“Κρατώμεν”, άραγε, “της ομολογίας”;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
31 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019
Απόστολος: Εβρ. δ΄ 14, ε΄ 6
Ευαγγέλιον: Μαρκ. η΄ 34 – θ΄ 1
Ήχος: γ΄ .- Εωθινόν: ΙΑ΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

“κρατώμεν της ομολογίας” (Εβρ. Δ΄ 14)
Η εγγύησις

Όταν γνωρίζης ότι υπάρχει κάποιος, ο οποίος σε στηρίζει, …τότε δεν πέφτεις! Όταν πίσω από το

μικρό παιδί στέκει ο πατέρας του, τότε εκείνο συμπεριφέρεται άφοβα και εν πολλοίς, με θράσος και περιφρόνηση, διότι έχει τη βεβαιότητα ότι, στον οποιοδήποτε κίνδυνο, ο πατέρας του θα …μπη μπροστά! Όταν “πίσω” από τον αγωνιστή στέκη ο Παντοδύναμος Κύριος, …τότε ο αθλητής μάχεται και δεν υποχωρεί, παρά τις όποιες αντιξοότητες, διότι …η νίκη είναι βεβαία! Τότε, ακόμη και ο αδύναμος αθλητής, συνεχίζει να κοπιάζη, έχων υπ’ όψιν του ότι, και αν ακόμη κινδυνεύση, δεν πρόκειται να πέση, διότι “παρά Κυρίου τα διαβήματα ανθρώπου κατευθύνεται, και την οδόν αυτού θελήσει σφόδρα• όταν πέση, ου καταρραχθήσεται, ότι Κυριος αντιστηρίζει χείρα αυτού” (Ψαλμ. ΛΣΤ΄ 23-24).
Με αυτάς τας εγγυήσεις και με την βεβαιότητα της επιτυχίας, απευθύνεται ο Θείος Απόστολος Παύλος, προς τους Εβραίους, αλλά και προς ημάς … Ομιλεί, έχων την εμπειρία των Θείων αποκαλύψεων! Όσον ετυφλώνετο από το σκότος της μανίας εναντίον του Ιησού, εστρέφετο και επετίθετο εναντίον των χριστιανών και γενικώς της χριστιανικής πίστεως. Από την στιγμή όμως, που του συνέβη η φοβερά εκείνη εμφάνισις του Κυρίου, κατά την πορεία του προς την Δαμασκό, η ζωή του ήλλαξε …Πλέον, ο Ιησούς, τον οποίον, έως εκείνην την στιγμήν, εδίωκεν, έγινε δι’ εκείνον, λατρευτόν πρόσωπον, Θεός Αληθινός, δια τον οποίον, αντιθέτως, γίνεται πρόθυμος, όπως θυσιασθή δι’ Αυτόν. Μετά τα όσα έζησεν “εν τη οδώ”, ο Κύριος είναι δι’ αυτόν, ο μέγας Αρχιερεύς, “ο διεληλυθώς τους ουρανούς”, όπως μας τον παρουσιάζει, εις την σημερινήν Αποστολικήν περικοπήν.

Η βεβαιότης φέρει την ομολογίαν

Ο Κύριός μας, κατ’ επανάληψιν και με μεγάλην συχνότητα, προέβη σε θαυματουργικές ενέργειες. Εθεράπευσε “πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ” (Ματθ. Δ 23), αλλά και ανέστησε νεκρούς, εξεδίωξε δαιμόνια, κατέπαυσε την τρικυμίαν της θαλάσσης, εχόρτασε τους πεντακισχιλίους και τετρακισχιλίους αντιστοίχως, μετέτρεψε το ύδωρ εις οίνον εις τον εν Κανά γάμον και έδιδε συνεχώς δια των τοιούτων σημείων, το μήνυμα της βεβαιότητος, ότι “Ούτός εστιν ο υιός” του Θεού “ο αγαπητός, ενω” ο Πατήρ ευδόκησε (Ματθ. Γ 17). Σκοπός της επί της γης παρουσίας του Κυρίου μας, ήταν, η σωτηρία του ανθρώπου από τας συνεπείας της αμαρτίας, αλλά και η διαβεβαίωσις αυτού, ότι “επεσκέψατο ημάς, εξ ύψους ο Σωτήρ ημών” (Εξαποστειλάριον των Χριστουγέννων). Τα θαύματα του Κυρίου, δεν ήσαν …επίδειξις δυνάμεως, αλλά τα πειστήρια της Θείας Αυτού υποστάσεως, δια να πιστεύσουν οι άνθρωποι εις Αυτόν.
Η, πλέον δε τεραστία απόδειξις της Θεότητος Αυτού, ήτο η Μεγαλειώδης εκ νεκρών Ανάστασις Αυτού και η, δι’ αυτής, διαβεβαίωσις ότι “ο θάνατος τέθνηκε και ζωής ηξιώθημεν˙ τον Παράδεισον ελάβομεν την αρχαίαν απόλαυσιν” (Εκ της Εκκλησιαστικής υμνολογίας). Οι άνθρωποι έχουν πλέον όλας τας απαιτουμένας αποδείξεις … περί Αυτού! Δια τούτο, “κρατούσι της ομολογίας”! Πρώτοι, “οι απ ἀρχῆς αυτόπται και υπηρέται γενόμενοι του λόγου” (Λουκ. Α΄ 2), οι Άγιοι Απόστολοι, οίτινες, κρατούντες της ομολογίας, δεν εδίστασαν προ ουδενός, και περιελθόντες τον κόσμον άπαντα, εκήρυξαν ανενδοιάστως και ομολόγησαν την Αλήθειαν, την οποίαν εβίωσαν μετά του Θεανθρώπου Διδασκάλου των και εθυσίασαν εαυτούς, υπέρ της δόξης Αυτού.
Μετά δε τούτους, άπασαι αι χορείαι των ανδρών και των γυναικών, αι οποίαι εσφάγησαν και εμαρτύρησαν, “κρατούντες της ομολογίας”, αποβλέπουσαι εις την, μετά του Κυρίου δόξαν και μακαριότητα. Αλλά και εκείνοι και εκείναι, οι οποίοι ηρνήθησαν την κοσμικήν νοοτροπίαν και τας κοσμικάς απολαύσεις, και “εβίασαν” εαυτούς, δια να λάβωσι τον στέφανον της Αθανάτου Δόξης και Βασιλείας. Είναι, οι Μοναχοί και αι Μοναχαί, οι Ασκηταί και αι Ασκήτριαι, οίτινες, “περιήλθον εν μηλωταίς, εν αιγείοις δέρμασιν, υστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ων ουκ ην άξιος ο κόσμος, εν ερημίαις πλανώμενοι και όρεσι και σπηλαίοις και ταις οπαίς της γης” (Εβρ. ΙΑ΄ 37-38).

“Κρατώμεν”, άραγε, “της ομολογίας”;

Αι εγγυήσεις και αποδείξεις, αλλά και γενικώς η παρουσία του Κυρίου και των θαυματουργικών Του ενεργειών, δεν υστερούν και …σήμερον! Παρ’ ότι οι άνθρωποι απιστούν εις τον Αληθινόν Θεόν και παρ’ ότι θέλουν να παριστάνουν τους τυφλούς, δηλούντες, ότι τα θαύματα εξέλιπον, η μάλλον, δεν υπήρξαν ποτέ και αγωνίζονται ίνα… “αποδεικνύωσι” τα της απιστίας των, η παρουσία του Κυρίου μας δια μεγίστων θαυμάτων και όχι μόνον, …είναι ιδιαιτέρως έντονος και δεν δίδει δικαιώματα, όπως αμφισβητηθή έστω και εις το ελάχιστον. Βεβαίως, όπως κάποτε οι Εβραίοι, χρηματίζοντες τους φύλακας του Τάφου, απεπειράθησαν να αποκρύψωσι το Μέγα, της Αναστάσεως, θαύμα, ούτω και ούτοι, “κλείοντες επιδεικτικώς τους οφθαλμούς αυτών”, διαψεύδουν ακόμη και αυτόν τον… Ήλιον!!!
Δεν είναι όμως ούτοι, εκείνοι, παρά των οποίων θα ζητήσωμεν τας αποδείξεις περί της του Κυρίου παρουσίας και περί των θαυμάτων Αυτού. Αρκούσιν εις ημάς, και εκείνα τα οποία εδιδάχθημεν παρά των Γραφών και των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας ημών. Αρκούν και υπεραρκούν μάλιστα, αι θυσίαι και τα αίματα, όλων εκείνων των εθελουσίων θυμάτων της Αμωμήτου ημών Πίστεως, τα οποία και βεβαιούν ημάς δια την ορθότητα και ακεραιότητα των όσων εδιδάχθημεν και ακολουθούμεν. Αρκούν, τέλος, τα τόσα θαυμαστά και υπερθαύμαστα σημεία, τα οποία δεν έπαυσαν να γίνωνται και εις τας ημέρας ημών, παρ’ ότι το κακόν επληθύνθη και ηγρίευσε και έγινεν απειλητικόν και ανυποχώρητον! Με πρώτον, το Πανάγιον Φως, το εκ του Παναγίου Τάφου ανατέλλον κατ’ έτος την υπέρλαμπρον ημέραν του Μεγάλου Σαββάτου, αλλά και με τα τόσα έκτακτα θαύματα τα καθ’ εκάστην γινόμενα, δεν δίδουν εις ημάς περιθώριον έστω και ελάχιστον, αμφιβολίας και απιστίας.
Οφείλομεν, συνεπώς, να “κρατώμεν της ομολογίας”, και να συνεχίζωμεν βαδίζοντες την οδόν, την οποίαν, Πρώτος ο Κύριός μας εβάδισε, και όπισθεν Αυτού, πάντες οι Άγιοι. “Κρατώμεν της ομολογίας”, έχοντες την βεβαιότητα, ότι “κρατώμεν της Αληθείας” και η Αλήθεια δεν πρόκειται ποτέ να μας διαψεύση. Αμήν.

Αρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ιεροκήρυξ Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών

πηγή:  http://orthodoxostypos.gr