Η υπαρξιακή αγωνία και τα ηθικά αδιέξοδα στη δωρεά γενετικού υλικού

Ιστοσελίδα Anonymous Us

Την σκέφτομαι κάθε μέρα…

Υποβλήθηκε στις: 27 Μαΐου 2019

Είμαι μια γυναίκα 18 ετών και συνελήφθην με δότρια ωαρίων. Ο μπαμπάς μου είναι ο βιολογικός μου μπαμπάς και τον θαυμάζω απεριόριστα. Δεν είμαι καθόλου κοντά στη μαμά μου. Οι γονείς μου μου είπαν ότι χρησιμοποίησαν δότρια ωαρίων όταν ήμουν 10-12 ετών. Αυτό είναι στο περίπου… Ειλικρινά δεν θυμάμαι πόσο χρονών ήμουν. Κάθε μέρα αναρωτιέμαι για τη βιολογική μου μαμά. Αναρωτιέται για μένα; Μοιάζουμε; Έχουμε παρόμοιες προσωπικότητες, συμπάθειες και αντιπάθειες;

Έχω ετεροθαλή αδέρφια; Έχω παππούδες και γιαγιάδες που γνωρίζουν για μένα; Αυτά που σας γράφω μόλις και μετά βίας αγγίζουν την επιφάνεια των συναισθημάτων μου. Δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια τον πόνο του να μην ξέρω ποια είναι η βιολογική μου μητέρα και να μην μπορώ να έχω σχέση μαζί της. Πραγματικά το σκέφτομαι αυτό τουλάχιστον μία φορά την ημέρα, και είναι τόσο ενοχλητικό διανοητικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά.

Θέλω να ρωτήσω τη μαμά και τον μπαμπά μου αν ξέρουν κάτι για αυτήν, αλλά φοβάμαι πάρα πολύ. Έχω μια δίδυμη αδερφή ( έγινε σύλληψη με το σπέρμα του μπαμπά μου και είμαι σίγουρη ότι έχουμε την ίδια βιολογική μαμά) και ετοιμαζόμαστε και οι δύο να ξεκινήσουμε το κολέγιο. Μακάρι να μπορούσα να πω στη βιολογική μου μαμά για τα μεγάλα γεγονότα της ζωής μας όπως αυτό. Μέρος του λόγου που φοβάμαι πολύ να ρωτήσω, είναι επειδή δεν θέλω να προσθέσω περισσότερο πόνο στην οικογένειά μου. Όπως κι αν τελειώσει αυτή η συζήτηση, πιστεύω ότι θα προκαλέσει περισσότερο κακό παρά καλό. Πονάω τόσο πολύ γι' αυτό και δεν θέλω να δώσω στους γονείς ή στην αδερφή μου αυτήν την αίσθηση. Δεν θα το ευχόμουν αυτό σε κανέναν.

Φοβάμαι επίσης να ρωτήσω γιατί ίσως η αναζήτησή μου για τη βιολογική μου μαμά δεν οδηγήσει πουθενά. Τι θα συμβεί αν οι γονείς μου δεν ξέρουν τίποτα; Τι γίνεται αν η κλινική που έκανε τη δωρεά ωαρίων δεν γνωρίζει τίποτα; Θα ένιωθα το ίδιο αν όχι χειρότερα, αλλά τουλάχιστον θα είχα μια απάντηση.

Αλλά αν ξέρουν κάτι; Τι θα γίνει αν έχουν την ταυτότητα της βιολογικής μαμάς μου; Θα απαντούσε αν επικοινωνούσα μαζί της; Δεν ξέρω καν αν θα μπορούσα νόμιμα να προσπαθήσω να μιλήσω μαζί της, αν θα είχα το τρόπο.

Όπως σας είπα, είμαι 18. Ωστόσο, ήδη σκέφτομαι πώς θα νιώσουν τα πιθανά παιδιά μου για αυτό. Αν αποκτήσω παιδιά, θα τους το πω μόλις μεγαλώσουν για να καταλάβουν. Θα τους ενοχλήσει που δεν θα γνωρίσουν τους παππούδες και τη γιαγιά από τη μητέρα τους και την άλλη οικογένεια; Θα τους ενοχλήσει που με ενοχλεί; Φοβάμαι να παντρευτώ και να κάνω παιδιά με έναν άντρα που είμαι συγγενής. Δεν νομίζω ότι είναι πιθανό, αλλά παρόλα αυτά, πιστεύω ότι είναι μια λογική ανησυχία.

Μέσα από το 23andMe βρήκα ξαδέρφια που είμαι βέβαιη ότι βρίσκονται στη μεριά της οικογένειας της βιολογικής μητέρας μου και έφτιαξα ένα γενεαλογικό δέντρο που τα συνδέει όλα. Νιώθω καλύτερα που μπορώ να συνδυάσω αυτή την πλευρά της οικογένειάς μου, αλλά δεν με βοηθάει πραγματικά γιατί δεν έχω ιδέα πώς χωράω εγώ σε αυτήν. Έχω μια άλλη οικογένεια και δεν μπορώ να τους γνωρίσω και να τους αγαπήσω (και εκείνοι δεν με γνωρίζουν και με αγαπούν). Ως παιδί που έγινα από δότρια, υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που απλά δεν μπορώ να μάθω.

Ευχαριστώ όποιον διάβασε ως εδώ. Έπρεπε να τα βγάλω όλα. Εάν είστε επίσης παιδί από δότη και αισθάνεστε το ίδιο με εμένα, ελπίζω να σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι δεν είστε μόνος. Η ανάγνωση των αναρτήσεων σε αυτό το site με βοήθησε με αυτόν τον τρόπο. Σε σκέφτομαι, σε αγαπώ, είμαι μαζί σου.

Εάν σκέφτεστε να κάνετε δωρεά ωαρίων ή σπέρματος, ελπίζω ότι αυτό θα σας βοηθήσει σε αυτήν την απόφαση. Προσωπικά είμαι αντίθετη με βάση το πώς νιώθω για τη σύλληψη και τη ζωή μου. Με ενοχλεί που κόστισα χρήματα, που η μόνη γυναίκα που θέλω περισσότερο σε αυτή τη ζωή μου είναι ξένη αλλά εξακολουθεί να είναι το 50% μου. Μερικές φορές εύχομαι να μην είχα γεννηθεί. Δεν το ζήτησα και ποτέ δεν θα συναινούσα σε αυτό. Παρακαλούμε υιοθετήστε, τουλάχιστον αυτά τα παιδιά υπάρχουν ήδη, μην κάνετε τα πάντα για να δημιουργήσετε ένα παιδί. Ή απλά μην αποκτήσετε καθόλου παιδιά. Κανείς δεν πρέπει να περνάει ώρες και  ώρες νιώθοντας μόνος και να αναρωτιέται για το ήμισυ της βιολογικής του οικογένειας. Δεν θα ευχόμουν αυτόν τον πόνο και την απορία σε ΚΑΝΕΝΑΝ.

(Πηγή: https://anonymousus.org/i-think-about-her-every-day/)
   

 
Πατέρας δίνει γενετικό υλικό στην ομοφυλόφιλη κόρη του…

Υποβλήθηκε στις 17 Ιουλίου 2019

Κατέληξα να δωρίσω το σπέρμα μου πριν από μερικά χρόνια, περίπου την ίδια στιγμή που η κόρη μου και η κοπέλα της (ομόφυλο ζεύγος) αποφάσισαν ότι ήθελαν ένα μωρό και έτσι έλαβαν σπέρμα από δωρητή. Μερικά χρόνια αργότερα ήθελαν να μάθουν ποιος είναι ο βιολογικός πατέρας και να κάνουν όλη τη διαδικασία του DNA και θυμήθηκα ότι είχα δωρίσει το σπέρμα μου την ίδια στιγμή που η κόρη μου έλαβε σπέρμα δωρητή, οπότε αποφάσισα να κάνω ο ίδιος έλεγχο DNA και όταν τα αποτελέσματα βγήκαν αποδείχτηκε ότι το μωρό ήταν δικό μου, αηδίασα τόσο γιατί ήταν η ίδια μου η κόρη που δεν μπορούσε να μιλήσει και ήθελε να αυτοκτονήσει. Αλλά ήταν εντελώς έξω από τον έλεγχό μου, δεν ήταν ότι εγώ επέλεξα ποιανού το σπέρμα θα έπαιρνε.

(Πηγή: https://anonymousus.org/no-title/)

πηγή: mumdadandkids.gr