Ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης
Ἐὰν ὅμως νικηθῆτε ἀπὸ τὴν ἀσθένειαν, καὶ φιλοζωΐαν, καὶ καταφρονήσετε μὲν τὸν Χριστόν, καὶ τοὺς Ἁγίους αὐτοῦ, καὶ ἀθετήσετε τὴν πίστιν, καὶ τὴν εὐσέβειαν, προστρέξετε δὲ εἰς τοὺς δαίμονας, καὶ μάγους, καὶ μάγισσας, διὰ νὰ σᾶς ἰατρεύσουν, ἢ ἄλλην βοήθειαν νὰ σᾶς
κάμουν, νὰ εἰξεύρετε ὅτι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, ἔμπροσθεν εἰς ὅλο τὸ πλῆθος τῶν Ἀγγέλων καὶ τῶν ἀνθρώπων, ἔχετε νὰ γενῆτε καύχημα μὲν εἰς τὸν διάβολον, ὀνειδισμὸς δὲ καὶ ὕβρις εἰς τὸν Χριστόν· διότι ὁ διάβολος τότε ἔχει νὰ καυχηθῇ ἐναντίον τοῦ Κυρίου, καὶ νὰ εἰπῇ· ἰδοὺ οὗτοι οἱ Χριστιανοὶ διὰ παραμικρὰν ἀσθένειαν, ὁποῦ τοὺς ἠκολούθησε, καὶ διὰ ὀλίγην ἀνάγκην ὁποῦ ἔλαβον, ἀθέτησαν μὲν ἐσένα, καὶ τὴν ἰδικήν σου πίστιν, καὶ ἀγάπην, ὅστις τοὺς ἔπλασες, καὶ τοὺς ἀνέπλασες καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ὑπέμεινας θάνατον, ἐπρόστρεξαν δέ, καὶ κατέφυγον εἰς ἐμένα, καὶ εἰς τὴν ἰδικήν μου βοήθειαν, ὁποῦ οὔτε τοὺς ἔπλασα, οὔτε θάνατον διὰ λόγου τους ἔλαβον, καὶ ἐπροτίμησαν περισσότερον τὴν ἰδικήν μου ἀγάπην, ἀπὸ τὴν ἰδικήν σου· ἔτσι τὸ βεβαιοῖ ὁ Οὐρανοφάντωρ Βασίλειος· «ὁ νῦν ἀπατῶν ἡμᾶς, καὶ διὰ τῶν κοσμικῶν δελεαμάτων λήθην ἐμποιεῖν ἡμῖν τοῦ εὐεργέτου μηχανῇ πάσῃ σπουδάζων, ἐπ᾿ ὀλέθρῳ τῶν ψυχῶν ἡμῶν ἐναλλόμενος ἡμῖν καὶ ἐπεμβαίνων, εἰς ὀνειδισμὸν τότε προσοίσει τῷ Κυρίῳ τὴν ἡμετέραν καταφρόνησιν, καὶ ἐγκαυχήσεται τῇ ἀπειθείᾳ καὶ ἀποστασίᾳ ἡμῶν, ὥστε, οὔτε κτίσας ἡμᾶς, οὔτε ἀποθανὼν ὑπὲρ ἡμῶν, ὅμως ἔσχεν ἡμᾶς ἀκολουθοῦντας αὐτῷ ἐν τῇ ἀπειθείᾳ καὶ ἀμελείᾳ τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ». (Ὅρα κατὰ πλάτ. β´) ὢ συμφοράν! ἢ δυστυχίαν, ὁποῦ θέλετε νὰ πάθετε ἀδελφοί! διότι αὐτὸ τὸ ὄνειδος, καὶ αὐτὸ τὸ καύχημα, ὁποῦ ἔχει νὰ κάμῃ τότε ὁ Διάβολος κατὰ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ διὰ λόγου σας, εἶναι βαρύτερον εἰς ἐσᾶς ἀπὸ τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον, ἀπὸ τὸ σκότος τὸ ἐξώτερον, ἀπὸ τὸν βρυγμὸν τῶν ὀδόντων· εἶναι βαρύτερον εἰς ἐσᾶς, ἀπὸ ὅλους τοὺς ταρτάρους, ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀκοιμήτους σκώληκας, καὶ ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀφεγγεῖς, καὶ φοβεροὺς τόπους τοῦ Ἅδου.Μὲ ἕνα λόγον, εἶναι βαρύτερον ἀπὸ ὅλας ὅλας ὁμοῦ τὰς κολάσεις, ὁποῦ ἔχουν αἰωνίως νὰ σᾶς κολάζουν· ἔτσι ἀκολούθως τὸ λέγει ὁ αὐτὸς μέγας Βασίλειος· «τοῦτο τὸ ὄνειδος τὸ κατὰ τοῦ Κυρίου, καὶ τοῦτο τὸ καύχημα τοῦ ἐχθροῦ, βαρύτερον ἐμοὶ τῶν ἐν τῇ γεέννῃ κολάσεων φαίνεται· τῷ ἐχθρῷ τοῦ Χριστοῦ, ὕλην γενέσθαι καυχήματος, καὶ ἀφορμὴν ἐπάρσεως, κατ᾿ αὐτοῦ τοῦ ὑπὲρ ἡμῶν ἀποθανόντος, καὶ ἐγερθέντος» (Αὐτόθι) τὸ ὁποῖον διὰ νὰ μὴ πάθετε ἀδελφοί, φυλαχθῆτε, φυλαχθῆτε, σᾶς λέγω καὶ τρίτον, φυλαχθῆτε, δι᾿ ἀγάπην Θεοῦ, καὶ διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς σας, ἀπὸ τὸ νὰ μεταχειρίζεσθε κᾀνένα εἶδος μαγείας, ἢ νὰ προστρέχετε εἰς μάγους, καὶ μάγισσας, ἀλλ᾿ εἰς ὅλας σας τὰς περιστάσεις καὶ ἀνάγκας προστρέχετε εἰς τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, εἰς τὴν προστασίαν τῆς Θεοτόκου, καὶ εἰς τὰς πρεσβείας τῶν Ἁγίων, ἵνα καὶ τῶν ἀσθενειῶν, καὶ τῶν ἀναγκῶν σας ἐλευθερωθῆτε, καὶ τῆς αἰωνίου κολάσεως λυτρωθῆτε, καὶ τῆς οὐρανίου βασιλείας ἀξιωθῆτε· ἧς γένοιτο ἀξιωθῆναι πάντας ἡμᾶς, χάριτι τοῦ Χριστοῦ.
Ἔπειτα
δὲν εἶναι ἄλλος ἰατρός, οὔτε ἄλλη βοήθεια, διὰ νὰ ὑπάγῃς Χριστιανὲ νὰ
ἰατρευθῇς ὅταν ἀσθενήσῃς, μόνον ὁ μάγος καὶ ὁ διάβολος;
δὲν εἶναι ὁ Χριστός, ὁποῦ πιστεύεις, ὁ μόνος καὶ ἄκρος ἰατρός, ὅς τις
καὶ ὅταν ἦτο εἰς τὴν γῆν, ἰάτρευσε τόσας χιλιάδας καὶ μυριάδας ἀσθενεῖς;
«καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς… θεραπεύων πᾶσαν νόσον, καὶ
πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ»· (Ματθ. δ´ 23) καὶ τώρα ὁποῦ ἀνέβη εἰς τοὺς
Οὐρανούς, ἰατρεύει μὲ τὴν χάριν του καὶ βοήθειαν ὅλους ἐκείνους, ὁποῦ
τὸν ἐπικαλεσθοῦν μετὰ πίστεως; δὲν εἶναι τόσοι καὶ τόσοι ἰατροί, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Μάρτυρες, οἱ Ἀνάργυροι, οἱ Ἱεράρχαι, οἱ Ὅσιοι καὶ οἱ λοιποὶ Ἅγιοι, οἵτινες ἔλαβον ἀπὸ τὸν Χριστὸν χάριν καὶ δύναμιν, διὰ νὰ ἰατρεύσουν κάθε εἶδος ἀσθενείας; δὲν εἶναι ἡ Ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, κοινὸν νοσοκομεῖον
καὶ πανδοχεῖον ἀνοικτόν, διὰ νὰ δέχεται ὅλα τὰ τέκνα της, ὁποῦ πάσχουν
ἀπὸ διαφόρους ἀσθενείας, τόσον τῆς ψυχῆς, ὅσον καὶ τοῦ σώματος, διὰ νὰ
τὰ παρηγορῇ; διὰ νὰ τὰ βοηθῇ διὰ νὰ τὰ ἰατρεύῃ; μὲ τοὺς ἁγιασμοὺς καὶ μὲ
τὰ θεῖα Μυστήρια; «Μὴ ρητίνη οὐκ ἔστιν ἐν Γαλαάδ; ἢ ἰατρὸς οὐκ ἔστιν
ἐκεῖ; ἐφώναζέ ποτε Ἱερεμίας ὁ προφήτης, πρὸς τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαόν»·
(Κεφ. η´ 22) καὶ ἐγὼ τώρα φωνάζω πρὸς τοὺς ἀσθενεῖς Χριστιανούς.
Μήπως δὲν εἶναι ἀδελφοὶ εἰς τὴν ὀρθόδοξον πίστιν σας, καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ὁποῦ πιστεύετε, ἰατρεία καὶ βοηθεία; ὁ Χριστός, καὶ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ πόσα ἐκατόρθωσε, λέγει ὁ Χρυσορρήμων; «αὐτὸς τὸν θάνατον κατέλυσε· τὴν ἁμαρτίαν ἔσβεσε· τὸν ᾅδην ἄχρηστον ἐποίησε· τοῦ διαβόλου τὴν δύναμιν ἐξέλυσε· καὶ εἰς σώματος, ὑγείαν οὐκ ἔστιν ἀξιόπιστος;» (Ἀνδρ. κα´).
Πῶς λοιπὸν σᾶς βαστᾷ ἡ καρδία νὰ ἀφίνετε τὸν Θεὸν ὁποῦ ἐσεῖς πιστεύετε, καὶ νὰ πηγαίνετε εἰς τὸν κατηραμένον διάβολον; πῶς παραιτεῖτε τὸν γλυκύτατον Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν ποιητήν σας; τὸν ἐξαγοραστήν σας; τὸν ἀληθινὸν ἰατρόν σας; καὶ πηγαίνετε εἰς τὸν ἀνθρωποκτόνον; εἰς τὸν τύραννον; εἰς τὸν κακοποιόν σας; Πῶς τὸ ὑποφέρει ἡ ψυχή σας, νὰ καταφρονῆτε τόσους Ἁγίους, φίλους καὶ εὐεργέτας καὶ ἰατρούς σας ἄκρους, καὶ νὰ καταφεύγετε εἰς τοὺς μιαροὺς μάγους καὶ εἰς τοὺς ἀκαθάρτους δαίμονας τοὺς ἄκρους ἐχθρούς σας;
Πῶς τὸ ὑποφέρετε ν᾿ ἀφίνετε τὴν Ἁγίαν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ τὴν μητέρα σας, καὶ νὰ τρέχετε εἰς τὰς διαβολικὰς συναγωγάς, καὶ εἰς τῶν δαιμόνων καὶ μάγων τὰς κατοικίας; καὶ ἴσα μὲ ἕνα μεθυσμένον κακογραΐδιον καὶ μὲ μίαν ἀτσιγκάναν δὲν δύναται νὰ κάμῃ καὶ ὁ Χριστός; ἴσα μὲ τὰ κάρβουνα, καὶ μὲ τὰ πέταλα, καὶ μὲ τὰ διαβολικὰ φυλακτάρια, δὲν ἔχει δύναμιν ὁ σταυρός; ὁ ἁγιασμός; καὶ τὰ ἄλλα σωτηριώδη, καὶ ἰαματικὰ τῆς πίστεώς σας μυστήρια; ἄχ! ἀχάριστα κτίσματα! ἄχ! ἄπιστος καὶ σκληροκάρδιος γενεά! καὶ ποῦ εἶναι τὰ ἀστροπελέκια τοῦ οὐρανοῦ; ποῦ εἶναι οἱ σεισμοὶ τῆς γῆς, καὶ τὰ χάσματα διὰ νὰ σᾶς κατακαύσουν, διὰ νὰ σᾶς καταχαώσουν, καὶ διὰ νὰ σᾶς καταπίουν ζωντανούς;
Δίκαιον λοιπόν, δίκαιον ἔχει, νὰ φωνάζῃ παραπονετικὰ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, διὰ λόγου σας μὲ τὸν Ἱερεμίαν, πῶς κᾀνένα ἄλλο Ἔθνος δὲν ἐγκατέλιπε τὸν Θεόν του, πάρεξ ἐσεῖς οἱ Χριστιανοί του· «διέλθετε εἰς νήσους Χετιείμ, καὶ ἴδετε, καὶ εἰς Κηδὰρ ἀποστείλατε… καὶ ἴδετε, εἰ γέγονε τοιαῦτα· εἰ ἀλλάξωνται ἔθνη Θεοὺς αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσὶ θεοί· ὁ δὲ λαός μου ἠλλάξατο τὴν δόξαν αὐτοῦ, ἐξ ἧς οὐκ ὠφεληθήσονται» (Ἱερ. β´ 10) δίκαιον ἔχει νὰ παραπονῆται, πῶς ἔφριξεν ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, διότι ἐσεῖς οἱ Χριστιανοί, ἀφήκατε αὐτόν, τὴν πηγὴν τῆς ζωῆς καὶ τῆς ὑγείας, καὶ ἐζητήσατε τοὺς ἀνύδρους λάκκους τῶν μάγων, καὶ Ἀτσιγκάνων· «ἐξέστη ὁ Οὐρανὸς ἐπὶ τούτῳ, καὶ ἔφριξεν ἐπὶ πλεῖον σφόδρα λέγει Κύριος, ὅτι δύω καὶ πονηρὰ ἐποίησεν ὁ λαός μου· ἐμὲ ἐγκατέλιπον πηγὴν ὕδατος ζωῆς, καὶ ὤρυξαν ἑαυτοῖς λάκκους συντετριμμένους, οἳ οὐ δυνήσονται ὕδωρ συνέχειν» (Ἱερ. αὐτόθι 12) δίκαιον ἔχει ὁ Ἰησοῦς νὰ φωνάξῃ μὲ τὸν Ἡσαΐαν, πῶς αὐτὸς μὲν σᾶς ἀνεγέννησε διὰ τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος καὶ σᾶς ἔκαμε παιδία του, ἐσεῖς δὲ διὰ ὀλίγην ἀσθένειαν ἐκαταφρονήσετε τὸν πατέρα σας, καὶ ἐπήγετε εἰς τοὺς μάγους καὶ δαίμονας τοὺς ἐχθρούς του· «ἄκουε Οὐρανέ, καὶ ἐνωτίζου ἡ γῆ· ὅτι Κύριος ἐλάλησε, Υἱοὺς ἐγέννησα, καὶ ὕψωσα, αὐτοὶ δὲ μὲ ἠθέτησαν» (Ἡσ. α´ 2) καὶ πῶς τὸ βόδι καὶ ὁ γάϊδαρος γνωρίζει τὸν εὐεργέτην καὶ οἰκοκύρην του, ἐσεῖς δὲ τὸν εὐεργέτην σας δὲν γνωρίζετε; «ἔγνω βοῦς τὸν κτησάμενον, καὶ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ Κυρίου αὐτοῦ, Ἰσραὴλ δέ με οὐκ ἔγνω, καὶ ὁ λαός μου οὐ συνῆκε» (Αὐτόθι 3).
Ὅθεν διὰ νὰ μὴ λυπῆται ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἐξ αἰτίας σας, καὶ νὰ λέγῃ τοιαῦτα, καὶ διὰ νὰ μὴ φαίνεσθε καὶ ἐσεῖς ἀχάριστοι πρὸς τοιοῦτον ἄκρον σας εὐεργέτην, λείψετε σᾶς παρακαλῶ, ἀδελφοί μου, λείψετε ἀπὸ τὸ νὰ πηγαίνετε εἰς μάγους καὶ μάγισσας καὶ Ἀτσιγκάνας, καὶ ὅταν τύχῃ νὰ ἀσθενήσετε, προστρέχετε εἰς τὸν Χριστὸν μετὰ θερμῆς πίστεως, καὶ ζητεῖτε τὴν ἰατρείαν· διότι αὐτὸς εἶναι πάντοτε πατήρ σας φιλοστοργότατος, καὶ ἂν σᾶς ἔδωκε τὴν ἀσθένειαν, σᾶς τὴν ἔδωκε διὰ νὰ δοκιμάσῃ τὴν ὑπομονήν σας, διὰ νὰ σᾶς στεφανώσῃ περισσότερον, καὶ διὰ νὰ ἰδῇ, ἂν τὸν ἀγαπᾶτε γνησίως· «τίς γὰρ φησίν ἐστιν υἱός, ὃν οὐ παιδεύει Πατήρ»; (Ἑβρ. ιβ´ 7) αὐτὸς ἀγκαλὰ καὶ σᾶς παιδεύῃ καὶ σᾶς ῥαπίζῃ κᾄποτε πατρικῶς διὰ τὰς ἁμαρτίας σας, ἀλλὰ πάλιν σᾶς ἰατρεύει καὶ σᾶς χαϊδεύει ὡς τέκνα του, ὅταν ἐπιστραφῆτε πρὸς αὐτὸν διὰ μετανοίας, καὶ ἐξ ὅλης καρδίας ζητήσετε τὴν βοήθειάν του. «Μακάριος γὰρ φησιν ἄνθρωπος, ὃν ἤλεγξεν ὁ Κύριος· νουθέτημα Παντοκράτορος μὴ ἀπαίνου· αὐτὸς γὰρ ἀλγεῖν ποιεῖ, καὶ πάλιν ἀποκαθίστησιν· ἔπαισε, καὶ αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἰάσαντο». (Ἰὼβ ε´ 17).
Προστρέχετε ἀκόμη ἐν ταῖς ἀσθενείαις σας, καὶ εἰς τὴν Κυρίαν Θεοτόκον τὴν μετὰ Θεὸν ἰατρείαν τῶν ἀσθενῶν, καὶ τῶν λυπημένων παρηγορίαν προστρέχετε, καὶ εἰς τοὺς Ἁγίους πάντας, καὶ παρακαλοῦντες αὐτοὺς μετὰ πίστεως, θέλετε ἐπιτύχετε τῆς ποθουμένης ἰατρείας τῆς ἀσθενείας σας· ἐὰν ὅμως καὶ δὲν λάβετε τὴν ποθουμένην ὑγείαν, ἀλλὰ σᾶς ἀφήσῃ ὁ Θεὸς καὶ παιδεύεσθε, διότι ἔτσι εἶναι συμφέρον εἰς τὴν ψυχήν σας, πρέπει νὰ στέκεσθε ἀνδρεῖοι καὶ στερεοὶ εἰς τὴν πίστιν, καὶ μυριάκις νὰ προτιμᾶτε νὰ ἀποθάνετε, πάρεξ νὰ καλέσετε μάγους καὶ μάγισσας, καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπον νὰ ἀρνηθῆτε τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ, καὶ νὰ προδώσετε τὴν εὐσέβειαν· ἀλλὰ καὶ ἂν ἄλλοι τυχὸν σᾶς παρακινοῦσαν εἰς τοῦτο, συγγενεῖς ἢ φίλοι, φυλαχθῆτε δι᾿ ἀγάπην Θεοῦ νὰ μὴ τοὺς ὑπακούσετε, καὶ ἂς εἶσθε βέβαιοι ὅτι διὰ τὴν ὑπομονήν σας ταύτην καὶ μεγαλοψυχίαν, α´ ὁ Θεὸς ἔχει νὰ σᾶς στεφανώσῃ μὲ μαρτυρίου στέφανον· β´ τὸ συνειδός σας ἔχει νὰ χαρῇ καὶ νὰ εὐφρανθῇ ἀσυγκρίτως περισσότερον, παρὰ ἂν ἐλαμβάνετε τὴν ὑγείαν σας· γ´ οἱ ἄνθρωποι ἔχουν νὰ σᾶς ἐπαινέσουν μὲ μεγάλα ἐγκώμια, καὶ δ´ ἔχετε εἰς ὅλον τὸ ὕστερον νὰ λάβετε καὶ ἰατρείαν τῆς ἀσθενείας σας, καθὼς ταῦτα πάντα βεβαιοῖ ὁ χρυσογραφικὸς τοῦ Ἰωάννου κάλαμος.
http://anavaseis.blogspot.com
πηγή: entaksis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας