Τι αντιπροτείνουμε στη θεωρία της εξέλιξης;

Αντιπροτείνουμε τη Δημιουργία. Υπάρχει Θεός Δημιουργός, που με την πανσοφία, την παντοδυναμία και παναγαθότητά Του, έφτιαξε τον κόσμο. Η πίστη σε Δημιουργό είναι πιο λογική από την πίστη, γιατί περί πίστεως πρόκειται και στη θεωρία της εξέλιξης, στη σύμπτωση χιλιάδων προϋποθέσεων και στην έναρξη της ζωής και στην εξέλιξή της.

Όλα τα όντα είναι τέλεια δημιουργημένα και απόλυτα προσαρμοσμένα στο περιβάλλον τους. Αυτή η τελειότητα

φαίνεται και στο σύμπαν ολόκληρο. Δεν υπάρχει τίποτε στην τύχη. Οι ερευνητές συνέχεια ανακαλύπτουν τους νόμους και την τάξη που έβαλε ο Θεός παντού.

Στα όντα της γης ο Θεός έβαλε ισορροπία. Σε όλα τα όντα έδωσε και πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το λιοντάρι έχει το πλεονέκτημα να μην έχει εχθρούς, έχει όμως το μειονέκτημα να γεννά λίγους απογόνους. Αν το λιοντάρι γεννούσε πολλούς απογόνους, θα αυξανόταν πολύ ο πληθυσμός, θα έτρωγαν όλα τα ζώα και στο τέλος δε θα έβρισκαν τροφή με αποτέλεσμα το μαζικό θάνατο.

Ο λαγός έχει το μειονέκτημα να έχει πολλούς εχθρούς θηρευτές, έχει όμως πλεονέκτημα να γεννά πολλούς απογόνους. Όταν οι λαγοί αυξάνονται, οι θηρευτές αλεπούδες αυξάνονται. Οι πολλές αλεπούδες τρώνε πολλούς λαγούς κι αυτοί μειώνονται. Με τους λίγους λαγούς οι αλεπούδες δε βρίσκουν τροφή και ελαττώνονται. Τότε ο αριθμός των λαγών ανακάμπτει και αρχίζει καινούρια κίνηση και ισορροπία.

Η ζέβρα, αν είχε κληρονομήσει από τον «κοινό πρόγονο» τα κέρατα του βοδιού, δύσκολα θα την έτρωγαν οι θηρευτές. Τότε θα ήταν άτρωτη και με τον υπερπληθυσμό θα έτρωγε όλα τα χόρτα και θα χανόταν στο τέλος κι αυτή από την έλλειψη τροφής.

Ο Θεός έκανε άλλα ζώα χορτοφάγα, άλλα σαρκοφάγα και άλλα παμφάγα. Αν ήταν όλα φυτοφάγα, θα έτρωγαν όλα τα φυτά. Αν ήταν όλα σαρκοφάγα, θα αλληλοσπαράζονταν. Τα φυτοφάγα είναι περισσότερα και τα άλλα είναι λιγότερα. Μ’ αυτόν τον τρόπο αποφεύγεται ο υπερπληθυσμός στα χορτοφάγα. Έτσι εξασφαλίζεται η ισορροπία στα οικοσυστήματα μεταξύ φυτών-φυτοφάγων-σαρκοφάγων ζώων. Άλλα φυτά τρώει ένα ζώο, κι άλλα το άλλο. Έτσι επιβιώνουν όλα. Η καμηλοπάρδαλη τρώει από ψηλά δέντρα, τα ελάφια από χαμηλότερα, ενώ τα πιο κοντά από θάμνους.

Τα ζώα και τα φυτά αναπνέουν οξυγόνο και εκπνέουν διοξείδιο του άνθρακα. Τα φυτά, όμως, την ημέρα με τη φωτοσύνθεση δεσμεύουν διοξείδιο του άνθρακα και συνθέτουν γλυκόζη και οξυγόνο. Έτσι χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από εκείνο που εκπνέουν και παράγουν πολύ περισσότερο οξυγόνο από εκείνο που χρησιμοποιούν για την αναπνοή τους. Λειτουργούν εξισορροπητικά για τη σταθερότητα της σύνθεσης της ατμόσφαιρας. Στην τύχη έγιναν έτσι;

Το καλοκαίρι που χρειαζόμαστε υγρά, η γη μας δίνει το καρπούζι, ενώ το χειμώνα καρποφορούν τα εσπεριδοειδή που με τη βιταμίνη C μας προστατεύουν από τις αρρώστιες του κρύου. Τύχη ή σοφή κατανομή της καρποφορίας;

Τα πλεονεκτήματα σε πολλά όντα μάς παραπέμπουν στο Δημιουργό τους. Τα έντομα που ζουν στις παγωμένες περιοχές του Καναδά και της Σιβηρίας γεννούν τα αυγά τους στο χώμα και, ενώ είναι υγρά, το χειμώνα δεν παγώνουν, γιατί έχουν αντιπηκτικά.

Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.123-125), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου