Τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ

 Εδώ το προηγούμενο

Στ .Τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ (115-122)

 Μιά ἀπό τίς μεγαλύτερες μαρτυρίες πού πιστοποιοῦν τή θεϊκή φύση καί δύναμη τοῦ Κυρίου εἶναι τά θαύματά Του^*.

Θαύματα ἀναρίθμητα (σελ.115-116)

Τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀναρίθμητα. Ὁ Χριστός θεραπεύει παντοῦ ὅπου βρίσκεται, «πάντας τούς κακῶς ἔχοντας ποικίλαις νόσοις» (Ματθ. δ΄ 23-24, Μάρκ. α΄34, Λουκ. δ΄40, Ἰω. β΄23). Θεραπεύει καί ὁμαδικά κάθε εἴδους ἀρρώστους. Ἐκτός ἀπό τά σαράντα περίπου θαύματα πού καταγράφονται στά Εὐαγγέλια ἀναλυτικά μέ λεπτομέρειες, ἀναφέρονται καί ἀναρίθμητα ἄλλα μέ περιληπτικές φράσεις πού ὑποδηλώνουν ὅτι ἦταν ἀμέτρητα. Τόσα

πολλά ὥστε, «ἐάν γράφονταν λεπτομερειακά ἕνα-ἕνα, τά βιβλία πού θά γράφονταν δέν θά τά χωροῦσε ὅλος ὁ κόσμος»(Ἰω. κα΄ 25). Τά θαύματα πού ἀναφέρουν ἀναλυτικότερα οἱ εὐαγγελιστές, εἶναι αὐτά πού οἱ ἴδιοι θεωροῦν ἀντιπροσωπευτικά ὥστε ὁ ἀναγνώστης τῶν Εὐαγγελίων νά κατανοήσει τή θεϊκή δύναμη καί ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ.

Θαύματα κάθε εἴδους

Τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ποικίλα. Ἀντιπροσωπεύουν ἕνα μεγάλο φάσμα θεϊκῶν ἐπμεβάσεων. Ὁ Χριστός θεραπεύει ὅλες τίς γνωστές ἀσθένειες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης. Ἀσθένειες ἀπό ἕναν ἁπλό πυρετό μέχρι τή λέπρα, παραλυσία, ἀλλά καί τά ἐκ γενετῆς φυσικά ἐλαττώματα καί τίς ὀργανικές στρεβλώσεις. Ὁ Κύριος ἐπιτελεῖ θαύματα ἀκόμη καί σέ ἐκ γενετῆς τυφλούς, κωφάλαλους, παράλυτους. Τά θαύματα αὐτά κορυφώνονται στίς τρεῖς ἀναστάσεις πού ἐπιτέλεσε ὁ Κύριος μέ τρόπο μοναδικό καί ἐντυπωσικό. Ὁ Κύριος ἐπιτελεῖ ὅμως καί ἄλλα ἐντυπωσικά θαύματα πάνω σέ στοιχεῖα τῆς φύσεως: περπατᾶ πάνω στά κύματα, διατάζει τή μανιασμένη θάλασσα νά γαληνεύσει, τόν ἄνεμο νά κοπάσει, μετατρέπει το νερό σέ κρασί, πολλαπλασιάζει ὑπερφυσικά πέντε ψωμιά καί δύο ψάρια.

Μήπως ὅμως τά θαύματα αὐτά εἶναι ἀνύπαρκτα;

Διότι μπορεῖ νά ἀντείπει κανείς ὅτι τά θαύματα αὐτά τά περιγράφουν μόνο οἱ συγγραφεῖς τῶν Εὐαγγελίων καί ἀσφαλῶς θά ἔχουν κάθε λόγο νά γράψουν ψεύτικα γεγονότα. Μήπως λοιπόν αὐτοί καταγράφουν θαύματα πού δέν ἔγιναν ποτέ;

Θαύματα σέ δημόσια θέα

Δέν εἶναι δυνατόν νά συμβαίνει αὐτό. Διότι ὅταν γράφτηκαν τά ἱερά Εὐαγγέλια, ζοῦσαν ἀκόμη καί οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί οἱ αὐτόπτες μάρτυρες τῶν θαυμάτων. Ἄν λοιπόν τά θαύματα αὐτά ἦταν ψεύτικα, οἱ Ἑβραῖοι ἀρχιερεῖς, καί οἱ Φαρισαῖοι καί οἱ γραμματεῖς, θά ἔσερναν τούς ἱερούς Εὐαγγελιστές στά δικαστήρια καί στό θάνατο. Ὅμως οἱ ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ ποτέ δέν ἀμφισβήτησαν τά θαύματα τοῦ Κυρίου. Μέχρι τό 500 μ.Χ. περίπου δέν ἔχουμε καμία ἀμφισβήτηση τῶν θαυμάτων του ἀπό τή ἑβραϊκή γραμματεία. Ἡ μόνη κατηγορία πού ἔχουμε ἐκ μέρους τῶν Ἑβραίων καί εἶναι καταγεγραμμένη στά ἱερά Εὐαγγέλια εἶναι ὅτι ὁ Χριστός ἐνεργοῦσε τά θαύματά Του μέ τή δύναμη τοῦ διαβόλου.

Οἱ Ἑβραῖοι λοιπόν δέν ἀμφισβητοῦν αὐτά καθεαυτά τά θαύματα. Γιατί;  (σελ.117)

1.Διότι ζοῦσαν ἀκόμη ὅσοι εἶχαν θεραπευτεῖ.

Οἱ ἀμέτρητοι θεραπευμένοι, πρώην τυφλοί, λεπροί, παράλυτοι, ἀνάπηροι, δαιμονισμένοι, ἦταν ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξη κάθε θαύματος.

2.Διότι τά θαύματα αὐτά ἔγιναν σέ δημόσια θέα.

Ὁ Χριστός ἐπιτελοῦσε ἀναρίθμητα θαύματα μπροστά στά μάτια τοῦ λαοῦ καί τῶν ἐχθρῶν Του. Τά ἔκανε δημόσια, στήν Ἱερουσαλήμ ἤ σέ κεντρικές πλατεῖες μεγάλων πόλεων, ὅπου ὑπῆρχαν ἀνάμεσα στό λαό γραμματεῖς καί Φαιρσαῖοι. Γιά παράδειγμα ἕνα ἀπό τά πιό ἐντυπωσιακά θαύματα, ἡ ἀνάσταση του υἱοῦ τῆς χήρας τῆς Ναΐν, ἔγινε μπροστά στά ἔκπληκτα μάτια ὅλων τῶν κατοίκων τῆς πόλεως. Παρόμοια ὁ πολλαπλασιασμός τῶν πέντε ἄρτων, ἡ θεραπεία τοῦ τυφλοῦ στήν Ἱερουσαλήμ, τοῦ παραλύτου τῆς Βηθεσδᾶ κλπ.

Μήπως ὅμως τά θαύματα τοῦ Κυρίου μποροῦν νά ἐξηγηθοῦν μέ φυσικό τρόπο; (σελ.118-119)

Στούς τελευταίους αἰῶνες, ἀπό τήν ἐποχή τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης καί μετά, ἔγιναν πολλές προσπάθειες νά δοθεῖ κάποια φυσική ἐξήγηση στά θαύματα τοῦ Κυρίου. Κάποιοι προσπάθησαν νά τά ἐξηγήσουν συμβολικά, ἄλλοι ὡς ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις ἤ φαντασιοπληξίες, ἄλλοι μίλησαν γιά νεκροφάνειες στίς ἀναστάσεις πού ἔκανε ὁ Κύριος. Κάποιοι ἀπέδωσαν τά θαύματα σέ φυσικές δυνάμεις πού εἶναι ἄγνωστες σέ μᾶς ἀκόμη καί σήμερα, κάποιοι μίλησαν γιά ὑπνωτισμό καί ὑποβολή.

Ὅλες αὐτές ὅμως οἱ τόσο πρόχειρες καί ἀστεῖες ἑρμηνεῖες κατέπεσαν στό κενό. Καμία σοβαρή ἀμφισβήτηση δέν μπόρεσε νά σταθεῖ. Ἄς κάνουν ὅλοι αὐτοί οἱ ἐπικριτές τῶν θαυμάτων τοῦ Κυρίου ἔστω καί μία ἀνάσταση νεκροῦ, μιά θεραπεία ἐκ γενετῆς τυφλοῦ, ἄς περπατήσουν πάνω στή θάλασσα μέ τέτοιες φυσικές δυνάμεις!

Συμπέρασμα:

Τά θαύματα τοῦ Κυρίου εἶναι πέρα γιά πέρα ἱστορικά γεγονότα καί ἀδιαμφισβήτητα.

Ἡ φύση ὅλη ὑποτάσσεται στό Χριστό καί Τόν ἀναγνωρίζει ὡς κύριό της. Στό πρόσταγμά Του οἱ ἄνεμοι κοπάζουν, ἡ θάλασσα γαληνεύει, ὁ Ἅδης παραλύει.

Διότι ὁ Κύριος ἐπιτελεῖ τά θαύματα ὡς κύριος καί ἐξουσιαστής τῆς φύσεως.

Οἱ προφῆτες καί οἱ ἅγιοι πρίν ἀπό κάθε θαῦμα προσεύχονταν στόν Θεό καί ζητοῦν τήν ἐπέμβαση τῆς θείας ἐνέργειας. Ὁ Χριστός ὅμως διατάζει τά στοιχεῖα τῆς φύσεως μέ τρόπο θεϊκό καί ἐξουσιαστικό. Οἱ ἅγιοι ἔκαναν θαύματα λίγα καί σέ ἔκτατες περιστάσεις, ὁ Κύριος κάνει θαύματα ἀναρίθμητα καί πρωτοφανή σέ κάθε τόπο καί σέ κάθε ἀνάγκη. Οἱ ἅγιοι θαυματουργούσαν ὡς δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός θαυματουργεῖ ὡς Κύριος καί Δεσπότης. Θαυματουργεῖ ἀποκαλύπτοντας ἔτσι ὅτι εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Δίνει τό φῶς στούς τυφλούς καί διακηρύττει ὅτι εἶναι ὁ Ἴδιος τό αἰώνιο Φῶς. Ἀνασταίνει νεκρούς καί συγχρόνως βεβαιώνει ὅτι ὁ Ἴδιος εἶναι ἡ ἀνάσταση καί ἡ ζωή.

Τότε ὅμως γιατί γίνονται θαύματα στίς ἄλλες θρησκεῖες; (σελ.119-122)

Ἡ τηλεόραση δείχνει ἐντυπωσικά θαύματα στό βουδισμό, στόν ἰνδουισμό... Βλέπει κανείς νά σηκώνονται στόν ἀέρα ἀντικείμενα ἤ καί ἄνθρωποι...

Θαύματα τοῦ Θεοῦ καί θαύματα τοῦ διαβόλου.

Τό πρῶτο πού ἔχουμε νά ὑπογραμμίσουμε εἶναι ὅτι τά θαύματα μποροῦν νά γίνουν ἤ ἀπό τόν Θεό  ἤ ἀπό τό διάβολο. Θαύματα μέ ἀνθρώπινες δυνάμεις εἶναι ἀδύνατον νά γίνουν.

Βέβαια τά θαύματα τοῦ Θεοῦ δέν ἔχουν καμία σχέση μέ τά θαύματα πού κάνει ὁ διάβολος. Ὁ διάβολος κάνει μόνο κάποια ὑπερφυσικά ἐντυπωσικά θαύματα, πού δέν ἔχουν ὅμως οὐσιαστικό σκοπό καί νόημα. Γίνονται γιά ἐνυπωσιασμό καί ἀπό σκοπιμότητα. Καί τό οὐσιαστικότερο: ὁ διάβολος καί τά ὄργανά του δέν κάνουν ποτέ καλό στούς ἀνθρώπους. Μπορεῖ βέβαια προσωρινά νά ἀνακουφίσουν κάπως ἀνθρώπους πού ἔχουν κάποια δαιμονική ἐπήρεια, γιά νά ἐπιστρέψουν πάλι σ’ αὐτούς, νά τούς ταλαιπωροῦν ἀκόμη χειρότερα καί νά τούς καταστρέψουν ψυχικά.

Ὁ διάβολος μέσα ἀπό τά ὄργανά του γιά παράδειγμα, μετακινεῖ ἀντικείμενα, δημιουργεῖ θορύβους, ψευδαισθήσεις ἤ παραισθήσεις, ἀποκαλύπτει στούς πνευματιστές (μέντιουμ) κάποια στοιχεῖα μυστικά ἀπό τό παρελθόν καί μέ βάση αὐτά προσπαθεῖ νά ὑπολογίσει τό μέλλον, ἀφαιρεῖ προσωρινά δαιμονικές ἐπιδράσεις γιά νά δείξει ὅτι θεραπεύει ἀσθένειες, καί κατόπιν τίς ἐπαναφέρει δριμύτερες κλπ. Κάποιοι μάγοι ἐξαφανίζουν ἀντικείμενα καί τά ξαναεμφανίζουν. Κάποιοι γκουρού σηκώνονται στόν ἀέρα ἤ λυγίζουν σίδερα ἤ ἐμφανίζουν φανταστικά ἀντικείμενα.

Μέ τίς δαιμονικές αὐτές ἀγυρτεῖες τους οἱ «θαυματοποιοί» ἐκτός ἀπό τό ὅτι γεμίζουν τά πορτοφόλια τους, ἑλκύουν ὀπαδούς καί τούς ἀποπροσανατολίζουν. Ἰδιαιτέρως στίς μέρες μας τό πρόβλημα ἔχει πάρει διαστάσεις ἐπιδημίας. Ἔχει γεμίσει ὁ τόπος μας ἀπό ἐπαγγελματίες ἀγύρτες ἀστρολόγους, μέντιουμ, καφετζοῦδες, δῆθεν «ψυχαναλυτές» καί τόσους ἄλλους πού ἐξαπατοῦν τόν κόσμο. Αὐτοί μάλιστα διαφημίζονται καθημερινά ἀπό τίς τηλεοράσεις, τίς ἐφημερίδες, τά περιοδικά. Προκειμένου νά πλανέψουν τούς πιστούς ἀνθρώπους ἔχουν γεμίσει τά γραφεῖα τους μέ σταυρούς, εἰκόνες, φυλακτά!...

Ἐξαπατοῦν τά θύματά τους συμβουλεύοντάς τους νά πηγαίνουν στήν ἐκκλησία, νά κάνουν τόσες μετάνοιες, νά ἀνάβουν τόσες λαμπάδες κλπ. Γιατί τό κάνουν αὐτό; Γιά νά θεωρηθοῦν ἀξιόπιστοι, νά κερδίσουν τήν ἐμπιστοσύνη τοῦ λαοῦ, καί κατόπιν νά ἀναμείξουν τήν ἀλήθεια μέ πολλά ψεύδη καί νά μπερδέψουν τίς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων. Μέ τό τέχνασμα αὐτό δυστυχῶς πολλοί ἀφελεῖς ἐξαπατοῦνται καί μπλέκουν στά δίχτυα τοῦ διαβόλου.

Γι’ αὐτό δέν πρέπει νά πιστεύουμε ποτέ στά δαιμονικά μέντιουμ, σέ «ἀστρολόγους» καί στίς «προγνώσεις» τους. Μήν παρασυρόμαστε ἀπό τό ὅτι πολλοί ἀπό αὐτούς ἔχουν στά γραφεῖα τους θρησκευτικές εἰκόνες, κομποσχοίνια, σταυρουδάκια ἤ ἄλλα θρησκευτικά σύμβολα. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἐξαπατοῦν περισσότερο τόν κόσμο καί μάλιστα στό ὄνομα δῆθεν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Παριστάνουν τούς θεοσεβεῖς καί εἶναι ὄργανα τοῦ σατανᾶ. Διότι ὁ διάβολος καί τά ὄργανά του μόνο κακό μποροῦν νά προξενήσουν.

Τά περισσότερα θαύματα πού ἀναφέρονται στίς ἄλλες θρησκεῖες ἀποτελοῦν δαιμονικές καταστάσεις.

Στήν Παλαιά Διαθήκη ἄλλωστε ἀναφέρονται τέτοια θαύματα ἀπό τούς ἱερεῖς τοῦ Φαραῶ. Αὐτά ὅμως ἦταν δαιμονικά. Ὅταν τό ραβδί τοῦ Ἀαρών ἔγινε φίδι, τότε καί οἱ ἱερεῖς τοῦ Φαραώ μέ τά ραβδιά τους ἔκαναν τό ἴδιο. Τό θαῦμα τους ὅμως αὐτό ἦταν διαβολικό, γι’ αὐτό τό φίδι τοῦ Ἀαρών ἔφαγε τά φίδια τῶν ἱερέων (Ἐξ. ζ΄10-13).

Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ὁ ἴδιος ἄλλωστε εἶπε ὅτι στούς καιρούς πρίν ἀπό τήν Δευτέρα Του Παρουσία «θά ἐμφανισθοῦν ψευδαισθήσεις καί ψευδοπροφῆτες καί θά κάνουν σημάδια μεγάλα καί ἔργα καταπληκτικά ὥστε νά παραπλανήσουν, ἐάν εἶναι δυνατόν, ἀκόμη καί αὐτούς τούς ἐκλεκτούς» (Ματθ. κδ΄ 24).

Αὐτό θά κάνει καί ὁ ψευδοπροφήτης τοῦ Ἀντιχρίστου: «Θά κάνει μεγάλα καί ἀγυρτικά θαύματα, μέχρι ἀκόμη καί νά κατεβαίνει φωτιά ἀπό τόν οὐρανό στή γῆ μπροστά στά μάτια τῶν ἀνθρώπων. Ἐξαιτίας τῶν θαυμάτων αὐτῶν... θά παραπλανήσει τούς ἀνθρώπους καί θά τούς προτρέπει νά προσκυνήσουν τόν ἀντίχριστο» (Ἀποκ. ιγ΄ 13-14). Ἀλλά καί τά δαιμονικά πνεύματα τότε θά κάνουν πολλά ἀγύρτικα θαύματα (Ἀποκ. ις΄ 14).

Στί ἄλλες θρησκεῖες μποροῦν νά γίνουν θαύματα μέ τή δύναμη τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ;

Σπάνια μποροῦν νά γίνουν κάποια θαύματα. Γιατί ὅμως;

 Διότι τί φταῖνε κάποιοι ἀλλόθρησκοι πού γεννήθηκαν μέσα σέ χῶρες ὅπου κυριαρχοῦν ἄλλες θρησκεῖες; Τί φταῖνε πού δέν γνώρισαν ποτέ στή ζωή τους τόν ἀληθινό Θεό;

Ὅταν λοιπόν αὐτοί ἔχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα ὑγείας, οἰκογενειακό, οἰκονομικό κλπ., καί προσεύχονται μέ πόνο στό Θεό, ὁ ἀληθινός Θεός δέν θά τούς ἀκούσει;

Ἀλλά ὅταν τά θαύματα αὐτά προέρχονται ἀπό τόν ἀληθινό Θεό, τά ἐπιτελεῖ ὁ Θεός ἀπευθείας στούς ἀνθρώπους πού τά ζητοῦν, χωρίς τή μεσολάβηση κάποιων «ἱερέων» τῆς θρησκείας τους.

Γι’ αὐτό καί στίς ἄλλες θρησκεῖες καί στίς χριστιανικές αἱρέσεις δέν ὑπάρχουν ἅγιοι πού νά ἔχουν τή χάρη τοῦ Θεοῦ, νά ἔχουν χαρίσματα ἰαματικά, προφητικά, διορατικά ἤ ἄλλα. Οἱ ἄλλες θρησκεῖες δέν ἔχουν ἁγίους θαυματουργούς, ἄφθορους, πού νά μυροβλύζουν ἤ νά εὐωδιάζουν τά λείψανά τους.

Μάριος Ν. Δομουχτσῆς

Σέ ποιόν Θεό νά πιστέψω;

  (115-122)

Ἔκδοση Πέμπτη

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

ΑΘΗΝΑ 2013