Αν ο Χριστός
κατέβαινε από το Σταυρό, οι σταυρωτές Του θα Τον πίστευαν αναγκαστικά και από
φόβο τιμωρίας. Ο Χριστός ποτέ δεν ήθελε
να τον ακολουθούν με τη βία. Έλεγε: «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν»
(Μαρκ. 8,34). Υπάρχει και το ενδεχόμενο να απιστούσαν με τη δικαιολογία ότι ο
σατανάς Τον βοήθησε και κατέβηκε. Την ίδια δικαιολογία εξάλλου χρησιμοποιούσαν
τακτικά, όταν έβλεπαν στο παρελθόν το Χριστό να θεραπεύει δαιμονισμένους.
Επίσης εάν
κατέβαινε, δε θα γινόταν και η θυσία του Σταυρού, που ήταν αναγκαία για τη
σωτηρία μας. Ο Χριστός θεωρούσε την ώρα
του μαρτυρίου Του ως δόξα. Είπε στους μαθητές Του λίγο πριν το Πάθος
Του: «Έχει
έλθει η ώρα, για να δοξαστεί ο Υιός του ανθρώπου» (Ιωαν.12,23).
Από το βιβλίο
«Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.57),
Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας