Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Πως ξέρουμε ότι ο Θεός είναι καλός κι όχι κακός;



«Ο Θεός της αγάπης προσφέρει στα αγωνιζόμενα πλάσματά Του τη χάρη Του και ζουν ευλογημένες στιγμές μεγάλης χαρά, ευτυχίας και αγαλλιάσεως…»



Η καλοσύνη του Θεού φαίνεται στην τελειότητα των δημιουργημάτων Του και στη σταυρική θυσία για το πλάσμα Του.
Όπως κάθε τεχνίτης και καλλιτέχνης στα έργα του εκφράζει τον εαυτό του (ιδέες, μόρφωση, πολιτισμό), έτσι και ο Θεός στο έργο Του, στο σύμπαν, εκφράζει την τέλεια λογική Του, την άπειρη δύναμή Του και τη μεγάλη καλοσύνη Του.

Ο Θεός, όπως φαίνεται στην Παλαιά Διαθήκη, δημιουργεί πολύ καλά-«λίαν καλά» όντα. Κι αν κάτι στη φύση μας φαίνεται κακό, είναι γιατί δε γνωρίζουμε το βαθύτερο νόημα της ύπαρξής του.
Στην Καινή Διαθήκη ο Θεός από αγάπη για το πλάσμα Του γίνεται άνθρωπος και σταυρώνεται, για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του.

Αν ο Θεός δεν ήταν αγαθός αλλά κακός, οι άνθρωποι και τα άλλα όντα θα ζούσαν πάντοτε μέσα στον πόνο και στην ταλαιπωρία. Το κακό δεν αποτελεί αντικειμενική πραγματικότητα κι ούτε είναι Θεός, αλλά είναι υποκειμενική δυνατότητα, δηλ. προέρχεται από τη διεστραμμένη θέληση του ανθρώπου. Ο διάβολος δεν είναι θεός, αλλά άγγελος Θεού με διεστραμμένη θέληση. Πολλοί λαοί έχουν θεοποιήσει το κακό, όπως οι Ινδουιστές και οι Ζωροάστρες. Οι Αφρικανοί μάλιστα το απεικονίζουν με τις τερατώδεις μορφές των ξοάνων.

Ο Θεός, ενώ είναι παντοδύναμος, πάνσοφος και πανάγαθος, είναι συγχρόνως και ταπεινός και κρύβεται. Είπε κάποτε ο Χριστός: «μάθετε από εμένα ότι είμαι πράος και ταπεινός…» (Ματθ. 11,29). Εάν χρησιμοποιούσε τη δύναμή Του εγωιστικά, θα ήταν ο φόβος κι ο τρόμος όλων των ανθρώπων. Εάν φανέρωνε όλη τη σοφία Του, οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να την καταλάβουν. Επίσης, εάν φανέρωνε τη μεγάλη αγάπη Του, θα εξαναγκάζονταν όλοι να ανταποκριθούν σ’ αυτήν.
Την καλοσύνη του Θεού τη ζουν σε μεγάλο βαθμό οι άγιοι, όταν έχουν εμπειρίες επικοινωνίας μαζί Του. Ο Θεός της αγάπης προσφέρει στα αγωνιζόμενα πλάσματά Του τη χάρη Του και ζουν ευλογημένες στιγμές μεγάλης χαρά, ευτυχίας και αγαλλιάσεως.


Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.13-14), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε το σχόλιό σας