πρωτ. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός για τον «Γεροντισμό»
…Υπάρχουμε,
δυστυχώς, πρόσωπα - χρησιμοποιώ το πρώτο πρόσωπο τού πληθυντικού, με
όλη την ειλικρίνεια - που δεχόμαστε τον τίτλο τού Γέροντος η
προβαλλόμαστε οι ίδιοι ως Γέροντες, χωρίς να έχουμε αυτά τα πνευματικά
χαρίσματα· χωρίς να έχουμε, δηλαδή, πραγματική εμπειρία της πνευματικής
ζωής. Και γινόμαστε, πολλές φορές, δολοφόνοι των ψυχών.
Θα με ρωτήσετε ενδεχομένως: «Δεν υπάρχει κριτήριο; Κατατρομάζεις, πατέρα Γεώργιε, όλους τους πιστούς;»
Όχι.
Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί Γέροντες, με τη χάρη τού Αγίου Πνεύματος.
Μέσα στην ταπείνωση και την αγάπη, που έχουν, είναι ορατή, αισθητή, η
Χάρις, την οποία φέρουν. Ποιο είναι, όμως, αν μου επιτρέπετε, το
κριτήριο τού γνήσιου Γέροντος;
Το
κριτήριο είναι το ότι δεν προβάλλει το δικό του θέλημα, αλλά το θέλημα
τού Θεού, όπως αυτό εμφανίζεται μέσα στην Αγία Γραφή, στους Πατέρες,
στις Συνόδους· στην ενιαία και ζώσα, δηλαδή, παράδοση της Εκκλησίας μας.
Γι’ αυτό το λόγο τονίζω και λέω πολλές φορές για τον εαυτό μου ότι δεν
είμαι πνευματικός, διότι δεν έχω φτάσει σ' αυτή την κατάσταση τού
φωτισμού.
Από
την άλλη πλευρά, όμως, αφού έχω, με τη χάρη τού Θεού, την ιεροσύνη,
οφείλω να γίνομαι πνευματικός σ' αυτούς, που ζητούν την καθοδήγησή μου.
Πώς; Διδάσκοντας - γι' αυτό σπούδασα και γ’ αυτό μελετώ - την παράδοση
της Εκκλησίας μας.
Διότι,
όποιος προβάλλει την παράδοση των αγίων μας, ακόμη κι αν δεν έχει
φτάσει σε κατάσταση πνευματικού φωτισμού, ατελής ακόμη και ανάξιος αν
είναι, δια της Χάριτος τού Θεού γίνεται, κατ' αντανάκλαση και κατά
μετοχή, Πνευματικός, επειδή δεν διδάσκει τα δικά του, αλλά τα των αγίων
μας, τα της παράδοσής μας.
Μη
γνήσιος Πνευματικός, είναι αυτός, που ασχολείται με πράγματα, τα οποία
προβάλλουν το δικό του αμαρτωλό θέλημα και όχι το θέλημα τού Θεού.
[Κλείτου Ιωαννίδη, «Ο ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ», Ζ’ έκδοση, σελ 70].
πηγή: http://hristospanagia3.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας