Κάθε άνθρωπος είναι πολύ περισσότερο από μια απλή ''επιλογή''

 

 

17,855 μωρά έχουν επιζήσει από έκτρωση στις Η.Π.Α. από το 1973

Aπό abortionsurvivors.org

Μπορεί μια άμβλωση να αποτύχει; Βέβαια, όπως μπορεί να αποτύχει οποιαδήποτε ιατρική πράξη. Τότε το παιδί εξακολουθεί να αναπτύσσεται στη μήτρα της μητέρας του, και η «αποτυχία» γίνεται η μεγαλύτερη επιτυχία καθώς χαρίζεται η ζωή σε έναν άνθρωπο.

Μεταφέρουμε τις μαρτυρίες αυτών των ηρωικών ανθρώπων που επέζησαν της άμβλωσης, έχοντας συχνά πληρώσει ως τίμημα την σωματική τους αρτιμέλεια.  Οι ίδιοι  θεωρούν τη ζωή τους μεγάλη

ευεργεσία του Θεού και διακηρύττουν προς τους θιασώτες της «επιλογής» πως είναι άνθρωποι με φωνή και  δικαιώματα τουλάχιστον ίσα με εκείνων που διεκδικούν το δικαίωμα να τους σκοτώνουν.  Η ζωή τους είναι πολύ περισσότερο από μια  υποτιθέμενη  «επιλογή».

Η μητέρα της Claire Culwell έμεινε έγκυος σε αυτήν σε ηλικία 13 ετών. Απευθύνθηκε σε μια κλινική στο τέλος της δεκαετίας του ΄80 για να κάνει άμβλωση. Λίγες εβδομάδες αργότερα συνειδητοποίησε ότι εξακολουθούσε να είναι έγκυος, οπότε απευθύνθηκε σε άλλη κλινική για όψιμη άμβλωση, εκτός πολιτείας. Εκεί της είπαν ότι ήταν έγκυος εξαρχής με δίδυμα. Το ένα είχε ήδη εκτρωθεί και το άλλο η Claire Culwell επέζησε. Η ίδια μιλά για το θαύμα της ζωής της στη μνήμη της αδελφής της που πέθανε κατά την άμβλωση.

Η μητέρα του  Josiah  είναι από την Νότια Κορέα. Έκανε έκτρωση στο δεύτερο μήνα κύησης. Λίγοι μήνες αφότου είχε κάνει την έκτρωση συνειδητοποίησε ότι εξακολουθούσε να υπάρχει ένα μωρό που μεγάλωνε μέσα της. Η έκτρωση είχε αποτύχει. Η γυναίκα αποφάσισε να αφήσει το παιδί να ζήσει και να το δώσει για υιοθεσία. Το μωρό κατέληξε να υιοθετηθεί από μια οικογένεια που ζούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν καλά στην υγεία του εκτός του ότι έχει παραμορφωμένο το αριστερό του χέρι, ζημία που πιθανότατα προκλήθηκε κατά την αποτυχημένη έκτρωση.

Ομολογεί ο ίδιος μεταξύ άλλων:  «Είχα πολύ λυπηθεί για τη στάση της μητέρας μου. Τη συγχώρεσα όμως χάρι στη πίστη μου στο Θεό. Ο Θεός με έσωσε από έναν φρικτό θάνατο πριν ακόμη γεννηθώ. Οι εκτρώσεις μιλούν πάντα για τα δικαιώματα των γυναικών. Τι γίνεται όμως με τα δικαιώματα των μωρών; Και επειδή μιλάτε για τα δικαιώματα των γυναικών: Τι γίνεται με τα εκατομμύρια των μικρών γυναικών που σκοτώνονται κάθε χρόνο από έκτρωση; Τί γίνεται με τα δικά τους δικαιώματά και με τα δικαιώματα των μικρών αγοριών; Πιστεύετε ότι θέλουμε να έρθει κάποιος να μας σκοτώσει; Και συνεχίζω. Με υιοθέτησε μια οικογένεια που ζούσε σε μια εντελώς διαφορετική χώρα. Αυτό είναι απάντηση για όσους από εσάς λέτε «καλά τι θα γίνει με τα παιδιά αν δεν τα κάνουμε έκτρωση; Οι μητέρες τους δεν τα θέλουν». Πιστέψτε με, θα υιοθετηθούν. Η θετή μου οικογένεια έχει δώδεκα παιδιά, δέκα εκ των οποίων είναι υιοθετημένα! Θα υιοθετηθούν!»

Και συνεχίζει: «Είναι απελπιστικό το γεγονός ότι σκοτώνονται παιδιά που μεγαλώνουν στη μήτρα της μητέρας τους. Σε τί διαφέρουν από εμάς, εκτός από το γεγονός ότι είναι αθώα και δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους από τους θρασείς δικαιωματιστές που τα σκοτώνουν με τις εκτρώσεις; Δεν πιστεύετε ότι είναι άνθρωποι; Λοιπόν, Διαφωνώ απόλυτα με  αυτή τη νοοτροπία γιατί είναι η ίδια νοοτροπία που κόντεψε να διακόψει τη ζωή μου πριν από 15 χρόνια»

Πίσω από τη λέξη «επιλογή» βρίσκεται ένα πρόσωπο. Θεωρείτε τους εαυτούς σας κάτι παραπάνω από μια απλή επιλογή. Το ίδιο είμαστε και εμείς. Είμαστε ο γιος ή η κόρη, το εγγόνι, ο αδερφός, ανιψιός ή ανιψιά ξάδερφος, φίλος, συνάδελφος, γείτονας κάποιου. Πολλοί από εμάς είμαστε σύζυγοι ή γονείς κάποιου. Είμαστε πολύ σημαντικότεροι από αυτό που εσείς ονομάζεται «επιλογή»

 

Πηγ: https://abortionsurvivors.org

πηγή:  afistemenaziso.gr