«Ἡμέρα χαρμόσυνος καὶ εὐφροσύνης ἀνάπλεως,
πεφανέρωται σήμερον·
φαιδρότης δογμάτων γάρ,
τῶν ἀληθεστάτων,
ἀστράπτει καὶ λάμπει,
ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ,
κεκοσμημένη
ἀναστηλώσεσιν, Εἰκόνων τῶν ἁγίων...»
(Προσόμοιον
τῶν Αἴνων)
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί καί
Συλλειτουργοί,
Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
Εὐλογημένη καί πλουσιόδωρη σέ θεῖες εὐλογίες ἡ παροῦσα Ἀδελφοί μου Χριστιανοί, Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
μεγάλη ἡμέρα καί ἑορτή τῆς Ὀρθοδοξίας
Μετά τήν σημερινή κατανυκτική, ἀλλά καί πανηγυρική συνάμα
Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Ἱερός Κλῆρος καί ὁ Ὀρθόδοξος
Χριστιανικός Λαός συνομολογοῦμε πανευφροσύνως ὅ,τι καί ὅσα διεκήρυξε τό
Συνοδικό τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Ζ’ Συνόδου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας :
«Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν,
ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν,
ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφρόνηκεν, ἡ Χάρις ὡς ἔλαμψεν,
ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται,
ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἐβράβευσεν·
Οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν
Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν...».
«Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν
Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν».
Δέν ἑορτάζουμε πανηγυρικά σήμερα μόνο τό περίλαμπρο γεγονός τῆς ἀναστηλώσεως τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, ἀλλά καί ὅλες τίς νίκες καί ὅλους τούς θριάμβους τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κατά τῶν ποικιλωνύμων αἱρέσεων καί αἱρετικῶν δοξασιῶν καί κακοδοξιῶν, πού συνετελέσθησαν διαχρονικά, ἀπ’ ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, εἰς τήν πορεία τῶν 20 καί πλέον χριστιανικῶν αἰώνων.
Ἄς ἀφήσωμε στό σημεῖο αὐτό τόν Χρυσορρήμονα ἅγιο Πατέρα καί Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Ἰωάννη νά μᾶς ὁμιλήσῃ γιά τήν Ἁγία μας Μητέρα Ἐκκλησία : «Τίποτε δέν ἐξισώνεται μέ τήν Ἐκκλησία, μᾶς λέγει. Μή μοῦ μιλᾶς γιά τείχη καί ὅπλα. Διότι τά τείχη μέ τόν χρόνο παλιώνουν. Ἡ Ἐκκλησία ποτέ δέν γερνᾶ. Πόσοι ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησία καί αὐτοί, πού πολέμησαν, χάθηκαν! Ἡ Ἐκκλησία ὅμως ὑψώθηκε ἐπάνω ἀπό τούς οὐρανούς. Τήν πολεμᾶνε καί νικᾶ. Τήν ἐχθρεύονται καί θριαμβεύει. Τήν ὑβρίζουν καί ἐκείνη γίνεται λαμπρότερη. Δέχεται τραύματα καί δέν συντρίβεται. Κλυδωνίζεται, ἀλλά ποτέ δέν καταποντίζεται. Καί ὅτι αὐτά δέν εἶναι ἁπλᾶ λόγια, φαίνεται ἀπό τά γεγονότα. Πόσοι μέσ’ τούς αἰῶνες ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησία! Ὅσοι τήν ἐπολέμησαν, ἐχάθησαν.Ἐκείνη ὅμως ἔχει ἀνεβῆ ἐπάνω ἀπό τούς οὐρανούς». Καί σέ ἄλλο σημεῖο τονίζει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος : «Τίποτε στόν κόσμο δέν ὑπάρχει πιό δυνατό ἀπό τήν Ἐκκλησία. Εἶναι ἰσχυρότερη τοῦ οὐρανοῦ. Πόσοι ἀντίχριστοι τύραννοι θέλησαν νά καταβάλουν τήν Ἐκκλησία; Ποῦ εἶναι ὅλοι αὐτοί πού τήν ἐπολέμησαν; Χάθηκαν καί παραδόθηκαν στή λησμονιά. Ἡ Ἐκκλησία, ὅμως, ποῦ εἶναι;Λάμπει πιό πάνω ἀπό τόν ἥλιο». (Ε.Π.Ε. 33, 110.386).
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ἐφέτος, αὐτή τήν μεγάλη ἡμέρα εὑρίσκομαι ὡς μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τόν Καθεδρικόν Ναόν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, συμμετέχων εἰς τήν Συνοδικήν Θείαν Λειτουργίαν. Εὔχομαι καί προσεύχομαι ὅλο τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς καί Θεοστηρίκτου Μητροπόλεώς μας νά ἔχη πλούσια τήν Θεία Χάρι καί εὐλογία τοῦ πορευομένου πρός τό ἑκούσιο Πάθος Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεως καί τῆς σωτηρίας μας, τοῦ Θείου Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας, μέλη τῆς ὁποίας εἴμεθα ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί.
Ἄς προσευχηθοῦμε ὅλοι μας ἐγκάρδια καί κατά τήν Ἱεράν Λιτάνευσιν τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, πού θά ἐπακολουθήση, ἀλλά καί εἰς τή λιτανευτική συνοδεία τῆς πανσέπτου Εἰκόνος τῆς Παναγίας μας τῆς Μυρτιδιώτισσας πρός τήν πρωτεύουσα τῆς νήσου μας, πού θά λάβη χώραν μετά ταῦτα: διά «τήν ἑνότητα τῆς Πίστεως καί τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», «ὑπέρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως»καί «ὑπέρ εἰρηνεύσεως καί καταστάσεως τῆς χειμαζομένης Ὀρθοδόξου Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας καί ὅλων τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν». Ἀκόμη δέ ἄς δεηθοῦμε ἔνθερμα «καί ὑπέρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους, πάσης Ἀρχῆς καί Ἐξουσίας ἐν αὐτῷ καί τοῦ κατά ξηράν θάλασσαν καί ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ» καί τῆς προασπίσεως τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν Πατρίδος.
Καί ἐπί τούτοις, εὐχόμενος ἀπό καρδίας «στερέωσιν τῆς ἁγίας καί ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως, σύν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίᾳ, τῇ Ἱερᾷ ἡμῶν Μητροπόλει καί τῷ Ἔθνει παντί εἰς αἰῶνα αἰῶνων», διατελῶ
ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν,
ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφρόνηκεν, ἡ Χάρις ὡς ἔλαμψεν,
ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται,
ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἐβράβευσεν·
Οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν
Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν...».
«Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν
Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν».
Δέν ἑορτάζουμε πανηγυρικά σήμερα μόνο τό περίλαμπρο γεγονός τῆς ἀναστηλώσεως τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, ἀλλά καί ὅλες τίς νίκες καί ὅλους τούς θριάμβους τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας κατά τῶν ποικιλωνύμων αἱρέσεων καί αἱρετικῶν δοξασιῶν καί κακοδοξιῶν, πού συνετελέσθησαν διαχρονικά, ἀπ’ ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, εἰς τήν πορεία τῶν 20 καί πλέον χριστιανικῶν αἰώνων.
Ἄς ἀφήσωμε στό σημεῖο αὐτό τόν Χρυσορρήμονα ἅγιο Πατέρα καί Ἀρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Ἰωάννη νά μᾶς ὁμιλήσῃ γιά τήν Ἁγία μας Μητέρα Ἐκκλησία : «Τίποτε δέν ἐξισώνεται μέ τήν Ἐκκλησία, μᾶς λέγει. Μή μοῦ μιλᾶς γιά τείχη καί ὅπλα. Διότι τά τείχη μέ τόν χρόνο παλιώνουν. Ἡ Ἐκκλησία ποτέ δέν γερνᾶ. Πόσοι ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησία καί αὐτοί, πού πολέμησαν, χάθηκαν! Ἡ Ἐκκλησία ὅμως ὑψώθηκε ἐπάνω ἀπό τούς οὐρανούς. Τήν πολεμᾶνε καί νικᾶ. Τήν ἐχθρεύονται καί θριαμβεύει. Τήν ὑβρίζουν καί ἐκείνη γίνεται λαμπρότερη. Δέχεται τραύματα καί δέν συντρίβεται. Κλυδωνίζεται, ἀλλά ποτέ δέν καταποντίζεται. Καί ὅτι αὐτά δέν εἶναι ἁπλᾶ λόγια, φαίνεται ἀπό τά γεγονότα. Πόσοι μέσ’ τούς αἰῶνες ἐπολέμησαν τήν Ἐκκλησία! Ὅσοι τήν ἐπολέμησαν, ἐχάθησαν.Ἐκείνη ὅμως ἔχει ἀνεβῆ ἐπάνω ἀπό τούς οὐρανούς». Καί σέ ἄλλο σημεῖο τονίζει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος : «Τίποτε στόν κόσμο δέν ὑπάρχει πιό δυνατό ἀπό τήν Ἐκκλησία. Εἶναι ἰσχυρότερη τοῦ οὐρανοῦ. Πόσοι ἀντίχριστοι τύραννοι θέλησαν νά καταβάλουν τήν Ἐκκλησία; Ποῦ εἶναι ὅλοι αὐτοί πού τήν ἐπολέμησαν; Χάθηκαν καί παραδόθηκαν στή λησμονιά. Ἡ Ἐκκλησία, ὅμως, ποῦ εἶναι;Λάμπει πιό πάνω ἀπό τόν ἥλιο». (Ε.Π.Ε. 33, 110.386).
Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,
Ἐφέτος, αὐτή τήν μεγάλη ἡμέρα εὑρίσκομαι ὡς μέλος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τόν Καθεδρικόν Ναόν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, συμμετέχων εἰς τήν Συνοδικήν Θείαν Λειτουργίαν. Εὔχομαι καί προσεύχομαι ὅλο τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς καί Θεοστηρίκτου Μητροπόλεώς μας νά ἔχη πλούσια τήν Θεία Χάρι καί εὐλογία τοῦ πορευομένου πρός τό ἑκούσιο Πάθος Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεως καί τῆς σωτηρίας μας, τοῦ Θείου Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας, μέλη τῆς ὁποίας εἴμεθα ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί.
Ἄς προσευχηθοῦμε ὅλοι μας ἐγκάρδια καί κατά τήν Ἱεράν Λιτάνευσιν τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, πού θά ἐπακολουθήση, ἀλλά καί εἰς τή λιτανευτική συνοδεία τῆς πανσέπτου Εἰκόνος τῆς Παναγίας μας τῆς Μυρτιδιώτισσας πρός τήν πρωτεύουσα τῆς νήσου μας, πού θά λάβη χώραν μετά ταῦτα: διά «τήν ἑνότητα τῆς Πίστεως καί τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», «ὑπέρ τῆς εἰρήνης τοῦ σύμπαντος κόσμου, εὐσταθείας τῶν ἁγίων τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησιῶν καί τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως»καί «ὑπέρ εἰρηνεύσεως καί καταστάσεως τῆς χειμαζομένης Ὀρθοδόξου Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας καί ὅλων τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν». Ἀκόμη δέ ἄς δεηθοῦμε ἔνθερμα «καί ὑπέρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Ἔθνους, πάσης Ἀρχῆς καί Ἐξουσίας ἐν αὐτῷ καί τοῦ κατά ξηράν θάλασσαν καί ἀέρα φιλοχρίστου ἡμῶν στρατοῦ» καί τῆς προασπίσεως τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητος τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἡμῶν Πατρίδος.
Καί ἐπί τούτοις, εὐχόμενος ἀπό καρδίας «στερέωσιν τῆς ἁγίας καί ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως, σύν τῇ Ἁγίᾳ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίᾳ, τῇ Ἱερᾷ ἡμῶν Μητροπόλει καί τῷ Ἔθνει παντί εἰς αἰῶνα αἰῶνων», διατελῶ
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης
Ὁ Μητροπολίτης
†Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ
πηγή: thriskeftika.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας