Ἡ ἀποδόμηση τοῦ Συντάγματος

Ἀντιστράτηγος ε.α. Ἰωάννης Ἰντζές 

Τὰ τελευταῖα χρόνια ὁ ἑλληνικὸς λαὸς βιώνει ἀλλεπάλληλα σὸκ καὶ μεγάλες ἀλλαγὲς ποὺ προκαλοὺν μεγάλη κοινωνική, οἰκονομικὴ ἀλλὰ καὶ ψυχολογικὴ ἀναστάτωση, καταστάσεις ποὺ δὲν εὐνοοὺν τὴν εἰρήνη, τὴν πρόοδο καὶ τὴν εὐημερία. 

Τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος, ὡς ὁ θεμελιώδης νόμος τῆς Πολιτείας, ποὺ ὁρίζει τὰ δικαιώματα τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ τὸν τρόπο ἄσκησης τῆς κρατικῆς ἐξουσίας, συνεχῶς ἀποδομεῖται καὶ εὐτελίζεται. Οἱ Κυβερνήσεις εἰσάγουν καινοφανεῖς θεωρίες γιὰ τὴν παράκαμψη του, μὲ σκοπὸ τὴν ἐπίτευξη πολιτικῶν.... ἢ ἄλλων στόχων, ποὺ δὲν ἔχουν ὅμως σχέση μὲ τὰ συμφέροντα τοῦ Λαοῦ. Προωθοῦνται νομοσχέδια ποὺ ἔρχονται σὲ εὐθεῖα ἀντίθεση μὲ τὸ γράμμα καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Συντάγματος καὶ αὐτὸ θεωρεῖται δημοκρατικὴ διαδικασία καὶ ἐξέλιξη. Λέξεις ὅπως κοινωνικὴ ἀναγκαιότητα, ἐκσυγχρονισμὸς καὶ πρόσφατα ἡ συμπερίληψη, ἐφευρίσκονται γιὰ νὰ δικαιολογήσουν μεγάλες καὶ ριζικὲς ἀλλαγὲς στὴν κοινωνία. Πάντα ὅμως ἐνάντια στὸ Σύνταγμα. 

Θὰ ἀναφέρουμε μερικὲς μόνο ἀπὸ τὶς περιπτώσεις παραβίασης τοῦ Συντάγματος. 

Τὸ ἄρθρο 5, παρ 1 δίνει τὸ δικαίωμα «στὴν ἐλεύθερη ἀνάπτυξη τῆς προσωπικότητας καὶ τῆς συμμετοχῆς στὴν κοινωνική, oικoνoμικὴ καὶ πολιτικὴ ζωὴ τῆς Χώρας, ἐφόσον δὲν προσβάλλονται τὰ δικαιώματα τῶν ἄλλων καὶ δὲν παραβιάζεται τo Σύνταγμα ἢ τὰ χρηστὰ ἤθη». Βλέπουμε ὅμως στὶς λεγόμενες «παρελάσεις ὑπερηφάνειας» δημόσιες περιπτύξεις ἀπὸ ἡμίγυμνους ἄνδρες καὶ γυναῖκες, χειρονομίες καὶ κινήσεις ποὺ προσβάλλουν τὴ δημόσια αἰδῶ, χλευασμὸ θρησκευτικῶν συμβόλων καὶ Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀντιεθνικὰ συνθήματα καὶ μία εἰκόνα εὐτελισμοῦ τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας. Αὐτὰ δὲν ἀποτελοῦν προσβολὴ τῶν χρηστῶν ἠθῶν; Γιατί παραβιάζεται τὸ Σύνταγμα χωρὶς καμία διαμαρτυρία. Ποιός θὰ μᾶς προστατεύσει ἀπὸ τοὺς δικαιωματιστές; 

Τὸ ἄρθρο 16 παρ 2 καθορίζει ὅτι «ἡ παιδεία ἀποτελεῖ βασικὴ ἀποστολὴ τοῦ Κράτους καὶ ἔχει σκοπό...την ἀνάπτυξη τῆς ἐθνικῆς καὶ θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν Ἑλλήνων». Καὶ ἐδῶ, παρὰ καὶ τὴν πάγια νομολογία τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (1749/2019, 1750/2019 ΟλΣτΕ) ἔχουν εἰσαχθεῖ σὲ ὅλα τὰ σχολικὰ βιβλία κείμενα ἀντεθνικά, ἀντικοινωνικά, ἀντιχριστιανικά, ποὺ δὲν ὑπηρετοῦν τὸν σκοπὸ τῆς παιδείας. Μάλιστα μετὰ καὶ τὴν ψήφιση τοῦ νέου νόμου γιὰ τὸν γάμο θὰ βλέπουμε συχνότερα προγράμματα ποὺ θὰ προάγουν τὴν «συμπερίληψη» τῆς ἀτζέντα τῶν ΛΟΑΤΚΙ. 

Τὸ ἄρθρο 16 παρ 5 καθορίζει ρητὰ ὅτι «ἡ ἀνώτατη ἐκπαίδευση παρέχεται ἀποκλειστικὰ ἀπὸ ἱδρύματα ποὺ ἀποτελοῦν νομικὰ πρόσωπα δημοσίου δικαίου...υπό τὴν ἐποπτεία τοῦ Κράτους». Ἡ Κυβέρνηση θεωρῶντας ὅτι δὲν μπορεῖ νὰ ἐξασφαλίσει τὴν καλὴ λειτουργία τῶν Πανεπιστημίων (γιατί ἄραγε;) προτείνει τὴ λύση τῆς ἵδρυσης ξένων Παραρτημάτων Πανεπιστημίων, γεγονὸς ποὺ θὰ φέρει τὴν σταδιακὴ ἀπαξίωση τῶν κρατικῶν. Ἤδη μέχρι τώρα ἐξέφρασαν τὴν πρόθεσή τους νὰ ἱδρύσουν Πανεπιστήμια οἱ Τοῦρκοι γιὰ νὰ μᾶς μεταφέρουν τὸν πολιτισμό τους. Ἡ πρακτικὴ αὐτὴ τῆς σταδιακῆς ἀπαξίωσης κάποιων θεσμῶν ἢ ὀργανισμῶν (βλέπε, ΟΣΕ, Ὀλυμπιακή, ΔΕΗ, κλπ) εἶναι δοκιμασμένη καὶ ἐφαρμόζεται ὅταν πρέπει νὰ πεισθοῦν οἱ πολῖτες ὅτι, ὅταν Κυβέρνηση ἐπιχειρεὶ τέτοιες ἀλλαγές, ἄσχετα ἐὰν εἶναι ἀντισυνταγματικές, εἶναι πρὸς τὸ καλὸ τῶν πολιτῶν. 

Τὸ ἄρθρο 19, παρ 1 διασφαλίζει τὸ ἀπόρρητο τῆς ἐλεύθερης ἐπικοινωνίας, ἀλλὰ ἡ Κυβέρνηση γιὰ δῆθεν λόγους Ἐθνικῆς Ἀσφάλειας παρακολουθεῖ τὸν Ἀρχηγὸ τῆς Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης, τοὺς Ἀρχηγοὺς ΓΕΕΘΑ-ΓΕΣ καὶ τοὺς Ὑπουργούς της. Ὅταν ἡ Εὐρωβουλὴ ἐκδίδει γιὰ πρώτη φορὰ καταδικαστικὸ ψήφισμα γιὰ τὸ κράτος Δικαίου στὴν Ἑλλάδα, ἀναφέροντας καὶ τὶς ὑποκλοπές, ἡ Κυβερνητικὴ ἄποψη εἶναι ὅτι αὐτὰ διακινοῦνται γιὰ νὰ πλήξουν τὴν εἰκόνα τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Ἡ παραβίαση τοῦ Συντάγματος καὶ ἐδῶ εἶναι ἀσήμαντη λεπτομέρεια. 

Τὸ ἄρθρο 21, παρ 1 θεωρεὶ τὴν οἰκογένεια, «ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καὶ προαγωγῆς τoὺ Ἔθνους καὶ θέτει ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ Κράτους τὸν γάμο, τὴν μητρότητα καὶ τὴν παιδικὴ ἡλικία». Ὁ πρόσφατα ψηφισθεὶς νέος νόμος ὅμως, ἀποδομεῖ τὴν παραδοσιακὴ οἰκογένεια, ὀνομάζει γάμο τὴ σχέση ὁμοφυλόφιλων ζευγαριῶν, δίνει τὴ δυνατότητα ἄμεσης ἀναγνώρισης παιδιῶν ποὺ ἀποκτήθηκαν μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο στὸ ἐξωτερικὸ καὶ θὰ ἐπιτρέψει τὴν παρένθετη μητρότητα καὶ τὴν ἀντικατάσταση τῶν ὅρων Μητέρα καὶ Πατέρας μὲ τὸ Γονέας 1 καὶ 2, μέσῳ τῶν προσφυγῶν ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν. Ποῦ εἶναι ἡ ἀξία τῆς μητρότητας; Ποῦ εἶναι ἡ προστασία τῆς παιδικῆς ἡλικίας ἀνάμεσα σὲ δύο ἄντρες ἢ δύο γυναῖκες; Ποὺ εἶναι ἡ προαγωγὴ τοῦ Ἔθνους ὅταν τὸ δημογραφικὸ ἀπειλεῖ νὰ καταστρέψει τὴν Ἑλλάδα; Ποιοὶ θὰ ὑπερασπισθοῦν τὴν πατρίδα σὲ ἕναν πόλεμο; 

Σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 24 «ἀπαγορεύεται ἡ μεταβολὴ τοῦ προορισμοῦ τῶν δασῶν καὶ τῶν δασικῶν ἐκτάσεων, ἐκτὸς ἂν προέχει γιὰ τὴν Ἐθνικὴ Οἰκονομία ἡ ἀγροτικὴ ἐκμετάλλευση ἢ ἄλλη τους χρήση, ποὺ τὴν ἐπιβάλλει τὸ δημόσιο συμφέρον». Ἔτσι, κατὰ μία διασταλτικὴ ἑρμηνεία, ὅπως λένε οἱ νομικοί, ἐπιτράπηκε ἡ τοποθέτηση τεράστιων ἀνεμογενητριὼν ἐντὸς τῶν δασῶν, στὸ πλαίσιο ὑλοποίησης τῆς πράσινης ἀνάπτυξης. Καὶ δὲν μιλάμε γιὰ δημόσιο συμφέρον, ἀφοῦ ὅσο ἐπενδύουμε στὴν αἰολικὴ ἐνέργεια τόσο ἀνεβαίνει τὸ κόστος ἐνέργειας, αὐξάνουν τὰ κέρδη τῶν παρόχων ἐνέργειας καὶ φυσικὰ τῶν ἑταιρειῶν κατασκευῆς (συνήθως γερμανικῶν συμφερόντων). Πρωτοφανῆ πράγματα. 

Τὸ ἄρθρο 36, παρ 1 προβλέπει ὅτι «τὸν Πόλεμο τὸν κηρύσσει ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας», ἀλλὰ στὴν πολεμικὴ σύρραξη στὴν Οὐκρανία ἡ Κυβέρνηση χωρὶς καμία συζήτηση στὴν Βουλὴ κήρυξε τὸν πόλεμο στὴν Ρωσία καὶ μάλιστα διέθεσε πολὺ σημαντικὸ ἀριθμὸ πυρομαχικῶν καὶ στρατιωτικοῦ ἐξοπλισμοῦ στὴν ἀντιμαχόμενη Οὐκρανία. «Εἴμαστε σὲ πόλεμο» μὲ μία πυρηνικὴ χώρα γιὰ ἰδεολογικοὺς λόγους, θέλοντας νὰ δείξουμε ὅτι εἴμαστε στὴν σωστὴ πλευρὰ τῆς ἱστορίας καὶ ἀδιαφορῶντας γιὰ τὶς μέχρι τώρα, ἀλλὰ καὶ τὶς μελλοντικὲς συνέπειες. Ὅταν ὅμως ἡ Τουρκία παραβιάζει τὰ δικά μας κυριαρχικὰ δικαιώματα, τότε ἡ Κυβέρνηση ἀντὶ νὰ ἀντιδράσει, ὑπογράφει κενὲς περιεχομένου Συμφωνίες, γιὰ νὰ δείξει ὅτι ὅλα πάνε καλὰ καὶ νὰ κερδίσει πολιτικὸ χρόνο. 

Σὲ ὅλα τα παραπάνω νὰ προστεθεῖ καὶ ἡ πρόταση ποὺ ἔγινε τὸ 2016 γιὰ ἕνα «καινοτόμο Σύνταγμα» ἀπὸ ἐπιτροπή, μέλος τῆς ὁποίας ἦταν καὶ ὁ σημερινὸς Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν καὶ στὸ ὁποῖο πολλὲς ἀπὸ τὶς παραπάνω διατάξεις ἀπουσιάζουν. Ἐπίσης ὑπάρχουν καὶ ἄλλες πολλὲς ἀλλαγές, ὅπως ἡ κατάργηση τοῦ θρησκευτικοῦ ὅρκου, τῆς παραδοσιακῆς διάταξης γιὰ τὴν ἐπικρατοῦσα θρησκεία καὶ τῆς ἐπίκλησης στὸ Σύνταγμα τῆς Ἁγίας, Ὁμοουσίου καὶ Ἀδιαιρέτου Τριάδος. Καὶ ἐδῶ ἡ λέξη καινοτόμο εἶναι παραπλανητική, ἀφοῦ σημαίνει ἐθνοκτόνο. Πλήρη διάρρηξη μὲ τὶς ρίζες καὶ τὴν ἱστορία μας. 

Εἶναι πολὺ ἀπογοητευτικὸ νὰ ξεχνάμε ἀπὸ ποιά βάση δημιουργήθηκε τὸ ἑλληνικὸ κράτος. Νὰ μὴν ξέρουμε τί πίστευαν οἱ πρόγονοί μας καὶ γιατί ἀγωνίσθηκαν καὶ θυσιάσθηκαν. Αὐτὸ δείχνει ὄχι μόνο ἔλλειψη σεβασμοῦ, ἀλλὰ καὶ μία μικροπρέπεια στὴν σπουδαιότητας τῆς ἰδιοπροσωπείας καὶ τῆς μοναδικῆς μας ταυτότητας. 

Ἡ ἀποδόμηση τοῦ Συντάγματος νομοτελειακὰ θὰ ὁδηγήσει σὲ διάλυση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. 

πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr