"Ποτέ μέ λύπη μή δέσεις τό νοῦ σου ὅ,τι καί νά γίνει...(Γέροντας Ἰερώνυμος)

"Να γνωρίζεις:Η ζωή του ανθρώπου είναι περισσότερον ακανθόσπαρτος παρά ανθόσπαρτος.

-Γέροντα, σας παρακαλώ πολύ πείτε μου, όταν βρεθώ σε δύσκολες στιγμές, σκοτίσεως του λογισμού ή μεγάλης λύπης, για να υπομείνω, να μη πάθει τίποτα το μυαλό μου,τι προσευχή πρέπει να κάνω για να βοηθηθώ;

-Το "Πιστεύω" να λες, κόρη.Αλλά, αργά και να το αισθάνεσαι.

Κάθε μία λέξη του να φθάνει βαθιά στην καρδιά σου,όχι τυπικά και ξηρά.

Εγώ το λέγω πολλές φορές την ημέρα 5-6 και περισσότερες.Στο δρόμο, παντού όταν περπατώ, λέγω το "Πιστεύω" .

Όταν ένας λογισμός μου έλθει, το Πιστεύω λέγω και φεύγει.

Να προσέχεις να μη θιγή το πνευματικό μέρος και όλα τα άλλα περνούνε .

Σε όλους να φαίνεσαι πως δεν ξέρεις τίποτα.Είναι πιο ασφαλισμένος ο άνθρωπος εις την αφάνειαν και την ταπείνωσην.

Κάθε φορά σου το λέγω, διότι είναι βασικό:

Ποτέ με λύπη μη δέσεις το νου σου ό,τι και να γίνει.Ακόμη και σφάλμα και αμαρτία.

Σφάλματα και πτώσεις γίνονται, αλλά συγχωρούνται όταν μετανοήσει ο άνθρωπος.

Η αμετανοησία μόνον δεν συγχωρείται..."

Από το βιβλίο "Ο Γέρων Ιερώνυμος της Αιγίνης" σελ. 298

https://proskynitis.blogspot.com/2021/07/blog-post_252.html

 

πηγή:  http://hristospanagia3.blogspot.com