Οι προσπάθειες για την κατοχύρωση των «σεξουαλικών δικαιωμάτων» των παιδιών εντείνονται! Γονείς προσοχή!

Οι προσπάθειες για την κατοχύρωση των «σεξουαλικών δικαιωμάτων» των παιδιών εντείνονται! Γονείς προσοχή! Η προώθηση αυτών των θέσεων, εάν γίνουν αποδεκτές, θα συντελέσει στο να δούμε τα παιδιά να παρακάμπτουν εντελώς τους γονείς τους, μια κατάσταση η οποία είναι επικίνδυνη για οποιοδήποτε παιδί βρεθεί σ’ αυτήν. Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στα Ηνωμένα Έθνη υπέβαλε μια εισήγηση στον Ειδικό Εισηγητή για το Δικαίωμα στην Ιδιωτική Ζωή, καθηγητή Joseph Cannataci, η οποία δηλώνει την ανησυχία του Παρατηρητηρίου για «τα δικαιώματα της ιδιωτικής ζωής των παιδιών και τα ζητήματα που σχετίζονται με την ανεξαρτησία και την αυτονομία τους». Η εισήγηση “επικεντρώνεται στη σημασία της ιδιωτικής ζωής για τα παιδιά, σε σχέση με τα δικαιώματα τους για σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία, και τη σωματική και συναισθηματική ευημερία στο σχολείο, την ασφάλεια τους στο χώρο του διαδικτύου, και την προστασία των προσωπικών πληροφοριών τους σε αυτό.”  Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καλεί τα παιδιά να έχουν “πρόσβαση σε εμπιστευτικές πληροφορίες και υπηρεσίες αναπαραγωγικής και σεξουαλικής υγείας που παρέχονται σε εφήβους χωρίς διακρίσεις, οι οποίες υπηρεσίες και πληροφορίες είναι διαθέσιμες τόσο σε σύνδεση με το διαδίκτυο  όσο και εκτός σύνδεσης, συμπεριλαμβανομένων… υπηρεσιών ασφαλούς άμβλωσης.” Συνιστά επίσης ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι “τα παιδιά έχουν την δυνατότητα πρόσβασης σε εμπιστευτικές ιατρικές συμβουλές και βοήθεια χωρίς γονική συγκατάθεση, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών αναπαραγωγικής υγείας, καθώς επίσης ειδικότερα ζητώντας να έχουν τα κορίτσια στην εφηβεία εμπιστευτική πρόσβαση  σε νόμιμες αμβλώσεις.”   Εάν εφαρμοστεί, αυτή η πρόταση του Παρατηρητήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα επιτρέψει στα παιδιά να έχουν νομικά δικαιώματα για να παρακάμπτουν τη γονική συγκατάθεση για πρόσβαση με απόλυτη εμπιστευτικότητα σε: αμβλώσεις, ενέσεις ορμονών για τους σκοπούς αλλαγής φύλου και / ή αναστολείς της εφηβείας, πλήρη δικαιώματα προστασίας της ιδιωτικής ζωής στην πρόσβαση σε απευθείας σύνδεση ή και εκτός σύνδεσης σε πληροφορίες σχετικά με οποιοδήποτε θέμα και σε οποιοδήποτε υλικό (αυτό σημαίνει και μέσα στις τάξεις τους, στα σχολεία, στα γραφεία των γιατρών, εξωσχολικές δραστηριότητες, κ.λπ.), την πρόσβαση σε σαφείς πληροφορίες που περιέχονται στο πρόγραμμα ολοκληρωμένης σεξουαλικής εκπαίδευσης, τα αγόρια να χρησιμοποιούν  τουαλέτες /μπάνια και αποδυτήρια κοριτσιών, καθώς και ιατρικές υπηρεσίες προσαρμοσμένες για την πλήρη πρόσβαση από ανηλίκους με μηδενική βοήθεια ή γνώση των γονέων τους. Ταξινομεί επίσης, μεταξύ άλλων θεμάτων, την άμβλωση, ως «δικαίωμα» του παιδιού. Εάν γίνει αποδεκτή, η εισήγηση αυτή, θα βοηθήσει τα παιδιά να παρακάμψουν εντελώς τους γονείς τους, πράγμα που είναι μια επικίνδυνη κατάσταση για οποιοδήποτε παιδί βρεθεί μέσα σ αυτήν.  Οι αμβλώσεις, οι αναστολείς της εφηβείας, η αφαίρεση της γονικής καθοδήγησης και η ολοκληρωμένη σεξουαλική εκπαίδευση όλα αυτά έχουν παρενέργειες. Αλλά η κύρια ανησυχία είναι ότι η πρόταση αυτή απαιτεί από τους σχετικούς φορείς να βοηθήσουν τα παιδιά να παρακάμψουν τους γονείς τους προς τη νομική εφαρμογή των δικαιωμάτων αυτοπροσδιορισμού των παιδιών, χωρίς εποπτεία γονέα ή κηδεμόνα. Το μέτρο αυτό θα ενθαρρύνει τα παιδιά να πιστεύουν ότι το κράτος είναι ο τελικός κριτής του βέλτιστου συμφέροντός τους αντί να έχουν οι γονείς και οι κηδεμόνες λόγο για την ευημερία των παιδιών τους. Αυτό δημιουργεί μια ρήξη μεταξύ των γονέων και των παιδιών. Οι φορείς που προωθούν, και υποστηρίζουν, τέτοια ιδανικά όχι μόνο θέλουν να διδάξουν στα παιδιά ότι οι γονείς δεν θέλουν το συμφέρον τους κατά βάθος, αλλά ότι το κράτος είναι η απόλυτη αρχή και όχι εκείνοι που παρέχουν και φροντίζουν για αυτά, μέσα στο σπίτι τους. Αλλά γιατί να προωθήσουμε την αυτονομία των παιδιών με το πρόσχημα των δικαιωμάτων αυτοπροσδριορισμού;  Πρώτον, αυτό θα ήταν μια σημαντική πηγή χρημάτων για εκείνους που παρέχουν τέτοιες «υπηρεσίες» όπως η άμβλωση, η πλαστική χειρουργική, και οι θεραπείες ορμονών. Δεύτερον, αυτό θα άνοιγε την πόρτα για τη συζήτηση, και στη συνέχεια την υιοθέτηση, των απόλυτων δικαιωμάτων των παιδιών, όπως το δικαίωμα ψήφου, το συναινετικό σεξ για ανηλίκους και, συνεπώς, την περαιτέρω ψυχική, σωματική και συναισθηματική εκμετάλλευση των παιδιών σε παγκόσμια κλίμακα. Όταν το κράτος ζητεί τη μείωση της ηλικίας ψήφου μαζί με τους φορείς που προωθούν υλικό όπως η εκπαίδευση ολοκληρωμένης σεξουαλικότητας, αυξάνεται η δυνατότητα του να επεκτείνει τις δικές του προγραμματικές διατάξεις και με άλλες προτάσεις/αποφάσεις.  Τα παιδιά είναι εύκολα στη χειραγώγηση και ενώ το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πιστεύει ειλικρινά ότι τα παιδιά έχουν την ψυχική ικανότητα/ωριμότητα να αποφασίσουν για μείζονες παρεμβατικες χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής της ζωής τους, τα παιδιά δεν την διαθέτουν.  Οι εγκέφαλοι των παιδιών δεν έχουν αναπτυχθεί πλήρως, η διαφοροποίηση μεταξύ ανηλίκων και ενηλίκων δεν είναι αυθαίρετη. Οι ειδικοί εισηγητές του ΟΗΕ υποτίθεται ότι είναι ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες που διορίζονται από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών για να εξετάζουν και να υποβάλλουν εκθέσεις σχετικά με την κατάσταση μιας χώρας ή ένα συγκεκριμένο θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι θέσεις αυτές είναι τιμητικές και οι εμπειρογνώμονες δεν είναι προσωπικό των Ηνωμένων Εθνών ούτε πληρώνονται για το έργο τους. Μία από τις εντολές του ειδικού εισηγητή για το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή είναι η ακόλουθη: Να εντοπίσει πιθανά εμπόδια στην προώθηση και την προστασία του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή, να εντοπίσει, να ανταλλάξει και να προωθήσει αρχές και βέλτιστες πρακτικές σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, και να υποβάλει σχετικές προτάσεις και συστάσεις στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων, ενόψει συγκεκριμένων προκλήσεων που ανακύπτουν στην ψηφιακή εποχή. H Sharon Slater είναι η Πρόεδρος του Διεθνούς Παρατηρητηρίου Οικογένειας και έχει ένα συμβουλευτικό ρόλο στον ΟΗΕ. Δήλωσε, “Αυτή η εισήγηση του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στον εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ σχετικά με το “δικαίωμα των παιδιών στην ιδιωτική ζωή” ήταν αναμενόμενη.  «Προωθεί τη νομιμοποίηση της άμβλωσης, τα αυτόνομα σεξουαλικά δικαιώματα για τα παιδιά που αρχίζουν απο την ηλικία των 10, την επιβλαβή ολοκληρωμένη εκπαίδευση σεξουαλικότητας, και, υπό το πρόσχημα της προστασίας της ιδιωτικοτητας, προωθεί την παραβίαση των ιδιωτικών χώρων προορισμενων για τις γυναίκες, όπως τις τουαλέτες και τα ντους, από τα μέλη του αντίθετου φύλου» Η Slater συνέχισε: “Ήταν επίσης αναμενόμενο ότι για να ερμηνευθουν αυτά και άλλα επιβλαβή πράγματα ως «δικαιώματα», η υποβολή της πρότασης να κάνει μνεία σε μη δεσμευτικές, διακηρύξεις πέραν της αρμοδιότητας του σώματος της συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών, δηλώσεις ι οποίες δεν έχουν κανένα νομικό βάρος.  Επομένως, οι ισχυρισμοί της έκθεσης/πρότασης θα έπρεπε να θεωρηθούν γελοίοι, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Διότι ο εμπειρογνώμονας των “Ηνωμένων Εθνών θα τα μελετήσει ως μέρος των εισηγήσεων της” παρέλασης” εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι οποίοι κάνοντας κατάχρηση των εντολών που έχουν λάβει, προωθούν επιβλαβείς λίστες διατάξεων σεξουαλικών θεμάτων τα οποία δεν έχουν καμία βάση στο διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα. “Για παράδειγμα, έχετε τον εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ ο οποίος είναι επιφορτισμένος με την προώθηση των δικαιωμάτων θρησκευτικής ελευθερίας, να προωθεί αντιθέτως, την άμβλωση,  τις θρησκευτικές διακρίσεις και πολλά άλλα στην πιο πρόσφατη έκθεσή του, και στη συνέχεια ο πρόσφατα διορισμένος εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ για την υγεία, να υποστηρίζει ανοιχτά τη νομιμοποίηση της πορνείας, μεταξύ άλλων. Δεν μπορεί κανείς ούτε καν να τα φανταστεί αυτά.” “Τα Σεξουαλικά Δικαιώματα” είναι ο δούρειος ίππος του κινήματος για να σεξουαλική απελευθέρωση της κοινωνίας και δεν είναι πλέον οι αναφορές τους μόνο για στην “απελευθέρωση” των γυναικών από την αντίληψη της πατριαρχίας ή την “απελευθέρωση” των ανδρών από τους περιορισμούς της αρρενωπότητας τους.  Αντ’ αυτού, επαναχρησιμοποιούνται οι διακηρύξεις τους για να επεκτείνουν τα ίδια δικαιώματα που κατέχουν οι ενήλικες και στα παιδιά μας, τις περισσότερες φορές μέσω των σχολείων τους. Ευτυχώς, κάθε φορά που οι φιλελεύθερες χώρες προτείνουν “σεξουαλικά δικαιώματα” κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του ΟΗΕ απορρίπτονται κατηγορηματικά ανεξάρτητα από το πώς οι αριστεροί τα συγκαλύπτουν με ορολογίες όπως ( “σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και δικαιώματα”).  Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν υπήρξε ποτέ διεθνής συναίνεση σχετικά με τον ορισμό των “σεξουαλικών δικαιωμάτων” και κάθε φορά που ένα κράτος μέλος απαιτεί ένα ορισμό κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων των “Ηνωμένων Εθνών, η μόνη απάντηση που δίνεται είναι ότι δεν υπάρχει ορισμός. Μια κοινή αριστερή τακτική είναι : “αν το επαναλάβετε, αν το πείτε πιο δυνατά, αν αυτό είναι το κεντρικό σημείο της ομιλίας σας, οι άνθρωποι θα το πιστέψουν απόλυτα”-εφαρμόζεται τακτικά στον ΟΗΕ, τόσο στις διαπραγματεύσεις όσο και σε δημοσιεύσεις του οργανισμού του ΟΗΕ. Αλλά όσοι από εμάς στον ΟΗΕ γνωρίζουν τα πράγματα καλύτερα, καταλαβαίνουν επίσης ότι όταν ριζοσπαστικά άτομα και οργανώσεις αποτυγχάνουν στην εφαρμογή μιας από τις εισηγήσεις τους, προσπαθούν πάντα να βρουν έναν άλλο τρόπο να  προωθήσουν τις θέσεις /προτάσεις τους.  Όταν τα αριστερά κράτη μέλη του ΟΗΕ αποτυγχάνουν να εντάξουν τις θέσεις τους στα έγγραφα του ΟΗΕ, οι σύμμαχοί τους στην κοινωνία των πολιτών ευχαρίστως παρεμβαίνουν για να ασκήσουν πίεση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτή η εισήγηση από το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι τόσο προβλέψιμη και αναμενόμενη.  Αν και τα κράτη μέλη του ΟΗΕ δεν έχουν καταλήξει ποτέ σε συναίνεση σχετικά με τον ορισμό των “σεξουαλικών δικαιωμάτων”, διάφορες υπηρεσίες του ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένων των διαπιστευμένων ΜΚΟ του ΠΟΥ, του UNFPA, της UNICEF και της ECOSOC έχουν υιοθετήσει και έχουν προωθήσει τον δικό τους ορισμό των “σεξουαλικών δικαιωμάτων”. Τέτοιοι ορισμοί είναι επικίνδυνοι, καθώς θα είχαν καταστροφικές, πραγματικές συνέπειες στον κόσμο, εάν επιτρεπόταν να χρησιμοποιηθούν οι ορισμοί αυτοί σε οποιαδήποτε έγγραφα του ΟΗΕ, καθώς αυτές οι προσθήκες (ορισμών) θα υιοθετούνταν στη συνέχεια από πολλές κυβερνήσεις ανά τον κόσμο.   Το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κάνει αυτό που κάνει ο ΟΗΕ, όπως και πολλοί άλλοι οργανισμοί που υπάρχουν στον ΟΗΕ: Προκειμένου να προωθήσουν την ατζέντα τους και να παρακάμψουν τις διαδικασίες του ΟΗΕ, επαναλαμβάνουν συνεχώς τη μισή αλήθεια μέχρι ο κόσμος να την υιοθετήσει ως αλήθεια και στη συνέχεια να την υποστηρίζει ως αλήθεια. Βασίζοντας τις εισηγήσεις του σε μη δεσμευτικές, αναρμόδιες δηλώσεις του σώματος της συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών οι οποίες δηλώσεις έχουν μηδενικό νομικό βάρος, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προσπαθεί με ύπουλους τρόπους  να προωθήσει τη ατζέντα του για τα δικαιώματα των παιδιών σε ότι αφορά την σεξουαλική ζωή τους.

 

ΠΗΓΗ

 

πηγή:  enromiosini.gr