ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ: Ἡ δυσωδία τῆς κολάσεως στά βλάσφημα αἰσχρουργήματα τῆς ψευδοτέχνης μέ τή χορηγία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους

 

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Θέσπιδος 11  ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ. 210 8025211 estiapm@gmail.com

Ἀπό τή στιγμή πού καταργήθηκαν μέ τό Ν. 4619/2019 οἱ ποινικές διατάξεις γιά τήν κακόβουλη βλασφημία καί τήν καθύβριση θρησκεύματος, ξεσάλωσαν κάποιοι «καλλιτέχνες», βγάζοντας τήν

ἐσωτερική δυσωδία τους ἐναντίον ἱερῶν προσώπων τῆς χριστιανοσύνης, σέ μία προσπάθεια νά προκαλέσουν τό ἐνδιαφέρον, ἀφοῦ δέν τό προκαλοῦν μέ τό ἀνύπαρκτο ταλέντο τους.

Τελευταῖο κροῦσμα, μία βλάσφημη καί ἀηδιαστική ἀφίσα κάποιου Νίκου Πάστρα (βλ. ἵδρυμα Ὠνάση), ἡ ὁποία διαφημίζει μία ταινία – ντοκιμανταίρ πού πραγματεύεται τήν ἄμβλωση, τήν ἐξωσωματική γονιμοποίηση καί τήν εὐθανασία μέ τίτλο τά «Ἀδέσποτα Κορμιά». Ἡ ἀφίσα δείχνει ἐσταυρωμένη τήν Παναγία, ἔγκυο καί γυμνή.

Τό ὡς ἄνω ἔργο, ὄχι μόνο ποδοπατᾶ τά ἱερά τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἀλλά χρηματοδοτεῖται ἀπό τά χρήματα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ κατόπιν τῆς μέ ἀρ. πρωτ. 5987 ΕΞ 2021/02.03.2021 ἀποφάσεως τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐπικρατείας.

Καί θά μποροῦσε νά ἀναρωτηθεῖ κανείς: γιατί πάλι τά βάζουν μέ τήν πίστη τῶν χριστιανῶν, ἀφοῦ δέν ἔχει νά κάνει τό θέμα τῆς ταινίας μέ θρησκεῖες; Ἡ προφανής ἀπάντηση εἶναι: ἐπειδή ὁ Χριστός προβάλλει τήν ἀγάπη καί ὄχι τό μίσος πού ἔχουν ὅσοι ὑπερασπίζονται μέ πάθος τίς ἐκτρώσεις καί τήν εὐθανασία. Οἱ τελευταῖοι, ἀντιστρέφουν τήν κορυφαία ἐντολή τοῦ Θεοῦ: «ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καί ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καί ἐν ὅλῃ τῇ διανοία σου. αὕτη ἐστί πρώτη καί μεγάλη ἐντολή. δευτέρα δέ ὁμοίᾳ αὐτῇ· ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. ἐν ταύταις ταῖς δυσίν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καί οἱ προφῆται κρέμανται» .

Ὅσοι μισοῦν τόν Θεό μέ ὅλη τήν καρδιά, τήν ψυχή καί τή διάνοιά τους,  μισοῦν καί τό πλάσμα Του. Τό μίσος αὐτό, γίνεται φανερό ὄχι μόνο ἀπό τήν ἀφίσα, ἀλλά καί ἀπό ἐκεῖνα πού προωθεῖ ἡ ταινία, κορυφαῖα δείγματα μισανθρωπίας, τήν ἔκτρωση καί τήν εὐθανασία.

Ἡ ἔκτρωση εἶναι φόνος ἀνυπεράσπιστου ἀνθρώπου, ἀλλά καί αὐτοτιμωρία τῆς παιδοκτόνου μητέρας, πού ἐκτός ἀπό τόν πνευματικό θάνατο, ἐπιφέρει καί ἀνεξέλεγκτες ψυχικές διαταραχές, οἱ ὁποῖες διά γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ φαίνονται στίς ὑστερίες τῶν φεμινιστριῶν πού γίνονται βίαιες ἀπέναντι σέ ὅσους ἀντιτίθενται στήν ἔκτρωση.

Ἡ ὑποβοηθούμενη αὐτοκτονία, πού ψευδεπίγραφα ὀνομάστηκε εὐθανασία, ἀφοῦ στήν πραγματικότητα εἶναι «κακοθανασία», εἶναι ἀντιποίηση τοῦ ἔργου τοῦ Κυρίου τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου, περιφρόνηση τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία μας, ἀποφυγή τοῦ προσωπικοῦ σταυροῦ καί τελικά ἐξασφάλιση τῆς κόλασης.

Ἡ δέ ἐξωσωματική γονιμοποίηση, ὅσο καί ἄν δέν ἔχει τήν ἴδια ἀρνητική φόρτιση μέ τήν ἔκτρωση, οὐσιαστικά καταλήγει τίς περισσότερες φορές στό ἴδιο ἀποτέλεσμα, τή θανάτωση ἐμψύχων ἀνθρώπων σέ ἐμβρυακή μορφή, ἄρνηση τοῦ σταυροῦ τῆς ἀκούσιας ἀτεκνίας, τόν ὁποῖο σήκωσαν ἀγόγγυστα ἐμβληματικά ἱερά πρόσωπα τῆς χριστιανικῆς πίστης. Γι’ αὐτό καί προβάλλεται ἀπό τούς δημιουργούς τῆς ταινίας μαζί μέ τήν ἔκτρωση καί τήν εὐθανασία, ἀφοῦ συνιστᾶ καί αὐτή ἀντιποίηση τῆς ἐξουσίας τοῦ Θεοῦ στή ζωή καί στό θάνατο.

Ἑπομένως, ἡ ταινία «ἀδέσποτα κορμιά» πραγματεύεται κορμιά σκλαβωμένα στό διάβολο καί στά πάθη, δέσμια τῆς μαυρίλας καί τῆς δυστυχίας μίας ζωῆς χωρίς ἀγάπη, χωρίς Θεό. Αὐτός εἶναι ὁ σκοπός ἐκείνων πού προπαγανδίζουν αὐτό τόν τρόπο ζωῆς. Ἀπό φθόνο πρός τόν ἄνθρωπο, γιά νά εἶναι ὁ ἄνθρωπος δυστυχισμένος, σέ αὐτή τή ζωή καί στήν αἰωνιότητα.

Ἀναμφίβολα θά ἀκούσουμε πάλι ὑποκριτικές φωνές γιά ἐλευθερία τῆς τέχνης, ἡ ὁποία μπορεῖ νά ἀσχημονεῖ κατά τῆς χριστιανικῆς πίστης, ἀλλά δέν μπορεῖ νά θίξει τή ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, τόν ἰουδαϊσμό, τούς μουσουλμάνους μετανάστες κλπ. Ὅμως, ὅπως ὁ νόμος δέν ἐπιτρέπει στήν τέχνη νά ὑβρίζει τούς ἀνθρώπους, ἔτσι θά πρέπει νά μήν ἐπιτρέπει νά ὑβρίζει τήν πίστη καί τά ἱερά πρόσωπά της.

Ἡ ἀσχήμια, ἡ ταραχή καί ἡ ἀηδία πού προκαλοῦν τά βλάσφημα αἰσχρουργήματα τῆς ψευδοτέχνης, φανερώνουν τήν ἀφόρητη δυσωδία καί ἀσχήμια τῆς κολάσεως, μέσα ἀπό τήν ὁποία ἐμπνέονται τέτοιοι «καλλιτέχνες». Ἀντίθετα, οἱ βυζαντινές εἰκόνες τῶν Ἁγίων μας προκαλοῦν αἰσθήματα γαλήνης καί ἐλπίδας, διότι εἰκονίζουν τήν ὀμορφιά τοῦ Παραδείσου, τοῦ ὁποίου εὐχόμαστε ἐν μετανοίᾳ νά μεθέξουν καί οἱ σύγχρονοι «καλλιτέχνες» - σταυρωτές τοῦ ἀδίκως σταυρωμένου καί ἀναστημένου Ἰησοῦ.