Συγκλονιστικό θαῦμα τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος κατά τῶν Παπικῶν (12 Νοεμβρίου 1716)

Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων ἀποτρέπει τοὺς Παπικοὺς 

ἀπ’ τὸ νὰ χτίσουν ἀλτάριο στὸν ναό του! 

Τὸ 1716 οἱ Τοῦρκοι πολιορκήσανε στενὰ τὴν Κέρκυρα. Πενήντα χιλ. στρατὸς καὶ ἀρκετὰ καράβια κυκλώσανε τὸ νησὶ καὶ τὸ ἀπειλούσανε ἀπὸ στεριὰ καὶ θάλασσα. Τὰ βαρβαρικά στρατεύματα εἶχαν συγκεντρωθεῖ στὸ ἀκρότειχος τῆς πόλεως. Ὁ Πιζιάνης, πού ἦταν ἀρχηγὸς κατὰ τὴν πολιορκία ἐκείνη τῶν δυνάμεων τῆς Ἑνετικῆς Δημοκρατίας, περίμενε τήν μεγάλη ἐπίθεση τῶν ἔχθρων. 

Τὰ ξημερώματα ὅμως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἦταν 11 Αὐγούστου τοῦ 1716, παρουσιάζεται στὰ βαρβαρικὰ στίφη ὁ Ἅγιος Σπυρίδων. Στὸ δεξὶ χέρι κρατοῦσε ἀστραφτερὸ ξίφος. Με θυμὸ τοὺς ἒδιωξε καὶ τοὺς τρομοκράτησε. Τὰ χάσανε οἱ Ἀγαρηνοὶ ἀπὸ τὴν ἐπιβλητικὴ ἐκείνη παρουσία καὶ ὁρμὴ τοῦ Ἁγίου. Ἀφήσανε ὄπλα καὶ ζῶα καὶ φύγανε πανικόβλητοι. Σε λίγο μάθανε ὅλοι, ὅτι εἶχε συμβεῖ τὸ μεγάλο θαῦμα. 

Πήγανε ἀκολούθως στὸ στρατόπεδο τῶν Ἀγαρηνῶν καὶ εἴδανε, ὅτι ἐκεῖνοι ἀπὸ βιασύνη τῆς φυγῆς των, τὰ εἴχανε ἐγκαταλείψει ὅλα. Βρήκανε 120 κανόνια, ἄφθονα ζῶα, ἀρκετό ὀπλισμό καὶ πολλὰ πυρομαχικὰ καὶ τρόφιμα. 

Μετὰ τὸ ζωντανό, ἐκπληκτικὸ καὶ ὁλοφάνερο αὐτὸ θαῦμα τῆς νήσου ἀπὸ τοὺς...

βαρβάρους, ὁ Ἀνδρέας Πιζάνης, πού ἤτανε Ἐνετός, καὶ ἐξουσίαζε τὴν Κέρκυρα, θέλησε, σαν παπικὸς πού ἤτανε, νὰ κτίση μέσα στὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος στὴν Κέρκυρα καὶ παπικὸ «ἀλτάριον», δηλ. Ἁγίαν Τράπεζαν. Σ’ αὐτὸ τὸν παρακινοῦσε συνεχῶς καὶ ὀ παπικὸς Ἐπίσκοπος τῆς νήσου.. 

Φανερώθηκε ὅμως στὸν Πιζάνη καθ’ ὕπνον ὁ Ἅγιος Σπυρίδων καὶ τοῦ εἶπε: 

– Γιατί μὲ ἐνοχλεῖς; Εἶναι ἀπαράδεκτον τὸ «ἀλτάριον» τῆς ἰδικῆς σου πίστεως εἰς τὸν Ναόν μου. 

Αὐτὸ τὸ εἶπε ὁ διοικητὴς στὸν παπικὸ Ἐπίσκοπο. Ἐκεῖνος ὅμως τοῦ ἀπάντησε, ὅτι ἤτανε φαντασία τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ τὸν ἐμπόδιση ἀπὸ τὸ καλὸν ἔργον… Ὁ Πιζάνης πήρε ἀπό αὐτὸ θάρρος. Διέταξε ἀμέσως νὰ ἑτοιμάσουνε τὰ ὑλικά, τὰ μάρμαρα, τὸ ἀσβέστι κ.λ.π. γιὰ νὰ κτίσουν τὸ «ἀλτάρι». Τὰ σωριάσανε ἔξω ἀπὸ τὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος. 

Ὅταν εἴδανε αὐτὸ οἱ ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ καὶ οἱ Ἕλληνες προύχονες τῆς νήσου, στενοχωρήθηκαν. Παρουσιασθήκανε στὸν διοικητὴ Πιζάνη καὶ τὸν παρακαλέσανε νὰ τὸ σταματήσει καὶ νὰ μὴ τὸ κάνη αὐτὸ τὸ ἔργο. Ἐκεῖνος ὅμως τοὺς εἶπε, ὅτι εἶναι διοικητὴς καὶ εἶναι δικαίωμά του νὰ τὸ κάμει. 

Τότε οἱ Ὀρθόδοξοι γυρίσανε καὶ παρακαλέσανε θερμὰ τὸν Ἅγιο, νὰ σταματήσει τὸ ἀνοσιούργημα. 

Τὴν ἴδια ἐκείνη νύχτα παρουσιάζεται στὸ διοικητὴ πάλιν ὁ Ἅγιος σὰν καλόγερος καὶ τοῦ λέγει: 

– Σοῦ εἶπα νὰ μὴ μὲ ἐνοχλῆς. Ἂν τολμήσης νὰ κάνης αὐτό, πού ἀποφάσισες, θὰ μετανοιώσης πικρά, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἀργά. 

Τὸ πρωὶ τὰ ἀνεκοίνωσε αὐτὰ ὁ διοικητὴς στὸν παπικὸ Ἐπίσκοπο. Ἐκεῖνος τὸν ἐπέπληξε ὡς ἄτολμο καὶ ὀλιγόπιστον. 

Τότε ὁ διοικητὴς ξαναπῆρε θάρρος καὶ διέταξε ν’ ἀρχίση τὸ κτίσιμο τοῦ «ἀλταρίου» μέσα στὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου. Οἱ Παπικοὶ πανηγυρίζανε ἀπὸ τὴν χαρά τους καὶ οἱ Ὀρθοδοξοι ἐλυποῦντο κατάκαρδα. Εἴχανε πένθος καὶ λύπη ἄφατη καὶ παρακαλούσανε τὸν Ἅγιο νὰ τοὺς φυλάξει ἀπὸ τὴν παπικὴ βεβήλωση… 

Ὁ Ἅγιος τούς ἄκουσε καὶ ἐπενέβη ἀποφασιστικὰ καὶ κεραυνοβόλα. Τὴν νύχτα ἐκείνη ξέσπασε φοβερὴ θύελλα μὲ κεραυνούς. Ἡ θύελλα καὶ οἱ κεραυνοὶ ἔπληξαν κυρίως τό φρούριο «Καστέλι». Ἐκεῖ ἤτανε καὶ τὸ διοικητήριο τοῦ Πιζάνη καὶ οἱ πυριτιδαποθῆκες. Αὐτὰ ἔγιναν παρανάλωμα τοῦ πυρός. Ἀπὸ τὴν ἔκρηξη σκοτωθήκανε 900 ἄνθρωποι, στρατιῶτες καὶ πολίτες, ὅλοι παπικοί, διότι ἀπαγορεύανε νὰ κατοικοῦν καὶ νὰ διανυκτερεύουν Ὀρθόδοξοι μέσα στὸ Κάστρο. 

Ὁ Πιζάνης βρέθηκε νεκρός, μὲ σφηνωμένο τὸ λαιμὸ του μεταξὺ δύο δοκῶν. Τὸ πτῶμα τοῦ παπικοῦ Ἐπισκόπου βρέθηκε ἐκτιναγμένο σὲ ἀρκετὴ ἀπόσταση, ἔξω ἀπὸ τὸ φρούριο, ἐκεῖ ποὺ χύνονταν τὰ ἀπόβλητα τῆς πόλης. 

Τὸ δὲ καταπληκτικότερο εἶναι, ὅτι τὴν ἴδια νύχτα καὶ τὴν ἴδια ὥρα, ἄλλος κεραυνὸς ἔπεσε στὴ Βενετία, στὸ μέγαρο τοῦ Πιζάνη καὶ κατέκαψε τὸν ζωγραφικὸ πίνακα μὲ την προσωπογραφία τοῦ Πιζάνη, χωρὶς νὰ βλάψει κανένα ἄλλο πράγμα., ἐνῶ καὶ στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου ἔπεσε κάτω τὸ καντήλι ποὺ εἶχε δωρήσει ὁ Μπιζάνης εἰς ἀνάμνησην τοῦ θαύματος τῆς ἀπομάκρυνσης τῶν Τούρκων ἀπὸ τὸ νησὶ (τὸ σημάδι ἀπὸ τὴν πτώση φαίνεται καὶ σήμερα). 

Ὁ φρουρὸς τῆς πυριτιδαποθήκης, πρὸ τῆς καταστροφῆς, εἶδε τὸν Ἅγιο νὰ τὸν πλησιάζει μὲ ἀναμμένη δάδα, καὶ νὰ τὸν μεταφέρει, χωρὶς γρατσουνιά, κοντὰ στὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἐσταυρωμένου.
ποιμήν

 

πηγή:  orthodoxia-ellhnismos.gr