Φαίνεται πὼς τὰ παραπάνω αὐτονόητα τείνουμε νὰ τὰ λησμονοῦμε. Στὴ δημόσια σφαῖρα, τὰ Χριστούγεννα παρουσιάζονται ὡς μιὰ ὑλιστικὴ φιέστα καὶ ὡς ἀφορμὴ γιὰ ἀγορὲς προϊόντων, ὀλιγοήμερες διακοπὲς σὲ «χειμερινοὺς προορισμοὺς» καὶ ἀδιάκοπη κραιπάλη. Ἡ ὑλιστικὴ ἑρμηνεία τῆς γιορτῆς ὑπάρχει παντοῦ: σὲ ἐκπομπὲς στὴν τηλεόραση καὶ στὸ ραδιόφωνο, σὲ δημοσιεύματα σὲ ἐφημερίδες, περιοδικά, στὸ διαδίκτυο καὶ στὶς συζητήσεις στὶς παρέες.
Εἶναι προφανὲς ὅτι τούτη ἡ ὀπτικὴ δὲν θίγει τὴ γιορτή. Ἡ ἱερότητα καὶ τὸ μεγαλεῖο τῆς ἐμφάνισης τοῦ Θεοῦ ἐν σαρκὶ δὲν πρόκειται νὰ ἀγγιχτοῦν ἀπὸ τὸν χρόνο, δὲν χάνουν τὴ σημασία τους ἀπὸ τὶς πρόσκαιρες ἐντυπώσεις καὶ τὶς μόδες... Οἱ ἄνθρωποι θίγουν τὸν ἑαυτό τους καί -πάνω ἀπ’ ὅλα- διαταράσσουν τὴ σχέση τους μὲ τὸν Θεὸ ὅταν ἐπικρατεῖ ἐντός τους ἡ πλάνη πὼς μποροῦν καὶ πρέπει νὰ γιορτάσουν τὰ Χριστούγεννα μὲ ξεφαντώματα καὶ ἀσύνετο ξόδεμα χρημάτων σὲ προϊόντα ποὺ πιθανότατα δὲν χρειάζονται.
Τὰ Χριστούγεννα, ὅπως ὅλες οἱ γιορτὲς τῆς Ἐκκλησίας μας, ἔχουν πνευματικὸ χαρακτῆρα. Πρὶν ἀπὸ τὸν ἑορτασμὸ τῆς Γέννησης τοῦ Κυρίου προηγεῖται νηστεία, ποὺ ξεκινᾶ στὶς 15 Νοεμβρίου καὶ ὁλοκληρώνεται στὶς 24 Δεκεμβρίου. Αὐτὲς οἱ ἡμέρες, ποὺ ὁδηγοῦν καὶ στὴν ὁλοκλήρωση τοῦ ἡμερολογιακοῦ ἔτους, ἐνδείκνυνται γιὰ ἀνασκόπηση τῶν πεπραγμένων μας, εἰλικρινῆ μεταμέλεια (σχ. μετάνοια) γιὰ τὰ σφάλματα καὶ τὶς παραλείψεις μας, καὶ προσευχή. Ὑποχρέωση τῶν χριστιανῶν εἶναι νὰ βελτιώσουν τὴ σχέση τους μὲ τοὺς συνανθρώπους τους καὶ τὸν Θεό, ὄχι νὰ γλεντοκοπήσουν καὶ νὰ λατρέψουν τὴν ὕλη.
Εἶναι καλὸ νὰ χαίρονται οἱ ἄνθρωποι, νὰ ἀγοράζουν δῶρα γιὰ τοὺς ἄλλους, νὰ ἀντιμετωπίζουν μὲ θετικὸ βλέμμα αὐτὲς τὶς ἡμέρες, ἀλλὰ ἡ χαρὰ εἶναι λειψὴ δίχως τὴν ἑστίαση τοῦ νοῦ καὶ τῆς καρδιᾶς στὸν μεγάλο πρωταγωνιστὴ τῆς μεγάλης γιορτῆς: τὸν Χριστό.
πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας