Γιατί ο Χριστός προσευχόταν, ενώ ήταν Θεός;

Ο ευαγγελιστής Λουκάς παρουσιάζει το Χριστό να βαπτίζεται και να προσεύχεται (Λουκά 3,21). Κατά την προσευχή άνοιξαν οι ουρανοί και ήλθε το Άγιο Πνεύμα και ακούστηκε η φωνή του Θεού Πατέρα. Η Μεταμόρφωση του Χριστού έγινε επίσης την ώρα που προσευχόταν (Λουκά 9,28).

Το «Πάτερ ημών» το δίδαξε, όταν τελείωσε να προσεύχεται και του ζήτησαν οι μαθητές Του τρόπο προσευχής (Λουκά 11,1).

Ασφαλώς ο Χριστός προσευχόταν ως άνθρωπος. Το ίδιο προσευχόταν ως άνθρωπος και στη Γεθσημανή (Λουκά 22,41). Γι’ αυτό ζητούσε, αν είναι δυνατό, να μη σταυρωθεί.

Επίσης ο Χριστός με την προσευχή άφησε παράδειγμα στους μαθητές Του. Προσευχόταν μόνος Του στο όρος (Ματθ. 14,23, Λουκά 6,12) τη νύχτα, πριν ξημερώσει σε έρημο τόπο (Μάρκ. 1,35) και σε ερήμους (Λουκά 5,16).

Ο Χριστός δεν προσευχόταν με τον τρόπο το δικό μας, αλλά συνομιλούσε με το Θεό Πατέρα. Αυτό φαίνεται από την προσευχή που έκανε πριν το Πάθος Του. Όταν είπε «Πάτερ, δόξασόν σου το όνομα», τότε ακούστηκε φωνή από τον ουρανό «και εδόξασα και πάλιν δοξάσω» (Ιωάν. 12,28). Άλλοι νόμισαν ότι έγινε βροντή, άλλοι ότι του μίλησε άγγελος.

Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ. 46-47), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου