από το βιβλίο "Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα". Χαραλάμπους Χ. Άνδραλη
Ο κατά κόσμον
Ιγκόρ Ροσλιάκοφ σε ηλικία 27 ετών αποφάσισε να ακολουθήσει το μοναχισμό. Μια
σειρά από θαυμαστά γεγονότα τον οδήγησαν σε αυτήν την απόφαση, καθώς μόλις το
1984 άρχισε να πιστεύει συνειδητά στο Χριστό και να πηγαίνει στην Εκκλησία.
Τρείς μήνες πριν φύγει για το μοναστήρι έγραψε στο ημερολόγιό του: «12 Μαρτίου
1988. Πρωί. Η μητέρα μου βρήκε το μικρό μου σταυρό. Είμαι 27. Πρωτοφόρεσα αυτό
το σταυρό πριν από 27 χρόνια όταν βαπτίστηκα Χριστιανός.
Είναι ένα ολοφάνερο σημάδι του Κυρίου που υπενθυμίζει τα λόγια του Χριστού: όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού…».
Είναι ένα ολοφάνερο σημάδι του Κυρίου που υπενθυμίζει τα λόγια του Χριστού: όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού…».
Στο μοναστήρι
της Όπτινα εργάστηκε σκληρά μαζί με τους άλλους μοναχούς της αδελφότητας, για
να χτιστεί ξανά από τα χαλάσματα η ιστορική Μονή.
Χειροτονήθηκε
ιερέας και υπηρέτησε με αφοσίωση το Χριστό. Εξομολογούσε πολύ κόσμο και τελούσε
συνεχώς τα Ιερά Μυστήρια λόγω της έλλειψης ιερέων εκείνη την εποχή. Ήταν
άνθρωπος χαμηλών τόνων και βαθιά πνευματικός. Βοηθούσε πολύ τους συνανθρώπους
του που αντιμετώπιζαν προβλήματα. Με τη ζωή του, έγινε περισσότερο μισητός στο
διάβολο και εκείνος διέταξε τον υπηρέτη του να αφαιρέσει τη ζωή του.
***
Ο κατά κόσμον
Αλεξέι Τατάρνικοφ γεννήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου του 1954. Έχοντας ισχυρή κλίση
στο μοναχισμό εισήλθε τον Αύγουστο του 1990 στο υπό ανέγερση μοναστήρι της
Όπτινα.
Εκεί υπήρξε υπόδειγμα υπακοής και άσκησης. Όσοι τον γνώρισαν λένε για
τον πατέρα Τρόφιμο ότι είχε καρδιά μικρού παιδιού. Διακρινόταν από την ηρεμία
και την πραότητα που επεδείκνυε ακόμα και στις δύσκολες στιγμές.
Αγαπούσε θερμά
όλο τον κόσμο. Δεχόταν αδιαμαρτύρητα τις τιμωρίες και προσπαθούσε να μαθαίνει
από τα λάθη του.
Ο εκτελεστής του τον μαχαίρωσε πισώπλατα την ώρα που χτυπούσε
τις καμπάνες για την εορτή του Πάσχα.
***
Ο κατά κόσμον
Βλαντιμίρ Πουσκάριοφ εισήλθε στη Μονή της Όπτινα στις 22 Μαρτίου 1991. Όντας
παλαιότερα στρατιωτικός, είχε μάθει ασιατικές πολεμικές τέχνες. Μη γνωρίζοντας
ότι αυτές οι τέχνες συνδέονται με τους δαίμονες, ο Βλαντιμίρ υπέφερε πολλά από
αυτούς. Ακολουθώντας έπειτα σωστή πνευματική ζωή, απαλλάχτηκε από τα δαιμονικά
βάσανα.
Όταν μπήκε στο
μοναστήρι αφιερώθηκε εξολοκλήρου στη μετάνοια, φτάνοντας σε σημείο να
εξομολογείται δύο φορές την ημέρα. Πίστευε ότι μόνο με πόνο και θυσίες θα
εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών. Μετά από ένα κήρυγμα του Ιερομάρτυρα πατρός
Βασιλείου για τους Μάρτυρες ακούστηκε να λέει: «αλήθεια, οι αμαρτίες μας μόνο με το αίμα μας μπορούν να ξεπλυθούν».
Είχε
πληροφορηθεί την ημέρα και τον τρόπο του θανάτου του. Όσοι τον γνώριζαν
μαρτυρούν ότι είχε λάβει το προορατικό και διορατικό χάρισμα. Λίγο πριν μαρτυρήσει
άρχισε να μοιράζει τα ρούχα του(το μόνο που είχε στην κατοχή του) λέγοντας ότι
δεν του χρειάζονται πια. Το προσωπό του εξέπεμπε μια ασυνήθιστη ακτινοβολία.
Εξομολογήθηκε για τελευταία φορά και περίμενε την ώρα του θανάτου του. Ο δήμιος
τον μαχαίρωσε μαζί με τον πατέρα Τρόφιμ την ώρα που χτυπούσαν τις καμπάνες.
Το Πάσχα του
1993, οι μοναχοί της Όπτινα, Βασίλειος, Τρόφιμ και Φεράποντ αφού βασανίστηκαν
απάνθρωπα, δολοφονήθηκαν από ένα σατανιστή ονόματι Νικολάι. Ο δολοφόνος
επεδίωξε να προκαλέσει αργό και βασανιστικό θάνατο στους μοναχούς. Το μαχαίρι
με το οποίο τους σκότωσε είχε γραμμένο στη λεπίδα το «666» και το όνομα του
σατανά.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Χαραλάμπους Χ.
Άνδραλη
Νεομάρτυρες της
Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα
Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
Διαβάστε περισσότερα πατώντας Νεομάρτυρες της Ορθοδοξίας στον 20ό και 21ο αιώνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας