Οι τελευταίες στιγμές του μακαριστού Μητροπολίτου Σιατίστης κυρού Αντωνίου (17-12-2005) και εμφανίσεις μετά την κοίμησή του

Λίγο πριν αρρωστήσει, φαίνεται ότι διαισθάνθηκε το τέλος του και ζήτησε από τον παπα-Στέφανο να πάνε στο Εξομολογητήριο. Τον έβαλε να καθήσει στο γραφείο και του είπε να φορέσει πετραχήλι. Ο Δεσπότης γονάτισε μπροστά στον παπα-Στέφανο, παρά τις αντιρρήσεις του και εξομολογήθηκε. Μετά ζήτησε να του διαβάση την συγχωρητική ευχή. «Αφού εξομολογήθηκα πρέπει να μου διαβάσεις και την ευχή», είπε.

Πήγε στον γιατρό για εξέταση και του βρήκε διάσπαρτο καρκίνο στην κοιλιακή χώρα από πολλά χρόνια. Όμως δεν είχε πόνους, μέχρι τότε αισθανόταν υγιής και ευκίνητος.

Εγχειρήθηκε και έλεγε ότι κατά την εγχείρηση είδε θαυμαστά πράγματα από την βασιλεία του Θεού και ευχαριστούσε τον Θεό που τον αξίωσε να τα δει. Μετά την ανάρρωσή του από την εγχείρηση προσευχόταν με υψωμένα τα χέρια του και έτρεχαν ποτάμι τα δάκρυά του. Σε γνωστό του που τον επισκέφθηκε το πρωί του αγίου Νικολάου του έσφιξε το χέρι και είπε: «Ο Κύριος απεφάσισε να με πάρει. Να πεις σε όλους ότι τους αγαπώ και θα προσεύχομαι από ψηλά».

Τον επισκέφθηκε υψηλό πολιτικό πρόσωπο όταν ήταν άρρωστος και του φίλησε το χέρι. Είπε σε άλλους: «Πρώτη φορά ασπάζομαι χέρι ρασοφόρου γιατί τον θεωρώ άγιο».

Τα τελευταία χρόνια αγαπούσε συχνά να επαναλαμβάνει στα κηρύγματά του το «αγαπάτε τους εχθρούς ημών και αγαθοποιείτε», αναφερόμενος στο παράδειγμα του αγίου Διονυσίου που συγχώρεσε τον φονιά του αδελφού του. Ηυδόκησε ο Θεός να κοιμηθεί ο Σεβασμιώτατος την ημέρα της εορτής του αγίου Διονυσίου, στις 17-12-2005.

Στον τάφο του περνούν πολλοί, προσκυνούν και ζητούν πνευματική βοήθεια, γιατί είναι πεπεισμένοι ότι έχει παρρησία στον Θεό. Προσκύνησαν δύο σε περίοδο χειμώνος και αισθάνθηκαν παρατεταμένη ευωδία, χωρίς να κάψουν θυμίαμα και χωρίς να υπάρχουν λουλούδια.

Τον είδε γνωστός του σε όνειρο μετά την κοίμησή του και ο Σεβασμιώτατος του είπε: «Κοντά σας είμαι. Σας βοηθώ. Να, βλέπεις αυτήν την κυρία; Έχει πρόβλημα και πρέπει να την βοηθήσω», και του έδειξε μία μεσήλικη γυναίκα.

Άλλος την τεσσαρακοστή ημέρα από την κοίμησή του τον είδε σε όνειρο και του είπε: «Μην ανησυχείς. Όλα θα πάνε καλά. Παρακαλώ την Παναγία να σου χαρίσει μια άριστη σύζυγο», πράγμα που συνέβη μετά από λίγο καιρό.

Παρουσιάστηκε σε πνευματικοπαίδι του σε όνειρο και του είπε: «Ετοιμάσου, θα έρθω να σε πάρω». Δεν κατάλαβε την σημασία και ενώ ήταν υγιής, χωρίς κάποιο πρόβλημα, εκοιμήθη σε λίγους μήνες.

Ο απλός και ταπεινός Ιεράρχης, όπως αθόρυβα έζησε και αγωνίστηκε έτσι αθόρυβα έφυγε απ’ αυτήν την ζωή, αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο πνευματικό έργο, την φωτεινή ζωή του και την διδακτική του ταπείνωση.

Την ευχή του να έχουμε. Αμήν.

Πηγή: «Ασκητές μέσα στον κόσμο», Τόμος Β΄ (σελ.331-333)