Περί των Ρόταρι (ROTARY)

Tοῦ κ. Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ

Στό περιοδικό «Διάλογος» τῆς Πανελλήνιας Ἕνωσης Γονέων (Π.Ε.Γ.), πού ἐξέδιδε ὁ μακαριστός π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος, εἶχα συμμετοχή ἀπό τό πρῶτο σχεδόν τεῦχος, τοῦ: «Ἰανουαρίου-Ἀπριλίου 1994»· στήν ἀρχή μέ σποραδικά ἄρθρα, ὅσο Ἐπιμελητής Ὕλης τοῦ περιοδικοῦ ἦταν ὁ σήμερα ἐπίτιμος

Πρόεδρος τοῦ Δ/Σ τῆς Π.Ε.Γ. κ. Ἀθανάσιος Νεοφώτιστος, μέ Διευθυντή τοῦ περιοδικοῦ τόν π. Ἀντώνιο. Ἀργότερα, ἡ συμμετοχή μου περιελάμβανε καί κάποια «Σχόλια».

Τήν ὕλη τοῦ «Διαλόγου» τήν ἀποτελοῦσαν Ἄρθρα -5 ὥς 8 συνήθως- προερχόμενα ἀπό ἐπώνυμα πρόσωπα καί μία σειρά ἀνώνυμα Σχόλια, πού κάλυπταν -τά δεύτερα- τό ἕνα τρίτο τῆς ὕλης καί ἦσαν τό προϊόν προσωπικῆς ἔρευνας -μελέτης τοῦ «σκηνικοῦ τῶν αἱρέσεων»- ἤ μετάφρασης ἀπό τά ξενόγλωσσα ἔντυπα «Bulles» (Γαλλίας)[1] καί «FAIR News» (Μ. Βρετανίας)[2].

Ἀπό τό 2005, πού ἀνέλαβα τήν εὐθύνη τοῦ Γραφείου καί γενικά τήν εὐθύνη τῆς ὅλης λειτουργίας τῆς Π.Ε.Γ. καί μέχρι τά τέλη τοῦ 2018 ὑπῆρξα ὁ κατ’ ἐξοχήν ὑπεύθυνος καί γιά τήν σύνταξη, τήν κατασκευή καί τήν διεκπεραίωση τοῦ περιοδικοῦ.

Τόν Ἰανουάριο 2019 ἐνημέρωσα τόν νῦν Διευθυντή τοῦ περιοδικοῦ π. Κυριακό Τσουρό, ὅτι λόγω αὔξησης τῶν ὑποχρεώσεών μου, ἀδυνατοῦσα πλέον νά ἀνταποκριθῶ στήν ἐργασία τοῦ συντονισμοῦ καί τῆς διαμεσολάβησης στήν κατασκευή τοῦ «Διαλόγου». Αὐτό σήμαινε ὅτι πέραν τῶν ἐπώνυμων ἄρθρων, ὅλα σχεδόν τά σχόλια, πού συντάσσονταν ἀπό ἐμένα κι ὅλη τήν τεχνική ὑποστήριξη τῆς ἔκδοσης θά ἔπρεπε νά ἀναλάβει στό μέλλον ἡ Γραμματεία τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων.

Ἔχοντας πλέον στό ἐνεργητικό μου 14 χρόνια ἐντατικῆς συγγραφικῆς κι ἐκδοτικῆς ἐμπειρίας -καθώς καί τό ἀντικείμενο τῶν σπουδῶν μου ἦταν τοῦ «Ἐπιμελητοῦ Ἐκδόσεων»- στράφηκα πρός τόν Ὀρθόδοξο Τύπο, μέ ἕνα «ὁπλοστάσιο» ἀντιαιρετικῆς πληροφόρησης, ἀλλά κι ἕνα ἀρχειακό ὑλικό, πού ἐνῶ ἀρχικά προοριζόταν γιά δημοσίευση, ἐθεωρήθη τελικά ἀπό τήν Διεύθυνση τοῦ «Διαλόγου» ὡς «ἐπικίνδυνο» -χωρίς κατ’ ἀνάγκην νά εἶναι- καί δέν εἶδε ποτέ τό φῶς τῆς δημοσιότητος.

Ἀνασύροντας λοιπόν ἀπό αὐτό τό ἀνέκδοτο ὑλικό καί λόγῳ ἐπικαιρότητος, μία ἐπιστολή διαμαρτυρίας ἑνός μαθητοῦ Λυκείου, διαμορφώνουμε τό σημερινό μας ἄρθρο, πιστεύοντας ὅτι ἄν καί προοριζόταν γιά τό Τεῦχος 39, Ἰανουαρίου – Μαρτίου 2005 τοῦ «Διαλόγου», οἱ προβληματισμοί πού ἀναπτύσσει παραμένουν καί σήμερα οἱ αὐτοί σέ ἕνα ὅμως πολύ χειρότερο περιβάλλον μετά 15 ὁλόκληρα χρόνια.

Ἀλλά ἄς παρουσιάσουμε τήν Ἐπιστολή, τήν ὁποία καί πολυτονίσαμε:

«Ἀγαπητό περιοδικό “Διάλογε”,

Εἶμαι ἀναγνώστης τοῦ Ἑλληνορθοδόξου περιοδικοῦ σας ἕνα χρόνο καί μέ μεγάλη μου χαρά διαβάζω τά ἐνδιαφέροντα χριστιανικά θέματα καί τόν ἀγώνα πού κάνετε γιά τήν προστασία τῶν Ὀρθοδόξων νέων μας ἀπό διάφορους παγανιστές καί αἱρετικούς.

Σκοπός τῆς ἐπιστολῆς μου εἶναι νά σᾶς ἐνημερώσω γιά ὁρισμένες φωτογραφίες πού περιλαμβάνει τό βιβλίο “Ἔκφραση -Ἔκθεση” τῆς Γ´ Ἑνιαίου Λυκείου. Τό περιεχόμενό τους μέ προβληματίζει καί θά ἤθελα νά σχολιάσετε ἐάν εἶναι πρέπον νά ὑπάρχουν αὐτές στό βιβλίο πού διαβάζουν χιλιάδες Ἑλληνορθόδοξοι μαθητές. Σᾶς παραθέτω σελίδες καί φωτογραφίες.

Πρῶτα ἀπ’ ὅλα θά ἀναφερθῶ στή σελ. 15, ὅπου στό τέλος τῆς σελίδας εἰκονί­ζεται ἕνα γρανάζι, ἡ ὑδρόγειος σφαῖρα, καί ἕνα CD. Κάποιος θά μποροῦσε νά πεῖ ὅτι τυχαῖα τοποθετήθηκαν οἱ συγκεκριμένες φωτογραφίες. Ὅπως ὅμως ἀποκαλύ­πτει στό βιβλίο του ὁ Ἀρχιμ. π. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος “Ἡ Ἑβραιομασονία ξεσκεπάζεται” (ἔκδ. Ὀρθοδόξου Τύπου), τό γρανάζι εἶναι τό σῆμα τοῦ Ρόταρι! Τί εἶναι Ρόταρι; Ρόταρι εἶναι ὄργανο τῆς Μασονίας ἐπιδέξια καμουφλαρισμένο. Τό Ρόταρι δρᾶ ἐκεῖ πού δέν μπορεῖ νά δράσουν φανερά οἱ Στοές τῶν Μασόνων”, ὑποστηρίζει ὁ π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος καί ἐξηγεῖ στή συνέχεια, γιατί ἐπιλέγεται ὁ ὀδοντωτός τροχός (γρανάζι) ὡς σῆμα του καί τή δράση τῆς “Λέσχης Ρόταρι”.

Στή συνέχεια στή σελ. 45 πού ἔχει θέμα “Ἐπίκληση στήν Αὐθεντία” ὑπάρχει φωτογραφία πού εἰκονίζει τίς μορφές τῶν: Ἀριστοτέλη, Ἀϊνστάϊν, Μάρξ (!;) καί τοῦ πάπα Ἰωάννη Παύλου Β´. Ὄντως ὁ Ἀριστοτέλης εἶναι αὐθεντία, σαφῶς καί ὁ Ἀϊνστάιν, ὡς αὐθεντία στή φυσική. Ὅμως οἱ ἄλλοι δύο; Ποιό εἶναι τό ἔργο τους, γιά νά ἀποτελοῦν αὐθεντία;

Ἐπίσης στίς σελίδες 126, 127 καί 129 πού θέμα ἔχουν “Ἡ τεχνική Πρόοδος” ἀπεικονίζεται πάλι ἡ ὑδρόγειος σφαῖρα, ἕνα CD, ὀθόνη ὑπολογιστῆ μέ τήν ὑδρόγειο, δύο γρανάζια (Ρόταρι) καί 2 ζάρια πού στό ἕνα ἀπεικονίζεται ἡ ἑβραϊκή Ἑξάλφα! (τό ἴδιο ζάρι καί στή σελ. 129). Ἐνῶ στό ἄλλο ἡ ὑδρόγειος καί ἡ λέξη “Ἐλευθερία”. Ἀκόμη στή συγκεκριμένη σελίδα (127) εἰκονίζονται καί στοιχεῖα διαφόρων πολιτισμῶν, ὅπως Ἀρχαῖος Ἑλληνικός, Ρωμαϊκός, Αἰγυπτιακός, Δυτικοευρωπαϊκός. Ποιός ἄραγε εἶναι ὁ λόγος πού ὑπάρχουν στό συγκεκριμένο σημεῖο αὐτές οἱ εἰκόνες;

Tέλος στή σελίδα 177 ποιό λόγο ἐξυπηρετεῖ ἡ εἰκόνα μιᾶς κόκκινης γροθιᾶς μέ ἀστέρι πού εἶναι ἕτοιμη νά λιώσει τρεῖς ἀνθρώπους; (θέμα τῆς ἑνότητας “Λαϊκότητα – Λαϊκισμός”). Καί στή σελίδα 180, ὅπου εἰκονίζεται ἡ δημιουργία τοῦ Ἀδάμ ἀπό τό Θεό, ὅμως, μέ τήν παρεμβολή πρῶτα ἑνός δίκλωνου μορίου DNA καί ἔπειτα ἑνός γραναζιοῦ.

Θά ἤμουν εὐγνώμων ἄν ἑστιάζατε τήν προσοχή σας σ’ αὐτό κατά τήν ἀποψή μου σημαντικό θέμα. Διότι γιά ποιό λόγο εἶναι αὐτές οἱ εἰκόνες στό συγκεκριμένο βιβλίο καί τί θέλουν νά περάσουν; Νά σᾶς ἐνημερώσω ὅτι στό μάθημα τῆς Ἔκφρασης – Ἔκθεσης γίνεται “πλύση ἐγκεφάλου” στούς νέους ὑπέρ τῆς παγκοσμιοποίησης! Ὁρισμένοι “προοδευτικοί” καθηγητές (φιλόλογοι) μέ ἀφορμή τό κεί­μενο τοῦ Ἀ. Δελμούζου “Παιδεία καί Ἐθνική Μόρφωση”, σελ. 237-242, προσπαθοῦν νά περάσουν στά παιδιά τήν “καλή” πλευρά τῆς καταστροφικῆς παγκοσμιοποίησης, προωθώντας ὡς “μέγιστο κακό” τήν ἐθνική συνείδηση καί τήν ἀγάπη γιά τήν πατρίδα καί τήν πίστη (βλ. σελ. 242-243).

Εὐχαριστῶ γιά τή φιλοξενία.

Κ. Χ., Μαθητής Γ´ Λυκείου».

Εἶναι τόσα πολλά τά ἀναφερόμενα προβλήματα στό ἀνωτέρω κείμενο, πού ἕνα μόνον θά προσπαθήσουμε νά προσεγγίσουμε στόν περιορισμένο μας χῶρο, αὐτό τοῦ προβλήματος «Ρόταρι».

Τί ἀπαντήσεις μᾶς δίνει ὁ ἐπίσημος φορές τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων, ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ;

Εἴχαμε τήν πληροφορία ὅτι σέ πρό ἔτους συνεδρίασή της ἡ ἐν λόγῳ Ἐπιτροπή, ἀντιμετώπισε τό πρόβλημα «Ρόταρι», χωρίς ὅμως νά δημοσιοποιήσει -ὅσο τουλάχιστον γνωρίζουμε- τά συμπεράσματά της σέ κάποιο Πρακτικό Συνεδρίασης.

Στή διαδικτυακή ἀναζήτησή μας, ἐντοπίσαμε ὅμως παλαιότερο Πρακτικό, τό ὁποῖο καί παραθέτουμε:

«Περί τῶν Rotary, Ἀπόσπασμα Πρακτικοῦ, Συνεδρίας τῆς 3ης Ὀκτωβρίου 2016[3].

Ἡ Ἐπιτροπή, κατόπιν διασκέψεως, καί ἐπί τῇ βάσει παλαιοτέρων ἐγγράφων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, θεωρεῖ ὅτι ἰσχύουν περί τῆς ὀργανώσεως αὐτῆς, ὅσα ἐν τῷ Μηνύματι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας, τῆς 29ης Νοεμβρίου 1958, διαλαμβάνονται, ὅτι δηλαδή, ἐκ τῆς δραστηριότητος αὐτῶν δίδεται ἡ ἐντύπωσις «ὅτι ἡ Ὀργάνωσις αὐτή ἔχει χαρακτῆρα διεθνῆ, στηριζομένη ἐπί ἀφηρημένων ἠθικῶν φιλοσοφικῶν ἀρχῶν» καί συστήνει εἰς τούς Κληρικούς «νά ἀπέχουν τῶν συνεστιάσεων αὐτῆς».

Ὡσαύτως, θεωρεῖ ὅτι ἰσχύουν ὅσα διαλαμβάνονται εἰς σχετικόν ἔγγραφον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀπό 6 Μαρτίου 1951 καί ἀπό εἰσηγήσεις καί προτάσεις τῆς Συν­οδικῆς Ἐπιτροπῆς Δογματικῶν καί Νομοκανονικῶν Ζητημάτων, ἀπό 16 Μαρτίου 1993, καί 28 Μαΐου 1997 (δίς), δι᾽ ὧν συστήνεται ὅπως οἱ ἀνήκοντες εἰς τοιαύτας ὀργανώσεις «δέον πάντες οὗτοι συλλήβδην νά ἀποκλείωνται ἀπό ἐκκλησιαστικῶν ἐν γένει λειτουργημάτων (ὡς τοῦ Ἱεροψάλτου, τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἐπιτρόπου κ.λπ.)».

Δέον νά σημειωθῇ ὅτι ἡ ἐπιφυλακτική στάσις τῆς Ἐκκλησίας ἔναντι τῆς ὀργανώσεως αὐτῆς, ἐνισχύεται καθόσον εἰς τεκτονικάς πηγάς ἔχει δημοσιευθῆ, χωρίς νά ἔχει διαψευσθῇ, ὅτι ὁ ἱδρυτής τῶν ROTARY Paul Harris, ὑπῆρξεν τέκτων».

Ἡ κραυγή ἀγωνίας ἑνός ἐφήβου στίς αὐγές τοῦ 2005 ἔχει ἄραγε τήν δύναμη νά προκαλέσει μία ἰσχυρή ἀντίδραση ἀπό τόν ἐπίσημο ἀντιαιρετικό φορέα τῆς Ἐκκλησίας, τήν Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων, τήν στιγμή μάλιστα πού τήν Προεδρία της κατέχει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ἄνδρας ἐγνωσμένης ἀγωνιστικότητος καί γνώσης περί τά ἀντιαιρετικά;

Ὁ ἔφηβος τοῦ 2005 καί προφανῶς μεσῆλιξ σήμερα, πού στά 18 του χρόνια εἶχε τό θάρρος καί τή γνώση νά διατυπώσει ἕνα κείμενο σάν τό ἀνωτέρω, συνεχίζει ἄραγε νά διατηρεῖ τήν ἴδια εὐαισθησία σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τόν ἀντιαιρετικό ἀγώνα καί τόν ἀγώνα τῆς Ἐκκλησίας γενικότερα; Καί μή πιστεύοντας ὅτι ὁ Μαθητής Γ´ Λυκείου Κ. Χ., πού εἶχε τό θάρρος νά γράψει μία τέτοια ἐπιστολή εἶναι ὁ μοναδικός τέτοιων προβληματισμῶν, εὐχόμεθα, ὅσον τέτοιες φωνές ὑπάρχουν κι αὐξάνονται κι ἡ δική μας ἀνταπόκριση νά εἶναι ἀντίστοιχη. Τέτοιες ἐπιστολές πρέπει νά δημοσιοποιοῦνται καί νά ἀναδεικνύονται κι ἡ Ἐκκλησία, διά τῶν ἁρμοδίων ὀργάνων της νά ἀνταποκρίνεται ἁρμοδίως.

Σημειώσεις:

[1] unadfi.org τῆς «Union nationale des Associations de Défense des Familles et de l’Individu victimes de sectes» (Ἐθνικῆς Ἕνωσης Συλλόγων γιά τήν Ἄμυνα τῶν Οἰκογενειῶν καί τοῦ Ἀτόμου, θυμάτων τῶν σεκτῶν). [2] en.wikipedia.org τῆς FAIR («Family, Action, Information, Rescue»), πρώτης Βρετανικῆς ἀντισεκταριστικῆς πρωτοβουλίας. [3] ecclesia.gr

 πηγή: orthodoxostypos.gr