19η Μαΐου, ἡμέρα Μνήμης τῆς Γενοκτονίας τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμο

Ἀθηνᾶ Παπαϊωάννου,

φιλόλογος-λογοτέχνις

Πορεία πρός τόν θάνατο! Μέ ἀνήκουστες ὠμότητες, βιαιοπραγίες καί βαρβαρότητες, σέ βάρος ἀθώων θυμάτων, τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου. Ἡ 19η Μαΐου ὁρόσημο γιά τίς μαῦρες σελίδες τῆς ἱστορίας τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου καί, γενικότερα, τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Σχέδιο, πού ἐπεξεργάζονταν ἐχθροί καί “φίλοι”, ἀπό χρόνια, γιά τήν ἐξαφάνιση τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρασίας καί τοῦ Πόντου, συντελεῖται καί ὁλοκληρώνεται

ἀπό τόν αἱμοσταγή κατακτητή, μέ τήν ἀνοχή ἤ καί τή “συνεργασία” μυστικῶν δυνάμεων. Μπρός στά πολιτικοοικονομικά καί γεωστρατηγικά τους συμφέροντα, ὅσον ἀφορᾶ τήν ἐπέκταση καί τίς σφαῖρες ἐπιρροῆς τους, ἀποποιοῦνται τό Διεθνές Δίκαιο, τόν σεβασμό στήν ἱστορική ταυτότητα καί τήν ἐλευθερία τῶν λαῶν. Κλείνουν τά μάτια στό ἔγκλημα πού συντελεῖται, μέ τόν ξεριζωμό ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων ἀπό τίς πατρογονικές τους ἑστίες. Περιουσίες ἁρπάζονται καί λεηλατοῦνται, βιασμοί καί βίαιοι ἐξισλαμισμοί εἶναι ὁ καθημερινός ἐφιάλτης χιλιάδων Ἑλλήνων, ἡ ἀνθρώπινη ὑπόσταση λοιδορεῖται, καταπατεῖται κάθε ἔννοια ἠθικῆς, ἕνας ἀκμαῖος πολιτισμός αἰώνων καταστρέφεται. Ἔρημα, πυρπολημένα χωριά, σωρούς ἀπό στάχτες καί ἐρείπια, ἀνθρώπινα κουφάρια, ἀφήνουν στό πέρασμά τους οἱ αἱμοσταγεῖς ἐχθροί.

              Ἀτελείωτη ἡ πορεία τῶν ἐκτοπισμένων ἀπό τά πάτρια ἐδάφη γιά τό πουθενά, ἐκεῖ ὅπου δέ θά φτάσουν, ἴσως, ποτέ, ἀρκετά ἀπό τά σκελετωμένα, ἀνθρώπινα φαντάσματα, μέ τά στραγγισμένα, θαμπά μάτια. Χιλιάδες οἱ Νεομάρτυρες, πού μαρτύρησαν μέ ἀπάνθρωπα βασανιστήρια, προκειμένου νά διαφυλάξουν ἀλώβητη τήν πίστη τους, τή γλῶσσα καί τήν ταυτότητά τους, στή διάρκεια τῶν τετρακοσίων χρόνων τουρκικῆς σκλαβιᾶς ἀλλά καί πολύ ἀργότερα.

              Μές στήν καρδιά τους, φύλαγαν πολύτιμο θησαυρό, ἀνέγγιχτο, τόν Σταυρό τοῦ μαρτυρίου, μήν μολυνθεῖ ἀπό βέβηλα χέρια. Ἡ ἀνθρωπότητα, ἄναυδη, θρηνεῖ γιά τό κατάντημα τῆς ἱστορικῆς της πορείας, ρακένδυτη ἀπό ἀξίες, κραδαίνει ὡς φόβητρο τή βία, τήν ἀπειλή, τήν ἐξόντωση. Θηρία ἀνήμερα ξαμολήθηκαν νά θερίσουν παλικάρια, μωρά παιδιά, νά ξεκοιλιάσουν ἔγκυες γυναῖκες, νά ποδοπατήσουν ἀνήμπορους γέρους. Ἐπειδή ὁ νοῦς εἶχε σκοτισθεῖ, ἔλλειψε ὁ σώφρων νοῦς, ἡ εἰρήνη ὑποτάχθηκε στόν ἀφανισμό της. Παντοῦ πολεμικές ἰαχές μίσους καί φανατικῆς ἐμπάθειας. Τόν λόγο ἔχουν τά διεθνῆ συμφέροντα, οἱ γεωστρατηγικές ἀξιολογήσεις, οἱ οἰκονομικές σκοπιμότητες καί οἱ κρυφές συμφωνίες γιά τίς σφαῖρες ἐπιρροῆς. Οἱ μελανές σελίδες τῆς παγκόσμιας ἱστορίας πληθαίνουν, μπρός στό συνεχές ἔγκλημα τῆς ἐξαφάνισης τῶν λαῶν, χωρίς νόμιμη αἰτιολόγηση. Ὁ πολιτισμός αἱμορραγεῖ καί ὀπισθοδρομεῖ, ἡ ταυτότητα τῶν λαῶν, σέ συνάφεια μέ τό παραδοσιακό καί πολιτιστικό τους ὑπόβαθρο, ἀμφισβητεῖται. Ἡ κατάρρευση σέ κάθε ἐπίπεδο προβάλλει ὡς μή ἀναστρέψιμη.

              Ὁ Ἑλληνισμός τοῦ Πόντου, τῆς Μ. Ἀσίας καί τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης ξεριζώνεται ἀπό τίς χιλιόχρονες, πατρογονικές ἑστίες, τίς ἀνθοφοροῦσες πολιτεῖες, ὅπου πρωτοστατοῦσε τό προοδευτικό καί ἀκμαῖο πνεῦμα. Ρακένδυτοι καί ἐξαθλιωμένοι οἱ Ἕλληνες πρόσφυγες, τσακισμένοι ἀπό ἀρρώστιες, ὡς φαντάσματα, ὅσοι ἐπέζησαν τῆς φρικτῆς σφαγῆς, σέ ἀτελείωτες πορεῖες. Τά ὅσα ἔζησαν καί εἶδαν, δέν τ’ ἀντέχει ἀνθρώπινος νοῦς οὔτε νά τά ἱστορήσει μπορεῖ. Λίγες χοῦφτες ἀπό τ’ άγιασμένα καί ματωμένα χώματα τῆς ἀλησμόνητης Πατρίδας στόν κόρφο τους, μιά καπνισμένη εἰκόνα, πού πρόλαβαν κι ἅρπαξαν ἀπ’ τό εἰκονοστάσι καί μιά ἐλπίδα νά τρεμοπαίζει γιά τό πισωγύρισμα, εἶναι αὐτά πού παίρνουν μαζί τους, ἀφήνοντας πίσω πατρογονικά κληροδοτήματα, τούς τάφους τῶν προγόνων τους, πολύτιμα κομμάτια τῆς ζωῆς τους, ἑκατόμβες ἀπό νεκρούς καί ἄταφα κορμιά, λεία στῶν γυπῶν τήν ἀκόρεστη πεῖνα.

Κάτω ἀπό τά τραπέζια τῆς διεθνοῦς διπλωματίας παίζονται οἱ τύχες τῶν λαῶν. Ἀνήκουστη ἡ ἐγκληματική ἀναλγησία τῶν ἰθυνόντων. Τό Δίκαιο τῶν λαῶν στόν καταψύκτη τῶν ψυχρῶν συμφερόντων, ὅπως καί ἡ κατάργηση ἀξιῶν, ἱερῶν θεσμῶν καί ἀπαραβίαστων ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων. Ἡ ἀπαξίωση τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, δυστυχῶς, φαινόμενο σύνηθες. Ὁ 20ος αἰώνας ἀναπολόγητος μπρός στίς φρικαλεότητες πού κοσμοῦν τίς μαῦρες σελίδες τῆς ἱστορικῆς του παρακαταθήκης. Ἀδυνατώντας νά ἀνατρέψει ὅλη αὐτήν τήν κατάρρευση, κληροδοτεῖ στόν ἐπερχόμενό του, τόν 21ο αἰώνα, μάσκες ὑποκρισίας καί ἀσύστολης χαμέρπειας, ἠθική ἀποχαύνωση, πνευματική καί πολιτιστική ἔνδεια. Ἡ περιπέτεια τῆς ἀνθρωπότητας, πού, βαρέως, νοσεῖ, σέ διάφορα ἐπίπεδα, δέν ἔχει τελειωμό. Ἡ ἀκόρεστη δίψα καί ἀπληστία γιά ἀπόκτηση ἐδαφῶν ἤ οἰκονομικῶν πόρων, ἡ ἀπαξίωση τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, τό σκοταδιστικό πνεῦμα, ἡ παραπληροφόρηση, μέ τήν ἐργαλειοποίηση τοῦ ψεύδους, ἡ προσπάθεια χειραγώγησης τῆς ἐλεύθερης σκέψης, ἐμποδίζουν σώφρονες πολιτικές. Κυρίαρχη ἀντίληψη ἡ ἀμφισβήτηση τῆς ἐλευθερίας ἀνθρώπων καί λαῶν, ἡ ἀπαξίωση τῆς ἀλήθειας, πού, ἀσύστολα, τήν πολεμοῦν. Ὁ ἄνθρωπος, “ἐν τιμῇ ὤν”, ἔπαψε νά λειτουργεῖ ὡς κοινωνικό ὄν, μέ ἀνώτερα ἰδανικά, ἔγινε ἀγριότερος ἀπό τά θηρία, “παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καί ὡμοιώθη αὐτοῖς” (Ψαλμ. 48,13).

              Ὁ πλανήτης Γῆ, σ’ ἕνα διαρκές αἱματοκύλισμα, πορεύεται στόν ὀλισθηρό δρόμο τοῦ ἀμοραλισμοῦ, τῆς πολιτιστικῆς καί πνευματικῆς ὀπισθοδρόμησης, ἴσως καί τῆς αὐτοκαταστροφῆς. Διαλύεται ὁ κοινωνικός ἱστός, γκρεμίζονται τά θεμέλια, χάνεται κάθε ἐλπίδα γιά ἀληθινή πρόοδο καί ἀνάπτυξη, γιά σεβασμό ἀρχῶν καί ἀξιῶν, γιά καλλιέργεια ψυχῆς καί πνεύματος. Ὁ ὁδοστρωτήρας τῆς ὑψηλῆς τεχνολογίας, δυστυχῶς, ἐλλείψει σωστῆς καί ἐπωφελοῦς χρήσης, δέν προοιωνίζει μέλλον ἐλπιδοφόρο. Ὁ ἄνθρωπος κατάντησε ἀντίπαλος γιά τόν συνάνθρωπό του, καί τό χειρότερο, πολέμιος τοῦ ἴδιου τοῦ ἑαυτοῦ του ἀλλά καί τοῦ Δημιουργοῦ του.

              Ἡ Γενοκτονία τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀλλά καί ἡ Γενοκτονία κάθε λαοῦ καταμαρτυροῦν τήν ἀδυναμία τοῦ σύγχρονου, δῆθεν, “πολιτισμένου”, ἀνθρώπου νά πορευθεῖ μέ σύνεση στό μελλοντικό ἱστορικό “γίγνεσθαι”, προβάλλοντας ἀξίες καί ἰδανικά, μέ ὑγιές, ἀγωνιστικό φρόνημα. Νά βάλει τίς βάσεις γιά ἕναν καλύτερο κόσμο, εἰρηνικό, χωρίς τεράστιες κοινωνικές καί οἰκονομικές διαφορές, χωρίς τριτοκοσμικά φαινόμενα ἀπαιδευσίας, οἰκονομικῆς ἐξαθλίωσης, διαφθορᾶς, ἀναξιοκρατίας καί, φυσικά, χωρίς κατακτητικό μένος.

 

πηγή:  enromiosini.gr