτοπροφήτης, μτφ. Χ. Μπίμπη, ἔκδ. Στερέωμα, χ.χ., σελ. 182. Ὁ ἴδιος συγγραφέας σημειώνει ὅτι ἡ τηλεόραση εἶναι ἡ (ἀναφερόμενη στὴν Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου) εἰκόνα τοῦ Θηρίου (σελ. 174 ἑπ.). [8] Μτφ.: Κ. Σίνου, ἔκδ. Πάπυρος, Ἀθήνα 1974. [9] Ὅ.π., σελ. 17. [10] Ὅ.π., σελ. 16. [11] Ὅ.π., σελ. 17-18.
πηγή: orthodoxostypos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας