Ἡ δύναμις τοῦ κακοῦ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020
Ἀπόστολος: Ρωμ. ι΄ 1 – 10
Εὐαγγέλιον: Ματθ. η΄ 28- θ΄ 1
Ἦχος: δ΄.-Ἑωθινόν: Ε΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

“ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν

εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων” (Ματθ. Η΄ 31)

Ἡ Θεία ἐξουσία

Δύο ταλαίπωροι ἄνθρωποι “ὑποδέχονται” τὸν Κύριο, ὅταν Αὐτὸς ἔρχεται εἰς τὴν “χώραν τῶν Γεργεσηνῶν”! Δύο ἄνθρωποι κατεχόμενοι ὑπὸ ἀκαθάρτων πνευμάτων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὰ

μνήματα καί, ὡς τοὺς ὀνομάζει τὸ ἱερὸν κείμενον, εἶναι “χαλεποὶ λίαν”. Δηλαδή, μὲ τὴν δύναμιν τῶν δαιμόνων, εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνοι διὰ τοὺς ἀνθρώπους! Ἦτο ἀδύνατον εἰς τὸν οἷονδήποτε, νὰ πλησιάσῃ εἰς τὸ μέρος ἐκεῖνο εἰς τὸ ὁποῖον διέμενον καὶ ἦσαν, …“ὁ φόβος καὶ τρόμος” διὰ τούς… πάντας! Ὁ Κύριος τοὺς πλησιάζει καὶ οἱ δαίμονες αἰσθανόμενοι τὴν ἀδυναμίαν τους πρὸ τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, …τρέμουν εἰς τὴν παρουσίαν Του! “Τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;” Δηλαδή, “Τὶ ἔχεις μαζί μας Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ; Ἦλθες ἐδῶ πρὶν ἀπὸ τὴν κρίσιν καὶ ὁριστικὴν καταδίκην μας, διὰ νὰ μᾶς βασανίσῃς;».

Ἐδῶ, πρὸ τοῦ Κυρίου… τελειώνει ἡ δύναμίς των! Παύουν νὰ ἀπειλοῦν…! Ἀδυνατοῦν νὰ ἐπιτεθοῦν καὶ νὰ κακοποιήσουν…! Δὲν τολμοῦν νὰ κάνουν τό… παραμικρόν, καὶ ἀντιθέτως τρέμουν…, ὅπως προείπομεν! Παρακαλοῦν καὶ ἱκετεύουν τὸν Κύριον νὰ τοὺς ἐπιτρέψῃ νὰ ἔμβουν εἰς τοὺς βόσκοντας χοίρους καί …περιμένουν νὰ ἀκούσουν τὸ τί θὰ τοὺς ὁρίσῃ ὁ Χριστός! Ἡ δαιμονικὴ ἐξουσία ἐκμηδενίζεται καὶ τὰ ἀποτρόπαια αὐτὰ καὶ πονηρὰ πνεύματα, …περιμένουν, ἁπλῶς, τὴν ἐπιτίμησιν καὶ τιμωρίαν των ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. Λέγομεν ταῦτα, διότι ἀκούεται συχνῶς, ὅτι ὑπάρχουν (δῆθεν) αἱ δύο συγκρουόμεναι δυνάμεις (τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ) καὶ ἄλλοτε ὑπερισχύει τὸ καλὸν καὶ ἄλλοτε τὸ κακόν. Ὡς θεωρία, ἡ ἀνωτέρω διατύπωσις, εἶναι ἀπολύτως λανθασμένη καὶ οὐδέποτε δύναται τὸ κακόν – ὡς διάβολος – νὰ ὑπερνικήσῃ τὸ καλόν (Θεόν). Ἐν προκειμένῳ δέ, βλέπομεν τοῦτο… ἐμφανέστατα!

Ἡ δύναμις τοῦ κακοῦ

Ἴσως ἐρωτήσουν τινές˙ “ὁ δαίμων εἶναι ἀνίσχυρος;”. Κατὰ τὸν Λόγον τοῦ Κυρίου, ἡ δύναμις τοῦ κακοῦ, – ἐν ὅσῳ ὁ ἄνθρωπος παραμένει εἰς τὴν προστασίαν καὶ ἀγάπην τοῦ Κυρίου, – δὲν δύναται νὰ τὸν ἀπειλήσῃ καὶ νὰ τοῦ προξενήσῃ τὸ παραμικρὸν κακόν! Ὅταν, ὅμως, ὁ ἄνθρωπος ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὴν ἀγάπην καὶ προστασίαν τῆς Θείας Χάριτος, τότε ἡ δαιμονικὴ δύναμις ἐπιτίθεται κατὰ τοῦ ἀδυνάμου ἀνθρώπου καί… ἐξαφανίζει τοῦτον! Ὅταν “ὑπέστρεψαν… οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου”, ὁ Κύριος, ἐνισχύει τοὺς μαθητάς Του καὶ τοὺς ἰσχυροποιεῖ ἀπέναντι τῶν δαιμονίων, μὲ λόγους… μοναδικούς! “Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ” (Λουκ. Ι΄ 17-20). Εἰς ἐκεῖνον ποὺ ζητεῖ καὶ παρακαλεῖ τὸν Θεόν, τὸ κακὸν δὲν δύναται νὰ τὸν ἐνοχλήσῃ.

Τοῦτο, βλέπομεν, κατ᾿ ἐπανάληψιν καὶ εἰς τὴν ζωὴν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἄλλων Ἁγίων. Ἡ θεραπεία τῶν δαιμονιζομένων – μετὰ τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου – συνεχίζεται ὑπὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ μὲ τὴν Δύναμιν καὶ ὑπὸ τὸ Παντοδύναμον Ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ὅταν δὲ τοῦτο ἐγένετο κάποτε ἐπιπολαίως καὶ χωρὶς τὴν δέουσαν σοβαρότητα καὶ ὑπὸ ἀναρμοδίων προσώπων, τότε ὁ δαίμων προέβη εἰς βαρείας βιαιοπραγίας. Τοῦτο βλέπομεν εἰς τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὅταν “ἐπεχείρησαν… τινες υἱοὶ Σκευᾶ Ἰουδαίου ἀρχιερέως ἑπτά”, οἱ ὁποῖοι ἐθεώρησαν … ἁπλῆν τὴν ὑπόθεσιν τοῦ ἐξορκισμοῦ τῶν ἀκαθάρτων πνευμάτων καὶ τότε, “ἀποκριθέν… τὸ πνεῦμα τὸ πονηρὸν εἶπε· τὸν Ἰησοῦν γινώσκω καὶ τὸν Παῦλον ἐπίσταμαι· ὑμεῖς δὲ τίνες ἐστέ; Καὶ ἐφαλλόμενος ἐπ᾿ αὐτοὺς ὁ ἄνθρωπος, ἐν ᾧ ἦν τὸ πνεῦμα τὸ πονηρόν, καὶ κατακυριεύσας αὐτῶν ἴσχυσε κατ᾿ αὐτῶν, ὥστε γυμνοὺς καὶ τετραυματισμένους ἐκφυγεῖν ἐκ τοῦ οἴκου ἐκείνου” (Πράξ. ΙΘ΄ 13-16).

Συνεπῶς, ὁ δαίμων δὲν εἶναι ἀνίσχυρος, ὥστε νὰ δύναται ὁ καθεὶς νὰ … ἀστειεύεται μετ’ αὐτοῦ, ἀλλά, τοὐναντίον, εἶναι ἐπικίνδυνον καὶ “μυσαρὸν καὶ ἐβδελυγμένον καὶ ἀλλότριον καὶ μισάνθρωπον πνεῦμα“ (Εὐχὴ κατηχήσεως), τὸ ὁποῖον ἐὰν λάβῃ ἐξουσίαν παρὰ τοῦ Κυρίου, δύναται νὰ καταστρέψῃ τά… πάντα! Ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τὸ διδακτικὸν βιβλίον τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὸ ἐπονομαζόμενον… “Ἰώβ”, θὰ ἐννοήσωμεν καλῶς τὴν δύναμιν τοῦ διαβόλου, ὅταν οὗτος – ἔχων ἐξουσίαν παρὰ τοῦ Θεοῦ – ἐπιτίθεται κατὰ τοῦ δικαίου Ἰώβ! Ἐκίνησε κλέπτας καὶ δολοφόνους κατὰ τῶν ὑποστατικῶν, ἀλλὰ καὶ κατὰ τῶν ὑπηρετῶν τοῦ δικαίου, ἤγειρεν ἄνεμον καταστρεπτικόν, ὁ ὁποῖος ἰσοπέδωσε τὴν οἰκίαν, εἰς τὴν ὁποίαν εὐφραίνονταν τὰ τέκνα του καὶ κατεδαφίζων αὐτὴν ἐθανάτωσε καὶ τὰ δέκα παιδιά του, καί, τέλος, “ἔπαισε τὸν ᾿Ιὼβ ἕλκει πονηρῷ ἀπὸ ποδῶν ἕως κεφαλῆς” (Ἰὼβ Β΄ 7).

Ἡμεῖς ἀποφασίζομεν…!

Ἐκ τῶν ὅσων προείπομεν, ἀγαπητοί μου, εὐκόλως συνάγεται τὸ συμπέρασμα, ὅτι, ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἐβαπτίσθημεν καὶ ἐχρίσθημεν εἰς τὸ Ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἴμεθα ὑπὸ τὴν σκέπην καὶ προστασίαν τοῦ Κυρίου μας. Ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἀπετάχθημεν “τὸν σατανᾶν καὶ πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ καὶ πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ καὶ πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ” (Ἀπόταξις κατηχουμένου) καὶ συνετάχθημεν τῷ Χριστῷ, ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς τὴν δύναμιν – ἐν τῷ Ὀνόματι Αὐτοῦ – νὰ εἴμεθα ἰσχυρότεροι τοῦ… πονηροῦ καὶ οὗτος νά… τρέμῃ ἡμᾶς καὶ ὄχι ἡμεῖς αὐτόν! Ἀλλὰ προσοχή…! Αὕτη ἡ ὑπερίσχυσις ἡμῶν ἰσχύει ἐν ὅσῳ εὑρισκόμεθα ἀγωνιζόμενοι πλησίον τοῦ Κυρίου καὶ ὑπὸ τὴν προστασίαν Του! Ἐὰν ἀρνηθῶμεν τὸν Κύριον καὶ τὰς ἐντολὰς Του…, ἐὰν παραβιάσωμεν τὰς ὑποσχέσεις ποὺ τοῦ ἐδώσαμεν…, ἐὰν ὑποταχθῶμεν εἰς τὸν πειρασμὸν καὶ ἐπιλέξωμεν τὰς ἁμαρτίας καὶ τὰς παραβιάσεις τοῦ Θείου Νόμου, τότε… σκληρὸν μέν, ἀλλὰ πρέπει νὰ τὸ εἴπωμεν, … δίδομεν μόνοι μας τὴν ἐξουσίαν εἰς τοῦτο τὸν κατηραμένον νὰ μᾶς ἐξουσιάζῃ…! Συνεπῶς… ἡμεῖς ἀποφασίζομεν!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

πηγή:  orthodoxostypos.gr