Μαία καταγγέλλει: Μωρά που επιβιώνουν από εκτρώσεις εγκαταλείπονται σε λεκάνες να πεθάνουν παλεύοντας να ανασάνουν

Becky Yeh

Μαία καταγγέλλει: μωρά που επιβιώνουν από εκτρώσεις εγκαταλείπονται σε λεκάνες να πεθάνουν παλεύοντας να ανασάνουν.
Σε μια καταγγελία που υπέβαλλε στο Αμερικανικό Κέντρο Νόμου και Δικαιοσύνης, μία μαία περιγράφει τρομακτικά περιστατικά, στα οποία μωρά επιβιώνουν από εκτρώσεις. Στο έγγραφο που έχει τίτλο «Άμβλωση σε εγκυμοσύνη τελικού σταδίου και Νεογνική βρεφοκτονία στην Ευρώπη», η κα Σιβ Μπέρτιλσον περιγράφει πώς αυτά τα μωρά αγωνίζονται να αναπνεύσουν για περίπου 5 έως 15 λεπτά.

Καθώς δεν υπάρχουν καθόλου ρυθμιστικοί κανόνες, στο πώς το ιατρικό προσωπικό πρέπει να ενεργήσει όταν έναν παιδί επιβιώσει μιας έκτρωσης, τα παιδιά αυτά εγκαταλείπονται να πεθάνουν μέσα σε ένα μπολ ή μια λεκάνη. Η Μπέρτιλσον χαρακτηρίζει την αντιμετώπιση αυτών των παιδιών ως «απάνθρωπη».
«Έχω φρικιαστικές αναμνήσεις από την εποχή που εργαζόμουν στη γυναικολογική κλινική, στην οποία συμμετείχα σε εκτρώσεις που λάμβαναν χώρα σε εγκυμοσύνες προχωρημένου ή τελικού σταδίου. Από περίπου την 16^η εβδομάδα κύησης το έμβρυο αγωνιζόταν και προσπαθούσε να αναπνεύσει για 5 έως 15 λεπτά. Επειδή δεν υπάρχουν κανόνες ή περιορισμοί ως προς το τι θα έπρεπε να πράξει κάποιος με ένα έμβρυο που παλεύει για τη ζωή του, εγκαταλείπεις το έμβρυο να πεθάνει μόνο του μέσα σε ένα στρογγυλό μεταλλικό μπολ ή μια λεκάνη. Ανατριχιαστικά απάνθρωπο, νομίζω.»
Η Μπέρτιλσον σημειώνει ότι περιπτώσεις όπως αυτή που αναφέρθηκε πιο πάνω «δεν είναι καθόλου σπάνιες». Δηλώνει ότι παιδιά που επιβιώνουν από εκτρώσεις μεταξύ της 16^ης και 17^ης εβδομάδας κύησης, θα αγωνιστούν για να κρατηθούν στη ζωή για ένα χρονικό διάστημα.
(σ.μ. Μεταξύ των εμπλεκομένων σε τέτοιου είδους πράξεις, ήτοι ιατρών, μαιών κτλ, χρησιμοποιείται και ο όρος «μικρή καισαρική», διότι πραγματοποιείται στις πλείστες των περιπτώσεων, κανονικός τοκετός, με τη χρήση καισαρικής τομής, και εγκατάλειψη του βρέφους ως περιγράφεται από την Μπέρτιλσον, αντί για τον τεμαχισμό του μέσα στην μήτρα, όπως γίνεται σε εκτρώσεις εμβρύων που δεν έχουν φθάσει σε τόσο προχωρημένο στάδιο κύησης)
«Δεν είναι καθόλου σπάνιο γεγονός. Κατά προσέγγιση περίπου το 25% των εμβρύων που έφθασαν έως την 16^η με 17^η εβδομάδα θα ζήσουν για ορισμένη ώρα. Τώρα πλέον βλέπω τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Είχα αποφασίσει να μην επιτρέψω στον εαυτό μου να ασχοληθεί με αυτή την “αγγαρεία”. Μήπως τώρα πρέπει να σταματήσω να εργάζομαι ως μαία;»
Η Μπέρτιλσον περιγράφει τον αγώνα της ως μαία, γνωρίζοντας ότι υφίστανται νόμοι που προστατεύουν από την βαρβαρότητα τα ζώα, αλλά κανένας κανονισμός που να επιβάλλει ιατρική φροντίδα και προστασία στους επιβιώσαντες μιας έκτρωσης.
«Πώς πρέπει να ενεργήσω; Και εάν υποχρεωθώ να συνεχίσω να συμμετέχω σε τέτοιες πράξεις, τι πρέπει να πράξω με το έμβρυο όταν είναι ζωντανό; Διάβασα στην Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων, πώς πρέπει να θανατώνονται γατάκια, σκυλάκια και άλλα μικρά ζώα και προβλέπονται ξεκάθαροι κανόνες στο πώς η θανάτωση αυτή θα υλοποιείται με τρόπο που δεν θα προκαλεί αγωνία και πόνο στο ζώο...»

Πηγή: liveaction.org

πηγή:  afistemenaziso.gr