Μαρτυρία Μπέτση Παναγιώτου ἀπό τό χωριό Κυψέλη
Ζακύνθου: «Τά Χριστούγεννα τοῦ ἔτους 1998, τήν παραμονή,
ἐργαζόμουν μέχρι ἀργά στόν φοῦρνο μου. Πῆγα στό σπίτι μου πολύ
κουρασμένος καί ξάπλωσα νά κοιμηθῶ. Ἡ γυναῖκα μου εἶπε νά
ντυθοῦμε καί νά πᾶμε στήν Ἐκκλησία, γιά τήν ἁγία ἡμέρα τῶν
Χριστουγέννων. Ἐγώ ἀρνήθηκα, λόγῳ τῆς κούρασης. Ἡ γυναῖκα
μου στενοχωρήθηκε καί ἀπεφάσισε καί αὐτή νά μήν πάη
Ἐκκλησία.
»Ξαφνικά
ἐκείνη τήν στιγμή, ἕνα ἀρκουδάκι (κουκλάκι) πού ὑπῆρχε στό
ἄλλο δωμάτιο, ἄρχισε ἀπό μόνο του νά τραγουδᾶ, χωρίς νά
ὑπάρχη ὡρολογιακός μηχανισμός. Συγκλονιστήκαμε καί οἱ δυό
μας. Στήν στιγμή ντυθήκαμε καί πήγαμε στήν Ἐκκλησία.
»Ὁ
Πνευματικός πού ρώτησα στό ἍγιονὌρος ἀργότερα, μοῦ εἶπε ὅτι
χάρηκε ὁ διάβολος πού κατάφερε νά μᾶς κάνη νά μήν
ἐκκλησιαστοῦμε τέτοια μέρα καί ἐκδηλώθηκε αὐτή ἡ χαρά του
μέ τό τραγούδι πού ἄρχισε τό ἀρκουδάκι χωρίς νά τό ἀγγίξη
κανείς».
Διαβάστε ΕΔΩ τα προηγούμενα σχετικά άρθρα
ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ.
Ἡ Δ΄ Ἐθνικὴ τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις.
Νομίζει ἑαυτὴν εὐτυχῆ γενομένη ὄργανον, δι᾿
οὗ τὸ Ἔθνος ἐκπληροῖ τὸ πλέον ἐφετὸν τῶν χρεῶν του, δηλαδὴ τὸ νὰ
ἀναπέμψῃ τὴν εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν Θεόν, Ὅστις ἔδειξε τοσαῦτα
θαύματα διὰ νὰ τὸ σώσῃ.
Κατὰ συνέπειαν, ἡ Δ΄ Ἐθνικὴ τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις ψηφίζει:
Α΄.
Ὅταν ἡ τοπικὴ περιφέρεια τῆς Ἑλλάδος καὶ ἡ καθέδρα τῆς Κυβερνήσεώς της
κατασταθῶσιν ὁριστικῶς, οἱ δὲ οἰκονομικοὶ πόροι τοῦ κράτους τὸ
ἐπιτρέψωσιν, ἡ Κυβέρνησις θέλει διατάξει νὰ ἐγερθῇ εἰς τὴν καθέδραν
εἷς Ναὸς ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Σωτῆρος.
(ΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ, τόμος 4ος. Δ΄ ἐν Ἄργει Ἐθνικὴ Συνέλευσις 1828-1829,
-Δεύτερος τῶν Ἐθνοσυνελεύσεων, σελ. 116)
Ὅταν
οἱ ὑπεύθυνοι ἐνθυμηθοῦν νά πραγματοποιήσουν τό λησμονημένο
καί ἀνεκπλήρωτο τάμα τοῦ Ἔθνους καί ἀρχίση ἡ ἀνοικοδόμηση τοῦ
Ναοῦ, τά ἔσοδα ἀπό τήν διάθεση τοῦ παρόντος βιβλίου θά διατεθοῦν γιά
ἕνα λιθαράκι στό Ναό τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ.πηγή: enromiosini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας