Ο "φιλελεύθερος" θεολόγος

 Ο "φιλελεύθερος" θεολόγος είτε προτεστάντης, είτε καθολικός, είτε ορθόδοξος, έχει μία και μόνη πρεμούρα : Να του πει μπράβο ο κόσμος. 

 Όχι πως γνοιάζεται για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Ποτέ δεν λερώνει τα χέρια του με ιεραποστολές, φυλλάδια, εκλαϊκεύσεις κλπ. Μόνο μέσα στα σαλόνια αγορεύει. Την πλέμπα τη σιχαίνεται. Ό,τι μοντέρνο, σύγχρονο, κουλτουριάρικο τον συναρπάζει. Ό,τι παραδοσιακό τον απωθεί. Έτσι τρέχει ασθμαίνοντας πίσω από τις ιδέες της μόδας, και λέει "μ' αυτά λέμε και μεις" περιμένοντας να του δώσει κάποιος σημασία.

  Κάπως έτσι πολλοί προτεστάντες θεολόγοι στη Γερμανία δεν δίστασαν να υμνήσουν το νέο καθεστώς των ... Ναζί. 

 Έτσι και τώρα δεν κόλλησαν καθόλου να βγάλουν μια Βίβλο Γκέϋ !

  Είναι μέσα στα πράγματα. Οι κυβερνήσεις τους επαινούν : "προοδευτικός άνθρωπος", "χριστιανός με φρέσκο πνεύμα" ! Οι καθεστωτικοί άνθρωπων των γραμμάτων λεν : "δικός μας άνθρωπος". 

 Αλλά ο "φιλελεύθερος" θεολόγος δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος. Πάντα κάτι του λείπει. Ξέρετε τί ; Η ΠΙΣΤΗ. Έχει προ πολλού απωλέσει την πίστη του στον Χριστό. Το τραγικότερο είναι το ότι φαίνεται....Φαίνεται στη θλιμμένη φάτσα του..... Ό,τι και να τσαμπουνάει, η μιζέρια του τον προδίνει ότι στερείται Χριστού.

π. Σπυρίδων Χιόνης

 

πηγή: proskynitis.blogspot.com