Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022

Ἡ ἀπαίτησις τοῦ … Εὐεργέτου!

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ

16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

Ἀπόστολος: Κολ. γ΄ 4-11

Εὐαγγέλιον: Λουκ. ιζ΄ 12-19

Ἦχος: πλ. α΄.-Ἑωθινόν: Η΄

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

«καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης» (Λουκ. ΙΖ΄ 16)

Ἡ λέπρα καὶ οἱ… λεπροί!

Λεπροί, φίλοι μου ἀναγνῶσται, εἶναι οἱ δέκα ἐκεῖνοι περιθωριοποιημένοι καὶ ἐκδιωγμένοι ἀπὸ τὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι προστρέχουν πρὸς τὸν Κύριο διὰ νὰ εὕρουν τὴν θεραπείαν τους.

Νοσοῦν ἀπὸ τὴν πλέον ἐπικίνδυνον ἀσθένειαν ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, τὴν λέπραν, διὰ τὴν ὁποίαν ἀκόμη καὶ ὁ Μωσαϊκὸς νόμος… παρενέβαινεν εἰς τήν… διαχείρισίν της!

Συγκεκριμένως, εἰς τὸν νόμον ποὺ ἐδόθη ὑπὸ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν Μωϋσῆν, κατὰ τὴν πορείαν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ πρὸς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, μεταξὺ τῶν ἄλλων θείων ἐντολῶν, ὑπῆρχον καὶ ἐκεῖναι αἱ ὁποῖαι ὥριζον λεπτομερῶς, τὴν διαχείρισιν καὶ ἀντιμετώπισιν τῆς φοβερᾶς λοιμώδους καὶ θανατηφόρου ταύτης νόσου. Ἐκεῖνοι, οἵτινες θὰ προσεβάλλοντο ὑπ’ αὐτῆς, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποβάλλωνται ἀπὸ τὰς κοινωνικὰς συναθροίσεις, ἀκόμη δὲ καὶ ἀπὸ τὴν στοιχειώδη συγκατοίκησιν μετὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, καὶ νὰ ζοῦν ἀπομονωμένοι καὶ καταδικασμένοι… εἰς θάνατον(!), ἐφ’ ὅσον ἐπρόκειτο περὶ μεταδοτικῆς καὶ θανατηφόρου ἀσθενείας! Μόνον ἐφ’ ὅσον ὁ Θεὸς ἐπέτρεπε, νὰ εὕρῃ κάποιος λεπρὸς τὴν θεραπείαν του, ὤφειλεν οὗτος νὰ ὑπάγῃ πρὸς τοὺς ἱερεῖς (ἁρμοδίους διὰ τὴν ἐπιβεβαίωσιν τῆς ὑγείας), καὶ ἀφοῦ ὑποστῇ τὸν ἀπαραίτητον καὶ ἐνδελεχῆ ἔλεγχον, ἐπιστρέψει ἐν συνεχείᾳ εἰς τοὺς οἰκείους αὐτοῦ…!

Φοβερά, λοιπόν, ἡ θανατηφόρος αὕτη ἀσθένεια, καὶ οἱ νεκροί… ἦσαν πολλοί! Ὄχι δε μόνον ἐκεῖ εἰς τὴν περιοχὴν τῶν Ἱεροσολύμων, ἀλλὰ καὶ εἰς ἅπαντα τὸν κόσμον! Ἕως τὰ μέσα τοῦ δεκάτου ἑνάτου καὶ τὰς ἀρχὰς τοῦ εἰκοστοῦ, – ὁπότε καὶ ἀνεκαλύφθῃ… ἡ θεραπεία της, – ὁ θάνατος ἦτο τὸ φυσικὸν ἐπακόλουθον ταύτης!

Ἡ θεραπεία!

Ὁ Κύριος συγκινεῖται ἀπὸ τὸ μαρτύριον τῶν δέκα τούτων λεπρῶν καὶ σπεύδει νὰ τοὺς θεραπεύσῃ! Ὄχι ἀμέσως καὶ αὐτομάτως, – ὅπως ἔκαμεν εἰς τὴν περίπτωσιν … ἄλλου λεπροῦ (Ματθ. Η΄ 1-4), – ἀλλὰ σταδιακῶς καὶ βαθμηδόν…! Συγκεκριμένως, ἡ πρώτη κίνησις τοῦ Κυρίου εἶναι, νὰ ἀποστείλῃ τούτους εἰς τοὺς ἁρμοδίους διὰ τὴν ὑγείαν των, ἱερεῖς… «πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι» (Λουκ. ΙΖ΄ 14). Ἴσως, ἀναρωτώμεθα, …διατί ὁ Κύριος δὲν θεραπεύει τούτους ἀμέσως…! Ὅμως ἡ ἀπάντησις τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι… ὅτι ὁ Κύριος γνωρίζων τὴν ἔκβασιν τῶν γεγονότων, θέλει νὰ τοὺς δώσῃ νὰ αἰσθανθοῦν ἐντονώτερον τὴν θεραπείαν των! «καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν»! Ἡ θεραπεία των ἐπέρχεται… ὀλίγον κατ’ ὀλίγον! Καθ’ ὁδόν, βλέπουν τὰς σάρκας των νὰ ἐπανέρχωνται εἰς τὴν κανονικήν των μορφὴν καὶ νὰ ἀποκτοῦν τὸ φυσικὸν των χρῶμα, καὶ συγχρόνως νὰ ἐπανακτοῦν τὰς φυσικάς των δυνάμεις, διὰ νὰ δύνανται νὰ ἐπανέλθουν εἰς μίαν… φυσιολογικὴν ζωήν! Ἕως ὅτου φθάσουν εἰς τοὺς ἱερεῖς… εἶχεν ἐπανέλθει πλήρως ἡ ὑγεία των, ὁπότε καὶ ἔλαβον τήν, ἐξ αὐτῶν, διαβεβαίωσιν τῆς πλήρους θεραπείας των!

Τὸ θαῦμα εἶναι ἐμφανέστατον καὶ ἐντονώτατον καί… ἡ χαρά των εἶναι ἀπερίγραπτος! «Ἐκ τοῦ θανάτου… εἰς τὴν ζωήν»! Τοιουτοτρόπως βιώνουν τὴν θεραπείαν των…! Ὡσὰν νὰ ἀνεστήθησαν ἐκ τῶν τάφων… ἐπιστρέφουν εἰς τὰς οἰκίας των καὶ τοὺς οἰκείους των, διὰ νὰ ζήσουν καὶ ἀπολαύσουν τὴν τοιαύτην… νεκρανάστασίν των!

Οἱ ἀχάριστοι καὶ ὁ εὐγνώμων!

«Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ» (Λουκ. ΙΖ΄ 15-16). Ἕνας, ὅμως, ἐκ τῶν δέκα… δὲν ὑπάγει πρὸς τοὺς οἰκείους του…! Δὲν ἀκολουθεῖ τοὺς ὑπολοίπους…! Βλέπει καὶ ἐκτιμᾷ τὸ ὕψιστον δῶρον ποὺ τοῦ ἔκαμεν ὁ Κύριος, καὶ ἐπιστρέφει, ἐκεῖ ὅπου… ὁ Κύριος περιμένει…! Ἐπιστρέφει, διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ τὸν Εὐεργέτη του! Ἐπιστρέφει… «μετὰ φωνῆς μεγάλης… εὐχαριστῶν αὐτῷ»! Ἐπιστέφει κραυγάζων καὶ διακηρύττων καὶ δοξολογῶν τὸν Θεὸν διὰ τοῦτο τὸ ἀνέλπιστον δῶρον τῆς θεραπείας του! Πίπτει εἰς τοὺς πόδας τοῦ… Εὐεργέτου του καὶ τὸν εὐχαριστεῖ… «νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε»! Ἐκδηλώνει τὴν εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν Κύριον, ἔστω καὶ ἂν ἡ… ἐθνικότητά του ἴσως τὸν ἠμπόδιζε!

«Καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης»! Ὁ εὐγνώμων, ἦτο Σαμαρείτης! Τονίζεται ἐν προκειμένῳ ἡ ἐθνικότης τοῦ τοιούτου… πρώην λεπροῦ, διότι τὸ μῖσος καὶ ἡ ἐχθρότης μεταξὺ Ἰουδαίων καὶ Σαμαρειτῶν, δὲν «ἔβλεπε» συνήθως, τοιαύτας εὐγενείας καὶ τοιούτους συναισθηματισμούς! Ἐάν, ὅμως, ἐπιστρέφει, διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ… «ὁ ἀλλογενὴς οὗτος», πόσον μᾶλλον ὤφειλαν νὰ πράξουν τοῦτο οἱ ὑπόλοιποι ἐννέα … Ἰουδαῖοι; Πέραν τῆς στοιχειώδους εὐγνωμοσύνης, …πέραν τοῦ ὀφειλομένου… «εὐχαριστῶ!», ἦτο καὶ ἡ ἐθνικότης, τὴν ὁποίαν θὰ ἔπρεπε νὰ ἐκτιμήσουν οὗτοι, ἔστω καὶ στοιχειωδῶς!

Ἡ ἀπαίτησις τοῦ … Εὐεργέτου!

Ὅσον καὶ ἂν ἀρνούμεθα τὰς ἐκδηλώσεις εὐχαριστίας πρὸς τὸ πρόσωπόν μας, καθ’ ὅσον προσεφέραμεν κάποιο μικρὸ ἢ μεγάλο δῶρον εἰς κάποιον, …θὰ πρέπῃ νὰ ὁμολογήσωμεν ὅτι καί… περιμένομεν ἀλλὰ καὶ θέλομεν τήν… εὐχαριστίαν, ἀλλὰ καὶ ἐκτίμησιν τοῦ δώρου μας! Δυσφοροῦμεν, – καὶ ἴσως ὄχι ἀδίκως! – ὅταν «προπερνᾶται» τὸ δῶρον μας μὲ ἀδιαφορίαν καὶ παρασιωπᾶται ἡ «μαγικὴ» ἐκείνη λέξις… «εὐχαριστῶ»! Ἴσως πρόκειται περὶ ἀνθρωπίνης… ἀδυναμίας, ἀλλὰ παρατηροῦντες καὶ τὴν ἀντίδρασιν τοῦ Διδασκάλου ἐν προκειμένῳ, αἰσθανόμεθα ὅτι… δικαίως καὶ ζητοῦμεν τὴν τοιαύτην ἐλαχίστην λεκτικήν… ἀνταπόδοσιν διὰ τό… δῶρον μας!

«Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; Οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος;» (Λουκ. ΙΖ΄ 17-18)! Διὰ τούτων τῶν λόγων, – θὰ ἐλέγωμεν ὅτι – … διαμαρτύρεται ὁ Κύριος διὰ τὴν ἀχαριστίαν τῶν ἀγνωμόνων ἐννέα πρώην λεπρῶν! Τοῦτό δε, μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τὸ ἀσφαλὲς συμπέρασμα, ὅτι ἡ ἰδία ἀπαίτησις τοῦ Κυρίου, ἰσχύει καὶ διὰ πᾶσαν εὐεργεσίαν πρὸς πάντα… εὐεργετούμενον!

Ἀνελογίσθημεν, ἆραγε, πόσας ἀμετρήτους εὐεργεσίας, ὑλικάς τε καὶ πνευματικάς, ἀπολαμβάνομεν καθ’ ἡμέραν παρὰ τοῦ «Εὐεργέτου τῶν ὅλων»; Πόσα… «εὐχαριστῶ», χρεωστοῦμεν εἰς Αὐτόν, ἀλλὰ καὶ περιμένει ἀπὸ ἡμᾶς; Συνήθως, περιορίζομεν τὴν προσευχήν μας, εἰς τὸ νὰ ζητοῦμεν καὶ νά… ἐπαιτοῦμεν, τὴν Ἀγάπην Του καὶ τὸ ἔλεός Του, ἀλλὰ καὶ τὴν πραγματοποίησιν τῶν… ἐπιθυμιῶν μας! Εὐχαριστήσαμεν ὅμως… ποτέ;;; Δυσφοροῦμεν, ὅταν ὁ Κύριος… καθυστερεῖ ἢ καὶ ἀρνεῖται νὰ μᾶς δώσῃ καὶ νὰ ἐκπληρώσῃ τὰ αἰτήματά μας… Τὸν εὐχαριστήσαμεν ὅμως… ποτέ, διὰ τὸ Πανάγιον Σῶμα Του, διὰ τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, διὰ τὴν Ἐκκλησίαν Του, διὰ τὴν ἀνοχήν Του καὶ μακροθυμίαν Του, διὰ τὴν ὑγείαν μας, διά…, διά…, διά…!

Εἶναι βέβαιον, ὅτι θὰ ἐντραπῶμεν νὰ ἀτενίσωμεν Αὐτόν, κατὰ τὴν Δευτέραν Αὐτοῦ παρουσίαν, λόγῳ τῆς ἀναξιότητος ἡμῶν! Ἂς ἐπιδιώξωμεν ὅμως, νὰ εὑρεθῶμεν… εὐγνώμονες ἔναντι τῶν τόσων καὶ μεγίστων εὐεργεσιῶν Αὐτοῦ πρὸς ἡμᾶς!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου, Ἱεροκήρυξ Ἱ. Μ. Πατρῶν

 

πηγή: orthodoxostypos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε το σχόλιό σας