Δελτίο τύπου ημερίδας με θέμα: «Αφήστε με να ζήσω!», Λάρισα 2-12-2018

«ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ»

Τήν Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018 στό ἀμφιθέατρο τοῦ 4ου Δημοτικοῦ Σχολείου Λάρισας πραγματοποιήθηκε μέ ἐπιτυχία ἡ ἐκδήλωση τοῦ Συλλόγου Πολυτέκνων Λαρίσης καί τῶν 10 Ὀρθόδοξων Χριστιανικῶν Σωματείων της πόλης, ἡ ὁποία ἦταν ἀφιερωμένη στό δικαίωμα τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ στή ζωή. Ἡ ἐκδήλωση ἔγινε σέ συνεργασία με το πανελλήνιο κίνημα «ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ».

Γιά τό πολύ σημαντικό καί φλέγον αὐτό θέμα προσκλήθηκαν καί ἀνταποκρίθηκαν τρεῖς διακεκριμένοι ἐπιστήμονες καί ἔγκριτοι ὁμιλητές:

ἡ κ. Ζωή Σιάσου, μαιευτήρας, γυναικολόγος, Δρ. Ἰατρικῆς

ὁ κ. Νικόλαος Ζαΐρης, ἀντιπρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου ἐ.τ. καί

ὁ ὁσιολογιότατος ἱερομόναχος π. Φιλόθεος Γρηγοριάτης.

Ἡ ἐκδήλωση περιλάμβανε δύο μέρη.

Τό πρωί τῆς Κυριακῆς, μετά τή θ. Λειτουργία, σέ μία πολυπληθῆ ὁμάδα νέων, κυρίως κοριτσιῶν (μαθητριῶν Λυκείου καί φοιτητριῶν), ἔγιναν βιωματικά σεμινάρια τά ὁποῖα παρουσίασε ὁμάδα φοιτητριῶν ὑπό τήν ἐπίβλεψη τῆς ἰατροῦ κ. Παναγιώτας Χατζηγιαννάκη – Τσαγκαροπούλου, ἐνῶ στή συνέχεια ἀκολούθησε γόνιμος διάλογος.

Τό ἀπόγευμα (6–8μμ) στόν ἴδιο χῶρο πραγματοποιήθηκε ἐνώπιον πολυπληθοῦς ἀκροατηρίου ἐνημερωτική ἐκδήλωση μέ τρεῖς εἰσηγήσεις.

Κατά τήν 1η εἰσήγηση, ἡ κ. Ζωή Σιάσου τόνισε ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἔχει τή θλιβερή πρωτιά στήν Εὐρώπη σέ ποσοστό ἐκτρώσεων, μέ τό 22% τῶν Ἑλληνίδων νά δηλώνει ὅτι ἔχει κάνει ἔκτρωση καί μάλιστα τό 1/3 αὐτῶν πάνω ἀπό μία φορά. Ἐκφράζοντας τόν προβληματισμό της γιά τήν εὐκολία μέ τήν ὁποία οἱ Ἑλληνίδες θανατώνουν τά ἀγέννητα παιδιά τους, ὑπογράμμισε τήν ἀλήθεια ὅτι τό ἔμβρυο εἶναι ἄνθρωπος, μικρός μέν ἀλλά ζωντανός, πού ἀγωνιᾶ καί πονάει ὅταν τό τεμαχίζουν. Εἶναι, ἀπό τή στιγμή τῆς σύλληψης, τό παιδί τους, πού ὀφείλουν νά προστατεύουν.

Σημείωσε μάλιστα τήν εὐθύνη τῶν γυναικολόγων πού δέν ἐνημερώνουν πλήρως τίς ἐγκύους γιά τίς βασανιστικές συνέπειες μιᾶς ἔκτρωσης. Συνέπειες πού δέν περιορίζονται μόνο σέ σωματικές ἐπιπτώσεις ὅπως ἡ στείρωση, οἱ ἐπιπλοκές σέ ἑπόμενες κυήσεις, οἱ καθ’ ἕξιν ἀποβολές, ἡ ἐξωμήτρια κύηση και ὁ πρόωρος τοκετός, ἀλλά ἐπεκτείνονται καί σέ ψυχολογικές διαταραχές. Γιατί μιά γυναῖκα πού ξερίζωσε ἀπό τά σπλάχνα της τό παιδί της δέν τό ξεχνάει ποτέ. Νιώθει ἐνοχές καί μετανιώνει γιά τήν πράξη της κάθε μέρα. Ἀπομονώνεται καί βιώνει αἰσθήματα μοναξιᾶς, κατάθλιψης καί ἄγχους. Ὁ ὕπνος της διαταράσσεται ἀπό ἀϋπνίες καί ἐφιάλτες. Παραμελεῖ τόν ἑαυτό της σέ μιά προσπάθεια αὐτοτιμωρίας καί ἐξιλέωσης γιά τήν πράξη της καί παρουσιάζει συχνότερα ψυχογενή ἀνορεξία ἤ βουλιμία καί κατάχρηση καπνοῦ καί ἀλκοόλ. Τό 25% τῶν γυναικῶν πού ἔχουν κάνει ἔκτρωση ἐπισκέπτεται τακτικά ψυχίατρο. Ἔχουν καταγραφεῖ πάνω ἀπό 100 ψυχολογικές συνέπειες πού ὅλες μαζί ὀνομάζονται «μετεκτρωτικό σύνδρομο», ἕνα εἶδος μετατραυματικῆς ἀγχώδους διαταραχῆς πού ὅλες οἱ γυναῖκες ἐμφανίζουν σέ κάποιο βαθμό μετά ἀπό ἔκτρωση.

Ἄν οἱ γυναῖκες εἶχαν σωστή ἐνημέρωση θά συνειδητοποιοῦσαν ὅτι ἡ ἀφαίρεση τῆς ζωῆς τοῦ παιδιοῦ τους εἶναι πράξη μή ἀναστρέψιμη καί ὅτι μετά ἀπό μιά ἔκτρωση δέν θά εἶναι ποτέ πιά οἱ ἴδιες. Και τότε ἴσως ἐπέλεγαν νά γεννήσουν τό μωρό τους, πού θά ἔδινε ἀληθινή χαρά στή ζωή τους.

Στή 2η εἰσήγηση ὁ κ. Νικόλαος Ζαΐρης ἀναφέρθηκε στήν ἀντιμετώπιση τῶν ἐκτρώσεων ἀπό νομικῆς πλευρᾶς στήν Ἑλλάδα καί ἔδωσε ἀπαντήσεις σέ ἐρωτήματα, ὅπως: πότε ξεκινᾶ ἡ ἀνθρώπινη ζωή, ἄν τό ἔμβρυο εἶναι ἀνθρώπινο ὄν ἤ ὄχι, ἄν ἔχει προσωπικότητα, ἄν προστατεύεται καί μέ ποιό τρόπο, ἄν ἔχει δικαιώματα καί ποιά, καθώς καί ποιό εἶναι τό νομοθετικό πλαίσιο πού διέπει τό ζήτημα τῶν ἀμβλώσεων.

Στό καίριο ἐρώτημα ἐάν ἡ ἄμβλωση εἶναι φόνος, ὁ κ. Ζαΐρης ἐπικαλέστηκε την τοποθέτηση ἑνός ἄθεου καί διάσημου Ἀμερικανού Γυναικολόγου, τοῦ καθηγητῆ Dr. Bernard Nathanson, πού διαδραμάτισε κύριο ρόλο ὑπέρ τῶν ἐκτρώσεων καί κάποια στιγμή μεταμελήθηκε καί ἄλλαξε γνώμη. Ὁ συγκεκριμένος Καθηγητής τό ἔτος 1985 συγκλόνισε τήν παγκόσμια γνώμη μέ τή δημοσιοποίηση τῆς κινηματογράφησης τῆς ἔκτρωσης ἑνός ἐμβρύου 12 ἑβδομάδων, ἀναφέροντας ὅτι: «Μετά τήν ἐμφάνιση τῆς ἐπιστήμης τῆς Ἐμβρυολογίας ὅλες οἱ μελέτες, χωρίς ἐξαίρεση, κατέληξαν στό συμπέρασμα ὅτι τό ἀγέννητο μωρό, τό ἔμβρυο, εἶναι ἕνα ἀνθρώπινο πλάσμα, ἀναπόσπαστο ἀπό ἐμᾶς καί εἶναι μέλος τῆς κοινωνίας μας».

Ἀξιοσημείωτη ἐπίσης ἦταν καί ἡ ἀναφορά του στό γεγονός ὅτι τόν περασμένο Σεπτέμβριο στή Γαλλία στήθηκε λαϊκό δικαστήριο καί συγκέντρωσε τούς μύδρους ὑπουργῶν, γιατρῶν, μέσων ἐνημέρωσης καί φεμινιστριῶν ἡ δήλωση τοῦ προέδρου τῶν Γάλλων Γυναικολόγων καί Μαιευτήρων Μπερτράν ντε Ροσαμπώ ὅτι ἡ ἑκούσια διακοπή τῆς κυήσεως ἀποτελεί γι’ αὐτόν, ὡς ἄνθρωπο καί γιατρό, ἀνθρωποκτονία καί ἐξ αὐτοῦ ἀρνεῖται νά τήν ἐκτελεῖ. «Ἐγώ, εἶπε, ἀσκῶ τό ἐπάγγελμα μέ ὅλη μου τήν ψυχή. Δέν ἀσκοῦμε αὐτό τό επάγγελμα γιά νά ἀφαιροῦμε ζωές».

Κλείνοντας ὁ κ. Ζαΐρης τόνισε ὅτι καί ἄν ἀκόμη δέν λειτουργεῖ ὁ ποινικός (ἀνθρώπινος) νόμος στό θέμα τῶν ἀμβλώσεων, λειτουργεῖ πάντοτε ὁ πνευματικός νόμος, εἴτε τό θέλουμε εἴτε ὄχι, καί ἐπειδή ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἀποφεύγει τόν σταυρό τῆς τεκνογονίας, πολύ δέ περισσότερο τόν σταυρό τῆς πολυτεκνίας, πού εἶναι μιά μεγάλη εὐλογία ἀπό τόν Θεό, ἔρχεται ὁ σταυρός τῆς ἀτεκνίας.

Στήν 3η καί τελευταῖα εἰσήγηση, ὁ π. Φιλόθεος, ἀναφερόμενος στήν πνευματική – θεολογική πλευρά τοῦ προβλήματος, τόνισε ὅτι ὅσοι προβαίνουν σέ ἐκτρώσεις στεροῦν ἀπό τά παιδιά τους στήν παροῦσα ζωή τό δικαίωμα νά χαροῦν τόν ἐν Χριστῷ ἀγῶνα καί τή χαρά τῆς κοινωνίας τοῦ Θεοῦ. Τό παγκόσμιο κατεστημένο τῆς πονηρῆς “βιομηχανίας τῶν ἐκτρώσεων” παραπλανᾶ τήν κοινή γνώμη μέ πλῆθος ψευδῶν θεωρητικῶν ἀντιλήψεων καί πρακτικῶν, μέ διαστρεβλώσεις τῆς ἀλήθειας ἤ ἀποσιώπησή της, ὥστε μέ τίς πολυπληθεῖς ἐκτρώσεις νά διαπράττεται μέγα ἀδίκημα, φρικτή προσβολή πρός τόν Δημιουργό τῆς ζωῆς καί τό δημιούργημά Του, τόν ἄνθρωπο.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας βλέπει τόν κάθε ἄνθρωπο μέ σεβασμό, ὡς ἀνεπανάληπτο στήν ἱστορία πρόσωπο-ὑπόσταση, πού ἔχει κληθεῖ ἀπό τόν Θεό-Πατέρα σέ αἰώνια κοινωνία ἀγάπης μαζί Του. Ὡς ἐκ τούτου μᾶς καλεῖ σέ ἀγῶνες γιά τήν ἀναγνώριση καί προστασία τοῦ δικαιώματος γιά τήν ζωή καί τῶν ἀγέννητων παιδιῶν μας. Προτρέπει δέ ὅλους μας νά βάλουμε, γιά τό καλό τῆς Πατρίδας, μία νέα “ἀρχή μετανοίας”, νά “ἔλθουμε εἰς ἑαυτούς” καί νά παύσουμε τίς μεγάλες αὐτές ἁμαρτίες μας, πρίν δεχθοῦμε βαρύτατη παιδαγωγική δοκιμασία τῆς ἀγάπης τοῦ ἁγίου Θεοῦ. Συγκλονιστική, τέλος, ἦταν ἡ ἀναφορά τοῦ π. Φιλοθέου στήν δραματική ἐμπειρία τῆς Ἀμερικανίδας Vera Faith Lord.

Την εκδήλωση ἔκλεισε ὁ Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, ὁ οποῖος ξεκίνησε τόν λόγο του ἀντιπαραβάλλοντας τίς ἀμβλώσεις μέ τίς εὐγονικές πολιτικές τοῦ Χίτλερ, πού ἐπιβιώνουν στίς ἡμέρες μας μέσα ἀπό τή θεωρία τοῦ δικαιωματισμοῦ. Ὑπογράμμισε μέ ἔμφαση τή σημασία τῆς ὀρθῆς διαπαιδαγώγησης τῶν παιδιῶν ἀπό τή μικρή τους ἡλικία, καθώς καί τό χρέος τῶν χριστιανῶν νά ἐκφράζουν θαρρετά καί πειστικά τήν ἄποψή τους μέ ἦθος καί ἀξιοπρέπεια. Τόνισε ἐπίσης τήν ἀρνητική ἐπίδραση τῶν ἐκτρώσεων στή μείωση τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας μας καί κατ’ ἐπέκταση στή βιωσιμότητα τοῦ ἀσφαλιστικοῦ καί συνταξιοδοτικοῦ συστήματος. Σημείωσε ἀκόμη ὅτι «ἡ κοινωνία ἔχει ἀνάγκη τήν Ὀρθοδοξία, ἡ ὁποῖα δέ μιλᾶ ἀπλῶς γιά προστασία τῆς ζωῆς, ἀλλά γιά ἁγιασμό τῆς ζωῆς καί μάλιστα σέ τέτοιο βαθμό πού καμιά ἄλλη θρησκεία δέν μπόρεσε ποτέ νά φανταστεῖ ἤ νά πλησιάσει», ἐνώ ἔκλεισε καλώντας ὅλους σέ μία πνευματική συστράτευση γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς μάστιγας τῶν ἐκτρώσεων.

Τόν συντονισμό τῆς ἐκδήλωσης εἶχε ὁ θεολόγος κ. Ἰωάννης Καραμῆτρος, ἐνῶ χαιρετισμό ἀπηύθυνε ὁ πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Πολυτέκνων Λαρίσης κ. Χρῆστος Παπαϊωάννου καί ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ κινήματος «ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ» καί ἀντιπρόεδρος τῆς Π.Ε.ΦΙ.Π. κ. Ἰωάννης Θαλασσινός.

 

 

πηγή:  enromiosini.gr