Τὸ ψεῦδος καὶ ἡ Ἀλήθεια εἰς τὴν καθημερινότητά μας!

ΚΥΡΙΑΚΗ IΑ΄ ΛΟΥΚΑ

14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2025

Ἀπόστολος: Κολ. γ΄ 4-11

Εὐαγγέλιον: Λουκ. ιδ΄ 16-24, Ματθ. κβ΄ 14

Ἦχος: β΄.- Ἑωθινόν: Ε΄

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

«μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους» (Κολασ. Γ΄ 9).

 

Ὁ πατὴρ τοῦ ψεύδους!

  Φοβερὸν καὶ μέγιστον ἁμάρτημα μᾶς παρουσιάζει σήμερον ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί! Ἁμάρτημα τὸ ὁποῖον ὅμως, ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι, τὸ ἔχομεν «μικρύνει» καὶ ἔχομεν, – κατὰ κυριολεξίαν, – «χάσει» τὰς πραγματικάς του «διαστάσεις»! Ἁμάρτημα τὸ ὁποῖον, ὅταν μὲν τὸ

ἐνεργοῦμεν ἡμεῖς, φαίνεται μικρὸν καὶ ἀσήμαντον, ἀκόμη δὲ χειρότερον, φαίνεται καὶ καλὸν καὶ λυτρωτικόν! Ἀντιθέτως, ὅμως, ὅταν τὸ ἐνεργοῦσιν οἱ ἄλλοι εἰς βάρος ἡμῶν, φαίνεται τεράστιον καὶ ὀγκωδέστατον, καὶ οἱ ἄλλοι μᾶς «φαίνονται» ὡς ψεῦσται καὶ ἀναξιόπιστοι καὶ ἐπικίνδυνοι! Ἁμάρτημα, ἐπίσης, – καὶ τοῦτο εἶναι τὸ σημαντικώτερον, – τὸ ὁποῖον καταδικάζει ὁ Λόγος τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, καὶ παρουσιάζει τοῦτο, ὡς «εἰδικότητα» καὶ ἀποκλειστικότητα τοῦ ἑωσφόρου! «Ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστέ, …Ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ’ ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθείᾳ οὐχ ἕστηκεν, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλήθεια ἐν αὐτῷ· ὅταν λαλῇ τὸ ψεῦδος, ἐκ τῶν ἰδίων λαλεῖ, ὅτι ψεύστης ἐστὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ» (Ἰωάν. Η΄ 44)!

  Ὅμως, καὶ εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην, βλέπομεν μεταξὺ τῶν δέκα ἐντολῶν, τὴν ἐνάτην, ἥτις ἐντέλλεται καὶ ἀπαγορεύει τὴν ψευδομαρτυρίαν! «Οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ» (Ἐξοδ. Κ΄ 16). Περισσότερον, βεβαίως, ἐν προκειμένῳ, στιγματίζει καὶ καταδικάζει τὴν κατηραμένην συκοφαντίαν, ἀλλὰ σαφῶς κατηγορεῖ καὶ τοὺς ψευδολόγους!

«Ἐγὼ εἰμι, ἡ ἀλήθεια» (Ἰωάν. ΙΔ΄ 6)!

  Ὁ Κύριος, κατὰ τὴν τελευταίαν ὁμιλίαν Του πρὸς τοὺς μαθητάς Του, ὀλίγον πρὸ τοῦ ἑκουσίου πάθους Του, ἀντιδιαστέλλων τὸν Ἑαυτόν Του ἀπὸ τὸν ψεύστην διάβολον, λέγει τὴν ὡς ἄνω φράσιν! Καὶ διὰ ταύτης τῆς φράσεως δὲν παρουσιάζει Ἑαυτόν, ὡς φιλαλήθη ἢ ὡς λέγοντα καὶ λαλοῦντα τὴν Ἀλήθειαν, ἀλλὰ ὅτι εἶναι Οὗτος ἡ Ἀλήθεια! Δὲν χωρεῖ ψεῦδος εἰς τὸν Χριστόν, καὶ διὰ τοῦτο, ἀκόμη καὶ ὅταν εἶδε τοὺς μαθητάς Του νὰ θλίβωνται διὰ τὸ ἐπικείμενον πάθος Του καὶ διὰ τὸ γεγονὸς ὅτι πλησιάζει ἡ ὥρα ἵνα ἀπέλθῃ ἐκ τῶν γηΐνων, ἐπεβεβαίωσεν εἰς τούτους ὅτι: «ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν· συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω» (Ἰωάν. ΙΣΤ΄ 7)! Ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν περίπτωσιν ἐκείνην καθ’ ἣν ὡμίλει καὶ ἐδίδασκε τούτους τὸ ὑπέρτατον Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας, καὶ εἶδε πολλοὺς ἐκ τούτων τῶν ἑβδομήκοντα μαθητῶν Του νὰ ἀπομακρύνωνται καὶ μὴ δυνάμενοι νὰ κατανοήσωσι τὰς φρικτὰς Ἀληθείας περὶ τοῦ Σώματος καὶ Αἵματος Αὐτοῦ καὶ περὶ τῆς Θείας Μεταλήψεως τούτων, ἵνα ἔχωσι ζωὴν αἰώνιον, ἀπηυθύνθη καὶ πρὸς τοὺς δώδεκα οἵτινες παρέμενον πλησίον Του λέγων, «μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν» (Ἰωάν ΣΤ΄ 67); Ἐμμένων, ὁ Διδάσκαλος, εἰς τὰς Θείας Ἀληθείας, ὑποδεικνύει εἰς τοὺς Ἀποστόλους, ἀκόμη καὶ τὴν ἀποχώρησίν των, προκειμένου νὰ κατανοήσωσιν ὅτι ὄντως: Οὗτος εἶναι ἡ Ἀλήθεια!

Τὸ ψεῦδος καὶ ἡ Ἀλήθεια εἰς τὴν καθημερινότητά μας!

  Εἶναι πικρὰ ἡ πραγματικότης, ἀδελφοί μου, καθ’ ἣν θὰ πρέπῃ νὰ παραδεχθῶμεν ὅτι εἰς τὸν κόσμον τοῦτον κυριαρχεῖ τὸ ψεῦδος καὶ ἡ ἀπάτη! Ἀπὸ τοὺς ἄρχοντας, – πολλάκις καὶ αὐτοὺς τοὺς ἐκκλησιαστικούς, – ἕως καὶ τὸν λαόν, – ἀκόμη καὶ αὐτὰ τὰ βρέφη, ἡ Ἀλήθεια ἔχει, σχεδόν, ἐκλείψει! Ψεύδονται οἱ πάντες! Ἀπὸ τὰ πλέον ἀσήμαντα καὶ μηδαμινὰ πράγματα ἕως τὰ σοβαρώτερα καὶ οὐσιωδέστατα ὁ εἷς ψεύδεται πρὸς τὸν ἕτερον! Οἱ γονεῖς ψεύδονται πρὸς τὰ τέκνα των καὶ ταῦτα ὡσαύτως ψεύδονται πρὸς τοὺς γονεῖς! Ἡ ἐξουσία ἐξαπατεῖ τὸν λαὸν δι’ ἀπείρων τρόπων καὶ «τεχνασμάτων», ἀλλὰ καὶ οἱ πολῖται ἐφευρίσκουσι διαρκῶς τρόπους προκειμένου νὰ ἐξαπατῶσι τὴν ἐξουσίαν! Οὐδεὶς πλέον ἐμπιστεύεται οὐδένα! Ἅπαντες αἰσθάνονται ὅτι, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἐξαπατῶνται ὑπὸ τῶν πάντων, καὶ ἀφ’ ἑτέρου, ἅπαντες, θεωροῦσι πλέον ὅτι ὀφείλουσιν νὰ ἐξαπατῶσι ἀκόμη καὶ τοὺς ἰδίους ἑαυτούς των! Εἷς φαῦλος κύκλος!

  Καὶ ἐνῶ ἅπαντες γνωρίζουσι καὶ βιώνουσι τὴν θλιβερὰν ταύτην καὶ ἀθλίαν πραγματικότητα, οὐδεὶς δέχεται νὰ ἀποδράσῃ ἐκ τοῦ ψεύδους καὶ πειθαρχήσῃ εἰς τὴν Ἀλήθειαν! Ὀφείλομεν δὲ ἐν προκειμένῳ νὰ ἐκθέσωμεν καὶ τὸ ἄκρως θλιβερώτατον φαινόμενον κατὰ τὸ ὁποῖον, ἤρχισε πλέον νὰ ποινικοποιῇται ἡ Ἀλήθεια! Καὶ ὡς συνέβη τότε, ὅτε ὁ Μέγας Μάρτυς τῆς Ἀληθείας, κατεδικάσθη εἰς τὸν ἐπὶ Σταυροῦ θάνατον, διότι ἐλάλησε τὴν Ἀλήθειαν, οὕτω καὶ σήμερον ἀπειλοῦνται καὶ καταδικάζονται κάποιοι οἵτινες ἀποπειρῶνται, «νὰ ἀκολουθήσωσι τοῖς ἴχνεσιν Αὐτοῦ»! Καὶ ἅπαντες μὲν προκαλοῦσιν ἀλλήλους ἵνα ἀκούσωσιν ἐκ τῶν χειλέων των, «γυμνὴν τὴν Ἀλήθειαν», ὅταν ὅμως συμβῇ τοῦτο, αὐτοὶ οὗτοι σπεύδουσι νὰ νοθεύσωσι ταύτην!

Οἱ μάρτυρες τῆς Ἀληθείας!

  Ποῖοι εἶναι οὗτοι; Ὑπάρχουσιν, ἆραγε, τοιαῦτα φαινόμενα; Ὑπάρχουσιν, ἀσφαλῶς, ἀλλ’ οὗτοι εἶναι ἐλάχιστοι! Οὗτοί εἰσιν, ἐκεῖνοι οἵτινες ἐπίστευσαν καὶ πιστεύουσιν ὄντως εἰς τὴν Ἀλήθειαν, δηλαδὴ τὸν Κύριον! Εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες ἠκολούθησαν ταύτην, ἀκόμη καὶ ὅταν ἐζητήθη παρ’ αὐτῶν νὰ τὴν ἀνταλλάξωσιν ἔναντι εὐτελῶν καὶ ἀσημάντων ἀνταλλαγμάτων! Εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ἄξιοι μιμηταὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, οἵτινες ἔθυσαν καὶ ἠρνήθησαν καὶ αὐτὴν ταύτην τὴν βιολογικὴν ζωήν των, προκειμένου νὰ μείνωσιν ἐν τῇ Ἀληθείᾳ! Εἶναι ἐκεῖνοι, – «ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος», – οἵτινες «ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν καὶ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς»! Εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες διὰ τῆς θυσίας των ἔδειξαν εἰς ἡμᾶς τοὺς ἀρνητὰς ταύτης, τὴν ἀξίαν Της καὶ τὸ ὕψος Αὐτῆς!

  Εἶπεν ὁ Κύριος: «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»! Καὶ ἀμέσως ἐν συνεχείᾳ, «ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»! Λόγια ἅτινα, ὅσον καὶ ἂν ἐπιδιώκωσί τινες νὰ τὰ νοθεύσωσι καὶ παραχαράξωσι, ταῦτα θὰ καταδεικνύουσι καὶ θὰ καταμαρτυροῦσι, ὅτι δι’ ἅπαντας ἡμᾶς τοὺς ψεύστας καὶ ὑποκριτάς, θὰ ἐπικρέμαται ἡ φοβερὰ αὕτη ἀπειλή, κατὰ τὴν ὥραν τῆς φρικτῆς ἡμῶν ἀπολογίας! «Ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»! Στῶμεν καλῶς, ἀδελφοί μου˙ στῶμεν μετὰ φόβου!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

πηγή: orthodoxostypos.gr