«Ζεύς καί αἰσχύνη»

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς

«Ἀνάθεμα τήν ὥρα ποιός ὁρίζει ἐδῶ

τό ἀνάποδο βαφτίζει καί τό λέει σωστό»

Ἐλύτης

Ἀφοῦ τό... διακαές τους πάθος εἶναι τά παιδιά καί ὁ διακαέστατος πόθος τους νά μποῦν στά σχολεῖα τά «οὐράνια τόξα» καί ἡ γήινη λόξα, προτείνω τήν ἑπόμενη φορά νά διαβαστεῖ σέ μαθητές, ὄχι κάποιο χριστουγεννιάτικο ἤ πασχαλινό παραμύθι ἀπό κάποιο ἐξωτικό «ντράγκ κουίν», ἀλλά ἕνα παραμύθι τοῦ Αἰσώπου. Νά σταθεῖ ὁ καθηγητής ἐνώπιον τῶν μαθητῶν του καί νά ἀναγνώσει εὐκρινῶς καί εὐθαρσῶς τήν γνώμη τοῦ ἀθάνατου, ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πνεύματος γιά ὅλα αὐτά τά παρανοϊκά καί... κρανιοκενή πού σαβανώνουν τήν ὡραία μας ἑλληνική ἀτιμόσφαιρα.

Παραθέτω, ἐν πρώτοις, τό κείμενο στόν ἀειφεγγή προγονική λόγο καί κατόπιν τήν ἀπόδοσή του στήν νεοελληνική. (Ζητῶ συγνώμη γιά τήν ἐπιλογή, ἴσως δέν εἶναι καί ἡ εὐπρεπέστερη, ἀλλά ἀφοῦ μᾶς ἀρέσουν τά παραμύθια, ἄς ἀκουστεῖ καί κάτι διαφορετικό τῆς «διαφορετικότητας»). Οἱ μῦθοι, ὅπως διαβάζω στήν εἰσαγωγή τῆς ἔκδοσης πού χρησιμοποιῶ, «ἐκθειάζουν τίς ἀξίες τῆς ἐποχῆς τους καί ἐξυμνοῦν τις ἀρετές τῆς λαϊκῆς σοφίας». («Αἴσωπος, μῦθοι», ἐκδ. «ΕΞΑΝΤΑΣ», σελ. 27).

Τίτλος: «Ζεύς καί αἰσχύνη».

«Ζεύς πλάσας ἀνθρώπους τάς μέν ἄλλας διαθέσεις εὐθύς αὐτοῖς ἐνέθηκε, μόνης δέ αἰσχύνης ἐπελάθετο. Διόπερ ἀμηχανῶν, πόθεν αὐτήν εἰσαγάγη, ἐκέλευσε αὐτήν διά τοῦ ἀρχοῦ εἰσελθεῖν. Ἡ δέ τό πρῶτον ἀντέλεγε καί ἀνηξιοπάθει, ἐπεί δέ σφόδρα αὐτή ἐπέκειτο, ἔφη: ἀλλ'ἔγωγε ἐπί ταύταις ταῖς ὁμολογίαις εἴσειμε ὡς ἄν ἕτερον μοί ἐπεισέλθη, εὐθύς ἐξελεύσομαι. Ἀπό τούτου συνέβη πάντας τούς πόρνους ἀναισχύντους εἶναι. Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τίς πρός ἄνδραν μάχλον».

«Ὅταν ἔπλασε ὁ Δίας τούς ἀνθρώπους, ἔβαλε ἀμέσως μέσα τους διάφορες ψυχικές ἀρετές καί ἰδιότητες καί ξέχασε μόνο τήν ντροπή. Ἐπειδή δέν ἤξερε ἀπό πού νά τήν εἰσαγάγει καί αὐτήν, τήν διέταξε νά εἰσέλθει ἀπό τόν πισινό. Ἐκείνη κατ' ἀρχάς διαφωνοῦσε καί ἔλεγε ὅτι δέν τῆς ἀξίζει τέτοια μεταχείριση. Ἐπειδή ὁ Ζεύς ἐπέμενε σφόδρα, τοῦ εἶπε: Θά εἰσέλθω μόνο μέ τήν συμφωνία ὅτι, ἄν μπεῖ ἀπό ἐκεῖ τίποτε ἄλλο μετά ἀπό μένα, ἐγώ ἀμέσως θά ἐξέλθω. Γι' αὐτό ἀπό τότε καί ὕστερα ὅλοι οἱ πόρνοι εἶναι ἀναίσχυντοι.

Ὁ μῦθος αὐτός μπορεῖ νά χρησιμοποιηθεῖ γιά... μάχλον». (=λάγνος, ἀσελγής καί ἀκόλαστος κατά τό λεξικό τοῦ Δημητράκου).

Ἄς διαβαστεῖ, λοιπόν, τό κείμενο μές στίς σχολικές αἴθουσες., τό ὁποῖο οὔτε προκλητικό εἶναι οὔτε ὁμοφοβικό.

Εἶναι ἕνα λογοτεχνικό κείμενο, πού «ἐκθειάζει ἀξίες», γραμμένο ἀπό κλασσικό συγγραφέα,  παγκοσμίου ἀναγνωρίσεως. «Σχολεῖο ἀνοιχτό στή ζωή» λέει τό ἐπίκαιρο σύνθημα.

Ζοῦμε σέ ἐλεύθερη, εὐρωπαϊκή καί δημοκρατική χώρα ἐξάλλου. Ἄν ὑπάρξει «θύελλα - ἤ καταιγίδα ἤ ὑδρολαίλαπας - ἀντιδράσεων» θά ποῦμε ὅτι εἶναι δηλώσεις μίσους, μισαλλοδοξίας καί φασισμοῦ καί ὅτι εἴμαστε ὑπέρ τῆς ἰσονομίας καί ἰσηγορίας, ὅπως ἀνέφερε καί ὁ βουλευτής τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιαννούλης, πού τίμησε καί λάμπρυνε μέ τήν παρουσία του τήν ἐκδήλωση γιά τά παιδιά τῆς προσχολικῆς ἡλικίας καί τούς προστάτες γονεῖς καί κηδεμόνες τους.

Δημήτρης Νατσιός

δάσκαλος-Κιλκίς

 

πηγή:  orthodoxia-ellhnismos.gr