Ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες: Τὸ ψηφιακὸ «κόλπο γκρόσο» τῆς Νέας Τάξης, γιὰ νὰ τραβοῦν τὰ δικαιώματα τοῦ πολίτη ἀπὸ τὴν «πρίζα»

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης 

Οἱ ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες εἶναι βέβαιο πὼς θὰ μετατραποῦν σὲ μέσα ἄσκησης δικαιωμάτων, ἀνοίγοντας διάπλατα τὸν δρόμο γιὰ τὴ ψηφιακὴ σκλαβιά.

Παρὰ τὶς προσπάθειες τῆς κυβέρνησης νὰ ἁπλώσει ἕνα νέφος παραπληροφόρησης σχετικὰ μὲ τὶς νέες ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες, οἱ προθέσεις τους εἶναι ἤδη γνωστὲς ἐδῶ καὶ χρόνια. Λένε ὅτι δῆθεν δὲν θὰ ἔχουν καμία διαφορὰ μὲ τὶς συμβατικὲς ταυτότητες, καὶ ὁ πρωθυπουργὸς ἔφτασε σὲ σημεῖο νὰ ψεύδεται ἀνερυθρίαστα ἐνώπιον τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, δηλώνοντας ὅτι «οἱ νέες ταυτότητες δὲν ἔχουν τσιπάκια». 

Εἶναι πασιφανὲς ὅτι ἡ ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα δὲν ἔρχεται... στὴ ζωή μας γιὰ νὰ χρησιμοποιηθεῖ ὡς ἁπλὸ μέσο ταυτοποίησης, ἄλλα γιὰ νὰ μετατραπεῖ τελικὰ σὲ Κάρτα τοῦ Πολίτη, δηλαδὴ σὲ κλειδὶ «πασπαρτοῦ» γιὰ τὴν ἄσκηση ὅλων τῶν δικαιωμάτων, ποὺ θὰ ἀνήκει περισσότερο στὸν «κλειδοκράτορα» μιᾶς ὑπερεξουσίας, παρὰ στον ίδιο τον πολίτη. Ἡ συμπερίληψη τῆς ὕπουλης παραγράφου στὸ σχετικὸ ΦΕΚ ποὺ ἀναφέρει ὅτι στὶς νέες ταυτότητες θὰ «δύναται νὰ ἀποθηκευτοῦν τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀπαιτοῦνται γιὰ τὶς ὑπηρεσίες ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης», ἁπλὰ ἐπιβεβαιώνουν μιὰ προειλημμένη ἀπόφαση τῆς κυβέρνησης Μητσοτάκη. 

Ἤδη ἀπὸ τὸ 2019 ὁ Κυριάκος Πιερρακάκης εἶχε δηλώσει ὅτι ἐπιδιώκουν νὰ καταργήσουν τὸν ΑΔΤ, τὸν ΑΦΜ καὶ τὸν ΑΜΚΑ, γιὰ νὰ ἀντικατασταθεῖ ἀπὸ ἕναν ἀριθμὸ ποὺ θὰ ἀντιστοιχεῖ σὲ κάθε πολίτη, γιὰ κάθε ἐπαφή του μὲ τὸ κράτος. Ἡ συγχώνευση ἀριθμῶν σὲ ἕναν καὶ μόνο προσωπικὸ ἀριθμό, προϋποθέτει καὶ τὴν ἑνοποίηση ὅλων τῶν κρατικῶν ἐγγράφων σὲ ἕνα καὶ μόνο ψηφιοποιημένο προσωπικὸ ἔγγραφο, δηλαδὴ τὴν Κάρτα τοῦ Πολίτη. Ὁ Προσωπικὸς Ἀριθμὸς τοῦ Πολίτη λοιπόν, πρόκειται νὰ προστεθεῖ σὺν τῷ χρόνῳ στὶς νέες ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες. 

Ἠλεκτρονικὴ ταυτότητα – Κάρτα τοῦ Πολίτη καὶ ψηφιακὸ εὐρὼ εἶναι οἱ ἀπαραίτητοι κρίκοι τῆς ἁλυσίδας ποὺ θὰ δεθεῖ στὸν τράχηλο τοῦ πολίτη, καὶ θὰ ἀνοίξουν τὸν δρόμο γιὰ τὴ δημιουργία τοῦ «ψηφιακοῦ» ἀνθρώπου, τοῦ μετανθρώπου ποὺ θὰ βρίσκεται στὴν κυριολεξία σὲ ἀπ' εὐθείας σύνδεση μὲ τοὺς ψηφιακοὺς νευρῶνες τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης. 

Μὲ τὴ μέθοδο τῆς σαλαμοποίησης τῶν δικαιωμάτων, αὐτὸς ὁ «ψηφιακὸς» πολίτης σὲ ὅποια χώρα καὶ ἂν ἀνήκει, σὲ ὅποιο Σύνταγμα καὶ ἂν ὑπακούει, σὲ ὅποια κυβέρνηση καὶ ἂν ἐμπιστεύεται τὰ προσωπικὰ δεδομένα του, θὰ γίνει ἐν τέλει ἕνα ἕρμαιο τῆς Νέας Τάξης, ποὺ ἀνὰ πᾶσα στιγμὴ θὰ μποροῦν νὰ τοῦ τραβοῦν τὴν «πρίζα», γιὰ ὁποιονδήποτε λόγο κριθεῖ σκόπιμο. 

Τὸ ἂν οἱ ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες ποὺ θὰ ἀνακοινωθοῦν ἀπὸ τὴν κυβέρνηση ἔχουν δυνατότητα νὰ ἀποτυπώνουν γεωχωρικὰ δεδομένα, εἶναι μόνο ἡ κορυφή του παγόβουνου σὲ αὐτὸ τὸ ζήτημα. 

Τὰ συστήματα ἐντοπισμοῦ τῆς θέσης καὶ τῆς δραστηριότητας κάθε ἀνθρώπου, δὲν ἀφορᾶ μόνο τὰ τυπικὰ συστήματα γεωεντοπισμοῦ. Εἶναι ὁποιεσδήποτε τεχνολογικὲς καινοτομίες καὶ διατάξεις συμβάλλουν στὴ συγκρότηση ἑνὸς δικτύου συλλογῆς (διχτυοῦ δηλαδή), ἐπεξεργασίας καὶ δόλιας χρήσης τῶν πληροφοριῶν ποὺ θὰ δεσμεύσει ἀπολύτως τὴν ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων. 

Τὸ τσιπάκι, ἂν δὲν μπορεῖ σήμερα νὰ «βλέπει» ἀνελλιπῶς τὴ γεωγραφικὴ θέση μου (ἂν καὶ θὰ μπορεῖ νὰ τὸ κάνει ἀποσπασματικὰ στὰ σημεῖα ποὺ χρησιμοποιεῖται ἡ κάρτα), θὰ μπορέσει νὰ τὸ κάνει αὔριο μέσῳ τῶν ἀναβαθμίσεων τῆς ταυτότητας καὶ τῆς ἐξέλιξης τῆς τεχνολογίας. Τὸ θέμα εἶναι ὅτι παραδίδοντας ὅλα τὰ δεδομένα σου στὸ κράτος, παραδίδεις ὁλόκληρη τὴ ζωή σου στὸ ὑπερκράτος, ποὺ κατευθύνει τὸ σημερινὸ κράτος – μαριονέτα. 

Ὁ ἀπώτερος σκοπός τους εἶναι ἤδη προαποφασισμένος. Τὰ προσωπικὰ στοιχεῖα, τὰ βιομετρικὰ δεδομένα, τὰ στοιχεῖα ἐργασίας, τὰ φορολογικὰ στοιχεῖα, οἱ τραπεζικὲς κινήσεις, οἱ ἀγορές, οἱ δοσοληψίες, ὁ ἰατρικὸς φάκελος, τὰ φάρμακα, οἱ ἐμβολιασμοί, οἱ μετακινήσεις καὶ τὰ ταξίδια, τὰ πρόστιμα μὴ συμμόρφωσης καὶ τὰ «προνόμια» συμμόρφωσης, ἀκόμα καὶ τὸ προσωπικὸ ἀποτύπωμα ἄνθρακα, ὅλα θὰ πρέπει νὰ μποῦν σὲ ἕναν κοινὸ καταγραφέα προσωπικῶν πληροφοριῶν. 

Ἕνα σενάριο ἀπὸ τὸ ἐφιαλτικὸ μέλλον τους 

Φανταστεῖτε μιὰ τέτοια Κάρτα Πολίτη, τί τρομακτικὴ δύναμη μαζικῆς χειραγώγησης καὶ καταστολῆς θὰ ἔχει σὲ μιὰ ἑπόμενη... πανδημία (ὅπως ἤδη προαναγγέλλουν ὅτι θὰ ἔχουμε). Φανταστεῖτε ἕναν πολίτη ποὺ γιὰ ὁποιοδήποτε λόγο δὲν ἐμπιστευτεῖ τὰ σκευάσματα ποὺ θὰ προκύψουν ἀπὸ τὸ ἑπόμενο mega deal τῆς ΕΕ μὲ τὴ Pfizer, πόσο ἀκαριαῖα θὰ μποροῦν νὰ τοῦ κατεβάσουν τὸν διακόπτη τῶν δικαιωμάτων του. 

Δηλαδὴ νὰ μὴ μπορεῖ νὰ βγεῖ ἀπὸ τὸ σπίτι του, καὶ ἂν βγεῖ παρατύπως νὰ μὴν μπορεῖ νὰ βάλει μπρὸς τὸ συνδεδεμένο online αὐτοκίνητο του ἢ νὰ χρησιμοποιήσει ΜΜΜ. Νὰ μὴ μπορεῖ νὰ ἐργαστεῖ, νὰ μὴ μπορεῖ νὰ εἰσέλθει σὲ δημόσιες ὑπηρεσίες καὶ καταστήματα πάσης φύσεως καὶ νὰ τοῦ περιορίζονται ἀσφυκτικὰ οἱ ἀγορὲς ποὺ θὰ μπορεῖ νὰ κάνει. Νὰ ἀποκλείεται ἀπὸ τὰ ψηφιακὰ ἐπιδόματα οἰκονομικῆς στήριξης τοῦ κράτους καὶ νὰ μὴν ὑπάρχουν μετρητὰ γιὰ νὰ τὸν βοηθήσει ἕνας συνάνθρωπός του, ἀφοῦ αὐτὰ θὰ ἔχουν καταργηθεῖ καὶ θὰ ὑπάρχει μόνο ψηφιακὸ εὐρὼ ποὺ θὰ ἐλέγχεται ἀπόλυτα σὲ ποιούς λογαριασμοὺς «ἀρνητῶν» καταλήγει. 

Νὰ μὴ μπορεῖ ἀκόμα νὰ χρησιμοποιήσει social media, ἐφαρμογὲς ἢ καὶ τὸ διαδίκτυο γενικότερα, ἂν κατηγορηθεῖ καὶ καταχωρηθεῖ ὡς «διακινητὴς ψευδῶν εἰδήσεων». Γιὰ ὁποιοδήποτε μέτρο παραβιάζει αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἁπλὰ θὰ θέλει νὰ ζήσει, αὐτόματα θὰ γνωστοποιεῖται ἡ παράβαση στὴ βάση δεδομένων, καὶ θὰ τοῦ ἐπιβάλλεται πρόστιμο ἢ ἀκόμα καὶ ἐντολὴ σύλληψης. 

Ὅλη αὐτὴ ἡ φρικτὴ ἐξουσιαστικὴ δύναμη, μέσα σὲ ἕνα καὶ μόνο τσίπ. Αὐτὸς ὁ ἐφιάλτης, θὰ εἶναι ἡ «ζωὴ» ἑνὸς ἐλεύθερου πολίτη μέσα σὲ ἕναν ὀργουελικὸ κόσμο ποὺ σήμερα προμοτάρεται μὲ τὰ ἰλουστρασιὸν ἀφηγήματα τῆς «ἀσφάλειας», τῆς «ἐξυπηρέτησης», τῆς «προόδου» καὶ τῆς διασφάλισης ἑνὸς «σύγχρονου» κράτους, ποὺ στὴν πραγματικότητα χρησιμοποιεῖ τὴ τελευταία λέξη τῆς τεχνολογίας γιὰ νὰ ἐπανεκκινήσει τα πιὸ ἀναχρονιστικὰ καὶ μαῦρα καθεστῶτα ποὺ γνώρισε ἡ ἱστορία. Αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικὴ «μεγάλη ἐπανεκκίνηση». 

Μήπως σᾶς φαίνονται ὑπερβολικὰ ὅλα αὐτά; Μά, ἤδη τὰ εἴδαμε νὰ ἐφαρμόζονται στὸν καιρὸ τῆς πανδημίας, σὲ πρώιμη καὶ πιλοτικὴ μορφή. Ἁπλὰ αὐτὸ ποὺ ἔλειπε ἀπὸ τὰ κέντρα ἐξουσίας ἦταν μία ἑνιαία ψηφιακὴ πλατφόρμα ἐπεξεργασίας πληροφοριῶν ποὺ θὰ συντονίζει πλήρως τὸν ἔλεγχο τῶν πολιτῶν, τοὺς περιορισμοὺς τους καὶ τὶς κυρώσεις ποὺ θὰ ἔχουν. Σὲ αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν πλατφόρμα θέλουν νὰ ὑποτάξουν τὴν ἐλευθερία τῶν λαῶν, μὲ τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες. 

Τὰ παραπάνω εἶναι ἄκρως ρεαλιστικά, φτάνει μόνο νὰ ἀνακαλέσουμε ὅτι ὁ ἐπί κεφαλῆς τοῦ Παγκόσμιου Οἰκονομικοῦ Φόρουμ, Κλάους Σβάμπ, στὸν ὁποῖο «κλίνουν τὸ γόνυ» εὐλαβικὰ οἱ πλεῖστοι τῶν ἡγετῶν τῆς Δύσης δήλωσε ὅτι θεωρεῖ τὸ τεχνοφασιστικὸ κράτος τῆς Κίνας, ὡς «πρότυπο» γιὰ τὶς κοινωνίες τοῦ κοντινοῦ μέλλοντος. 

Τὰ φαιδρὰ ἐπιχειρήματα τῶν ΜΜΕ 

Τὸ γελοῖο ἐπιχείρημα ποὺ χρησιμοποιεῖται κατὰ κόρον ἀπὸ τηλεοπτικὲς ἐκπομπὲς ποὺ προπαγανδίζουν τὶς ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες, εἶναι τὸ «τί σᾶς πειράζουν οἱ ταυτότητες, ἐφ' ὅσον ἔχετε smartphone, πιστωτικὲς κάρτες καὶ social media;». Πρόκειται γιὰ ἕνα παιδικὸ ἐπιχείρημα ποὺ φανερώνει δύο ἀλήθειες: 

Πρῶτον, τὴν ἀδυναμία τους νὰ προβάλλουν σοβαρὸ ἀντίλογο ἐφ' ὅσον γνωρίζουν ὅτι τὸ ἀφήγημα ποὺ πλασάρουν «μπάζει» ἀπὸ χίλιες πλευρές. Παρ' ὅλα αὐτὰ προτιμοῦν νὰ γίνονται γραφικοὶ γιὰ νὰ πάρουν μὲ τὸ πλευρὸ τοὺς ὅσους πολῖτες ἀμφιταλαντεύονται γιὰ τὸ τί θὰ πράξουν καὶ δὲν ἔχουν ἐνημερωθεῖ ἐπαρκῶς γιὰ τὸ ζήτημα. 

Δεύτερον, τὸ πνεῦμα ἐθελοδουλίας ποὺ θέλουν νὰ ἐμφυσήσουν στὸν κόσμο. Ἔχουν «προσκυνήσει» προκαταβολικὰ τὴν κυριαρχία τοῦ Μεγάλου Ἀδερφοῦ, καὶ θέλουν νὰ πείσουν τὸν λαὸ πὼς εἶναι ἀναπόφευκτο καὶ ἐπωφελὲς νὰ λυγίσει τὰ γόνατα μπροστὰ στὸν παντεπόπτη ὀφθαλμὸ τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων. Δεκάδες δημοσιογράφοι ποὺ ὑποτίθεται θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχαν προνοητικὴ ματιὰ σὲ κάθε μεταρρύθμιση τοῦ κράτους, ἔχουν ἐξελιχθεῖ σὲ τελάληδες τῆς μαζικῆς ὑποταγῆς. Αὐτὴ εἶναι ἡ κατάσταση στὴν ὠμὴ μορφή της. 

Τὸ σκεπτικό τους εἶναι τόσο βλακῶδες, παρόμοιο μὲ τὸ νὰ σοῦ ἔλεγαν: ἀφοῦ κατάφερε νὰ σοῦ κλέψει μερικὰ χρυσαφικὰ ὁ κλέφτης ἀπὸ τὸ συρτάρι, γιατί νὰ μὴν τοῦ ἀφήσεις καὶ τὸ χρηματοκιβώτιο ἀνοιχτὸ γιὰ τὴν ἑπόμενη ἐπίσκεψή του; Ἀφοῦ ὁ ληστὴς παραβίασε τὸ σαλόνι, γιατί νὰ μὴν τοῦ ἀνοίξεις καὶ τὸ ὑπνοδωμάτιο ποὺ βρίσκεσαι κλειδωμένος; Ἀφοῦ ὁ δυνάστης σου, σοῦ πέρασε μιὰ χειροπέδα στὸν ἕνα καρπό, γιατί νὰ μὴν τὸν ἀφήσεις νά σου κλειδώσει καὶ τοὺς δύο; Ὁ ραγιαδισμὸς σὲ ὅλο του τὸ «μεγαλεῖο»! 

Αὐτὸ τὸ εὐτελὲς ἐπιχείρημα, ἔχει ἀπαντηθεῖ ἤδη συντριπτικά. Στὸ κινητό, στὴν τραπεζικὴ κάρτα, στὰ social media, παντοῦ ὅπου παραχωροῦμε προσωπικὰ στοιχεῖα μας, τὸ κάνουμε μὲ τὴ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ μας. Ἔχουμε τὴ δυνατότητα νὰ μὴν παραχωροῦμε τίποτα καὶ εἴμαστε ἐνήμεροι γιὰ τὰ δεδομένα ποὺ ἐμπιστευόμαστε στὶς ἑκάστοτε ὑπηρεσίες. 

Τὸ ἀκόμα πιὸ δουλικὸ ἐπιχείρημα ποὺ χρησιμοποιεῖται, εἶναι τὸ «γιατί νὰ ἀνησυχῶ γιὰ τὴν παράδοση τῶν προσωπικῶν δεδομένων μοῦ, ἀφοῦ δὲν ἔχω τίποτα νὰ κρύψω». Αὐτὸ σημαίνει ὅτι παραχωρεῖς a priori τὸ δικαίωμά σου στὴν προσωπικὴ ζωὴ καὶ τὸ κάνεις φέϊγ βολὰν γιὰ κάθε ἐνδιαφερόμενο. 

Ὁ Edward Snowden συνόψισε τὴ βασικὴ ἀνάγκη γιὰ τὸ ἀπόρρητο καὶ τὴν προστασία τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς, γράφοντας: «Τὸ ἐπιχείρημα ὅτι δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει τὸ δικαίωμα στὴν ἰδιωτικὴ ζωὴ ἐπειδὴ δὲν ἔχετε τίποτα νὰ κρύψετε, δὲν διαφέρει ἀπὸ τὸ νὰ λέτε ὅτι δὲν σᾶς νοιάζει γιὰ τὴν ἐλευθερία τοῦ λόγου ἐπειδὴ δὲν ἔχετε τίποτα νὰ πεῖτε». 

Ἂν δὲν ἔχει τίποτα νὰ κρύψεις, τότε δὲν σὲ πειράζει – ἂς ποῦμε γιὰ παράδειγμα – νὰ ἐγκαταστήσεις μερικὲς κάμερες στὸ σπίτι σου, ποὺ θὰ καταγράφουν τὴν ἰδιωτικὴ ζωὴ σοῦ 24 ὧρες τὸ 24ωρο καὶ θὰ τὴ διοχετεύουν στὸ διαδίκτυο. Ἂν δὲν ἔχεις τίποτα νὰ κρύψεις, τότε ἂς δημοσιοποιήσεις στὰ social media τοὺς κωδικοὺς πρόσβασης σου, τὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα σου, τὴν ἐρωτικὴ ζωή σου, τὶς ἀσθένειες ἀπὸ τὶς ὁποῖες πάσχεις, ὅλες τὶς ἀγορές σου ποὺ ἀποκαλύπτουν πληροφορίες γιὰ τὴ ζωή σου, τὴ γνώμη σου γιὰ τοὺς συναδέλφους σου, τὶς συζητήσεις στὰ «πηγαδάκια» μὲ τοὺς φίλους σου. 

Καὶ ἂν ἀκόμα ὑποθέσουμε πὼς δὲν σὲ ἐνδιαφέρει καθόλου ἡ προσωπικὴ ζωή σου, αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι δὲν εἶσαι «ἔνοχος», διότι τὰ κριτήρια «ἐνοχῆς» δὲν θὰ τὰ θέτεις ἐσύ, ἀλλὰ μία ὑπερεθνικὴ ἐξουσία ποὺ θὰ μπορεῖ νὰ τὰ μεταβάλλει κατὰ τὸ δοκοῦν. Ἂς σκεφτοῦμε ἐνδεικτικά, ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἄνω τῶν 60 ἐτῶν δὲν μποροῦσαν νὰ φανταστοῦν ποτὲ ὅτι τὸ νὰ ἀσκεῖς τὸ δικαίωμα προαιρετικότητας μιᾶς ἰατρικῆς πράξης θὰ εἶναι σημεῖο «ἐνοχῆς». Καὶ ὅμως κρίθηκαν «ἔνοχοι» ἀπὸ τὴν κυβέρνηση καὶ ἔλαβαν πρόστιμα 100 εὐρὼ τὸν μῆνα. Καὶ αὐτὸ εἶναι μόνο ἕνα ἐλάχιστο παράδειγμα. 

Φρικτὰ προβλέψιμοι 

Ξέρετε, ἡ περίοδος τῆς πανδημίας μπορεῖ νὰ λειτούργησε ὡς ἐπιτυχημένο πείραμα καὶ πρόβα τζενεράλε γιὰ τὴ μαζικὴ χειραγώγηση τῶν λαῶν, ἄλλα ἀποδείχθηκε δίκοπο μαχαίρι γιὰ τὴν «ἐλίτ», διότι ὁ κόσμος ἔκανε ἐντατικὸ «φροντιστήριο» στὶς ἐπιδιώξεις τους, τὶς μεθοδεῖες τους καὶ τὰ σχέδιά τους. Ξεχώρισε ἡ ἥρα ἀπὸ τὸ στάρι. Φάνηκε πῶς δουλεύουν οἱ γκεμπελίσκοι τῶν media, πῶς στήνουν τὴν προπαγάνδα τους, πῶς ξεδιπλώνουν τὰ ἐπιχειρήματά τους. 

Αὐτὸ ποὺ βλέπουμε νὰ γίνεται τώρα μὲ τὶς ταυτότητες ἀπὸ τὰ συστημικὰ ΜΜΕ, εἶναι μιὰ κατάσταση «καρμπὸν» μὲ ὅσα γίνονταν στὴν πανδημία γιὰ τρία χρόνια. Οἱ ἴδιοι στερεότυποι χαρακτηρισμοί, ὁ ἴδιος κοινωνικὸς ρατσισμός, τὸ ἴδιο bullying ἀπὸ τὰ κανάλια, οἱ ἴδιες ἀπειλές, ἡ ἴδια πλύση ἐγκεφάλου, οἱ ἴδιες δημοσιογραφικὲς φάτσες στὸν ἴδιο ρόλο τοῦ «μαντρόσκυλου» ποὺ πιάνει πόστο στὸ τηλεοπτικὸ μαντρί, μέχρι νὰ παραδώσει τὴ σκυτάλη στὸν ἑπόμενο. Τοὺς «εἰδικοὺς» μὲ τὶς λευκὲς ποδιὲς ποὺ εἶχαν ἀναλάβει νὰ κάνουν τοὺς πλασιὲ τῶν σκευασμάτων, τοὺς ἀντικατέστησαν «εἰδικοὶ» τῆς τεχνολογίας, τοῦ «νόμου» καὶ τῆς «τάξης» ποὺ λειτουργοῦν ὡς πλασιὲ τῶν ταυτοτήτων. 

Ὅλα ἴδια καὶ ἐπαναλαμβανόμενα, σὲ σημεῖο νὰ ἔχουν γίνει ἀφόρητα προβλέψιμοι καὶ νὰ τοὺς ἀγνοεῖ ὅλο καὶ περισσότερος κόσμος. 

Καὶ αὐτὴ τὴ φορὰ ἡ ἀπειλὴ δὲν εἶναι τὸ ἀφήγημα ἑνὸς ἀόρατου ἰοῦ ποὺ ἡ μὴ σοβαρότητά του μποροῦσε νὰ κρυφτεῖ πίσω ἀπὸ βουνὰ μὲ ἀκατανόητες μελέτες καὶ ὠκεανοὺς ἀπὸ fake news, ἀλλὰ «μετρημένα κουκιὰ» ποὺ ἀφοροῦν τὴν ἀπεμπόληση ἢ τὴν προάσπιση πολὺ συγκεκριμένων δικαιωμάτων καὶ ἐλευθεριῶν. 

Τὸ δίλημμα εἶναι σαφέστατο. Δέχεσαι νὰ μπεῖς στὴν «πρίζα» ἑνὸς παγκόσμιου συστήματος ἢ ὄχι; Ἡ εὔλογη ἀπάντηση: Δὲν περάσαμε ἀπὸ 2 Παγκόσμιους Πολέμους καὶ μία Δίκη της Νυρεμβέργης γιὰ νὰ φτάσουμε σήμερα νὰ ξαναγίνουμε ἀπρόσωποι ἀριθμοὶ καὶ νὰ ξαναμποῦμε σὲ ψηφιακὰ στρατόπεδα συγκέντρωσης, καὶ μάλιστα οἰκειοθελῶς. Δὲν εἴμαστε νούμερα, ἄλλα ἐλεύθερα πρόσωπα. 

sportime

πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr