Πίστις εις τας Θείας Υποσχέσεις

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019
Απόστολος: Εβρ. στ΄ 13 – 20
Ευαγγέλιον: Μαρκ. θ΄ 17 – 31
Ήχος: δ΄ .- Εωθινόν: Α΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

“και ούτω μακροθυμήσας
επέτυχε της επαγγελίας” (Εβρ. ΣΤ΄ 15)
Η μακροθυμία του Αβραάμ

Μίαν κορυφαίαν πατριαρχικήν μορφήν χρησιμοποιεί ο Θείος Απόστολος Παύλος εις την σημερινήν

Αποστολικήν περικοπήν. Μίαν μορφήν η οποία κυριαρχεί εις την Παλαιάν Διαθήκην και η οποία διεκρίθη κυρίως, από την μοναδικήν αφοσιωτικήν πίστιν της προς τον Θεόν. Μίαν μορφήν, που όσοι αιώνες και όσαι χιλιετηρίδες και αν παρέλθουν, θα παραμένη… αιώνιον σύμβολον, δια την υπακοήν της και ολόθυμον εξάρτησίν της από το Θείον Θέλημα. Η ευλογημένη δε αυτή προσωπικότης είναι ο Πατριάρχης Αβραάμ. Αρκεί να μελετήσωμεν το ιερόν βιβλίον της Γενέσεως και δη τα κεφάλαια 11 έως 25, και θα αντιληφθώμεν την αρετήν, αλλά κυρίως την πίστιν του ανθρώπου τούτου.
Έδωσε, λοιπόν, ο Κύριος, εις τον Πατριάρχην Αβραάμ, μίαν υπόσχεσιν… “η μην ευλογών ευλογήσω σε και πληθύνων πληθυνώ σε” (Εβρ. ΣΤ΄ 14). Μίαν υπόσχεσιν, την οποίαν όμως, – θα τολμούσαμε να είπωμεν με την ανθρωπίνην λογικήν – αργεί… να εκπληρώση! Τι σημαίνουν τα παραπάνω λόγια του Κυρίου; “Αλήθεια, θα σε υπερευλογήσω και θα σε υπερπληθύνω”. Ένας συνήθης άνθρωπος, βλέποντας τα χρόνια να περνούν και με το μυαλό προσαρμοσμένο εις την ανθρωπίνην λογικήν, θα ανησυχούσε και θα διεμαρτύρετο εις τον Θεόν, …πότε θα επραγματοποιείτο αυτή η υπόσχεσις, εφ’ όσον ήδη επλησίαζε τα εκατόν έτη και δεν είχε αποκτήσει ακόμη τον “υιόν της επαγγελίας”; Ο Αβραάμ, όμως, περιμένει… έστω και αν τα πάντα, ανθρωπίνως, συγκλίνουν εις το ότι, …ο Κύριος ανακάλεσε την υπόσχεσίν Του, η, ότι, ίσως κάτι άλλο θα εννοούσε ο Κύριος, η, ότι ο Αβραάμ… έπταισεν εις κάποιαν αμαρτίαν και ο Κύριος τον… τιμωρεί με την… ακύρωσιν της υποσχέσεώς Του! Όχι, όμως… ! Ο Αβραάμ, περιμένει την εκπλήρωσιν της υποσχέσεως του Κυρίου, χωρίς να αφήνη την ανθρωπίνην λογικήν, να… διατυπώνη τας αντιρρήσεις της!
“Μακροθυμεί” ο Πατριάρχης, διότι είναι απολύτως πεπεισμένος ότι, “πιστός Κυριος εν πάσι τοις λόγοις αυτού και όσιος εν πάσι τοις έργοις αυτού” (Ψαλμ. ΡΜΔ 13α). Είναι βέβαιος, ότι η Θεία υπόσχεσις θα πραγματοποιηθή και ο Κύριος είναι δυνατός να ανατρέψη κάθε φυσικό νόμο. Και πράγματι, ενώ οι φυσικοί κανόνες “αρνούνται” κάποιες… απαιτήσεις του ανθρώπου, ο δίκαιος Αβραάμ, εις την ηλικίαν των εκατό χρόνων και η σύζυγός του Σάρρα, αντιστοίχως εις τα ενενήντα, αξιώνονται από τον Θεόν, του χαρίσματος της τεκνογονίας!

Αι Θείαι υποσχέσεις

Δεν γνωρίζω, αγαπητέ μου αδελφέ αναγνώστα, αν ποτέ, συν­ειδητοποιήσαμεν τι σημαίνει… “υπόσχεται ο Θεός”! Δεν γνωρίζω, αν αναζητήσαμεν και αν επικεντρώσαμε την προσοχήν μας, εις τας… τόσας και τόσας υποσχέσεις που μας έχει δώσει ο Κύριος και αι οποίαι αναγράφονται εις τα ιερά Βιβλία της Αγίας Γραφής. Δεν θέλω να πιστεύσω, ότι ο νους ημών και η καρδία μας παρεσαλεύθη τόσον πολύ, ώστε να θεωρώμεν ότι τα Παν­άγια Λόγια του Κυρίου μας, εγράφησαν μόνον και μόνον δια να μας… εντυπωσιάζουν και πέραν τούτου… τίποτα άλλο!
Όχι, αγαπητοί μου! Τα λόγια του Θεού, δεν είναι “ουτοπίαι” και δεν ειπώθησαν, δια να εκπλήσσωνται αι ανθρώπινοι διάνοιαι! Τα λόγια του Κυρίου μας είναι αθάνατα και αιώνια και, όσον Αληθής και Αιώνιος και Παντοδύναμος είναι ο Ίδιος, εξ ίσου Αληθής και Αιώνιος και Παντοδύναμος είναι ο Θείος Λόγος Του. Συνεπώς, όσα είπον τα Πανάγια χείλη του Κυρίου μας και όσα έγραψαν οι ιεροί συγγραφείς της Αγίας Γραφής και απεφάσισαν αι Άγιαι και Οικουμενικαί Σύνοδοι, “δόξαντος του Αγίου Πνεύματος”, είναι αλήθειαι και υποσχέσεις, αι οποίαι θα εκπληρωθώσι μετ’ άκρας ακριβείας.
Υπεσχέθη, συνεπώς, ο Κύριος… και αι υποσχέσεις Αυτού και εξεπληρώθησαν και συνεχίζουσι να εκπληρούνται, αλλά και θα εκπληρωθώσιν… άπασαι, άνευ τινος εξαιρέσεως. Υπεσχέθη ο Κύριος εις τους αγίους Αποστόλους την κάθοδον του Παναγίου Πνεύματος˙ υπεσχέθη την δύναμιν που θα τους έδιδεν εις τας περιοδείας των ανά τον κόσμον˙ υπεσχέθη την Αγάπην Του και την συμπαράστασίν Του εις εκείνους που την εκζητούν και την επιθυμούν˙ υπεσχέθη – και αύτη είναι υπόσχεσις μοναδική! – ότι εκείνοι που θα διατηρήσουν εις τας καρδίας των την προς τον πλησίον αγάπην και δεν θα κατακρίνωσι, …δεν θα κριθώσι και ούτοι υπό του Κριτού˙ υπεσχέθη την αιώνιον και Ουράνιον Βασιλείαν Του εις εκείνους που θα λατρεύωσιν Αυτόν και θα αγαπώσιν, “εξ όλης της καρδίας …και εξ όλης της ψυχής …και εξ όλης της ισχύος… και εξ όλης της διανοίας…” (Λουκ. Ι΄ 27) και θα παραμένωσιν αφοσιωμένοι εις Αυτόν.
Επιλεκτικώς και μόνον, ανεφέραμεν κάποιας εκ των Θείων υποσχέσεων, δια να υπογραμμίσωμεν ότι, ήδη πολλαί εξ αυτών και επραγματοποιήθησαν και πραγματοποιούνται, αλλά και αι πλείσται θα εκπληρωθώσι εις τον “καιρόν αυτών”, κατά την Θείαν ευδοκίαν.

Πίστις εις τας Θείας Υποσχέσεις

Ο Κύριος δεν ήλλαξεν, αγαπητοί μου! Παραμένει, – κατά τον Θείον Αποστολικόν Λόγον – “χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας” (Εβρ. ΙΓ΄ 8). Ημείς, ηλλάξαμεν και αλλάζομεν, δυστυχώς, πάντοτε προς το χειρότερον! Εάν νομίζωμεν ότι ο Κύριος απεμακρύνθη, η και απεχωρίσθη αφ’ ημών, κάνομεν λάθος και συκοφαντούμεν την αγαθότητα και Αγάπη του Πατρός και Δημιουργού ημών. Παρά τας αμαρτίας και αποστασίας ημών, …παρά τας καθημερινάς πτώσεις και αρνήσεις μας, …παρά την συνεχή αποστροφήν μας προς το Θείον Θέλημα, ο Κύριός μας παραμένει “πιστός εν τοις λόγοις αυτού” και αναμένει την ιδικήν μας επιστροφήν και μετάνοιαν. Ας μη ερμηνεύωμεν με την σαθράν διάνοιάν μας, τας Θείας ενεργείας, αλλά και τας ενδεχομένας πικρίας και δοκιμασίας, τας οποίας επιτρέπει εις την ζωήν μας, διότι, ως απέδειξεν εις την περίπτωσιν του δικαίου και πολυάθλου Ιώβ, «οίει δε με άλλως σοι κεχρηματικέναι η ίνα αναφανής δίκαιος;» (Ιώβ Μ 8).
Ας είμεθα επαναπαυμένοι εις το Θείον Θέλημα, αλλά κυρίως εις τας Θείας υποσχέσεις και… οσονούπω θα ίδωμεν και θα ζήσωμεν και θα απολαύσωμεν την πραγματοποίησίν των!

Αρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ιεροκήρυξ Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών

πηγή:  http://orthodoxostypos.gr