Ἡ συγκλονιστική ἱστορία τοῦ Billy Bo - Ὅλοι φωνάζουν γιά τό δικαίωμα στήν ἡδονή, ἐκεῖνος ἄδραξε τό δικαίωμα στή μετάνοια

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Σέ ἕναν καιρό πού οἱ πάντες κραυγάζουν γιά δικαιώματα τῆς σάρκας, ἡ ἱστορία τοῦ Billy Bo μας διδάσκει τό ὕψιστο δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου: τήν μετάνοια καί τή συγχώρεση

Σέ μιά ἐποχή πού βαφτίζεται θέμα «περηφάνιας» το πῶς διαχειρίζονται τήν κρεβατοκάμαρα τους κάποιοι ἄνθρωποι, μιά πληθώρα «δικαιωμάτων» παρελαύνει σέ πολύχρωμα... πλακάτ καί πανό.

Νά τί κατάφερε νά κάνει ἡ ἀποχαύνωση πού προκαλεῖ ἡ λατρεία τῆς σάρκας καί τῶν παθῶν. Τή στιγμή πού ὑποσκάπτονται συστηματικά τά δικαιώματα μᾶς στήν ὑγεία καί τήν περίθαλψη, στήν παιδεία, στή δικαιοσύνη, στήν ἐργασία, στήν κοινωνική ἀσφάλιση, στήν ἰδιωτικότητα, στήν ἐλευθεροτυπία, στό συναίρχεσθαι, στήν ἐλεύθερη μετακίνηση, ἕνα ὁλόκληρο σύστημα «περήφανης» ὑποκρισίας βάζει σέ τελευταία μοῖρα ὅλα αὐτά τά θέματα καί ἀσχολεῖται ἀποκλειστικά μέ τό δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης χρήσης τῶν... γεννητικῶν ὀργάνων.

Καλό εἶναι νά ξέρουμε πώς σέ ὅποια κοινωνία τά δικαιώματα πλεονάζουν ὑπερβολικά εἰς βάρος τῶν ὑποχρεώσεων, τό ἀποτέλεσμα ὁδηγεῖται μέ μαθηματική ἀκρίβεια πρός τό χάος καί τή «ζουγκλοποίηση» τῆς κοινωνικῆς ζωῆς.

Κυριαρχοῦν τά δικαιώματα τῆς σάρκας

Ὁ παραδομένος στά πάθη ἄνθρωπος ὄχι μόνο δέν ἀσχολεῖται καθόλου μέ τά πνευματικά δικαιώματα πού εἶναι τά μόνα μέ αἰώνια ὠφέλεια καί προοπτική, ἄλλα χάνει τήν ὀξυδέρκεια νά ἀντιληφθεῖ ἀκόμα καί τά σοβαρά κοσμικά δικαιώματα πού τοῦ ἀφαιροῦν οἱ κυβερνήσεις, ὅσο ἐκεῖνος εἶναι ἀπασχολημένος μέ τή δικαίωση τοῦ ὑπογαστρίου του.

Γι' αὐτό, ὁ ἄνθρωπος πού θέτει ὡς πρωταρχική του μέριμνα τό νά ὑπηρετεῖ τήν «θρησκεία» τῆς σάρκας (ἀνεξαρτήτως ἄν εἶναι ὁμοφυλόφιλος ἤ ἑτεροφυλόφιλος), γίνεται τό τέλειο πιόνι τῆς νεοταξικῆς σκακιέρας, ὁ πιό εὔκολα χειραγωγούμενος πολίτης, ἕνα πειθήνιο - ἁλυσοδεμένο - σκυλάκι πού κουνᾶ χαρούμενο τήν οὐρά, ὅταν τό ἀφεντικό του πετάει λίγο «κρέας».

Τόσο πολύ εὐτελίσαμε τίς ζωές μας, τόσο πολύ ἐκπέσαμε σάν πολῖτες καί ἄνθρωποι, πού δέν ἀξιολογοῦμε τά δικαιώματα μέ κριτήριο τήν πολιτική μας ἐλευθερία ἄλλα βάσει τῆς ἡδονῆς πού μᾶς προσφέρουν. Ἀπό τά «οἰκογενειακά» παρά φύσιν τῆς... «Μediastrom» μέχρι τό δικαίωμα στόν φόνο τῆς ἔκτρωσης, ὅλα εἶναι αἰτήματα - συνδεδεμένα ἄμεσα μέ τήν ἡδονή καί τήν σαρκολατρεία.

Ὑποτιμοῦμε τό μεγαλύτερο δικαίωμα ἀπό ὅλα

Ὅλοι μιλᾶνε γιά ἀνώφελα δικαιώματα καί ἀπαιτοῦν ἀκόμη περισσότερα.

Ποιός ἀσχολεῖται μέ τό μεγαλύτερο δικαίωμα πού μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός; Τό πιό πολύτιμο, τό πιό ὠφέλιμο καί σωτηριῶδες. Ποιό εἶναι αὐτό;

Εἶναι τό δικαίωμα τῆς μετάνοιας καί συγχωρήσεως. Ἕνα δῶρο πού δέν στό χάρισε οὔτε κάποια κυβέρνηση, οὔτε κάποιo κοινοβούλιο, οὔτε κάποιος κοινωνικός ἀγῶνας. Μᾶς τό χάρισε ὁ Χριστός μέ τήν σταυρική θυσία του καί εἶναι δικαίωμα δια βίου, μποροῦμε νά τό «ἐνεργοποιήσουμε» μέχρι καί τήν τελευταία μας ἀναπνοή.

Ἐξιλεώνεσαι ὅ,τι καί ἄν ἔχεις πράξει, ἀρκεῖ νά μετανοήσεις μέσα ἀπό τόν δρόμο πού χάραξε ὁ Χριστός στήν Ἐκκλησία Του. Ὑπάρχει μεγαλύτερο δικαίωμα ἀπό τό νά συγχωρεῖσαι γιά ὅλα, μόλις τό ζητήσεις; Αὐτό εἶναι τό δικαίωμα πού μᾶς ἔμαθε καί ὁ ἄσωτος υἱός. Πώς ὁ κάθε ἄνθρωπος ἀκόμα καί ἄν φτάσει νά τρώει ξυλοκέρατα στά βαλτωμένα κατατόπια τῆς ζωῆς του, ὁ Πατέρας τόν περιμένει νά τοῦ φορέσει στολή καθαρή καί δαχτυλίδι. Σύμβολο ἐλεύθερου ἀνθρώπου πού παύει νά εἶναι δοῦλος στήν σκλαβιά τῶν παθῶν.

O Billy Bo βρῆκε τό δικαίωμα στή μετάνοια

Αὐτό τό σωτήριο δικαίωμα εἶχε ζητήσει ταπεινά καί ὁ Βασίλης Κουρκουμέλης , ὁ γνωστός σχεδιαστής μόδας «Billy Bo» πού ἔφυγε ἀπό τή ζωή τό 1987 σέ ἡλικία 33 ἐτῶν μετά τή μάχη του μέ τό AIDS. Ὁ πατήρ Γεώργιος Σχοινάς μέσα ἀπό μιά πρόσφατη ὁμιλία του, ἔφερε στό φῶς αὐτή τή συγκλονιστική ἱστορία, μιᾶς τέλειας μεταστροφῆς πρός τήν πνευματική ἀναγέννηση.

Ὅπως λέει πολύ εὔστοχα ὁ π. Γεώργιος, ὁ Βασίλης καίτοι ἔζησε μιά ζωή παραδομένη στά πάθη καί τήν κοσμική ζωή, ὅταν τόν ἐπισκέφθηκε ἡ ἀρρώστια ἐκεῖνος «ἄκουσε τό καμπανάκι» καί στράφηκε πρός τόν Θεό μέ ὅλη του τήν καρδιά. Θυμήθηκε τό πολύτιμο δικαίωμα τῆς μετάνοιας καί τό «ἐνεργοποίησε», φτάνοντας νά τό μετατρέψει σέ πνευματική νίκη καί δικαίωση!

Μετανόησε, ἐξομολογήθηκε, ἀκολούθησε ταπεινά τόν κανόνα του, ἄρχισε νά κοινωνά, νά ἐκκλησιάζεται, νά προσεύχεται. Μέσα σέ λίγο καιρό, τό καλῶς χρησιμοποιημένο δικαίωμα τῆς μετάνοιας τόν ὁδήγησε νά διδαχθεῖ ὅλα τά δικαιώματα τοῦ Θεοῦ καί νά τά ἀκολουθήσει γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Σέ σύντομο χρονικό διάστημα ὁ Βασίλης μετέβαλε τήν ἀρρώστια του σέ «ἀμόνι» ὅπου ἐπάνω του σφυρηλατήθηκε ὁ νέος ἄνθρωπος, ἕνας ἀληθινός κοινωνός θείας χάριτος.

Στό τέλος, ὁ Βασίλης ὄχι μόνο ἄφησε «ἔτη φωτός» πίσω, πολλούς «καθώς πρέπει» φαρισαίους, ἄλλα πρίν πεθάνει ἀξιώθηκε νά δεῖ τήν ἴδια τήν Παναγία! Καί μάλιστα ἡ Θεοτόκος τόν εἰδοποίησε γιά τήν μέρα πού θά ἄφηνε τή τελευταία του πνοή, ὅπως ἀποκάλυψε ὁ ἴδιος ὁ πνευματικός τοῦ Βασίλη!

Αὐτή εἶναι ἡ ἄφταστη δύναμη τῆς μετάνοιας, πού μπορεῖ νά μεταβάλει τόν ἄνθρωπο σέ «διαμάντι», μέσα σέ λίγα ταπεινά βήματα. Νά λοιπόν ποιό εἶναι τό ὕψιστο δικαίωμα, ποιό εἶναι τό μεγάλο δῶρο πρός τόν ἄνθρωπο πού δέν τοῦ δίνουμε σημασία, γιατί μᾶς τυφλώνουν οἱ «χάντρες» καί τά «καθρεφτάκια» τῶν δικαιωμάτων τῆς σάρκας, τῆς καλοπέρασης, τῆς πλεονεξίας.

Ψευτο - δικαιώματα πού μονάχα ἐλευθερία δέν χαρίζουν, ἄλλα τό ἀντίθετο, γίνονται θηλιές στό σῶμα καί τήν ψυχή πού μᾶς κρατοῦν δεμένους χειροπόδαρα στό ξέφρενο ἅρμα μιᾶς «περήφανης» ματαιότητας, πού τρέχει ἰλιγγιωδῶς πρός τόν γκρεμό.

Ἀκοῦστε γιά τίς συγκλονιστικές τελευταῖες ὧρες τοῦ Billy Bo