ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
«… λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου και ἴδε». Ὁ Χριστός ἦλθε καί ἐκεῖνοι ἀπό τούς ἀνθρώπους πού δέχονται τήν παρουσία Του καί Τόν προσκυνοῦν ὡς Θεάνθρωπον, ἔδωσε τήν ἐξουσία νά ὀνομασθοῦν θεοί, υἱοί Θεοῦ, κατά Χάριν.[1]
Ἡ πίστις αὐτή καί ἡ προσκύνησις φανερώνει στίς καρδιές ὅτι ὁ Θεός Πατήρ εἶναι ἀληθής. Οἱ Προφῆτες, προεφήτευσαν μέ τελευταῖον τόν Τίμιον Πρόδρομον: «ἐγώ ἔγνωκα καί μεμαρτύρηκα…». Οἱ Ἀπόστολοι ἐκήρυξαν μέ τό στόμα τοῦ Πρωτοκορυφαίου: «· σύ εἶ ὁ Χριστός, ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ
ζῶντος». Οἱ Μυροφόρες, διηκόνισαν καί ἐπίστευσαν: «…ἐγώ πεπίστευκα ὅτι σύ εἶ ὁ Χριστός ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ ὁ εἰς τόν κόσμον ἐρχόμενος». (Μάρθα, ἀδελφή Μαρίας καί Λαζάρου).Μέ ἕνα λόγο, ἁγία γερόντισσα, ὅλοι οἱ Ἅγιοι ὅπως καί οἱ Ἅγιοι Τεσσαράκοντα πού ἑορτάζουν σήμερα, χριστοποίησαν τά χαρίσματα τοῦ Παρακλήτου· καί ὅ,τι ἔπρατταν, τό ἔκαναν ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί πρός δόξαν τοῦ Τριαδικοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἔλαβαν ἔτσι τό χάρισμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δηλαδή τόν ἀρραβῶνα μέ τόν Χριστόν καί τήν φανέρωσιν καί προσκύνησιν τοῦ Θεανδρικοῦ Του προσώπου. «Τήν ἄχραντον εἰκόνα Σου, προσκυνοῦμεν Ἀγαθέ, αἰτούμενοι συγχώρησιν …».
Σήμερα κι ἐμεῖς, ἀδελφοί, ἑπόμενοι τῶν ἁγίων, μέ εἰλικρινή μετάνοια, πνευματική ἀρχοντιά, λεβεντιά καί ὀρθόδοξο φιλότιμο, προσεγγίζουμε τιμητικά μέ πίστη καί ἀσπαζόμεθα τήν εἰκόνα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας Θεοτόκου, τόν Τίμιον Σταυρόν καί τούς φίλους τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ, τούς Ἁγίους Πάντες· λιτανεύοντες θεοπρεπῶς, μέ εὐλάβεια καρδιακή γύρω καί πέριξ τοῦ Ἡσυχαστηρίου μας, προεξάρχοντος τοῦ Ἁγίου Γερασίμου τοῦ νέου ἀσκητοῦ καί Πατέρα, τίς ἅγιες εἰκόνες.
Φρονοῦμε λοιπόν ὅτι, ὡς πλασθέντες κατ’ εἰκόνα Θεοῦ, ἡ σημερινή μεγάλη ἑορτή τῆς Ὀρθοδοξίας, ἕναν ἕκαστον ἐμπνέει καί καθοδηγεῖ στήν ὁδό τῆς σωτηρίας. Ἐκεῖ δηλαδή ὅπου μέ μετριοφροσύνη στόν τόπο τῆς καταπαύσεως τῶν παθῶν συναντᾶμε τήν πραότητα καί τήν ταπεινοφροσύνη, ἀρετές οἱ ὁποῖες μᾶς ἐνδύουν τό ἔνδυμα τοῦ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἅγιες αὐτές ἀρετές εἶναι τό σταθερό ἔδαφος, ὅπου ἡ Πέτρα, δηλαδή ἡ ἁγία Ὀρθόδοξος πίστις, στηρίζει ὅλο τό πνευματικό Οἰκοδόμημα μέ στέγη καί ἀποκορύφωμα, τήν ἀγάπη.
Κατ’ἐξοχήν ἡ ταπείνωσις δέχεται δωρεάν ἄνωθεν τήν ἄκτιστον Χάριν καί ἡ ἀγάπη ὡς θυμίαμα ἀνεβάζει τήν προσευχή στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ, εἰς ὀσμήν εὐωδίας· θυσιαστικά-καρδιακά ἡ θυσία αὐτή, προσφέρεται ὑπέρ τῶν ἀδελφῶν ἀνιδιοτελῶς πρός δόξαν Θεοῦ, εἰς ἑνότητα καί κοινωνία πάντων, ἐν Πνεύματι.
Ἐν τούτοις ἄν κάποιος δέν δέχεται νά προσκυνήσει τήν ἄχραντον Εἰκόνα τοῦ Θεανθρώπου, ἀρνεῖται τήν θείαν Ἐνανθρώπησιν μέ συνέπειες κοσμογονικές, καταστροφικές γιά τόν ἴδιον καί ὅλην τήν δημιουργίαν. Ἀπομακρύνεται ἀπό τόν ἀληθινόν Θεόν-Πατέρα καί τήν μαρτυρία Του, ὅτι ὁ Μονογενῆς Υἱός, Ἰησοῦς Χριστός, ἐνηνθρώπησε καί ἦλθε στόν κόσμον. Ἀποδεικνύεται ἔτσι ἀσεβής καί βλάσφημος πρός τόν Εὐεργέτην, καθ’ ὅτι ἀρνεῖται τήν Ἀλήθεια, μέ συνέπεια ψυχικές ἀσθένειες καί διαταραχές νά πλημμυρίζουν τόν ἴδιο καί ὅσους ἀκολουθοῦν αὐτήν τήν πλάνη.
Τοιουτοτρόπως ὁδηγεῖται ἡ ἄπιστη καί διεστραμμένη ἀνθρωπότητα, στό ψέμα, στό σκοτάδι, στήν ἀδιακρισία καί στήν ψυχική ἀνισορροπία, τήν ὁποία δέν δύνανται νά θεραπεύσουν τά νέα ψυχιατρικά ἰδρύματα πού χτίζονται καί σέ σχολεῖα πλέον καί νοσοκομεῖα. Ἀλλοίμονον!! Θερίζουν ὅ,τι ἔσπειραν.
Ἐρωτῶ σας χριστιανοί μου· πόθεν οἱ ἔριδες, οἱ πόλεμοι, ἡ ἀκαταστασία, οἱ ψυχικές ἀσθένειες στόν κόσμο μας σήμερα; Παρακαλῶ ἀκούσατε ἄνθρωποι: Ὁ Χριστός μᾶς προσκαλεῖ νά μάθουμε ἀπ’ Αὐτόν· νά ἐμπνευστοῦμε ἀπό τήν πραότητα καί τήν ταπείνωσή Του, γιά νά εὕρωμεν ἀνάπαυση ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν. Ὁ γλυκύτατος Ἰησοῦς, ὁ Θεάνθρωπος, εἶναι ταπεινός γιατί μᾶς ἀγαπάει ἀληθινά καί ἡ ἀγάπη θυσιάζεται ἀνιδιοτελῶς.
Ἑπομένως μποροῦμε κι ἐμεῖς νά ὁμολογοῦμε ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων: «· ραββί, σύ εἶ ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ, σύ εἶ ὁ βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ», στή συνέχεια δέ νά ἀκούσουμε ἀπό τά πανάγια Χείλη: «ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τόν οὐρανόν ἀνεῳγότα, καί τούς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καί καταβαίνοντας ἐπί τόν υἱόν τοῦ ἀνθρώπου». Οἱ Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ, δηλαδή, νά εἶναι συνοδοιπόροι μας λειτουργικά πνεύματα ἀποστελλόμενα εἰς σωτηρίαν, καθ’ ὅτι καί ἐμεῖς εἴμαστε σῶμα Χριστοῦ καί μέλη αὐτοῦ τοῦ σώματος, ἤτοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Εἶναι πράγματι ἀμέτρητο τό μεγαλεῖο τῆς ἰσχύος τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ τήν Ἐκκλησία πού εἶναι τό σῶμά Του, τήν ἀνεβίβασε στά ὕψη: «ὑπεράνω πάσης Ἀρχῆς καί Ἐξουσίας».
Αὐτό σημαίνει χριστιανοί μου καρδιακή ἄνωθεν εἰρήνη χωρίς προκαταλήψεις, ἀνόητες ἀμφισβητήσεις τῆς Ἀλήθειας, πού ὁδηγοῦν στήν ἄρνηση τῆς προσκύνησης τῆς παναγίας Εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, καί καταντοῦν στό τέλος τούς ἀνθρώπους ἀναγκεμένους. Ἡ ἕνωση μέ τόν Χριστό εἶναι χαρά, ἑορτή, πνευματική πανήγυρις· σέ κάθε περίπτωση ζωή μέσα στό φῶς, στήν ἀνάπαυση καί στήν ἀνάσταση τοῦ Θεανδρικοῦ προσώπου.
Πάντοτε μαθητές τοῦ Ἰησοῦ, διάκονοι τῆς διδασκαλίας Του, ἀνοίγουμε τόν δρόμο πορευόμενοι πρός τόν Παράδεισο, τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ἐν κατακλείδι, ἀδελφοί, θεώρησις καί προσκύνησις τῶν ἁγίων εἰκόνων, ἀποδεικνύει τήν ἀλήθεια, τή βεβαίωση τῆς σωτηρίας μας. Λέγει ὁ Κύριος: «ὅποιος δέν εἶναι μαζί μου, εἶναι ἐναντίον μου». Ἐπίσης:«ὅποιος δέν συνάζει, σκορπίζει». Στῶμεν καλῶς, ἀδελφοί!!! Οἱ καιροί οὐ μενετοί.
Τό λοιπόν, ὅλοι πίσω, ὅλοι πίσω στήν ἁγία μας Παράδοση, στήν Ἁγίαν Ὀρθοδοξίαν. Διαφορετικά ὁ καταποντισμός καί ἡ καταστροφική καῦσις τοῦ δῆθεν πολιτισμοῦ μας, εἶναι ἐπί θύραις(Ἅγιος Πορφύριος).
Στόν Βασιλέα Χριστό, ἡ προσκύνησις, τό κράτος καί ἡ δύναμις, εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας