Ἡ ἐπιλογὴ καὶ ἡ ἀπόρριψις!

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΛΟΥΚΑ

29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Ἀπόστολος: Β΄ Κορ. α΄ 21 – β΄ 4

Εὐαγγέλιον: Λουκ. ς΄ 31 – 36

Ἦχος: πλ. α΄.- Ἑωθινόν: Γ΄

 

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«Ποία ὑμῖν χάρις ἐστί;» (Λουκ. ς΄ 32)

Τὸ «δῶρον»!

  Μελετῶντες, φίλοι μου ἀναγνῶσται, τὴν Ἁγίαν Γραφήν, κυρίως τὴν Καινὴν Διαθήκην, θὰ εὕρωμεν πολλὰ σημεῖα, εἰς τὰ ὁποῖα ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς δίδει εἰς ἡμᾶς μοναδικὰς ὑποσχέσεις! Οὕτω, ἐπὶ παραδείγματι, ἀκούομεν ὑπὸ τῶν θείων χειλέων Του, ὅτι δὲν θὰ κρίνῃ ἐκείνους οἵτινες

ἔκρινον ἑαυτούς, καὶ δὲν κατέκρινον τοὺς ἄλλους διὰ τὰς ἁμαρτίας των! «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε» (Ματθ. Ζ΄ 1-5). Ἤ, ἐπίσης, διὰ τὴν συγχώρησιν ἐκείνων οἵτινες μᾶς ἀδικοῦσι! «Ἐὰν γὰρ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος» (Ματθ. ΣΤ΄ 14-15)! Ἤ, ἀκόμη, περὶ τῆς μυστικῆς, ἐν ἀγάπῃ, ἐλεημοσύνης καθ’ ἣν… «ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ» (Ματθ. ΣΤ΄ 4)! Καὶ δὲν εἶναι μόνον αὗται αἱ ὑποσχέσεις, ἀλλά, κυριολεκτικῶς, πληθώρα τοιούτων ὑποσχέσεων καὶ δώρων, – καὶ εἰς τὴν Παλαιάν ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν Καινὴν Διαθήκην, – παρηγορεῖ καὶ ἐνισχύει τὸν ἀγωνιζόμενον χριστιανόν!

  Καὶ τὰ δῶρα ταῦτα τοῦ Κυρίου, δὲν εἶναι μόνον δῶρα ὑλικά! Βεβαίως, ὑπόσχεται ὁ Θεὸς καὶ ὑλικὰς ἀπολαβάς! Ὡς, ἐπὶ παραδεί­γματι εἰς τὸν γνωστὸν ὕμνον τῆς ἀκολουθίας τῆς «ἀρτοκλασίας», καθ’ ὅν, … «πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν, οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν Κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ» (Ψαλμ. ΛΓ΄ 11), ἤ, ἐπίσης, «ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προσ­τεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ΣΤ΄ 25-34 )! Πρωτίστως, ὅμως, τὰ δῶρα ἅτινα μᾶς ὑπόσχεται ὁ Θεός, εἶναι πνευματικὰ καὶ αἰώνια, ὡς, ἤδη, διεκρίναμεν ἐκ τῶν ἀνωτέρω ἁγιογραφικῶν ἐδαφίων!

Ἡ ἐπιλογὴ καὶ ἡ ἀπόρριψις!

  Ἅπαντα ταῦτα τὰ προαναφερθέντα θεῖα δῶρα, εἶναι φυσικόν, ὅτι προορίζονται διὰ τὸν ἄνθρωπον! Ὁ ἄνθρωπος εἶναι τὸ ἠγαπημένον πλάσμα τοῦ Θεοῦ! Δι’ ἐκεῖνον (τὸν ἄνθρωπον) ἐδημιουργήθη ἡ κτίσις καὶ τὰ κτίσματα, καὶ μόνον οὗτος (ὁ ἄνθρωπος) ἔχει ὑπὸ τοῦ Κυρίου τὴν ἐξουσίαν ἐπὶ πάσης τῆς ὑλικῆς κτίσεως! Διὰ τοῦτον, ὁ Πανάγιος Θεὸς ἐνηνθρώπησε καὶ ἔχυσε τὸ πανακήρατον αἷμα του ἐπὶ τοῦ Γολγοθᾶ! Ὅμως, πῶς οὗτος ἐξετίμησε καὶ ἔτι ἐκτιμᾷ τὰ ὡς ἄνω ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ δῶρα; Πῶς τὰ ἠξιολόγησε καὶ ἔτι τὰ ἀξιολογεῖ; Ποῖα ἐπέλεξε καὶ ὑπερύψωσε, καὶ ποῖα, ἀντιθέτως ἐταπείνωσε καὶ ὑπεβάθμισε καὶ σχεδὸν ἠχρήστευσεν; Ἐκτός, βεβαίως, τῶν ἐξαιρέτων ἐξαιρέσεων, (τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ, δηλαδή), οἱ πολλοί, οἱ ἀσυγκρίτως περισσότεροι, προετίμησαν τὰ μικρὰ καὶ ἀσήμαντα! Προετίμησαν, τὰ φθαρτὰ καὶ πρόσκαιρα, καὶ προσεκολλήθησαν εἰς ταῦτα!

  Ἰδιαιτέρως χαρακτηριστικά, ἐν προκειμένῳ, εἶναι τὰ θεόπνευστα λόγια τοῦ θείου Παύλου, εἰς τὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολήν, ὅπου περιγράφει δι’ ἐντόνων λεκτικῶν στοιχείων, τὰς τοιαύτας ἀνοήτους προτιμήσεις τῶν ὑλοφρόνων ἀνθρώπων! «Γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόξασαν ἢ εὐχαρίστησαν, ἀλλ᾿ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία· φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν, καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων καὶ ἑρπετῶν. …οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν» (Ρωμ. Α΄ 21-32)!

«Ποία ὑμῖν χάρις ἐστί;»

  Ἡ φράσις αὕτη «ὑποκρύπτει» κάποια Θεῖα δῶρα! Κατ’ ἀκρίβειαν, σημαίνει, … «ποία εὔνοια καὶ ποία ἀμοιβὴ ἀπὸ τὸν Θεόν, σᾶς ἀνήκει»; Λέγει δὲ τοῦτο, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, διότι ὁ πνευματικὸς ἀγὼν τῆς παρούσης ζωῆς, τὸν ὁποῖον θὰ ἀγωνισθῇ ὁ κάθε χριστιανός, θὰ ἐπιφέρῃ εἰς τὸν ἀγωνιζόμενον, δῶρα οὐράνια καὶ ἀθάνατα! Λέγει δὲ τοῦτο ὁ Διδάσκαλος, διότι οἱ περισσότεροι ἐξ ἡμῶν, διὰ κάθε τι τὸ ὁποῖον ἀγωνίζονται, ἐπιδιώκουσιν ἐπαίνους καὶ τιμὰς ἀνθρωπίνους! Ἐφ’ ὅσον, ὅμως, λάβωσι τὰς τιμὰς ταύτας, ἔλαβον πλέον τὴν ἀμοιβήν των διὰ τὸν ἀγῶνά των, καὶ δὲν τοὺς ὀφείλεται, πλέον, οὐδεμία ἀνταμοιβὴ ἀπὸ τὸν Κύριον!

  Ἐδίδαξεν ὁ Κύριος τὴν τοιαύτην διδασκαλίαν, διότι, – ὡς ἐνθυμούμεθα – οἱ «φαντασμένοι» Φαρισαῖοι καὶ Γραμματεῖς, ἐπιθυμοῦντες ἵνα διαφημίζωσι τὰς προσευχὰς καὶ ἐλεημοσύνας των, ἐνήργουν ταύτας δημοσίως καὶ ὑπὸ τῶν ἀφελῶν καὶ ἀνοήτων! Εἶναι χαρακτηριστική, ἐν προκειμένῳ, ἡ θεία συμβουλή καὶ σύστασις, «προσέχετε τὴν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς· εἰ δὲ μήγε, μισθὸν οὐκ ἔχετε παρὰ τῷ πατρὶ ὑμῶν τῷ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Ὅταν οὖν ποιῇς ἐλεημοσύνην, μὴ σαλπίσῃς ἔμπροσθέν σου, ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ ποιοῦσιν ἐν ταῖς συναγωγαῖς καὶ ἐν ταῖς ρύμαις, ὅπως δοξασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου, ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ» (Ματθ. ΣΤ΄ 1-4)! Ὑπεγραμμίσαμεν τὰς τελευταίας ὡς ἄνω λέξεις, ἀκριβῶς διότι αὗται ἐπιβεβαιώνουσι περὶ τῶν προειρηθέντων θείων δώρων!

Ποία θὰ εἶναι ἡ ἐπιλογή μας;

  Πόσον, ἀληθῶς, μᾶς δελεάζουσι καὶ κολακεύουσιν ἡμᾶς οἱ ἀνθρώπινοι ἔπαινοι! Ἀκόμη καὶ ὅταν γνωρίζωμεν ὅτι οὗτοι δὲν εἶναι γνήσιοι καὶ καρδιακοὶ καὶ εἰλικρινεῖς, ἀκόμη καὶ ὅταν εἴμεθα βέβαιοι ὅτι, ἄλλα ἐγκρύπτονται εἰς τὰς καρδίας τῶν κολάκων καὶ ἄλλα λέγουσι, ἀκόμη καὶ ὅταν γνωρίζωμεν ὅτι δὲν ἀντιστοιχοῦσι εἰς τὰ πτωχά μας καὶ ἀνάξια ἔργα μας, τοιοῦτοι καὶ τοσοῦτοι ἔπαινοι, ἐπιθυμοῦμε τούτους καὶ τοὺς ἐπιδιώκομεν! Ἀκόμη καὶ ἐὰν οὗτοι καταδικάζωνται ὑπὸ τοῦ Κυρίου καὶ ἐφίσταται ἡ προσοχή μας εἰς τὴν ἀποφυγήν των, θέλομεν ἔστω καὶ δι’ ὀλίγον, ἵνα τοὺς ἀκούσωμεν.

  Ὅμως, εἰς τί θὰ ὠφεληθῶμεν ἐκ τῶν τοιούτων ἐπαίνων; Ποῖον τὸ οὐσιαστικὸν κέρδος μας, ἐκ τῶν ἀνθρωπίνων κολακειῶν; Τὴν τοιαύτην πραγματικότητα θὰ τὴν ἀντιληφθῶμεν, ὅταν θὰ ἐπέλθῃ ἀναποφεύκτως καὶ εἰς ἡμᾶς, ὁ σωματικὸς θάνατος, καὶ πορευόμενοι εἰς τὴν αἰωνιότητα, θὰ ἀφήσωμεν ὀπίσω μας, ἅπαντα ταῦτα τὰ μάταια καὶ ἀνθρώπινα κατασκευάσματα! Τότε, βλέποντες, ὅτι τίποτε γήϊνον καὶ φθαρτόν, δὲν συνακολουθεῖ τὴν ψυχήν μας καὶ ὅτι ἡ προτίμησίς μας εἰς τὰς κολακείας τῶν ἀνθρώπων, θὰ μᾶς στερήσουν τὰς οὐρανίους ἀπολαβάς, θὰ πικραθῶμεν αἰωνίως! Τότε, βλέποντες ἐνώπιόν μας, τοὺς δεδοξασμένους ὑπὸ τοῦ Κυρίου, Ἁγίους, οἵτινες ὅμως, παρεθεωρήθησαν καὶ ἐμισήθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐν ταὐτῷ παρεθεώρησαν καὶ ἐμίσησαν πάντα τὰ ἐγκόσμια, ὡς σκύβαλα καὶ βδελύγματα, θὰ ἐνθυμηθῶμεν τοὺς Θείους ἐκείνους λόγους οὕστινας ἤκουσεν ὁ ἀνάλγητος ἐκεῖνος πλούσιος τῆς παραβολῆς, «τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι» (Λουκ. ΙΣΤ΄ 25)!

  Συνεπῶς, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, ἂς ταπεινώσωμεν ἑαυτούς, ἀποφεύγοντες ματαίους ἐπαίνους καὶ ἀνοήτους κολακείας, καὶ ἂς ἐργαζώμεθα ἐπιμελῶς τὰς ἁγίας ἀρετάς, ἵνα κομίσωμεν τοὺς ἀνεκτιμήτους Θείους ἐπαίνους καὶ τὴν αἰώνιον Ζωὴν καὶ Βασιλείαν! Ἀμήν!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

πηγή:orthodoxostypos.gr