Τὸ καταλυτικόν παράδειγμα!

ΚΥΡΙΑΚΗ I΄ ΛΟΥΚΑ

7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2025

Ἀπόστολος: Ἐφ. ε΄ 8-19

Εὐαγγέλιον: Λουκ. ιγ΄ 10-17

Ἦχος: α΄.- Ἑωθινόν: Δ΄

 

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

«Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε» (Ἐφεσ. Ε΄ 15)

 

Ἡ πορεία μας!

 Ἤδη, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εὑρισκόμεθα καὶ διανύομεν τὸ στάδιον τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς τῶν Χριστουγέννων! Εἰς ἑκάστην τοιαύτην καὶ ἀνάλογον περίοδον τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, καλούμεθα νὰ προετοιμαζώμεθα πνευματικῶς τε καὶ σωματικῶς, προκειμένου νὰ ὑποδεχθῶμεν ἀξίως καὶ θεοπρεπῶς τὰς Ἁγίας Δεσποτικὰς ἑορτάς! Ἡ τοιαύτη δὲ προετοιμασία, δὲν συνίσταται ἀπὸ κοσμικὰς καὶ «ξενοφέρτους» ἐκδηλώσεις καὶ γαστρονομικὰς ἐπιλογάς, οὔτε, βεβαίως καὶ ἀπαιτεῖ τὴν συμμόρφωσίν μας πρὸς οἱανδήποτε ἐθιμικὴν σύστασιν, κατὰ τὰς «συναισθηματικὰς» προτροπὰς τῶν ἐπιτηδείων˙ οὔτε φυσικῶς συνίσταται, – ὡς ἐν προκειμένῳ συμβαίνει, – ἀπὸ τὰς «ρηχὰς» ὑλικὰς ἑτοιμασίας τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων!

 Ἡ πορεία μας αὕτη, εἶναι «καθαρῶς» πνευματική, καὶ προσδιορίζεται ἀπὸ τὴν ψυχικὴν προετοιμασίαν μας, προκειμένου νὰ δεχθῶμεν τὸν ἐν σαρκὶ ἐρχόμενον Σωτῆρα καὶ Λυτρωτήν, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν! Πορευόμεθα τὴν ὁδὸν τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, κατὰ τῶν παθῶν καὶ τῆς πολυμόρφου ἁμαρτίας, προκειμένου νὰ καταστήσωμεν τὰς ψυχὰς ἡμῶν, «φάτνην» πνευματικὴν καὶ καθαράν, ἵνα καταδεχθῇ ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς καὶ ἔλθῃ καὶ γεννηθῇ ἐν αὐτῇ! Πορευόμεθα ταύτην τὴν ἐν Χριστῷ πορείαν μας, ἵνα κεκαθαρμένοι ἐκ τοῦ μιασμοῦ τῆς ἁμαρτίας, ἀξιω­θῶμεν, ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, ἵνα μεταλάβωμεν τῶν Οὐρανίων καὶ φρικτῶν Μυστηρίων καὶ οὕτω καταστῶμεν σύσσωμοι καὶ σύναιμοι μετὰ τοῦ Θεανθρώπου! Πορευόμεθα, τέλος, ταύτην τὴν ὁδόν, πρὸς τὴν ἑορτὴν τῶν Χριστουγέννων, διὰ νὰ ζήσωμεν καὶ βιώσωμεν τὸ ἀκατάληπτον Μυστήριον τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, καὶ μετὰ τῶν θεοπτῶν μάγων καὶ ποιμένων, ἀξιωθῶμεν καὶ ἡμεῖς τῆς ὑψίστης «δοχῆς καὶ ἀγάπης» τοῦ Θείου Βρέφους!

Πῶς περιπατῶμεν;;;

  Ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, εἰς τὴν πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολήν του, – ὡς ἠκούσαμε σήμερον ἐκ τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος, – μᾶς ἐφιστᾷ τὴν προσοχήν, εἰς τὸν τρόπον καὶ τὴν διάθεσιν, διὰ τῶν ὁποίων ὀφείλομεν νὰ πολιτευώμεθα, ἅτινα ὀφείλουσι νὰ εἶναι ἀντίστοιχα μὲ τὸν ἐπιδιωκόμενον  στόχον! Ἐν προκειμένῳ, τὸ «περιπατεῖτε», σημαίνει τὴν συμπεριφοράν μας καὶ τὴν κατὰ Χριστὸν διαγωγήν μας, εἰς τοῦτον τὸν κόσμον! Ὡς ἔχομεν εἴπει καὶ εἰς προηγούμενα ἄρθρα, καμμία ἔκφανσις τῆς προσκαίρου ζωῆς μας δὲν εἶναι ἄσχετος καὶ «οὐδετέρα» πρὸς τὴν σωτηρίαν μας! Καὶ τὸ πῶς συμπεριφερόμεθα πρὸς τοὺς συναθρώπους μας, καὶ τὸ πῶς ὁμιλοῦμε καὶ βιώνομεν τὴν «καθημερινότητά» μας, καὶ αἱ πᾶσαι κινήσεις μας, ἔχουσι καθοριστικὴν σημασίαν καὶ θὰ κρι­θῶ­μεν δι’ ἑκάστην τούτων!

  Ὁ Διδάσκαλος ὑπῆρξε σαφέστατος καὶ λεπτομερής, ἐκεῖ εἰς τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του, ἀναφερόμενος εἰς τὴν ἐμφάνισιν καὶ συμπεριφορὰν τῶν μαθητῶν Του, ἀναμέσον τοῦ κόσμου˙ «Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. Ε΄ 13-16)! Εἴμεθα, συνεπῶς, φῶς διὰ τὸν κόσμον˙ καὶ τοῦτο σημαίνει δύο τινά! Ἀφ’ ἑνὸς μέν, ὅτι ὁ κόσμος εὑρίσκεται «κεκαλυμμένος» ἀπὸ τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας, καὶ ἀφ’ ἑτέρου, ὅτι ἡμεῖς οἱ κοινωνοῦντες μετὰ τοῦ Κυρίου, καὶ γνωρίσαντες τὴν ὁδὸν τῆς Ἀληθείας, ὀφείλομεν νὰ εἴμεθα ἐκεῖνοι οἵτινες θὰ φέρωμεν εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, τὸ «φῶς τὸ ἀληθινὸν τὸ φωτίζον καὶ ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον» (Εὐχὴ τῆς Α΄ ὥρας)! Ὁ ἀπώτερος σκοπὸς τῆς, κατὰ Χριστόν, ἐπὶ γῆς πολιτείας ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐνώπιον τῶν συνανθρώπων μας συμπεριφορᾶς, εἶναι ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν καὶ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ! Ζῶμεν διὰ τὸν Χριστόν˙ πορευόμεθα πρὸς Αὐτόν˙ ἀναφερόμεθα εἰς τὴν Ἀγάπην Του˙ «κινούμεθα» κατὰ τὰς ἐντολάς Του, καὶ συνελλόντ’ εἰπεῖν, «ἐν αὐτῷ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν» (Πράξ. ΙΖ΄ 28)!

Τὸ καταλυτικόν παράδειγμα!

  Ἔχει ὑψίστην καὶ καταλυτικὴν βαρύτητα, φίλοι καὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί μου, ἡ σωτηρία ἔστω καὶ μιᾶς ψυχῆς! Ὑπὲρ ἑκάστης τοιαύτης «Χριστὸς ἀπέθανεν»! Ὑπὲρ τῆς σωτηρίας αὐτῆς, ὁ Κύριος καὶ Διδάσκαλος διεβεβαίωσεν ὅτι, «οὕτω, λέγω ὑμῖν, χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι» (Λουκ. ΙΕ΄ 10)! Ὑπὲρ ἑκάστης τοιαύτης ψυχῆς, ὁ Θεὸς ἔγινεν ἄνθρωπος καὶ διεξῆλθε τὴν ἀνθρωπίνην ζωήν, «ἵνα ἀναβιβάσῃ πρὸς ὕψος τὸ ἀνθρώπινον», κατὰ τὴν ὡραιοτάτην εὐχὴν τοῦ καθαγιασμοῦ τῶν ὑδάτων!

  Συνεπῶς, διὰ τὴν τοιαύτην ψυχήν, ὡμίλησε, καὶ μὲ Ἀγάπην, ἀλλὰ καὶ αὐστηρῶς! Παρηγόρησε καὶ ἐστήριξε τάς, ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας, καταρρεούσας ψυχὰς τῶν ἁμαρτωλῶν, ἀλλὰ καὶ ἠπείλησεν ἅπαντας ἐκείνους, οἵτινες, εἴτε διὰ τῶν λόγων των, εἴτε διὰ τῶν ἔργων των, εἴτε, ἀκόμη, καὶ δι’ αὐτοῦ τούτου τοῦ παραδείγματός των, παρασύρωσιν εἰς τὴν αἰωνίαν ἀπώλειαν, «ἕνα τῶν μικρῶν τούτων»! Τοῦτο τὸ παράδειγμά μας, εἶναι ἴσως ἡ καλυτέρα καὶ ἀποτελεσματικοτέρα ὤθησις τῶν ἄλλων πρὸς τὴν σωτηρίαν! Θὰ ἔχωμεν ἀκούσει καὶ μάλιστα, κατ’ ἐπανάληψιν τὴν φράσιν τῶν περισσοτέρων κοσμικῶν ἀνθρώπων ὅτι, «καλὰ καὶ εὔκολα εἶναι τὰ λόγια καὶ αἱ ὑποδείξεις, ὅμως ἡμεῖς θέλομεν, ἔργα καὶ παράδειγμα»! Τοῦτο τὸ παράδειγμα συνέστησεν – ὡς εἴδομεν – πρῶτος ὁ Διδάσκαλος, ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὡσαύτως, ἐπεδείκνυον ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας!

Τοῦτο τὸ παράδειγμα, καλούμεθα καὶ ἡμεῖς νὰ ἐπιδεικνύωμεν, οὐχὶ πρὸς ἱκανοποίησιν καὶ ἐγωϊστικὴν παρρησίαν, ἀλλὰ διὰ νὰ δοξάζωμεν τὸν ἐν οὐρανοῖς Πατέρα καὶ Θεὸν ἡμῶν!

«Ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ…» (Ἰακ. Ε΄ 20)!

  Κλείομεν, ἀγαπητοί μου, τὸ παρόν, μὲ τὴν ἀνωτέρω φράσιν, ἥτις καὶ κατακλείει τὴν Καθολικὴν Ἐπιστολὴν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου! Ὁ Θεῖος οὗτος Λόγος δίδει εἰς ἡμᾶς νὰ κατανοήσωμεν, τὸ πόσον καίριον καὶ σημαντικὸν καὶ σωτήριον εἶναι, τὸ νὰ συνεργήσωμεν καὶ «χειραγωγήσωμεν» μίαν ψυχὴν εἰς τὴν σωτηρίαν! Ἡ συνέχεια τοῦ Ἁγιογραφικοῦ τούτου χωρίου, θὰ ἔλεγον ὅτι εἶναι ἐξόχως παρήγορος! Εἶναι μία ἐκ τῶν Θείων ὑποσχέσεων, κατὰ τὰς ὁποίας ὁ Κύριος, εἶναι βέβαιον ὅτι θὰ ἀποδειχθῇ ἀξιόπιστος καὶ συνεπής! «Ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν»! Ἐὰν ἡμεῖς δι’ οἱουδήποτε τρόπου, βοηθήσωμεν ἵνα σωθῇ μία ψυχὴ καὶ εὕρη ἀνάπαυσιν ἐν τῇ Βασιλείᾳ τοῦ Θεοῦ, ὁ Κύριος – ἀντιστοίχως – θὰ δώσῃ ἔλεος καὶ θὰ συγχωρήσῃ καὶ τοῦτον τὸν συνεργήσαντα εἰς τὴν σωτηρίαν τοῦ πλησίον του!

  Εἴθε, λοιπόν, νὰ πορευώμεθα συνεπῶς καὶ ὀρθῶς καὶ κατὰ τὰς Θείας ἐντολάς, καὶ ὁ τρόπος οὗτος εἶναι ἀρκετὸς καὶ καθοριστικός διὰ τὴν σωτηρίαν καὶ τὴν ἰδικήν μας, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου , Ἱεροκήρυξ Ἱ. Μ. Πατρῶν

 

πηγή: orthodoxostypos.gr