Ἔγκλημα φρικιαστικὸν καὶ ἀποτρόπαιον!

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ

29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ἀπόστολος: Γαλ. α΄ 11 – 19

Εὐαγγέλιον: Ματθ. β΄ 13 – 23

Ἦχος: β΄.- Ἑωθινόν: Ε΄

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Τότε Ἡρῴδης ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς» (Ματθ. Β΄ 16).

 

Ἔγκλημα φρικιαστικὸν καὶ ἀποτρόπαιον!

  Πολλὰ καὶ φοβερὰ καὶ ἀποτρόπαια εἶναι, φίλοι μου καὶ ἀδελφοί μου, τινὰ ἐγκλήματα, ἅτινα συνέβησαν κατὰ καιρούς, ἐπάνω εἰς τοῦτον τὸν «δύστυχον» πλανήτην! Τινὰ ἐξ αὐτῶν, εἶναι κατὰ κυριολεξίαν, ἀπερίφραστα καὶ φρικωδέστατα καὶ ἡ ἀνθρωπίνη γλῶσσα ἀδυνατεῖ νὰ τὰ ἐξιστορήσῃ καὶ

νὰ τὰ ἀφηγηθῇ! Ἐγκλήματα διὰ τῶν ὁποίων καταφαίνεται, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἡ ἀνθρωπίνη ἀγριότης, ἥτις, χωρὶς Χριστόν, καὶ κινουμένη μὲ γνώμονα τὸν κατηραμένον ἐγωϊσμόν, δὲν ἔχει ὅρια καὶ «ποδοπατεῖ» καὶ ἀσεβεῖ εἰς τὸν ἄλλον, «ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανεν»! Ἀφ’ ἑτέρου δέ, τὰ προειρηθέντα ἐγκλήματα, ὑπογραμμίζουσι τὸ πόσον – κατὰ καιρούς! – ἐξέπεσεν ἡ ἀξία καὶ ἡ πολυτιμότης τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς! Σφαγαὶ καὶ δολοφονίαι καὶ μαζικαὶ ἐκτελέσεις ὁλοκλήρων πόλεων καὶ χιλιάδων ἀνθρώπων, μαρτυροῦσι καὶ ἐπιβεβαιώνουσι, ὅτι ἡ γῆ αὕτη ἥτις ὑπῆρξεν ὁ χῶρος τῆς προσκαίρου ἡμῶν ζωῆς, ἔχει ποτισθῆ καὶ συμφυρθῆ μὲ ποταμοὺς καὶ θαλάσσας αἱμάτων ἀνθρωπίνων, ἑκατομμυρίων καὶ δισεκατομμυρίων ἀνθρώπων!

  Ἐὰν προσπαθούσαμεν, βεβαίως, νὰ ἀξιολογήσωμεν καὶ ἐκτιμήσωμεν καὶ κατατάξωμεν τὰ τοιαῦτα ἐγκλήματα, ἀναλόγως τῆς σκληρότητός των, ἀναμφιβόλως τὴν πρώτην καὶ ἀδιαφιλονείκητον θέσιν, κατέχει τὸ ἔγκλημα τῶν αἰώνων! Τὸ ἔγκλημα τοῦ Γολγοθᾶ! Τότε, ὅτε ὁ ἄνθρωπος, ἐξεπέρασεν εἰς κακίαν καὶ μανίαν ἀκόμη καὶ καὶ τὰ ἄγρια θηρία, καὶ ἐστράφη ἐναντίον τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ καὶ Δημιουργοῦ του˙ καὶ μὲ ἰδιαίτερον μῖσος, «παρέκαμψε» τὰς ἀπείρους εὐλογίας καὶ δωρεάς Του, καὶ ἐσταύρωσεν Αὐτόν!

  Μετὰ ἀπὸ αὐτὸ τὸ κορυφαῖον ἔγκλημα, ἀκολουθοῦσιν ἄλλα φοβερὰ καὶ ἀποτρόπαια, μεταξὺ τῶν ὁποίων συγκαταλέγεται καὶ τοῦτο ὅπερ «ἀμαυρώνει» κάπως, τὴν Δεσποτικὴν ἑορτὴν τῶν Χριστουγέννων τὴν ὁποίαν ἤδη «πορευόμεθα»! Εἶναι δὲ τοῦτο, ἡ, ὑπὸ τοῦ ἀδιστάκτου καὶ αἱμοσταγοῦς βασιλέως τῶν Ἱεροσολύμων, τοῦ Ἡρώδου, ἀνελέητος σφαγὴ τῶν χιλιάδων βρεφῶν, «ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω» (Ματθ. Β΄ 16), προκειμένου νὰ «προστατεύσῃ» οὗτος ὁ τρισάθλιος, τὸν θρόνον καὶ τὴν βασιλείαν του, ἥτις, – ὡς ἐνόμιζεν, – ἠπειλεῖτο, ὑπὸ τοῦ γεννηθέντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ὁ θρῆνος ἐκεῖνος, καὶ ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ ὀδυρμός, ὅστις «ἠκούσθη ἐν Ραμᾷ», ἐπιβεβαιώνων τὴν ὑπὸ τοῦ προφήτου Ἰερεμίου ἀντίστοιχον προφητείαν, ἠχεῖ ἕως τῆς σήμερον, καὶ οὐδέποτε θὰ παύσῃ οὗτος, ἠχῶν καὶ καταγγέλλων, τὴν στυγερὰν δολοφονίαν, τῶν ἀθώων ἐκείνων βρεφῶν-μαρτύρων τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου!

Τὸ παιδὶ καὶ ἡ ἀξία του!

  Πολλοὶ ὡμίλησαν, ἀλλὰ καὶ ἔτι συνεχίζουσι νὰ ὁμιλῶσι, διὰ τὸ παιδὶ καὶ τὴν ἀξίαν τοῦ παιδιοῦ, καὶ τιμῶσι τοῦτο τὸ «δύστυχο» παιδί, διὰ ποικίλων «ἐτῶν» καὶ «ἡμερῶν» καὶ ἄλλων «τιμητικῶν» ἐκδηλώσεων, ἀλλὰ πάντα ταῦτα, ἀποδεδειγμένως ἀποδεικνύονται ψευδῆ καὶ κατασκευασμένα, εἰκονικὰ καὶ πρὸ πάντων ἐχθρικὰ καὶ ὑποτιμητικὰ διὰ τὰ παιδιά! Βεβαίως, – καὶ τοῦτο εἶναι τὸ πρῶτον καὶ οὐσιαστικώτατον ἀνακόλουθον τοῦ δῆθεν ἐνδιαφέροντος διὰ τὴν νεανικὴν ἡλικίαν, – τὸ καθοριστικὸν «κτύπημα» πρὸς τὰ παιδιά, εἶναι τὸ γεγονός, ὅτι τὰ ἀπεμάκρυναν ἀπὸ τὴν πηγὴν τῆς ζωῆς καὶ τῆς σωτηρίας, δηλαδὴ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν Χριστόν! Ἀπ’ ἐκεῖ, ἀπ’ ὅπου θὰ ἠδύναντο οἱ νέοι νὰ «τροφοδοτῶνται» πνευματικῶς, καὶ θὰ ἠδύναντο νὰ ἀνθίστανται εἰς τὰ καταστροφικὰ «ρεύματα» τῆς ἐποχῆς μας, δυστυχῶς τὰ ἐρρίψαμεν βοράν, εἰς τὰ στόματα ἐκείνων τῶν καταστροφικῶν καταστάσεων, αἵτινες ἐξελίχθησαν καὶ ἔτι γιγαντώνονται καὶ διαλύουσι καὶ καταπίνουσι τὰ πάντα εἰς τὸ πέρασμά των!

  Ποῖος Ἡρώδης, καὶ ποῖα νήπια, θύματα τούτου τοῦ ἀδιστάκτου καὶ αἱμοσταγοῦς, θὰ ἠδύναντο νὰ συγκριθῶσι πρὸς τοῦτο τὸ συντελούμενον ἔγκλημα πρὸς τὸ «ἄνθος τῆς παιδικῆς καὶ ἐφηβικῆς ἡλικίας»; Ὅταν τὰ παιδία καθοδηγοῦνται, δυστυχῶς, ὑπὸ τῶν ἰδίων τῶν γονέων των, ἔξω καὶ μακρὰν τοῦ σωτηρίου χώρου τῆς Ἁγίας ἡμῶν πίστεως καὶ Ἐκκλησίας, περὶ τινος «ἀξίας τοῦ παιδιοῦ» ὁμιλοῦμεν; Ὅταν, ἐδώσαμεν καὶ ἔτι δίδομεν εἰς ταῦτα τὰ «καημένα», μόνον δικαιώματα καὶ οὐδέποτε ἐζητήσαμεν παρ’ αὐτῶν, ἔστω καὶ στοιχειώδεις ὑποχρεώσεις, πῶς τὸ «μέλλον τοῦτο τῆς Ἑλλάδος», – ὡς ἀρεσκόμεθα νὰ τὰ ἀποκαλῶμεν! – πῶς, λέγω, θὰ εἶναι εἰς θέσιν ταῦτα, ἵνα παράξωσιν, πίστιν, ἀγάπην εἰς τὴν πατρίδα, σεβασμὸν εἰς τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς γέροντας, ἀγάπην εἰλικρινῆ πρὸς τοὺς πάντας;;; Πῶς θὰ ὑπάρξωσιν ὑγιεῖς πνευματικαὶ οἰκογένειαι, – ὡς ἦσαν αἱ ἰδικαί μας οἰκογένειαι, μὲ τὴν προσευχήν, τὴν νηστείαν, τὴν πολυτεκνίαν, τὸν ἐκκλησιασμόν, κ.ἄ. – μὲ «οἰκοδομικοὺς παράγοντας», τὰ σύγχρονα «νειᾶτα»;

  Δῆθεν, πονοῦμεν καὶ κλαίομεν, διὰ τὰς θλιβερὰς καταστάσεις τὰς ὁποίας βιώνομεν, καὶ αἱ ὁποῖαι προῆλθον, ἀπὸ τὰς προαναφερθείσας καταστάσεις! Μᾶς ἐνοχλεῖ ἡ παιδικὴ βία καὶ ἐγκληματικότης˙ διαμαρτυρόμεθα διὰ τὰ λεγόμενα «μπούλινγκς» καὶ διὰ τὰς τραγικὰς ἐπιπτώσεις ποὺ ἐπέφερεν ἡ ἀσυδοσία αὕτη, ἥντινα ἀποκαλοῦσιν οἱ ἔνοχοι «διεστραμμένοι ἐγκέφαλοι», πρόοδον καὶ ὑπευθυνότητα τῆς νεολαίας! Εἶμαι βέβαιος, ὅτι «τὸ βαρέλι δὲν ἔχει πάτο»! Καὶ εἰς τοῦτο, – δυστυχῶς ἢ εὐτυχῶς; – συμφωνοῦσι καὶ οἱ αἴτιοι ὅλης αὐτῆς τῆς καταστάσεως!

Ὁ Ἡρώδης δὲν ἀπέθανεν, ἀλλὰ συνεχίζει νὰ βασιλεύῃ!

  Πολλὰ ἀκόμη, θὰ ἠθέλομεν νὰ γράψωμεν, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ἀλλά, καὶ ὁ χῶρος «διαμαρτύρεται» καὶ ὁ χρόνος μᾶς περιορίζει! Ὅμως, δυστυχῶς, τὸ ἀθλιώτατον καὶ ἀποκρουστικὸν πρόσωπον τοῦ Ἡρώδου, συνεχίζει νὰ κυριαρχῇ καὶ νὰ βασιλεύῃ ἀναμέσον ἡμῶν! Ἂς μὴ θεωρηθῇ δὲ τὸ τοιοῦτον ὡς ὑπερβολὴ ἢ «τρόπος τοῦ λέγειν»! Τὸ ἔγκλημα τῆς σφαγῆς τῶν νηπίων, ἤδη ἀποτελεῖ νόμον τοῦ κράτους, καὶ δικαίωμα διὰ τὸν κάθε πολίτην! Ὄχι, βεβαίως, διὰ τὰ παιδία ἐκεῖνα ἅτινα ἐγεννήθησαν καὶ ζῶσιν ἤδη εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, ἀλλὰ δι’ ἐκεῖ­να τὰ ὁποῖα ἀπεφάσισεν ὁ Δημιουργός, νὰ προστεθῶσιν εἰς τὸν πληθυσμὸν τῆς γῆς! Διὰ ταῦτα, ὡς προείπομεν, ἰσχύει, δυστυχῶς, ὁ «Ἡρώδειος» ἐγκληματικὸς νόμος! Λὲς καὶ δὲν εἶναι ἄνθρωποι, τοῦτα τὰ παιδιά! Παρ’ ὅλον ὅτι, ἐπισήμως προστατεύονται καὶ ἀναγνωρίζονται, καὶ ἔχουσι κληρονομικὰ δικαιώματα ἐν ὅσῳ κυοφοροῦνται, ἐν τούτοις, δύναται ὁ καθεὶς καὶ ἡ καθεμία, νὰ δολοφονῇ ταῦτα κατὰ τὸν πλέον στυγερὸν καὶ ἀποκρουστικὸν τρόπον!

  Ὁ Ἡρώδης, ὄχι δὲν ἀπέθανεν! Ἀντιθέτως, ἐνῶ, ἀκόμη καὶ ἡ ἱστορία θὰ ἤθελε νὰ ἀποσιωπήσῃ τὴν ὀλέθριον παρουσίαν του εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, καὶ ἐνῶ, οἱ πάντες «καταρῶνται» τοῦτον καὶ τὴν δυσώδη καὶ τρομακτικὴν πρᾶξιν του, δυστυχῶς, «ἐν τοῖς πράγμασιν» ἀποδεικνύομεν ἑαυτούς, ἀνακολούθους καὶ «συμπλέοντας» μετὰ τούτου τοῦ αἱμοσταγοῦς!

Τὸ Θεῖον βρέφος!

  Ὁ Κύριος, ἀδελφοί μου, ἐπέλεξεν ἵνα ἔλθῃ εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, οὐχὶ ὡς τέλειος καὶ ἐνῆλιξ, ἀλλὰ ὡς βρέφος! Ἦλθε δὲ οὕτω, διὰ νὰ δώσῃ ἀξίαν καὶ τιμὴν εἰς τὰ μικρὰ ταῦτα παιδία, ἅτινα, ὡς γνωρίζομεν, τὸν ἠγάπων καὶ προσέτρεχον εἰς Αὐτόν, καὶ ἐνηγκαλίζετο Οὗτος ταῦ­τα, καὶ προέτρεπε τοὺς ἐνήλικας γονεῖς των ἵνα «γένωνται ὡς τὰ παιδία», προκειμένου νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν!

  Ἂς ἀγαπήσωμεν, ἑπομένως, τὰ βρέφη, καὶ ἂς στραφῶμεν ἵνα ὁμοιά­σωμεν πρὸς αὐτά, ὄχι βεβαίως, πρὸς τὴν ἀφέλειαν καὶ ἐπιπολαιότητά των, ἀλλ’ ὡς πρὸς τὴν ἀκακίαν καὶ ψυχικὴν καθαρότητα τούτων, καὶ ἂς ἐκτιμῶμεν ταῦτα ὡς ἀθανάτους ψυχὰς δι’ ἃς θὰ ἀπολογηθῶμεν ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

πηγή:  orthodoxostypos.gr