Ο Πάπας Ρώμης Ιωάννης Παύλος Β’ φιλάει το κοράνιο
Γράφει ο ιερέας Δανιήλ από το Σάτου Μάρε
Αναφορικά με το πρόβλημα του οικουμενισμού, θα σας μιλήσω συνοπτικά για την εμπειρία μου στον οικουμενισμό.
Όταν τελείωσα το πανεπιστήμιο, ήθελα να γνωρίσω την Ευρώπη, να ανοιχτώ, να κάνω φίλους σε όλες τις γωνιές του κόσμου, να έχω πρόσβαση σε μεγάλες βιβλιοθήκες. Δεν μπόρεσα να πάρω υποτροφία από τη σχολή μου, επειδή οι θέσεις για το Πανεπιστήμιο του Αγίου Σεργίου δίνονταν μόνο σε αυτούς που έκαναν καθαριότητα στους καθηγητές και σε αυτούς που φρόντιζαν τα παιδιά τους. Τελικά, αυτό το κατάφερα μόνο μέσω ενός οικουμενιστικού ιδρύματος.
Η καθολική εκκλησία του Χριστού – της Ελπίδας του κόσμου. Ντονάου, Αυστρία
Οι ιδέες των οικουμενιστών συνέπιπταν με την αφελή μου επιθυμία να αρχίσουμε διάλογο, να ανοιχτούμε, να μάθουμε τι σκέφτεται ο άλλος. Θεωρούσα ότι μόνο με διάλογο και εξωστρέφεια θα μπορούσαμε να είμαστε γνήσιοι χριστιανοί. Με γοήτευε η ιδέα της ένωσης των χριστιανικών εκκλησιών σε μια ενιαία χριστιανική εκκλησία προκειμένου να προκαλέσουμε πλήγμα σε όλους τους γιόγκι, τους βουδιστές, τους ινδουιστές, τους οπαδούς του κινήματος της «Νέας Εποχής» (Νιού Έιτζ), που συνέχεια έλεγαν ότι ο χριστιανισμός είναι η θρησκεία του παρελθόντος και αναρωτιόνταν για το πώς μπορούν να ασπάζονται μια θρησκεία χωρισμένη σε τόσες εκκλησίες που λογομαχούν μεταξύ τους.
Το συγκεκριμένο αυτό ίδρυμα μού είχε προτείνει μια υποτροφία για ένα χρόνο. Στις συναντήσεις τους γλωσσολαλούσαν, γεγονός που με έκανε να αναρωτιέμαι, άραγε είναι καθολικοί ή πεντηκοστιανοί; Διαπίστωσα ότι τα δικά τους παρεκκλήσια μοιάζουν με αυτά του κινήματος της «Νέας Εποχής». Δηλαδή, αφηρημένα σύμβολα, αγάλματα σε αφρικανικό στιλ, εξπρεσιονιστικοί πίνακες αντί για εικόνες. Οι νεώτεροι ναοί τους, με αρχιτεκτονική Νιού Έιτζ, κάνουν μόνο για να νιώθει καλά εκεί ο αντίχριστος. Είχα την εντύπωση ότι η Καθολική Εκκλησία, μέσα στις δεκαετίες «ατζορναμέντο» (εκσυγχρονισμού), είχε πνευματικά και τεχνικά προετοιμαστεί για να αποδεχτεί τον αντίχριστο.
Μου είπαν ότι θέλουν να παραμείνω ορθόδοξος, να μην μετακινηθώ προς αυτούς. Φτάνει ο καθένας από μας να εμπλουτίζει τη δική του θρησκεία, μοιράζοντας τη θρησκευτική του εμπειρία. Οπότε, εγώ κατάλαβα ότι αυτό δεν ήταν δυνατόν, επειδή:
Η Ορθοδοξία δεν τους ενδιέφερε. Προσπάθησα να τους μιλήσω για τον Άγιο Σιλουανό, για τον Άγιο Συμεών το Νέο Θεολόγο, για τον πατέρα Στανιλοάε, αλλά αυτά δεν τους προκάλεσαν ενδιαφέρον
1) Δε μάθαιναν τίποτα από την Ορθοδοξία. Αυτό ούτε καν τους ενδιέφερε. Προσπάθησα να τους μιλήσω για τον Άγιο Σιλουανό, για τον Άγιο Συμεών το Νέο Θεολόγο, για τον πατέρα Στανιλοάε, αλλά αυτά δεν τους προκάλεσαν ενδιαφέρον.
2) Στις οικουμενιστικές συναντήσεις του ιδρύματος, με προτεστάντες διάφορων αποχρώσεων, καθολικούς και ορθόδοξους, οι ορθόδοξοι είχαν ρόλο ντεκόρ, για να τους προσδίδουν κύρος με τα ρεπορτάζ: «να, κοιτάξτε, και οι ορθόδοξοι είναι εδώ». Στην πραγματικότητα, το διάλογο τον έκαναν μόνο προτεστάντες και καθολικοί, και η γνώμη μου είναι ότι οι καθολικοί σήμερα έχουν αλληθωρίσει πολύ προς τον προτεσταντισμό. Οπότε, η υπόθεση για μια αποτελεσματική ένωση των καθολικών με τους ορθόδοξους, σήμερα, έχει ακόμα μικρότερες πιθανότητες, μια και οι καθολικοί έχουν απομακρυνθεί ακόμα πιο πολύ από μας. Όπως και να χει, δεν νοιάζονται καν για αυτό.
3) Έχω συναντήσει παραδοσιακούς καθολικούς, καθηλωμένους στον καθολικισμό της εποχής πριν από τη Β’ Σύνοδο του Βατικανού. Είναι δυσαρεστημένοι με τον Πάπα για το πνεύμα της «Νέας Εποχής», για τη συρρίκνωση της Λειτουργίας, για τους νεοτερισμούς, για την προτεσταντικοποίηση. Ποιοι, άραγε, είναι οι καρποί του οικουμενισμού, όταν οι καθολικοί παλαιάς κοπής τον αρνούνται; (και η πλειοψηφία των καθολικών τους θεωρεί «συντηρητικούς, καθυστερημένους, φονταμενταλιστές και πολύ βλάκες»).
4) Εμένα, προσωπικά, ο οικουμενισμός δε μου πρόσφερε τίποτα, εκτός από το πνεύμα σύγχυσης του κοσμοπολιτισμού, επιφανειακές γνωριμίες με νέους με διαφορετικά πιστεύω από διάφορες χώρες, γνωριμίες που δεν έχουν εξελιχθεί σε σταθερή χριστιανική φιλία. Με την ίδια επιτυχία θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε μια τέτοια φιλία και μέσω ιντερνέτ.
Ο Δαλάϊ Λάμα και ο καθολικός ιερέας Λόουρενς Φρίμεν κάνουν διαλογισμό
5) Δεν πλούτισα καθόλου πνευματικά. Δεν έμαθα να προσεύχομαι καλύτερα. Δε με έκανε πιο ανεκτικό. Δεν ανοίχτηκα σε άλλους. Αντί για αυτό, ένιωσα ότι υπάρχει ο κίνδυνος του συγκρητισμού, της διάλυσης της Ορθοδοξίας, της απομάκρυνσης από τη σοβαρή θρησκευτική ζωή, για χάρη κάποιας συγκρητιστικής θρησκείας, πολύ αμφίβολης και πολυσυλλεκτικής.
Όταν εμφανιστεί ο αντίχριστος, οι οικουμενιστές θα τρέξουν σε αυτόν, όπως οι μέλισσες στο μέλι
6) Ο οικουμενισμός δεν άσκησε πάνω μου κάποια σημαντική επιρροή ακόμα και ένα χρόνο μετά τον πειραματισμό μου σε ένα οικουμενιστικό κέντρο του εξωτερικού. Αλλά σε άλλους ορθόδοξους Ρουμάνους, που ήξεραν πολύ επιφανειακά την Ορθοδοξία, άσκησε. Δεν έγιναν καλύτεροι ως ορθόδοξοι, όμως, έγιναν καλύτεροι ως οικουμενιστές. Σήμερα, τους ετοιμάζουν πνευματικά για την αποδοχή της «Νέας Εποχής», και όταν εμφανιστεί ο αντίχριστος, θα τρέξουν σε αυτόν, όπως οι μέλισσες στο μέλι, αφού έχουν ετοιμαστεί για την αποδοχή των ιδεών του.
7) Ο κίνδυνος του οικουμενισμού έγκειται ακριβώς σε αυτή τη «Νέα Εποχή», η οποία θα γίνει η παγκόσμια θρησκεία του αντίχριστου. Τις ιδέες του οικουμενισμού μέχρι τελευταία τις έβρισκα στην ηλεκτρονική σελίδα του Μαϊτρέγια.
8) Ως ορθόδοξος ιερέας, από την εμπειρία της προσευχής και ιεραποστολής μου, κατάλαβα ότι ο πιο σίγουρος δρόμος για να αποφεύγουμε τους πολύμορφους σύγχρονους πειρασμούς είναι να ζούμε σύμφωνα με την Ορθοδοξία, ακόμα και «μέχρις αίματος»[1].
9) Πρέπει να τηρούμε τους κανόνες της Ορθοδοξίας, τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, πρέπει να κάνουμε υπακοή, δεν πρέπει να συρρικνώνουμε τη Λειτουργία και να επιχειρούμε νεοτερισμούς. Πρέπει να είμαστε σύγχρονοι, αντλώντας μόνο από το θησαυροφυλάκιο των Αγίων Πατέρων. Πρέπει να είμαστε ορθόδοξοι μέχρι και τη μαρτυρική θυσία αν χρειαστεί. Δεν πρέπει να προσευχόμαστε με ανθρώπους άλλων θρησκειών, αφού με αυτό τους νομιμοποιούμε. Πώς τότε θα τους δώσουμε ευκαιρία να ασπαστούν την Ορθοδοξία;
Θα είχαν προσχωρήσει στην Ορθοδοξία ο Σεραφείμ (Ρόουζ), ο Κάλλιστος (Γουέαρ), ο Πίτερ Γκίλκουιστ, αν τους λέγαμε ότι η θρησκεία τους είναι καλή;
Θα είχαν προσχωρήσει στην Ορθοδοξία ο Πλακίδας (Ντεσέϊ), ο Ολιβιέ Κλεμάν, ο Ντέιβιντ Χιούστον, ο Σεραφείμ (Ρόουζ), ο Κάλλιστος (Γουέαρ), ο Πίτερ Γκίλκουιστ, αν τους λέγαμε ότι η θρησκεία τους είναι καλή; Και τι θα γίνει αν ο Χριστός στην Κρίση θα μας καλέσει να λογοδοτήσουμε για τις ψυχές αυτών που τους αφήσαμε στην πίστη τους, επειδή έτσι μας έμαθε η ιδέα του οικουμενισμού; Ο Απόστολος Παύλος δεν ήταν οικουμενιστής, οι Άγιοι Πατέρες, επίσης, δεν ήταν. Εμείς, δηλαδή, είμαστε πιο σοφοί από αυτούς;
10) Κατάλαβα για τον εαυτό μου ότι η δύναμη της ιεραποστολής μου ήταν πολύ χαμηλή, όταν δεν τηρούσα όλους τους ορθόδοξους κανόνες μέχρι και τον τελευταίο όρο. Όμως, όσο εμβάθυνα στην ενεργή Ορθοδοξία, ο λογισμός μου στερεωνόταν, η καρδιά μου φωτιζόταν και οι άνθρωποι γύρω μου άρχιζαν να με καταλαβαίνουν και να έρχονται στον Χριστό ευχαριστιακά. Άρχιζαν να προσεύχονται μόνοι τους και να προχωρούν στο δρόμο της σωτηρίας.
Η καθολική Λειτουργία συνδυασμένη με τελετουργίες βουντού. Η Βασιλική της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, Παρίσι, το 2011
11) Τι το καινούργιο μπορεί να φέρει ο οικουμενισμός που δεν έχει η Ορθοδοξία; Εξωστρέφεια, συμπόνοια, αρμονία, ανοχή υπάρχουν και στην Ορθοδοξία. Οι κίνδυνοι, όμως, του οικουμενισμού είναι αμέτρητοι. Ο οικουμενισμός είναι οι πύλες μέσα από τις οποίες ο αντίχριστος θα μπει στην Εκκλησία. Δεν είναι τυχαίο ότι ο οικουμενισμός έχει μασονική καταγωγή.
Έχω διαβάσει στην ιστοσελίδα του Μαϊτρέγια ότι μέσω του οικουμενισμού θέλει να οδηγήσει τους ορθόδοξους «φονταμενταλιστές» στο στάβλο του, αν και ομολογεί ότι θα του προκαλούν πολλά προβλήματα και ότι περίπου το ένα τρίτο δε θα τον αποδεχτεί. Οπότε, ποιος θα τον αποδεχτεί; Μήπως αυτοί που θεωρούν ότι όλες οι θρησκείες είναι καλές, και ότι, επομένως, το σύνολό τους, δηλαδή η Νέα Εποχή, είναι καλύτερη από όλες επειδή τις εμπεριέχει όλες;
Ποιος δε θα δεχτεί τον αντίχριστο και τη δική του συγκρητιστική θρησκεία; Οι ορθόδοξοι. Και θα κατηγορούνται ότι είναι «συντηρητικοί» και «αντιδραστικοί»
12) Και ποιος δε θα δεχτεί τον αντίχριστο και τη δική του συγκρητιστική θρησκεία; Οι ορθόδοξοι, σαν κι εμένα, οι οποίοι θα κατηγορούνται ότι είναι «φονταμενταλιστές», «συντηρητικοί», «απαρχαιωμένοι», «καθυστερημένοι», «ταλιμπάν», «αντιδραστικοί», «τρομοκράτες».
Μην εκπλήσσεστε. Αυτές οι κατηγορίες θα νομιμοποιήσουν το μεγάλο διωγμό, «όμοιο προς το οποίο ούτε έχει γίνει από την αρχήν του κόσμου έως τώρα ούτε και θα γίνη».[2] Με αυτές τις κατηγορίες η αυριανή πλειοψηφία της «Νέας Εποχής» θα βγει εναντίον της ορθόδοξης μειοψηφίας, που «αντιστέκεται πεισματικά σε κάθε τι καινούργιο».
13) Ο αντίχριστος, όταν έρθει, θα μιλάει τηλεπαθητικά σε όλο τον πλανήτη, θα έχει λουσιφερική δύναμη για τον υπνωτισμό των ανθρώπων, θα κάνει θαύματα, θα περπατάει στα σύννεφα, θα μετατρέπει τις πέτρες σε ψωμί, θα προτείνει στον πλανήτη ειρήνη, ευημερία, λύση στα προβλήματα του τρίτου κόσμου, μια θρησκεία, καλή για όλους, τον τερματισμό των θρησκευτικών συγκρούσεων. Όμως, αυτός θα ισχυριστεί ότι οι αιματηροί πόλεμοι ανάμεσα στις θρησκείες δεν μπορούν να σταματήσουν, αν πρώτα η φονταμενταλιστική ορθόδοξη πλειοψηφία δεν εξαφανιστεί δια παντός. Αλλιώς, θα κάνει διωγμούς εναντίον όλων των ορθόδοξων.
14) Και τώρα να ρωτήσω: Ποιος νομίζετε ότι θα τον δεχτεί και ποιος όχι; Νομίζω ότι θα τον δεχτούν όλες οι μη χριστιανικές θρησκείες, οι αιρέσεις, η πλειοψηφία των καθολικών, οι προτεστάντες και εκείνοι οι ορθόδοξοι οι οποίοι είναι χαλαροί, επιπόλαιοι και που στην πραγματικότητα δεν έχουν εμβαθύνει στην Ορθοδοξία, όπως και οι οικουμενιστές που είναι πνευματικά προετοιμασμένοι για να δεχτούν τις ιδιοφυείς ιδέες του για την ειρήνη σε όλο τον κόσμο και την αλληλοκατανόηση. Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, «ὅταν γὰρ λέγωσιν, εἰρήνη καὶ ἀσφάλεια, τότε αἰφνίδιος αὐτοῖς ἐφίσταται ὄλεθρος»[3].
Ερώτηση προς όλους: αν δεν καταφέρνω να είμαι καλός ορθόδοξος, πώς να βρω χρόνο για να είμαι και οικουμενιστής;
15) Και τελευταία ερώτηση προς όλους, οικουμενιστές και μη: αν δεν καταφέρνω να είμαι καλός ορθόδοξος, πώς να βρω χρόνο για να είμαι και οικουμενιστής;
Δεν καταφέρνω να προσεύχομαι πραγματικά, δεν προσεύχομαι όσο πρέπει, δε διαβάζω την πατρολογία, όπως θα ήθελα, δεν κάνω ιεραποστολή, όπως θα ήθελα, δεν έχω χρόνο για να είμαι πραγματικός ορθόδοξος, όπως πρέπει να είμαι. Γιατί τότε να χάνω χρόνο για τον οικουμενισμό;
Εσείς το καταφέρνετε; Περνάτε τρείς-τέσσερις ώρες την ημέρα σε απερίσπαστη προσευχή; Έχετε περάσει όλη τη νύχτα μέσα στην προσευχή; Πηγαίνετε, κάθε βδομάδα, σε νοσοκομεία, άσυλα, ορφανοτροφεία, φυλακές, για να τηρήσετε την εντολή του Κυρίου, βάσει της οποίας θα κριθεί ο κόσμος;[4]
Έχετε ντύσει γυμνούς που ψάχνουν στους κάδους απορριμμάτων, κάθε μέρα, κάτω από τα παράθυρα της πολυκατοικίας σας. Έχετε νοιαστεί για αυτούς που κοιμούνται στο σκουπιδότοπο της πόλης, για αυτούς που έχουν χάσει το σπίτι τους και καταφεύγουν με μικρά παιδιά στην όχθη των ποταμών;
Έχετε αγωνιστεί ενάντια στην ηθική αποσύνθεση ανάμεσα στους ορθόδοξους; Έχετε αγωνιστεί ενάντια στις εκτρώσεις, τη μέθη, την ακολασία, το σατανικό ροκ, τις αιρέσεις, τη βία κατά των γυναικών και την έξωση των παιδιών στο δρόμο, μέσα στη νύχτα, με αποτέλεσμα ο διάβολος να θερίζει τη συγκομιδή του στο κοπάδι του Χριστού και να καταστρέφει με μανία τους ορθόδοξους;
Έχετε οδηγήσει ανθρώπους στην πύρινη πίστη με τις ομιλίες σας, με τις προσπάθειές σας, μιλώντας για τον Χριστό «ευκαίρως ακαίρως»;[5] Έχετε ενδιαφερθεί ποιος στη γειτονιά σας έχει ανάγκη, κάποια πολύτεκνη μητέρα που δεν έχει να ζήσει και σκέφτεται να πέσει από το παράθυρο, επειδή την απειλούν να τη διώξουν από το σπίτι και να πουλήσουν το διαμέρισμά της;
Οικουμενιστική προσευχή στην κοινότητα Τεζέ
Έχετε αγωνιστεί ενάντια στην άγνοια των νέων για τον αποκρυφισμό, τις ανατολικές θρησκείες, τη μαγεία, το σατανισμό, που φυτρώνουν ανάμεσα στους νέους;
Έχετε διαθέσει χρήματά σας, τον υπολογιστή σας, το χρόνο σας, την καρδιά σας, τη ζωή σας για να υπηρετείτε τον Χριστό;
Έχετε διαθέσει χρήματά σας, τον υπολογιστή σας, το χρόνο σας, την καρδιά σας, τη ζωή σας για να υπηρετείτε τον Χριστό;
Νιώθετε ότι εσείς είστε εκείνος ο δούλος, αγαθός και πιστός, τον οποίον ο Δεσπότης, όταν ήρθε, τον επαίνεσε και ἐπὶ πολλῶν τον κατέστησε;[6] Ή, το αντίθετο, είστε ο δούλος που ασχολούταν με βιοτικές μέριμνες και δεν έκανε τίποτα για τον Γλυκύτατο Χριστό; Νιώθετε ότι είστε οι ευλογημένοι που σας καλούν στον παράδεισο[7], επειδή Τον ψάχνατε στις φυλακές, στα άσυλα, στα νοσοκομεία, στα ορφανοτροφεία;
Αν ναι, τότε ελάτε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αγωνιστούμε μαζί ενάντια στην σατανική εντροπία, που πολεμά την Ορθοδοξία. Ελάτε, να μοιραστούμε την εμπειρία μας, ελάτε, να μοιραστούμε ιδέες, να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον με προσευχή, ελάτε να γίνουμε μια ψυχή και μία καρδία, και ο Χριστός θα μας στηρίξει και θα μας αγαπήσει!
Αν όχι, τότε ελάτε να αξιοποιήσουμε τον περιορισμένο μας χρόνο, αφού ο σατανάς ζητάει να μας κοσκινίσει.[8] Ελάτε να μοιράζουμε φυλλάδια ενάντια στον αλκοολισμό και τις εκτρώσεις. Ελάτε θα οργανώνουμε ιεραποστολές και να ντύνουμε το φτωχό και το γυμνό, τον ορφανό και τη χήρα και να φέρνουμε την καλή ορθόδοξη είδηση εκεί που δύσκολα φτάνει: σε φτωχές γειτονιές, όπου η ακολασία, η ύβρις, η απόλυτη φτώχεια, η μέθη, ο τζόγος και οι κλοπές φέρνουν την καταστροφή.
Ελάτε να προσευχόμαστε θερμά ο ένας για τον άλλον, όπως δίδασκε ο Απόστολος Ιακώβ[9]. Εσείς οι λαϊκοί να δίνετε σε εμάς, τους ιερείς, τα δίπτυχα με όλους όσους γνωρίζετε ότι έχουν απομακρυνθεί από την αγάπη του Χριστού: τους αδιάφορους νέους, τους πεισματάρηδες γέρους, τους μεθύστακες, τους άπιστους, τους φτωχούς, τους διωκόμενους, τους κρατούμενους, τους δυστυχείς, και εμείς θα προσευχόμαστε για αυτούς σε κάθε Θεία Λειτουργία.
Εσείς, οι μοναχοί, να προσεύχεστε θερμά για μας, να μνημονεύετε τα ονόματά μας στα Σαρανταλείτουργα και την ώρα που διαβάζετε το Ψαλτήριο, να μας στηρίζετε στον αγώνα μας ενάντια στις δυνάμεις του κακού που αδιάκοπα στήνουν το πεδίο ενός αόρατου πολέμου.
Ελάτε να ανεβάζουμε στο ιντερνέτ ορθόδοξα βιβλία ζωτικής σημασίας, που δε φτάνουν στους φτωχούς ανθρώπους. Να τους δίνουμε δωρεάν αποσπάσματα από αυτά, μια και δεν τους φτάνουν τα χρήματα ούτε για φαγητό!
Να διαθέτετε τους ηλεκτρονικούς σας πόρους στη διάθεση μεγάλου αριθμού «χλιαρών ορθόδοξων» και να διαδίδετε δωρεάν εκτυπωμένους ακάθιστους ύμνους, προσευχές, κείμενα των Αγίων Πατέρων!
Να μαζεύετε, κάθε βδομάδα, σε σπίτια φιλάνθρωπων γνωστών σας τρόφιμα και ρούχα και να ψάχνετε τα παιδιά που έχουν φύγει από τα σπίτια τους και που ξενυχτάνε σε πάρκα και παραλίες. Φέρτε τους το χαμόγελο, το δάκρυ, τις προσευχές, το φαγητό, τα ρούχα και τον Χριστό!
Να οργανωθείτε σε ομάδες σε κάθε πόλη και να ψάχνετε τον Χριστό σε κάθε μαρτύριο, σε κάθε θλίψη, σε κάθε κρυφό δάκρυ του γείτονα και κάθε άγνωστου που συναντήσατε στο δρόμο!
Να οργανώνετε βραδιές προσευχής στο σπίτι σας, όπου να αφιερώνετε χρόνο για να διαβάζετε βίους αγίων, παλαιές προσευχές του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη[10], να ψέλνετε κοινωνικά και απολυτίκια, να βλέπετε ταινίες για το Άγιο Όρος, να ακούτε κηρύγματα μεγάλων πνευματικών. Ας έρχονται και οι φίλοι σας, και η νεολαία από την απέναντι πολυκατοικία, για να ανακαλύψουν και αυτοί την ομορφιά της Ορθοδοξίας και να μην πηγαίνουν πλέον στις ντισκοτέκ, ροκοτέκ και λαϊκοτέκ!
Να παίρνετε τα παιδιά από τα ορφανοτροφεία και να τους πηγαίνετε σε πάρκα για να παίζουν εκεί, να τους ψέλνετε τα κάλαντα, να τους δίνετε γλυκά που σας περίσσεψαν, μια και έχετε χορτάσει πλέον!
Να ενδιαφερθείτε, πού είναι η χήρα που δεν έχει κανέναν και που κινδυνεύει να πεθάνει από την πείνα και να βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης, χωρίς ένα κερί στο προσκεφάλι, στο δωματιάκι της[11]. Να δείτε πού βρίσκεται ο εργαζόμενος που έχασε το σπίτι του, επειδή δεν μπορούσε να πληρώνει τους λογαριασμούς, και τώρα ξενυχτάει κάτω από τον ανοιχτό ουρανό και πίνει για να «ζεσταθεί».
Υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι σήμερα η Εκκλησία δεν πρέπει να κτίζει άσυλα και ορφανοτροφεία, επειδή αυτό πρέπει να το κάνει το κράτος. Και δεν πρέπει! Δε χρειάζεται! Όμως, το να ψάχνουμε τον θλιμμένο, να τον παρηγορούμε, να τον βοηθάμε στα δεινά του και στη μοναξιά του, αυτό είναι που ζητάει από μας ο Χριστός. Και αυτό θα είναι το κριτήριο της Κρίσης[12].
Αδελφάκια και αδελφούλες μου, τότε θα νιώθετε τη Λειτουργία αγγελικά, θα προσεύχεστε με δύναμη, θα ανυψώνετε την καρδιά σας μέχρι τον ουρανό και πάλι πίσω, και θα ανοίξει η καρδιά σας για κάθε πόνο στον κόσμο, και θα συμπονάτε σε κάθε μαρτύριο στον κόσμο που σπάει στον κυματοθραύστη του Θεού, λες και είναι ένα τεράστιο κύμα από κλάματα.
Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι φτάνει να προσευχόμαστε μόνο. Εγώ λέω, ναι, στην αρχή να προσευχόμαστε, αλλά μετά να βγαίνουμε και να ψάχνουμε τους δυστυχισμένους, αν θέλουμε να ακούσει ο Θεός την προσευχή μας. Να τι λέει ο πατήρ Αρσένιος (Μπόκα):
«Ο άνθρωπος που μπορεί να κάνει το καλό και δεν το κάνει είναι ένα τιποτένιο ον. Χωρίς ελεημοσύνη, η ίδια η προσευχή είναι άκαρπη. Με ποια ελπίδα θα προσεύχεσαι στον Θεό, όταν δεν ακούς τις παρακλήσεις των φτωχών ανθρώπων; Πώς θα ζητάς με τους πιστούς στο ναό: «Παράσχου, Κύριε», όταν ο ίδιος δεν παρέχεις στους φτωχούς, παρόλο που μπορείς να το κάνεις; Με τι στόμα θα πεις: «Εισάκουσόν με, Κύριε», όταν ο ίδιος δεν ακούς το φτωχό, ακριβέστερα, τον Χριστό που βοά σε σένα μέσω του φτωχού;
Όπως συμπεριφερόμαστε εμείς στη σχέση με τους πλησίον μας, έτσι και ο Χριστός θα συμπεριφερθεί στη σχέση με μας. Εσύ περιφρόνησες τον φτωχό; Και ο Θεός θα σε περιφρονήσει. Δεν άνοιξες σε αυτόν που χτυπούσε την πόρτα; Και για σένα δε θα ανοίξουν οι πύλες της Βασιλείας του Θεού. Δεν άκουσες τους αναστεναγμούς αυτών που πάσχουν; Δε θα ακουστεί και η κραυγή της προσευχής σου».
Λοιπόν, η προσευχή, στην αρχή, μάς ενισχύει στο να κάνουμε το καλό και το καλό είναι ο γλυκός καρπός της προσευχής.
Να, αυτή είναι η πραγματική εξωστρέφεια στον κόσμο και όχι ο οικουμενισμός. Η πραγματική ανεκτικότητα είναι, όταν παραμένεις ορθόδοξος και εμβαθύνεις στην Ορθοδοξία
Να, αυτή είναι η πραγματική εξωστρέφεια στον κόσμο και όχι ο οικουμενισμός. Η πραγματική ανεκτικότητα είναι, όταν παραμένεις ορθόδοξος και εμβαθύνεις στην Ορθοδοξία, θυσιάζοντας όλο το χρόνο σου, τα υπάρχοντά σου, τις δυνάμεις σου για χάρη του Χριστού, μέχρι που να αρχίσεις να Τον αγαπάς τόσο πολύ που θα είσαι έτοιμος και τη ζωή σου να δώσεις για Αυτόν!
Και μεγαλύτερη αγάπη δεν μπορεί να υπάρξει, από το να δώσεις τη ζωή σου για τον Χριστό[13].
Τότε θα είμαστε προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε με ανδρεία τον οδοστρωτήρα του αντίχριστου, ως άξιοι στρατιώτες του Χριστού του Ουράνιου, στον αγώνα ενάντια στις δυνάμεις του κακού.
Τότε θα αξίζουμε να ονομαζόμαστε άνθρωποι, ορθόδοξοι, χριστιανοί, ακόλουθοι του Χριστού!
Αν όχι, ο αντίχριστος θα μας σκουπίσει από τη σκηνή της ιστορίας όπως τα άχρηστα φύλλα.
Να φροντίζετε! Να κάνετε ιεραποστολή τώρα που μπορείτε ακόμα, αφού το σκοτάδι έρχεται και τότε κανένας δε θα μπορεί να κάνει πράξεις του φωτός[14].
Να κάνετε ιεραποστολή τώρα που μπορείτε! Να κάνετε καλές πράξεις τώρα που σας επιτρέπεται! Να αγωνίζεστε για τον Χριστό σήμερα, όταν δεν απαιτούν ακόμα το αίμα σας για να παραμείνετε χριστιανοί!
Είθε να μας βοηθήσει ο Θεός εν Τριάδι να ξεπεράσουμε τις δοκιμασίες αυτές.
Ας προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλον!
Να μου στείλετε τα δικά σας ονόματα και τα ονόματα των δεινοπαθούντων γνωστών σας και θα προσεύχομαι συνέχεια για σας και θα τα δώσω σε όλους τους γνωστούς μου ιερείς που αγωνίζονται για χάρη του Χριστού!
Να ενωθείτε στις πόλεις και να συναντιέστε για να είστε πιο δυνατοί στην αγαθοεργία! Είναι πολύ δύσκολο να είναι κανείς μόνος. Μαζί είναι πιο εύκολο, αφού όπου είναι μαζί δύο ή τρείς μαζεμένοι στο όνομα του Χριστού, εκεί είναι και ο Χριστός ανάμεσά τους[15].
«Μαρὰν ἀθᾶ»! «Έρχου, Κύριε»![16]
Ας μπούν ή όλοι στον παράδεισο ή κανένας στον κόλαση, όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης!
Είθε να σωθείτε όλοι, αδελφάκια και αδελφούλες εν Χριστώ!
4/19/2021
[1] Εβρ.12:4
[2] Μτ. 24:21
[3] Βλ. Α’ Θες. 5:3
[4] Βλ. Μτ. 25:34-46
[5] Βλ. Β’ Τιμ. 4:2
[6] Βλ. Μτ. 25:21
[7] Βλ. Μτ. 25:34
[8] Βλ. Εφ. 5:16, Α’ Κορ. 7:29 και Λκ. 22:31
[9] Βλ. Ιακ. 5:16
[10] Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, «Απάνθισμα λίαν κατανυκτικών ευχών»
[11] Σύμφωνα με την παλαιά παράδοση, όταν ο άνθρωπος φεύγει για τον άλλον κόσμο, χρειάζεται να ανάβουμε ένα κερί.
[12] Βλ. Μτ. 25:31-46
[13] Βλ. Ιω. 15:13
[14] Βλ. Ιω. 12:35
[15] Βλ. Μτ. 18:20
[16] Βλ. Α’ Κορ. 16:22 και Αποκ. 22:20
gr.pravoslavie.ru
πηγή: orthodoxostypos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας